Comments by xalikoutis (1989)
Showing 601-630 from 1989
Πονροσκλο σπεκ... ρε παιδιά γιατί λεγότανε 3αρια, άσος κλπ βλ. και σχόλια Άλλου και ερώτηξη στο οικοδομικό,; Σαν τα windows, με τη σειρά εμφανίσεως της μάρκας;
Δεν είναι funny bear, είναι gummi bear... εδώ μπορείτε να βρείται το τραγούδι το στα ρώσικα
Πιθηκολιόνταρο;;!!;; Τι σου λένε ρε αυτοί οι κουμπάροι σου ;-)
O βικαρ έγραψε
Αυτή ειναι η αλήθεια, μας αρέσει δε μας αρέσει. Δέν είμαστε ώριμοι να καταγράψουμε άφοβα ρατσιστικές χρήσεις της γλώσσας στο σλάνγκ τζι άρ. Και αυτό εχει προφανώς να κάνει με τ' οτι ο χώρος είναι ερασιτεχνικός: δέν έχουμε την ακαδημαϊκότητα του επαγγελματία φιλόλογου εδωμέσα, η οποία θα στήριζε την ξεραΐλα στο ύφος .
Συμφωνώ ότι ο χώρος δεν έχει τα ακαδημαϊκά στεγανά, κι έτσι είναι ευάλωτος σε κάθε είδους ανεδαφικές απόψεις, αλλά διαφωνώ ως προς το ότι χρειάζεται ακαδημαϊκά στάνταρ γενικότερα για να λειτουργήσει ώριμα και να λειτουργήσει μη ρατσιστικά (και αντιρατσιστικά). Το κίνητρο νομίζω για να γράφει κανείς συστηματικά εδώ μέσα είναι ένα (για τη συντριπτική πλειοψηφία, ερασιτεχνικό) ενδιαφέρον και μια αγάπη για τη γλώσσα (αυτό τέλος πάντων είναι για μένα το πιο τίμιο κίνητρο).
Που σημαίνει ότι κανείς γράφοντας εδώ συστηματικά θέλει να καλλιεργήσει τη σχέση του με τη γλώσσα, που σημαίνει ότι τον ενδιαφέρει να αναζητήσει, ή να συμβάλλει κάτι στη γνώση του τι και γιατί (και πότε, και που, και πως, και ποιος και qui bono κλπ κλπ..) της γλώσσας και να τη μοιραστεί αυτή τη γνώση, κι ας στερείται φιλολογικών διαπιστευτηρίων. Αλλά αν δεν τον ενδιαφέρει μια τέτοια καλλιέργεια, τότε στερείται και τα ευεργετικά αποτελέσματα που αυτή έχει στην οξύνοια και ευρύνοια τ΄αθρώπου - το ίδιο και όταν δεν επιτρέπει σε αυτή την όποια καλλιέργεια να τον ακουμπήσει, απαξιώνοντάς έτσι ουσιαστικά και τον ίδιο του τον εαυτό, απόλυτο δικαίωμά του βέβαια.
Βαρύγδουπα τα παραπάνω, αλλά έχουνε μια ουσία νομίζω. Γιατί τέλος πάντων, ανεξαρτήτως αν κανείς είναι συνειδητά ρατσιστής ή όχι, το να ασχολείται ψιλο“διεκπεραιωτικά” και τσάτρα πάτρα με ευαίσθητα ζητήματα (ευαίσθητα όχι για όσους καταρτίζουν την κρυφή ατζέντα της παγκοσμιοποίησης αλλά ευαίσθητα για απλούς ανθρώπους που μπορεί να διαβάζουν αυτό το site) είναι αυτό που λέμε καφρίλα. Και οφείλει να δίνει εξηγήσεις σε όσους τις ζητάνε.
Αυτή τη διάκριση του 18ου αιώνα την έχω ακούσει από φοιτητές ιατρικής νά΄χει εφαρμογή ως τυφλοσούρτι για τα κοινά παθολογικά περιστατικά («με πονάει εδώ...»), και πεμπτουσία της παθολογίας ως ειδικότητας... μου λέγανε ότι, νταξ, απ΄το λαιμό και πάνω δίνεις ένα σορόπι (νομίζω amoxil των 500), από το λαιμό μέχρι την κοιλιά ένα άλλο, κι από κει και κάτω ένα άλλο...
Θες να πεις ότι αρμέγω την αύρα μου;
Βικ, εγώ χρησιμοποιώ πιο πάνω τον όρο, και το κάνω μάλλον εσφαλμένα, κάνοντας , δηλαδή, μια χρήση ανάλογη προς το λαθρεπιβάτης, λαθραναγνώστης κλπ Για το λαθροβιώνω ως νόημα της σλανγκ βλ. κάτι σχετικό στο -όβιος, -όβια.
Τα αποσιωπητικά παναπούν ότι την άγγιξε ο φίλος σου;
- khan, συμφωνώ ότι η δομιστική διάκριση ζορίζεται... γενικά αυτές τις ταινίες τις αποφεύγω, πχ απέφυγα να δω εκείνη την πρόσφατη σχετικά του Bertolucci που γινότανε ο Μάης του 68 και οι άλλοι κάνανε τριολέ κι αμαν αμαν... άλλοι οδομαχάνε κι άλλοι καυλομαχάνε......
