Comments by vikar (4189)
Showing 2341-2370 from 4189
Κι' επειδή 'ναι κλεμμένο δέν είναι καλό;... :-) (Ο καταχωριστής ήδη έγραψε οτι πρόκειται για κείμενο παρμένο απο αλλού.)
Εγώ πάντως καταλαβαίνω απλά να το στριφογυρίζει με τη γλώσσα.
Γιατι το να το κάνει με το χέρι δέν είναι ακριβώς αυτονόητο. Πέρα 'πο κάποιες προδιαγραφές μήκους, θέλει εκεί αρκετή λίπανση πρώτα (ιδρώτα, σάλιο, κολπικά υγρά, κάτι), αλλιώς μπορεί ο άλλος να πάθει καμιά ζημιά αλα «τσούχτρα» --το οποίο δέν τό 'χουμε: το παιδικό εκείνο καψόνι του να πιάνεις το μπράτσο του άλλου σφιχτά με τα δυό χέρια και κατόπιν να τα γυρνάς αντίστροφα μεταξύ τους· τσούζει μά το θεό...
Εγώ τό 'χω ακούσει ώς μωάκι (< μωράκι) με το ωά νά 'ναι δίφθογγος. Δέν μου φαίνεται περίεργο να λέγεται χωρίς και τον φθόγγο /ο/ απο κάποιους --δηλαδή, απο κάποιες. :-)
(Δέ μας ξαναδειάζεις τη γωνιά λεω 'γώ; Που θα μας χαλάσεις εσύ την πιάτσα... :-Ρ )
Το θέμα αθηνά δέν είναι τόσο τα σχόλια (τελευταία τείνουμε να σβήνουμε σχόλια μή εγγεγραμμένων που δέν αφορούν τη γλώσσα), το θέμα είναι άλλο: τελικά, χωρίς πλάκα, βρήκες τρόπο να του το πείς; Μισός χρόνος πέρασε.
Νά τος κι' ο έτερος κομήτης...
Μόνο δύο; Κοτζάμ συγγραφική ομάς μας έλειψε. :-)
(Πάτσις, πολύ το δουλεύεις το θηλυκό το άρθρο εσύ... Να το προσέξεις, για' θα καταλήξεις να γράφεις ποίματα σάν τον αλεξανδρινό...)
Σχετικά με το σχόλιο του/της Ντίε Ίραε. Γνώμη μου είναι να καταργηθεί εντελώς η διάκριση ανάμεσα σε κατάλληλο και ακατάλληλο λήμμα, μιά και συχνότατα βλέπεις ας πούμε, κακές λεξούλες σε ορισμούς, παραδείγματα, σχόλια ή και πολυμέσα όρων, οι οποίοι είναι όκέι κατα τ' άλλα. Μέσα σ' αυτό το σάιτ ποτέ δεν είσαι ασφαλής απ' αυτήν την άποψη.
Αν έχει κανένας πρόβλημα ή παιδιά λοιπόν, ας αναλάβει τις ευθύνες του. Η αργκό είναι αυτή που είναι, και οι συντονιστές του σάιτ, απ' την εμπειρία μου, δέν έχουν καμιά ιδιαίτερη καύλα με τη λογοκρισία βωμολοχιών --απεναντίας, θα έλεγα.
Έ, συνήθως αρέσουν σε άτομα που, να πάς σπίτι τους, θα σπεύσουν να σε τρατάρουν φοντανάκι...
Μές, σε πιάνω τραγικά αδιάβαστη!... :-Ρ
Στο τραγούδι έχει περισσότερο την έννοια του «άλλ' αντ' άλλων».
(Ξέρω, το κούρασα.)
Χμ. Δέν ξέρω αν πολυστέκει αυτό που λέω τελικά.
Αξίζει πάντως να πούμε οτι το ουγκαγκαμπούμπιγκης, κατα το ορίτζιναλ πνεύμα του τραγουδιού, είναι ψευτολογοκριτικό, όπως δηλαδή και οι χαρακτήρες %$@#@#$ στο γραπτό λόγο.
