Comments by vikar (4189)
Showing 781-810 from 4189
Αυτό που λένε, δέν έχει σκάνκ ανάσες το σόλο.
(που ίσως να σήκωνε και ανάρτηση το ανάσες...)
Το ζέστα σίγουρα είναι απο παλιά εναλλακτικός ψιλοχωριάτικος τύπος του ζέστη. Εδώ όμως έχουμε το στάνταρ αργκοτικό φαινόμενο που η κατάληξη -α επιτείνει τη σημασία.
Καλό, δέν τό 'χω ξανακούσει...
Αλλα γιατί απαραίτητα «αντισεξουαλικό» ρε φίλε; κυκλοφορούν και μερακλήδες αφού...
Ώπ, ο αυτοκτό υπολογίζει! Μού 'χε ξεφύγει αυτό.
Λοιπόν, πανούλη, στην περίπτωση που μας διαβάζεις ακόμα, κάλλιο αργά παρά ποτέ: άν με το «μεταξύ τους» εννοείς οτι πάνε μόνο δύο-δύο, τότε θές τους «συνδυασμούς των 8 ανα 2» που λένε, παναπεί
8!- = 28 ,
2!6!
οπου το θαυμαστικό είναι το λεγόμενο «παραγοντικό»: 6! = 6×5×4×3×2×1.
Δηλαδή, σε μία παρέα οχτώ ατόμων, αμφί όλων τους εννοείται, υπάρχουν εικοσιοχτώ πιθανά διαφορετικά ζευγαρώματα.
Τώρα, άμα επιτρέπεις και τριολέ, και παρτούζες μέσα, και ούτω καθεξής έως και το πλήρες οχτάμπιτο, τότε έχεις 8 ανα 2, σύν 8 ανα 3, σύν και τα λοιπά, σύν 8 ανα 8, που άμα κάνεις τους υπολογισμούς θα σου δώσει, άν δεν κάνω λάθος, 247.
Αυτά μου θύμισαν και ένα πεϊπεράκι πού 'χε πέσει στα χέρια μου πρίν καιρό και δέ μπορώ να το βρώ τωρα γαμώτ', αλλα ήτανε σ' αυτό το στίλ. Τέ'ς πά', μαθηματικό χούμορ, τί να πείς...
Αγαπημένο σκηνικό στη λογοτεχνία, απο το γιοφύρι της Άρτας ώς τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Χμ, τώρα που τα ξαναβλέπω, και ο τράι ανάφερε το ζαλιά, το οποίο μάλλον απ' το ζαλώνω βγαίνει, παρά απ' το ζαλικώνω.
Σωστός, και Τσίλας επίσης (με γνωστότερο τον Τσιτσάνη βέβαια).
Πλάκα-πλάκα τα υποκοριστικά είναι μεγάλο θεματάκι, που για κάποιον περίεργο λόγο δέν έχουμε πιάσει σχεδόν καθόλου ακόμα στο σάιτ...
Όπα, σωστός ο νίγιο για το ζαλίκα. Μάλιστα, άν κι' απ' τ' Άγραφα, είναι καταγεγραμμένο.
Σήμερα, απ' όσο έχω υπόψη, ακούγεται κυρίως με τη σημασία «ντύνομαι αποκαλυπτικά/προκλητικά» (και όχι ώς μπαμπαδισμός) και καταδεύτερο μόνο λόγο με την κυριολεκτικότερη σημασία «ξεγυμνώνομαι (μπροστά σε άλλους)» που δίνει ο ορισμός.
Κυριολεκτικά συγκεκριμένα, και αρχικά, πιστεύω οτι σήμαινε «κάνω στριπτίζ», αλλα θά 'θελε σίγουρα ψάξιμο αυτό (γι' αυτό και δέν ανεβάζω τελικά έτερον εκάτερον ορισμό). Τί λέτε οι άλλοι;
με την ίδια ευκολία και άνεση που παλαμαριάζει μια γκόμενα Όπα ρ' αδερφέ, τόσο εύκολο και άνετο; Πόσο εχουν αλλάξει τα πράγματα πιά με την Κρίση;...
Σωστός, όπως και το ιδέα.
Έ μά...
Ντάξει, ο Μοντεχρήστος ήταν ανέκαθεν αισιόδοξος.
Χμ, το ακριβές σχήμα δέν μπορώ να πώ οτι τό 'χω σταμπάρει στα ξένα (και δέ μπορώ να πώ οτι δέν ακούω ξένα, μ' αρέσουν πολύ τα ξένα, και κυρίως τα σλόου).
