Comments by vikar (4189)
Showing 2071-2100 from 4189
Όχι βρε φιστίκις, δέν «κάνουμε την πλάκα μας εδώ στο σάιτ», στο σάιτ κάνουμε καί την πλάκα μας, κάνουμε και καμιά δουλειά. Άσε τα παιδιά πάνω που ζεστάθηκαν. (Να τρώς κράξιμο επειδή την ψάχνεις!... Καλό.)
(Κάτσε να σου πετάξω και διπεντάποντο με την ευκαιρία... Έτσι, για τ' αντέτ'.)
Ά, ωραίος. Μ' αρέσουν αυτά τα προφητικά.
Επίσης: της άλλαξα τον αδόξαστο, της έδειξα τη συλλογή γραμματοσήμων μου.
Μπορούμε να μιλάμε για σχήμα περαίωσης, πλάι στο σχήμα αδερφοσύνης; Πόσο στέκει γενικά το σχήμα της/του κάνω το κάτι με τη σημασία «την/τον πηδάω»;
Ναί ρε σύ, γι' αυτό λέω εδώ και καιρό να εισαχθεί μέτρο «το ακούω συχνά / τό 'χω ακούσει / πρώτη φορά το ακούω», για τέτοια πράματα. Τί σημασία έχει άν σου τά 'χουν κάποιοι μαζεμένα; Λές να βαραίνεις εσύ γι' αυτούς περισσότερο απ' ότι λέξεις που ακούνε απ' τα παιδικά τους χρόνια ή απ' τους καλύτερούς τους φίλους;... Ε δέ νομίζω πιά.
Θά 'ταν καλό να δηλωνόταν κάπως αυτόματα και ο τόπος στον οποίο την ακούει τη λέξη ο καταχωριστής, αλλα και οι άλλοι χρήστες --η σχετική συζήτηση στο μπαγαποντοδότης.
Ωραίος!
Ποιά φωτογραφία ρε παιδιά;... (Έδρασε το Τμήμα Διαγραφών να υποθέσω;...)
Έγινε που έγινε η μνεία στην τότε ανταλλαγή, άς ξανατονιστεί και εδώ (γιατι ο τζόνι το χαβά του), οτι το μένω στον τόπο δέν το ξέρουν κι' οι πέτρες. Το μαλάκας, ναί, αυτό εδώ, όχι. Άς ζυγίζουμε τις λέξεις, είναι το μόνο που έχουμε εδωμέσα.
Θά 'λεγα οτι ακούγεται σχεδόν πάντα μές στο νερό παρά μέσα στο νερό. Χωρίς το μές/μέσα, ούτε εγώ την έχω ακούσει απ' όσο θυμάμαι.
Στα φετιχιστικά και το κοψοχρονιά.
Για την προέλευση της λέξης-σημασίας, ενδιαφέρουσα η συζήτηση εκεί.
Έκανα κόπι-πέιστ τα γύρω απ' τη βαθμολογία στο μπαγαποντοδότης, να τά 'χουμε κάπως μαζεμένα, για όποιον θέλει νά 'χει μιά συνολικότερη εικόνα (γιατι τα κωμικοτραγικά με αφορμή αυτήν, δυστυχώς, δέν είναι καθόλου μόνο τα προχθεσινά).
Και η γνώμη του κνάσου, πάλι απο το ντιλάρι:> +1 στέφανος για τα γραπτά, +1 ιρονικ για την αναγνώριση.
Πάει πολύς καιρός που ακούστηκε μια τέτοια τεκμηριωμένη, και απόλυτα σωστή κττμγ αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, για τα όσα κωμικοτραγικά γίνονται τον τελευταίο καιρό με την ευρεία έννοια του όρου. Συμφώνω με όσα είπες φίλε στέφανε αλλά, πες από προσωπικό εχωμυγακαιμυγιάζομαι, θέλω να πω κάτι πάνω σ´ αυτό για την αδιαφορία. Το ότι κάποιος συνειδητά δεν συμμετέχει σε τέτοιου είδους συζητήσεις, είτε για βαθμολογία, είτε γκρίνιες για βαθμολογία, είτε αναμόρφωση της βαθμολογίας, είτε για σημαντικότητα της βαθμολογίας και πάει λέγοντας, δεν σημαίνει απαραίτητα και αδιαφορία.