Συμφωνώ με τον Τζονμπλακ αν και όντως αδικεί τους τσομπάνηδες, άλλα όλοι το κάνουμε... Η εξουσία εδώ και καιρό πέρα των άλλων έχει νομιμοποιήσει τους πολιτικούς (και θρησκευτικούς) φορείς της να λένε κρυάδες και μαλακίες π.χ. να διεκδικούν status παροιμιώδους έκφρασης για γελοίες ασυνταξίες, να τους επιτρέπεται να ρωτάνε αν τους επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν την καθομιλουμένη με άστοχο τρόπο, να λένε απολύτως μπαγιάτικα αστεία, να θεωρούν φοβερό τσαλάκωμα της σοβαροφάνειάς τους - άρα απόδειξη της ανθρωπινότητάς τους - το να κάνουν καμιά κενή νοήματος γλωσσική ψευτο-ακροβασία όπως το περί στικακίου, η οποία με το να συζητηθεί από τις εφημερίδες της επομένης και μόνο τους βάζει και καλά στο χάρτη των πολιτικών με γλωσσική παιδεία, τόση που να τολμούν να υπερβούν εσκαμμένα, ή τόση που να τους επιτρέπει να κάνουν και και καλά καυστικούλικα σχόλια για ρετρό γλωσσικά ζητήματα (όπως ξενομανία, κυριαρχία τεχνικών όρων) που αυτούς, τους ασκητές της κοινωνικής ζωής, τους πονάνε ακόμα...
Δε θέλω να ανοίξω ελιτίστικη συζήτηση περί κινηματογράφου αλλά νόμιζα ότι λεγότανε καθαρά και αποκλειστικώς για τσόντες χάρκορ, ξέρετε, απ΄αυτές που δείχνουν και πούτσο.
Το τσιφούτης στην Κρήτη δε λεγότανε. Λεγότανε, όμως, το Γιαχουντής, που εσήμαινε Οβραίος.
Για κάποιο λόγο το «παίχτηκε μαλακία» έχει άλλη χρήση και άλλες συνδηλώσεις από το «μαλακία παίχτηκε».
Η ναπολιτάνικη εκδοχή είναι «η όπερα των φτωχών».
ΠΑ(ΠΑ)ΡΟΡΑΜΑ: στο προηγούμενο σχόλιο εννοούσα «δυτικώς του Μυλοποτάμου»
Pier;;.... χμμμ....Πέρι... (Λιλανάδα ντε!) το αναγραμμαντείο σε καλωσορίζει... τι παραλληλοσυμπαντική πονηροσκουληκότρυπα είναι αυτή...
Σωστός Ζάκκη, το «κοντώ» δε λέγεται ανατολικώς του Μυλοποτάμου βέβαια. Υπάρχει και το επιφώνημα «Ι κοντώ!» που σημαίνει κάτι ανάμεσα στο«αλήθεια;!» και το «ωχ συμφορά μου!». Το «ή» ως ελλειπτική ερώτηση στο τέλος (συνήθως προφέται «γ-ή») είναι όπως ακριβώς το Γερμανικό «oder;».
ωχ με στρίμωξες... ναι, τελικά τίποτα, γάματα...
Προφανώς όμως το αντίθετο της άβυσσος είναι η Ανάβυσσος, περιοχή και οικισμός της νοτιο-ανατολικής Αττικής, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Χαρακτηριστικό της Αναβύσσου είναι η έκταση στην οποία υπήρχαν αλυκές. Στην περιοχή υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας από τα προϊστορικά χρόνια. Στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Ανάφλυστος.
Είδες που τελικά που όλα συνδέονται;
αυτοκτο, επειδή σε κόβω για λευκό (ντόινγκ!) καλό είναι να λαθροβιώνουμε πράγματα που δε μπορούμε να βιώσουμε αλλιώς, και να μαθαίνουμε πχ ότι για έναν Amondaua, μέλος μιας φυλής που «ανακαλύφθηκε» πριν από καμιά 20αριά χρόνια να ζει στην εποχή του λίθου, οι λευκές (ανθρωπολόγοι;) έχουν πολύ αλμυρή γεύση. (εδώ πληροφορίες).
Κι εγώ, αν και Χανιώτης με πάω.
Ώπα, τι λινκάρα είν΄αυτή!
και πχχχ τσοοουμφφ! (οβίδα)
Ημερομηνία που είναι να σημειώσουμε και το «μπέρδεμα» σχετικά με το ποιες Μαρίες γιορτάζουν σήμερα, οι παντρεμένες, οι ανύπαντρες αλλά χαλασμένες, οι έμπειρες παρθένες...
ναι, με ακούτε;
respect was spek, now its απλά σπεκ... η μουσική πτέρυγα ακούει;
χαχα, τρέλα...
Ναι! ο τύπος ήταν ο Stelios (Haji-Ioannou)!
προφ προσπάθησες να το τραγουδήσεις!
Gdańsk was Danzig
Now it's Gdańsk, not Danzig
Been a long time gone,
Danzig
Now it's Polish delight
on a moonlit night
Every gal in Danzig
Lives in Gdańsk, not Danzig
So if you've a date in Danzig
She'll be waiting in Gdańsk
Even old New York was once New Amsterdam
Why they changed it I can't say
People just liked it better that way
So take me back to Danzig
No, you can't go back to Danzig
Been a long time gone, Danzig
Why did Danzig get the works That's nobody's business but the Poles'.
Είσαι άσσος, κυριλέ, λημματογράφος αναφοράς.