@κνάσος: αν ήσουν κοριτσάκι, θα σου έκανα τα εισιτήρια του αεροπλάνου.
ο θεός πάντως είναι ο γεώργιος παπαντρέας.
κάπου είχα καταθέσει κ την «τσατραπάτρα γιόγκα»
το χειρότερο είναι ότι σ' όλ' αυτά το περιστέρι κάνει την πάπια.
lonely plante ρε φίλε...μέχρι κ γω μισή φορά πήγα...
ο θεός είναι κουφάλα, γιατί την 7η μέρα της δημιουργίας φύτεψε στο έδαφος κόκκαλα από δεινόσαυρους για να μας τρολλάρει.
για τους αλβανούς γιο έχω ακούσει το επικό «shqip-hop»
γαμώ τον άγιο ξέκωλο...
μα δεν θέλουμε να φτιάξουμε abattoir...
όχι ρε, εμένα μου τα σκάει τόσο ο σόρος που πήρα κ 2ο ζεύγος για να κρατάω διπλά βιβλία.
οντως, μχσ, κ ακριβώς. κανείς (σχεδόν;) όταν λέει ίντυ δεν εννοεί τον ομώνυμο ιστότοπο (που είχα ξεχάσει ότι υπάρχει), αλλά το ιντυμήντια.
που το χρηματοδοτεί ο Σόρος, να μην ξεχνιόμαστε.
για το αντώνυμο με την έκτρωση, υφίσταται κ το δίπολο
«περπατώ κ σε σκέφτομαι vs οδηγώ κ στ' αρχίδια μου»
ακουστικός βέρσους ακουστός
αν κ δεν αναφέρει ρητά την φράση, νομίζω ότι ο τριαντά συμφωνεί μαζί μου (1α του ακουστός έναντι του ορισμού για το ακουστικός)
(κ μόλις κατάλαβα το ύπουλο λογοπαίγνιο. βλ κ το «έκατσε στραβή» του ανεκδότου.)
καλά, ο νόμος έχει σχηματίσει άποψη για το ποιόν της ιρονίκ εδώ κ πολύν-πολύ καιρό.
παρόμοια φάση ήταν κ η κάργα αφαίρεση στη μουσική, νομίζω, που διήνυσε μια περίοδο ακρότητας με αυτήν την τάση.
δεν έχω εντρυφήσει, αλλά νομίζω ότι αυτές οι τάσεις είναι θνησιγενείς, με την έννοια ότι το αποτέλεσμα, αποκομμένο από την διαδικασία που το γέννησε, είναι εύκολο, οπότε με δεδομένη την εμπορευματοποίηση της τέχνης κ τον φετιχισμό του εμπορεύματος (δεν έχει να κάνει, αλλά έτσι για το νέημ-ντρόπινγκ κ την ημιμάθεια) οδηγεί στον τάχιστο εκφυλισμό αυτής της τάσης, μέσω της εκμετάλλευσης της από ψαγμενίζοντες τύπου αυτών που περιγράφει ο τζόναρος παρακάτω.
(νομίζω κ οι τρεις συμφωνούμε, οπότε ας αρχίσουμε να παίζουμε ο ένας το πουλί του άλλου όπως κάνουν όλοι οι καλλιτέχνες μεταξύ τους.)
@τζον: χρωστάς το νέημ-ντρόπινγκ εδώ κ καιρό, χρωστάω την ημιμάθεια ως σχόλιο αποκάτω.