Υπάρχουν άτομα που ενδιαφέρονται πάρα πολύ για το σάιτ αλλά στην τελική ενδιαφέρονται για μια άλλη μορφή του, όχι γι' αυτήν που παρουσιάζεται τώρα αλλά γι' αυτήν που τους έκανε να γίνουν αρχικά μέλη του. Απέχουν από συζητήσεις που και κανένα νόημα δεν έχουν αλλά και το μόνο που εκφράζουν είναι προσωπικά κόμπλεξ ή και την ανάγκη για επικοινωνία του καθενός.
Στο τέλος είμαι σίγουρος ότι το θέμα θα εξαντληθεί και το σάιτ θα συνεχίσει να υπάρχει όπως συνέχισε να υπάρχει και μετά την πρώτη αλλαγή στις βαθμολογίες, μετά το πρώτο κύμα παγαποντοδοσίας και μετά τα όσα προβλήματα πέρασε. Αυτοί που γουστάρουν να είναι εδώ θα μείνουν χωρίς να τους νοιάζει τι θα γίνει με βαθμολογίες, σχόλια, αστέρια κλπ. Γιατί όσο και να αλλάζει το περιτύλιγμα ο κορμός και η ιδέα του σάιτ παραμένει ίδια. Και κάποιοι από εμάς μένουν εδώ γι' αυτόν. Ποιος είναι ο κορμός; Για μένα ο χαβαλές και η συναναστροφή με πραγματικά πνευματώδεις ανθρώπους.
Το όλο θέμα μπορεί να συνοψιστεί κττμαξ στο ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα φόρουμ για να γράφει ο καθένας τις άσχετες με το κύριο λειτούργημα του σάιτ παπαρδέλες του ώστε και η καταγραφή να γίνεται σωστά, και τα φλέιμς να παρουσιάζονται ευπρεπώς, και να φαίνεται το άβαταρ όλων χωρίς να χρειάζεται να μπαίνεις στο προφίλ του, και να το παίζουν όλοι έξυπνοι βάζοντας πιασάρικες υπογραφές στα ποστ, και ο κάθε επισκέπτης να επικεντρώνεται σε αυτά που έχουν σημασία και να μην ξενερώνει.
ΦανΦακτ: Εδώ και λίγο καιρό πολλοί από τον κύκλο μου έχουν, μετά απο παρακαλητό αιώνων, αρχίσει να εισχωρούν στο σάιτ. Εκτός του ότι το μόνο λήμμα που έχουν διαβάσει ΟΛΟΙ και ήταν παραπάνω από μια οθόνη ήταν η κουράδα, αυτό που κυρίως τους κάνει εντύπωση είναι οι παλιότεροι πνευματώδεις ορισμοί που δεν ξεπερνούν τις δύο παραγράφους σε έκταση. Τότε δεν βαθμολογούνταν ο ορισμός θα μου πείτε. Αδύναμο σημείο της τότε βαθμολογίας; κνάσος
Για χάρη οικονομίας, αντιγράφω εδώ τη χθεσινή ανταλλαγή περι «λάικ και ντισλάικ» απο το ντιλάρι.> Ρε σεις! Καταργήστε την βαθμολογία και βάλτε like/dislike στα λήμματα/ορισμούς αλλά ΚΑΙ στα σχόλια, ! (οπως αυτά του Vrastamanου!)[/quote]> @MXS: Σωστότατος![/quote]> @Gatzman, το ξέρω φίλε μου ότι είναι μιά καλή ιδέα αλλά επίσης δεν είναι εύκολο να το κάνεις τεχνικά, κοστίζει και θέλει πολύ ψάξιμο και χρόνο... Σε ένα site σαν αυτό χωρίς «έσοδα» (διαφημίσεις, κλπ) θα ήταν σχεδόν ακατόρθωτο (σε ένα τέτοιο project δουλεύω τώρα και γαμιέμαι) ... Προτάσεις σαν και την δικιά μου ακούγονται σαν το «μήπως θέλεις να σου κάνω και καμιά πίπα; ρε παλουκάρι»... Τα λέω σωστά dik;[/quote]> Κοίτα, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Εσύ κάνεις τις προτάσεις σου (όπως τις έκανες) κι από κει και πέρα μπορεί να κάτσει η φάση, ή μπορεί η πρόταση σου να οδηγήσει σε κάποια καλύτερη. Τίποτα (ή σχεδόν τίποτα) δεν μπορείς να αποκλείσεις σ΄αυτόν τον κόσμο. Έτσι νομίζω.[/quote]> σωστόστ νομίζει ο παίκτης... Είδωμεν! Κάτι κανόνες περιμένουμε εδώ και ένα χρόνο (συν 2 μήνες και 15 μέρες), με κάτι νέο για την βαθμολογία... [/quote]> Συμφωνώ κι εγώ με σύστημα like σε ορισμούς και σχόλια.