Σχετικά με την εύρεση απο αναζήτηση, μάλλον θα πρέπει να φροντίσεις να καλύψεις περιπτώσεις στα παραδείγματα. Με το όνομα δέ βγαίνει άκρη, εκτός κι' αν τ' ονομάσεις σε φάση «τα μισά έτσι, τ' άλλα μισά έτσι», ή κάτι τέτοιο --που προσωπικά δέν το προτιμώ, αλλα πολλοί άλλοι το προτιμούν.
Ναί, μόνο που εδωπέρα υπάρχει σημασιολογική διαφορά ανάμεσα σε άσπρη και μαύρη (την άσπρη τη γουστάρεις, τη μαύρη όχι). Άλλο σχήμα αυτό.
Ψευδοδιχοτόμηση, ψευδοαντίθεση... Κάτι τέτοιο. Μπορεί εύκολα να συνδυαστεί και με το υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων: άκου να σε πώ φιλαράκι, υπάρχουν δυό λογιώ άθρωποι, αυτοί που σου τη φέρνουν απο πίσω, κι' αυτοί που σε χτυπάν πισώπλατα.
Όντως παίζει πολύ, και παίζει και σε άλλες γλώσσες που λέει ο σφού. Το δέ χαρρυκλυννικό δέν είναι παράδειγμα, αλλα η προέλευσή του, το ποντιακό τα μά μά και τα σά πάλι μά, μάλλον ναί.
Ά, ο σφυρίχτρας νιώθει οργή και παρόλ' αυτά γράφει· στο τσάφ είναι να βγεί κάρτα δημοσίως (ίσως και ήδη να βγήκε αλλα να τον γλίτωσε η ιρονίκ, δέν το πρόλαβα).
Μεταξύ πολλών άλλων, ρίχνει το επίπεδο ο σφυρίχτρας μιλώντας για «λεξικογραφικό επαρχιωτισμό». Να θυμίσω το θά 'πρεπε γνωστό, οτι αυτός ο «επαρχιωτισμός» διακρίνει σχεδόν όλους όσους ασχολούνται με την καταγραφή μή τυπικών μορφών της γλώσσας, τουλάχιστον ώς ερασιτέχνες, και τους χτυπάει ακόμη και πιό ψημένους (όσοι διαβάζετε το ιστολόι του κυρ-σαράντ ας πούμε, θα το ξέρετε αυτό πολύ καλά). Δέν πρόκειται φυσικά για επαρχιωτισμό, εκτός και άν αρχίσει ο άλλος να αρνιέται οτι μια λέξη χρησιμοποιείται και αλλού ξερωγώ, η κάτι τέτοιο εξίσου γελοίο. (Και άσχετο, αλλα τον τζίζα να βγάζει τέτοιου τύπου γελοιότητα μέσα στο σάιτ, δέν τον έχω δεί, παρεμπιπτόντως. Άμα είναι να μιλήσουμε για τ' ανέκδοτά του, άλλη ιστορία...)
Γι' αυτόν το λόγο πιστεύω ακόμα οτι είναι πολύ σημαντικό, όπου λέγεται οτι κάτι πρόκειται για «τοπικό ιδιωματισμό», να σχολιάζεται απο όσο γίνεται περισσότερους χρήστες κατα πόσο το έχουνε ακούσει σε άλλα μέρη. Κάποτε μάλιστα (εκεί, στις 06/07/10) είχα προτείνει να ενσωματωθεί και ένας «χάρτης διάδοσης» σε κάθε λήμμα, που κάθε ξερωγώ γεωγραφικό διαμέρισμα να χρωματίζεται σύμφωνα με διαρκή ψηφοφορία απο τους χρήστες (ακόμα καλύτερα θά 'τανε να συμμετέχουνε σ' αυτήν και μή εγγεγραμμένοι).
Τέλος πάντων, σόρι για το διάλειμμα, μπορείτε τώρα να συνεχίστε τη σπουδή στον Σοπενχάουερ.
Δεινέ, τί να πώ, δέν τό 'χω καταχωρίσει στην προσωπική μου οντολογία(...), ούτε και ώς μαρτυρίκι. Ξέρω για το μάτι, και για το σταυρό βέβαια που δίνει ο νονός στο πιτσιρίκι, αλλα όχι οτι τον δίνει έτσι όπως στη φωτό, με φιογκάκι (θένξ Γκαλά). Ή μήπως πρόκειται για άλλο σταυρό, όχι αυτόν του νονού η της νονάς;...