Κάτσε να βρούμε και το κομμάτι πλάκα-πλάκα...
Γιά να βραστοχοτζαγκατζμανίσω λιγάκι, επειδή δέν τον έχω ακούσει και τον όρο ποτέ λάιβ: Δηλαδή κατά το λήμμα, τον απλά μαλακάκο μπορείς να τον πείς συνοπτικά μπούμπη;... Τσκ-τσκ-τσκ...
Ευτυχώς που λείπουν ταξίδια στις θάλασσες μερικοί-μερικοί και δέν μας ακούνε...
Ο Χάρρυ Κλύνν γαμάει.
Ε αφού μας παρακακάς...
Ε όχι και αμαρτία ο κόπος... Μιά χαρά χρήσιμο το βλέπω το λήμμα στο σλάνγκ τζι άρ, κυρίως για την κατανόηση του πνεύματος του «μαμαδισμού» (που πάει αντάμα με τον μπαμπαδισμό, και όχι μόνο με τη στενή έννοια του αστείου).
Το ίδιο συνήθειο έχουν μαθαίνω και στις ήπα, στην Καλιφόρνια τουλάχιστον. Και εκεί που στην πολυθρόνα στη γερμανία θ' αφήσεις το απαρέγκλιτο σημείωμα zu verschenken ή έστω το zum Mitnehmen, στην αμερική βλέπεις και το for free αλλα βλέπεις και το help yourself ή και το take me hooome!... (τρελή σοβαρίλα τους κατατρέχει τους φρίτσηδες, σκέτη απελπισία η κατάσταση).
Αλήθεια, αυτό ειναι αποκλειστικά δυτικό συνήθειο τελικά; Το πιό κοντινό που μπορώ να σκεφτώ για την ελλάδα είναι που αφήνουν καμιά φορά τα παλιά τους δίπλα στα σκουπίδια (και χωρίς να καλούν το Δήμο), μπάς και τα πάρει κάνας κακομοίρης ή φοιτητής ή τσιγγάνος ξερω 'γώ.
Το μεταχειρισμένο στη νεότερη και σύγχρονη ελλάδα είναι έτσι κι' αλλιώς, δωρεάν η μή, πολύ απαξιωμένη έννοια, έχω την εντύπωση. Απο την ψυχαναγκαστική προτίμηση στα καινούργια ρούχα, το καινούργιο κινητό και το καινούργιο αυτοκίνητο ώς την, έστω παροιμιακή, προτίμηση στις παρθένες γκόμενες, βλέπεις αυτή την απαξίωση παντού.
Κι' όμως, υπάρχουνε φράσεις γι' αυτές τις περιπτώσεις. Στα ελληνικά, τα ανυποψίαστα απο αγγλισμούς, θα έλεγε κανείς δέν υπονοώ κάτι για το pun unintended και άν με πιάνεις / άν με εννοείς ή κι' όποιος κατάλαβε κατάλαβε (ο νοών νοείτο στα παλαιοελληνικά) για το pun intended:> O Jake Gyllenhaal ανδρώθηκε ως ηθοποιός με τον ρόλο του γκέι στο Brokeback Mountain (χωρίς να υπονοούμε κάτι).
Με τον πυροβολισμό του δεκαπεντάχρονου, εξοστρακίστηκε απ' την κοινωνία μας η ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια (και ο νοών νοείτω).
Οι εκφράσεις του λήμματος λέγονται βέβαια συχνά (και εννοείται πως ήταν καταχωρίσιμες), αλλα εμπίπτουν ξεκάθαρα θά 'λεγα στους αγγλισμούς που αναπαράγουμε σάν αμερικανάκια εκ τηλεοράσεως, χωρίς να καλύπτουν κανένα κενό και καλά των ελληνικών, όπως αφήνει ο ορισμός να εννοηθεί. Και το οτι οι ελληνικές φράσεις δέν είναι αργκό είναι φυσικό, εφόσον τα λογοπαίγνια (ειδικά τα μή εσκεμμένα) δέν είναι χαρακτηριστικό της αργκό. Άλλωστε ούτε στα αμερικάνικα θα τις έλεγα σλάνγκ αυτές τις ατάκες.