τζόνι [quote=μουχουσού]Και φυσικά το like (και dislike φυσικά αν παίζει) να είναι επώνυμο (σαν το f/b ένα πράμα) για να μην υπάρχουν υπόνειες... μιλάω σωστά, jb; μουχουσού [quote=τζόνι]φυσικά επώνυμο, όχι όμως dislike γιατί η φάση πάει σε hatebook μετά
θεωρητικά η επωνυμία θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στο παρόν σύστημα Γκάτζ [quote=Βράστας]Πόσο χαίρομαι που ο Ζανουάρ και το Μπούμπιτρον (εφεξής, «Les P'tits Pitsounacs») συμφωνούν σε κάτι!
Ή άποψή σας δεν διαφέρει και πολύ από την δική μου:
- H βαθμολογία λημμάτωνε και ορισμώνε να αντικατασταθεί με likes («όρθιους αντίχειρες») που θα αποτυπώνονται εν είδει «slang-o-meter». Μιλάω μόνο για likes και ουχί dislikes («κωλοδάχτυλα») πράγμα που καταργεί αυτόματα την κατωποντοδοσία.
- Αντί για βαθμολογία ή κατάταξη σλάνγκων, στο προφίλ του κάθε σλάνγκου να εμφανίζεται ένα αναλογικό slang-o-meter που να βασίζεται σε κάποια στάθμιση συνολικών likes ανά αριθμό λημμάτωνε που έχει αναρτήσει. Στο σκανγκόμετρο αυτούνο δεν θα φαίνεται ο αριθμός αντιχείρων, αλλά κάποιος γενικός ποιοτικός προσδιορισμός slangitude που θα προσεγγίζει την τελειότητα αλλά δεν θα την φτάνει ποτέ.
- Τι κάνουμε με τους υφιστάμενους (απαξιωμένους) βαθμούς; Εδώ μπλέκει το πράμα. Ξεκινάμε ταμπούρλα ράστα; Αφαιρούνται οι μπαγαποντοδοσίες πρώτα και μετά μεταφράζεται το «τίμιο» αποτέλεσμα σε slangometer; Η μήπως μεταφράζουμε με κάποιο αλγόριθμο «βαθμό» από κάποια λήμματα που συγκεντρώνουν τεράστιο αριθμό ψήφων (πχ > 25, όπως το νίντζα, λέω τώρα) σε likes / σλανγκόμετρο; Αυτό θέλει σκέψη.
Εν κατακαυλείδι, θαρρώ ότι η παραπάνω προσέγγιση διατηρεί την παιγνιώδη φάση, σέβεται την παράδοση (slang-o-meter) και δεν ενθαρρύνει κακεντρέχειες. Επίσης, η «αξιολόγηση» σλάνγκων με slang-o-meter δεν έχει το στοιχεία κατάταξης τύπου «ο τάδε είναι νούμερο ένα ο δείνα νούμερο δεκαεφτά» που θα μπορούσε να προκαλέσει μικροέριδες.