Άς μιλήσουνε κι' άλλοι βόρειοι, πάντως εγώ, ίσως ως άσχετος με τα εκκλησιαστικά έθιμα εδώ και δεκαετίες, δέν τό 'χω υπόψη.
Σωστός. Και αυτό το -έξ πρέπει να το δούμε κάποτε.
Σαλίνα, θεά.
Το λήμμα γαμεί θεωρώ, καθότι χαρακτηριστικότατο για το πώς αντιλαμβάνεται ο έλληνας τις δυό μεγάλες γιορτές της ορθοδοξίας, απο σχολιαρόπαιδο ακόμη.
Δέν κατάλαβα, καμιά φωτό παίζει; Μιλάμε για κάτι ανάλογο με το μάτι; (τη μπλέ χάντρα που καρφιτσώνουν στα μωρά για να μήν αβασκαθούν;...)
Χαλικούτης, είχε το σάιτ μιά οσμή και μαζευτήκαμε γύρω του σα μύγες. Τώρα που έχουν μείνει μόνο τα κόκαλα (το λεξικογραφικό), οι μύγες ζυγιζόμαστε. Για την ευθύνη που λές, μέσα, όπως το λές, κατα λέξη, που σημαίνει οτι σηκώνει κουβέντα. Δέν τη θέλει όμως, απλά τη σηκώνει, και δέν έχω κουράγιο προσωπικά να κάνω αυτήν την κουβέντα εδωπέρα και τώρα.
Μουχουσού, μονμεσιέ, μια σουρωτή ρ' αδερφέ...
Τζίζα, τη μουστάρδα τη θέλω βαβαρέζικη, γλυκιά για βάισβούρστ, κάνει καλό στην επιδερμίδα --τό 'λεγε κι' η βασίλισσα Αμαλία.
Χαλικούτις, δέν είναι η μιά δυσκολία ή η μιά διαφωνία που μόλις ανέκυψε. Πρόκειται για το απο πολύ καιρό εγνωσμένα τσιγκλιστικό ύφος του σφυρίζοντα (κυρίως όταν αφορά τα πολιτικά, αλλα όχι μόνο) στο οποίο έχει αναπτύξει δυσανεξία ο τζίζας (και όχι μόνο) εδώ και καιρό και απαντάει αναλόγως. Αλλα άμα θέλουνε να τσακωθούνε εμείς τί φταίμε; δέν κατάλαβα...
Δέν πιστεύω οτι ο άσχετος θα μάθει κάτι περι αντίφα (στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ζήτημα ουσίας του περιεχόμενου του σάιτ όπως λές) διαβάζοντας τους χαριεντισμούς του ενός έναντι των αφορισμών του άλλου έναντι της επίκλησης στην προστασία του Συντονισμού(!) του ενός. Το κάνουν επειδή εχουν σπαστεί ο ένας με τον πολιτικό χώρο που πιστεύουν οτι ανήκει ο άλλος. Ε να το χέσω.
Άμα δέ μπορούμε να τεκμηριώνουμε χωρίς να βουτάμε τα τεκμήριά μας στη χολή, θά 'λεγα καλύτερα να σωπαίνουμε. Κι' αυτό φυσικά ειναι προσωπική άποψη. Όπως κι' αυτό που μόλις είπα.
Η μεγάλη και ουσιαστική συζήτηση που έγινε στο λήμμα σλάνγκ πριν χρόνια, έμεινε τρύπα του Κούβελα, όπως και άλλες καναδυό μεγάλες και ουσιαστικές συζητήσεις, και κάποιες μεταξύ συντονιστών. Δυστυχώς, δέν έχουμε Κούβελα να του το φορτώσουμε όμως.
Τα περι τρόλ, σόρι για την παρεξήγηση, πήγαιναν στο νέο μας απόκτημα που ειδικεύεται αποκλειστικά σε σχόλια και ορισμούς όπως
λήμμα: κλανιά
ορισμός: ο.μεγας.κλανοσφιριχτρας.με.κωλοτριπα.κοκινι.
παράδειγμα: κλανη
που προσωπικά τον κάνω χάζι, ώσπου ν' αποφασίσει κάποιος συντονιστής να του ρίξει σούτι. Νόμιζα οτι τον είχατε πάρει χαμπάρι, λάθος μου.