Η μόνη διαφορά που βλέπω προσωπικά ανάμεσα στις ελληνικές και τις αμερικάνικες ατάκες, είναι οτι οι τελευταίες δείχνουν οτι το ζήτημα «λογοπαίγνιο» έχει θεματοποιηθεί περισσότερο στη συνείδηση του αμερικάνου ομιλητή απ' ότι στη συνείδηση του έλληνα. Πράγμα που θα απέδιδα στην αμερικάνικη νεύρωση με την πολιτική ευπρέπεια --σε πρώτη φάση και χωρίς πολλή-πολλή ανάλυση, ίσως κάνω λάθος. Το ξαναπιάνουμε αν είναι.
Μέχρι 27;!... Ώχ... Δέν κατάλαβες μου φαίνεται ακόμα με τί σάιτ έχεις μπλέξει... Ξέρεις οτι οι περισσότεροι εδωμέσα κάναμε εντατικά μαθήματα (στα φροντιστήρια ΤΟ ΣΛΑΝΓΚ ΤΖΙ ΑΡ βεβαίως βεβαίως) για να ξεμάθουμε να γράφουμε όπως αυτός εδώ ο κουμπούρας;
Το οποίο σ' αυτήν την περίπτωση διαφοροποιείται απο τις άλλες χρήσεις που έχουν καταχωριστεί, στο οτι συντακτικά προτάσσεται του ονόματος. Πώς λέμε καπετάνιος μ' αρχίδια κι' αρχίδια καπετάνιος;, έτσι και ύλη του κώλου και του κώλου η ύλη.
Τη φράση την ακούω πολύ-πολύ συχνά και στη Θεσσαλονίκη.
Το λήμμα είναι άλλο ένα παράδειγμα, και απο τα πιό χαρακτηριστικά, για το φαινόμενο της αργκό που σκέφτομαι ώς αλλαγή προσήμου: η λέξη χρησιμοποιείται με την ακριβώς αντίθετη σημασία απο την τυπική. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα το άσχημος (πολύ συχνά άσκημος).
Σχετικά λήμματα τα αλήτρα, ελεεινά, κυριολεκτικά, και σχετικά σχόλια στα λέει και μπροστά. Το λήμμα τό 'χω υπόψη εδώ και καιρό, και άν δεν με προλάβει άλλος θα το ανεβάσω το συντομότερο (καλύτερα δηλαδή να με προλάβει κανείς, γιατι το δικό μου «το συντομότερο» το ξέρουμε...).
Μιτσούνι, καλωσήρθες μεγάλε, αλλα ρε παιδί μου, τόσα θαυμαστικά ούτε στα μικιμάου να πούμε!... :-Ρ
Επίσης: φραπογαλιέρα.
Σχετικά με το προηγούμενο σχόλιο, δείτε και βεντούζα-ποπέρα-ξεσκατώστρα.
Ο φαδερίλας διακρίνεται και για το ιδιότυπο χιούμορ του να υποθέσω;
Για το τράκο δείτε και στον Τριαντά.
Προσπερνώ τις κακεντρέχειες :-Ρ και καταθέτω το εξής: τί καύλα το συντονιστιλίκι όταν βλέπεις οτι μετά 'πο τρία χρόνια μπορείς πλέον να λινκάρεις τόσα περισσότερα πραματάκια...
Ε ναί... Είναι παλιό κείμενο, τό 'χα υπόψη απο αρκετά παλιά, και δέν ξέρω ποιός το πρωτομετέφρασε (δέν θα εκπλησσόμουν αν ήταν ο γιαμπίχτεν αυτός). Σίγουρα δέν ξέρω ποιός το έχει πρωτογράψει, άν και δέν τό 'ψαξα καθόλου.