Φυσικά, όλοι έχουμε κωλοτρυπίδες, και μεγαλύτερη όλων μας ο Βίκαρ :Ρ μουχουσού [quote=τζόνι]Συμφωνώ με το 1 και εν μέρει το 2. Ας εμφανίζεται στο προφίλ εκάστου σλάνγκου ο συνολικός αριθμός λάικι, προς θεού όμως όχι πάλι γενικοί προσδιορισμοί και άλλα τέτοια αφηρημένα και καθολικά.
Το 3 με αφήνει αδιάφορο, ας πάνε στα κομμάτια τα παλιά. Όποιος θέλει μπορεί να ανατρέχει στα παλιά λήμματα αγαπημένων του σλάνγκων και να τους κάνει λάικ. Ας κάνουμε μια εντελώς νέα αρχή.
Το παιγνιώδες του πράγματος; Δε νομίζω. Παιγνιώδες είναι το πράγμα ούτως ή άλλως, είμαστε μια παρέα που λέει τις μαλακιούλες της και γουστάρει, αυτό φτάνει και περισσεύει. Γελοίο έχει καταντήσει πλέον και το θέμα της ανωνυμίας, καθώς όλοι ξεραινόμαστε μετάξυ μας και εντέλει η φύση του σάη δεν την ευνοεί, δεν είμαστε τίποτα μπουρδέλα τελεία κομ να ντρεπόμαστε να αποκαλυφθούμε εννοώ. Γκάτζ [quote=στέφανος ο διπλοσύμφωνος]Προς σκέψη για όποιον διαθέτει καλή διάθεση:
---Το αντίθετο του «μ’ αρέσει» είναι η αδιαφορία.
---Η αδιαφορία μπορεί να είναι / γίνει και συνενοχή / διαπλοκή (εξού –ειλικρινά- και το σχόλιο).
---Προσπαθώντας να διορθώσουμε κάτι δεν πρέπει να χαλάμε κάτι άλλο καλό (και βέβαια, τί είναι καλό είναι σχετικό).
---Η άρση της ανωνυμίας μπορεί να οδηγήσει μερικούς ηθελημένα ή όχι στην υπερπροβολή και φεϊσμπουκοποίηση και άλλους ηθελημένα ή όχι στο περιθώριο. Η ποιότητα κι ο αυθορμητισμός μπορεί να υποφέρουν.
---Η οφθαλμοφανής βαθμολογία στα σχόλια (ήδη υπάρχει βαθμολογία στα σχόλια κι ας μην είναι μαθηματικά μετρήσιμη) μπορεί να οδηγήσει και σε σχολιολάσπη, σχολιοθύελες και σεντόνια σχολίων που μπορεί να καπελώσουν λήμματα και να οδηγήσουν σε φορουμοποίηση.
(Οι από μέσα μπορεί και να γουστάρουμε, αλλά προσοχή! μας βλέπουν.)
(Ελπίζω να με νοιώθει έστω και ένας τώρα που μοιάζει να αντιφάσκω.)---Δεν υφίσταται αδιάβλητο, ούτε αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης για οτιδήποτε τουλάχιστον για πολύ καιρό(κι αυτό –άποψή μου- είναι καλό αν και δυστυχώς, πολλούς ενοχλεί παντού και πάντα –άνθρωποι κι ουχί θεοί γαρ και σαν Έλληνες ..αεί παίδες).
---Η σοβαρότητα, η καλή διάθεση και μια αίσθηση αξιοπρέπειας κι ευθύνης όταν κρίνουμε κάτι, μπορεί να κάνει θαύματα. Η έλλειψή τους σε οποιοδήποτε βαθμό θα υπονομεύσει οποιοδήποτε σύστημα. Ασφαλείς μέθοδοι ελέγχου όλων αυτών δεν υπάρχουν (ουσιαστικά, ούτε καν απ’ αυτόν τον ίδιο που κρίνει).
----Η βαθμολογία αυτή καθ’ αυτή (άρα και η μορφή της) πρέπει να αξιολογηθεί ως προς το πόσο προωθεί το σάη, εμάς τους ίδιους κι όσους μας διαβάζουν.
Τονίζω το ό,τι δεν καταθέτω καμία πρόταση. Θεωρώ εαυτόν υπερβολικά χθεσινό στο σάη για κάτι τέτοιο (ήδη νοιώθω άβολα).