Σφυρίχτρα, ναί, λέω ν' αναλάβεις τις ευθύνες σου, και να τελειώνεις επιτέλους με υφάκια που ξέρεις (γιατι δεν είσαι καθόλου μαλάκας) οτι θα τσιγκλήσουν τουλάχιστον πέντε αθρώπους εδωμέσα. Τί δεν κατάλαβες;
Σχετικά με τις αλλαγές, ενευθέτω.
Άσχετο: Τό 'χουμε το καμπάκ και σε λήμματα μή πολιτικού περιεχομένου; Άντε να μας δώ.
Τσίμπησα πρόσφατα αυτό εδώ, να το διαβάσω ως απολογισμό συνήθων λογικών σφαλμάτων σε μιά κουβέντα. Δύσκολο, γιατι ο τύπος εδώ είναι κλασικός κυνίκλας και μισανθρωπάκος (τον ξέρω ελάχιστα πέρ' απ' αυτό το βιβλίο), που πατάει στο οτι ο άνθρωπος είναι τόσο φύσει ποταπός, που προκειμένου να βγεί απο πάνω, μεταξύ άλλων, και αντχόμινεμ επιθέσεις θα μεταχειριστεί, και εριστικές μπηχτές θα ρίξει, και θα το παίξει και υπεράνω μετά (ειδικά ενόψει ακροατηρίου), και επίσης ένα σωρό άλλα κολπάκια --και κάποια απ' αυτά πολύ πιο εκλεπτυσμένα.
Γιά σοβαρευτείτε λιγάκι ρε σείς. Άμα έχετε όντως όρεξη να ψάξετε, να μάθετε και να συζητήσετε για το φαινόμενο αντιφασίστες του δρόμου, πιάστε το σαν άθρωποι, όχι σα μαλάκες υποστάθμης σοπενχάουερ. Αν όχι, και πιστεύετε οτι ήδη γνωρίζετε όσα πρέπει να γνωρίζετε ο καθένας, είτε κρατήστε το στο λημματογραφικό ύφος, εφόσον σας ενδιαφέρει η γνώμη που θα σχηματίσει ο αναγνώστης, ή άν τον έχετε γραμμένο στ' αρχίδια σας, πάψτε να τον πρήζετε τουλάχιστον.
Το σιχτίρι έχει και τα όριά του.
Και μιά ανακοίνωση εΞυντονισμού:
Με αφορμή τις απαιτήσεις σφυρίχτρα για προστατευτικές διαγραφές, έχετε όλοι υπόψη οτι ο Συντονισμός προχωρά αποδεκατισμένος εδώ και βδομάδες (για διάφορους προσωπικούς λόγους κάθε φορά), το πολύ με δύο ενεργά άτομα να κάνουν κάποια δουλειά (κυρίως η ιρονίκ), και δέ μπορεί να έχει ούτε τα αντανακλαστικά ούτε την όρεξη να σβήνει τις βρισιές που γράφει το ένα παιδάκι στα θρανία και στους τοίχους για το άλλο. Το μεράκι που έχουμε να ασχολιόμαστε με το σάιτ ως συντονιστές οι ελάχιστοι που απομείναμε σ' αυτήν τη συγκυρία, δέ 'α το δηλητηριάζουμε με κοκορομαχίες μεταξύ παλιών χρηστών --οι σποραδικές εμφανίσεις τρολακιών ήδη είναι αρκετές. Ώς προς αυτό, αναλάβετε τις ευθύνες σας, πλίζ, όλοι.
Ανακοίνωση τέλος, πάω να βολτάρω στο ποτάμι να πετάω πέτρες στα παπάκια.
Ετυμολογικά συμφωνώ οτι πρέπει να προέρχεται απο τη μούτζα, και συγκεκριμένα την έκφραση σάν μούτζα. Η σύνδεση με το «μουτζό ίσον αιδοίο» των καλιαρντών, στην οποία γίνεται υπαινιγμός στον ορισμό, μάλλον είναι παραπλανητική.
Γειά σου ρε σφυρίχτρα με τα ηθοπλαστικά σου λήμματα!...
Να πώ την αμαρτία μου, έχω να δώ μπλέ οθόνη γύρω στα δέκα χρόνια. Ο Μίστερ Μάκιροσοφτ μπορεί να 'ναι μαλάκας, αλλα όχι γι' αυτόν το λόγο πλέον.
Η τέχνη είναι έκφραση.
Αφού σ' το χρωστάμε απο τότε βρε παλιοϊρονίκ. Σιγά-σιγά κάτι γίνεται.