Επίσης, δεν απευθύνομαι σε κανέναν συγκεκριμένα (θα έστελνα ΠΜ) (και παρακαλώ: δεν θέλω να πάρει κι άλλη έκταση το όλο θέμα, εννοείται, όσον αφορά σε μένα κι αυτό το σχόλιο).
Μη με παρεξηγήστε για αντιδραστικό ή για ..υπεράνω. Αν ήμουν δεν θα έγραφα όλα αυτά.
Απλώς, έχω την εντύπωση πως βιαζόμαστε να δούμε ένα σκορ λες και τα λήμματα πεθαίνουν μόλις βρεθούν στη 2η άντε 3η σελίδα των προσφάτων.
Κι αν αύριο - μεθαύριο κάποιος μερακλής αρχίσει να βαθμολογεί λήμματα δυο τριών χρόνων εκτιμώντας την όποια δουλειά θα χαλαστούμε γιατί βαθμάκια θέλω – τώρα τα θέλω;Το ξαναγράφω: Δεν είμαστε μόνοι μας. Μας βλέπουν.
Χίλια συγνώμη αν κούρασα. Δεν ήταν σκοπός μου. Θα το αποφύγω στο μέλλον.Καληνύχτα σε όλους κι όλες. Πάντα φιλικά και με την καλύτερη δυνατή διάθεση. μουχουσού
Τώρα, την προσωπική μου κωλοτρυπίδα όντως την έχω παραμοστράρει κι' έχει ξεχειλώσει, μπορείτε να τη βρείτε επάνω (αλλα και σε χίλια άλλα δυό σημεία μές στο σάιτ). Συγκεκριμένα για τα λάικ/ντισλάικ, και πάλι διαφωνώ. Άν δέν είναι φανερό για ποιό λόγο (διατήρηση καλλιστείου με νέο περιτύλιγμα), μεταχαράς να μοστράρω αναλυτικά γι' άλλη μία φορά.
Κι' έλεγα, κάπου τό 'χω δεί το πνίγω, κάπου το πήρε το μάτι μου...
Στα καίω και σφάζω, κοντινό και το πνίγω, το οποίο (άν και ξεφεύγει απ' το παρόν, το γράφω), σε αντίθεση με τα άλλα δύο, το ακούω προσωπικά συχνά σε οδηγικά συμφραζόμενα: γκάζω το λίγο το γαμίδι ρε σμπόκο, δέν έχεις αφήσει φανάρι που να μήν το έχεις πνίξει! (δηλαδή, «που να μήν άφησες ανεκμετάλλευτο», «που να μή κωλοβάρεσες ώσπου ν' ανάψει κόκκινο»).
Ε δέ παλεύεστε με τίποτα ρε το κέρατό σας!... :-)
(«Δι έντ»; Πλάκα κάνεις ρε μουχουσού; Σε ποιό παράλληλο σύμπαν;...)
Γαμεί η καταχώριση, βασική και έλειπε (απ' τα γνωστά άγνωστα που «παραδόξως λείπουν»). Τα δέ σχόλια περί του παρατακτικού ή μή του καί, μου θυμίζουν την περίπτωση άντε/φύγε/σάλτα/τράβα και γαμήσου, οπου ο ρόλος είναι παρατακτικός. Πάντως, θα έπρεπε λέω να καταχωριζόταν σε πρώτο πρόσωπο, γέρνω, αφού δέν λέγεται μόνο στο τρίτο πρόσωπο.
Πέρα 'π' αυτά, επιτέλους, ΚΟΦΤΕ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΣΠΑΜ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΠΑΝΤΕΣ. Έχετε καταντήσει προσβλητικοί, έτσι απλά, νέτα σκέτα. Προσβάλλετε τη νοημοσύνη μου, την αισθητική μου, την επιλογή μου να συχνάζω σ' αυτό το σάιτ με όση ειλικρίνεια και όση ανοχή. Μά το θεό, καλύτερα να συνεχίζαμε τη Λιλιάδα να πούμε, που είναι γύρω στις πενηνταδύο τάξεις μεγέθους ωριμότερο και χίλιες πενηνταδύο δημιουργικότερο πάρεργο απ' αυτή τη μαλακία με τ' αστεράκια, τα νταηλίκια, τα «σου τη λέω - μου τη λές», τα ντετεκτιβιλίκια παύλα κρυφτούλι και τις ψυχαναλύσεις απο απόσταση. Σιχτίρι δηλαδή.
Και θα μου πείτε «και που προσβλήθηκες, τσίμπα 'ν' αρχίδι». Αλλα ούτ' αυτό το λέτε!... Μιλάμε, επιστροφή στο δημοτικό ρε πούστη, κανονικά και με το νόμο. Και τάχα μου έχουμε και μεγάλο μέσο όρο ηλικίας εδωμέσα. Αμ καλά κάνουμε και τον κρύβουμε.
Καλή μας μέρα, κι' άς ψυχρή κι' ανάποδη (η σύνταξη σκαριμπική).
Δέν έβρισκα πού να το βάλω, και για δουπού δέν λέει, μιά και γουστάρω σχολιασμό (μας λείπει αυτό το φίτσουρ στο δουπού), οπότε είπα να το βάλω στο ευώνυμο και ταιριαστό αυτό λήμμα.
Ξανάπιασα αυτές τις μέρες το «1821 και η αλήθεια» του Σκαρίμπα (Κάκτος, 1995), και μεταξύ πολλών, απόλαυσα (ως χρήστης του σλάνγκ τζι άρ τουλάχιστον) το εξής απόσπασμα, απο Τόμο Γ (το δεύτερο βιβλίο κατα Κάκτο), σελίδα 27:> Δαύτη λοιπόν [σ.ς. η «Αγία Ρωσία»], η πρώτη διδάξασα, βρήκεν αντάξιο μαθητή της το μεταεικοσιένικο ελλαδικό Ιερατείο. «Υπερ πίστεως» λέει το επαίσχυντο έκτοτε, οτι εμάχησε και το έσωσεν (!...) απ' την αλλαξοπίστηση το έθνος! (Βλέπεις, η τιμή - τιμή δεν έχει και χαράς τον που γαμιέται...). Κι όπως πρίν είχε (στο κωλομπαριλίκι και στο γδάρσιμο) σύμμαχο και συνεταίρο του τον Τούρκο, έτσι [...] βρήκε έκτοτε τον Ναθαναήλ = το ελληνικό κράτος (ό,τι τα σκατά και το φτυάρι) σε μιαν ίδια κι' ακόμη ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ συμμαχία κι' επιμαχία προς διαιώνισή του στα συμφέροντα και γονιμοποίηση κι' άς σερνικών!... κάτι ανιψιών του. (Ως γνωστόν, όποιος γεννήσει το «κωλόπαιδο» κερδίζει λέει το μέγα λαχείο της Ελβετίας!)
Απορίες: (α) τί σημαίνει η φράση η τιμή τιμή δεν έχει γενικά; (β) υπάρχει περίπτωση σε πλήρη ανάπτυξη να ήταν αρχικά όπως τη δίνει ο Σκαρίμπας; δηλαδή η τιμή τιμή δεν έχει και χαρά στον που γαμιέται; και άν ναί, απο πού κι' ως πού; (παλιό μπουρδελιάρικο ξερωγώ;...) (γ) τί σχέση έχει, άν έχει (σημασιολογικά, ετυμολογικά), με εκφράσεις όπως θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει και χαρά σ' εκείνον που γαμεί της γκαστρωμένης το μουνί και της κουτσής τον κώλο; (υπάρχουν άλλες παρόμοιες;)
Χώρια το πανέμορφο ότι τα σκατά και το φτυάρι... Ο Σκαρίμπας γενικά είναι ταμάμ γι' αποδελτίωση (και τό 'χω βέβαια στα υπόψη εδώ και καιρό, αλλά...).
(που είναι πάντα τόσο διευκρινιστικές λέω...)
Του ιδίου που κήρυξε πως «άμα δέ μπαζώσεις πρώτα δέ μπορείς να χτίσεις»;...
Κοίτα να δείς όμως πώς ο έλληνας δικαιολογεί την απόκλισή του απο το μοντέλο του τηλεοπτικού θηλυκού έ;
Άκυρο το πρώτο, μόλις πρόσεξα τη σημείωση της κλίκας. (Ρε παιδιά, αυτές τις σημειώσεις, μιά και πάντοτε είναι τόσο υπεργαμάτες και διευκρινιστικές, μήπως να τις βάζαμε με κόκκινο ν' αναβοσβήνουν;...)
Χρήσιμο!... Ξέρεις μήπως απο πού βγαίνει; Και, όντως, μόνο για καραμπόλες στο γαλλικό λέγεται; (Δέν τό 'χω ακούσει.)
Νομίζω οτι το «Οποιαδήποτε ομοιότητα με τον γνωστό πλαστικό χειρουργό Ανδρέα Φουστάνο είναι εντελώς συμπτωματική» είναι λίγο φάουλ. Απ' ότι καταλαβαίνω ο ορισμός αφορά ένα απλό λογοπαίγνιο με το φούστης (όπως λέει πρίν ο Χάν) και το επώνυμο του τύπου, ο οποίος σ' αυτήν την περίπτωση στάθηκε απλώς ατυχής. Εδώ που τα λέμε, ήδη ατυχές το επώνυμο --φαντάζομαι καζούρα που θα έτρωγε στο σχολείο ας πούμε.
Αλλα να ταυτίζεται «συμπτωματικά» ο όρος αυτής της σημασίας με το επώνυμο, χλομό. Άν υπήρχε ήδη σχηματισμός πούστης > πουστάνος, ή έστω εδραιωμένο επιτατικό επίθημα -άνος, τότε ναί, αλλα εδώ μάλλον έχουμε πούστης > φούστης > φουστάνος.
(ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ ΒΙΚΑΡ με σεβασμό στο αυτονόητο προτιμήστε μας -- πληροφορίες εντός)
Να σημειωθεί, έτσι, για το επιστημονικό του πράματος, οτι ότι επάνω γράφουμε ώς προθήματα και επιθήματα, δέν είναι ακριβές σύμφωνα με επικρατούσες ορολογίες των ειδικών.
Να αναφέρω το πολύ όμορφο και χρήσιμο βιβλιαράκι των Ιορδανίδου-Πανταζάρα, Χτίζω λέξεις (εκδόσεις Κοντύλι 2010), οπου για ν' αποφύγουν να μπλέξουν με παραπλανητική ακριβολογία, επιλέγουν τα μέν να τα πούν α' συστατικά και τα δέ β' συστατικά, συλλήβδην (δείτε τον Πρόλογό τους, σελίδα 5).
Μάλλον σχεσούλα ήθελε να πεί, η βιαστικοθοδώρα... (Κάτσε να του κάνουμε ένα λίφτινγκ, μιά και είμαστε εδώ.)
Μουνίκλα της βροχής κατα το μουνί της λάσπης;!... Ποιητής ο γράφοντας.
Εγώ πάλι δέν κατάλαβα πώς κολλάει το παράδειγμα με τον ορισμό, αφού στο μέν γίνεται αναφορά στη σχέση του τύπου, ενώ στον δέ γίνεται αναφορά στη σεξουαλική του συμπεριφορά. Όπως όλοι ξέρουμε, δέν είν' ανάγκη τα δύο να συνάδουν.
Πλάκα έχει η λέξη. Και μου θυμίζει (το παράδειγμα περισσότερο) ένα χαρακτηριστικότατο διήγημα του Παπαδούκα, για έναν τύπο που τά 'φτιαχνε μονίμως και συνειδητά με γκόμενες που είχαν κάποιο κουσούρι (δέν θυμάμαι τίτλο, απ' το «Μιά φάτσα στον τοίχο» πρέπει νά 'ταν).
Απ' την άλλη, ο ορισμός μου έφερε σε φετιχιστή που καυλώνει μόνο όταν η άλλη έχει τις μαύρες της ξερωγώ, τα ψυχοτέτοια της. Συνηθισμένος ανθρωπότυπος, απαντάται και ώς λουντεμικός. :-Ρ