ξενικό μου κάνει, γερμανικό, αγγλικό, παραφθορά, κάτι τέτοιο. Μπας και είναι καμιά μάρκα, καμιά ομάδα, κανα κόμικ, κανα παιχνίδι; κάτι γαμάτο; έψαξα σε eckleber(ry), eckelberg /-burg, δεν βρήκα τπτ ικανοποιητικό, δείτε και σεις αν δεν βαριέστε.
εγώ, με τον βίκα. Στάντα.
(έετς, σχάσαμε κι από δάυτονα, έχουμε σχάσει κι από τον βίκαρο, έναν έναν τους βάζουμε στη θέση τους)
πάψε συ, άντε.
ωραία! περιμένουμε με ανοιχτά τα πόδια.
(μιλώντας για λήμματα... ε;;)
χαχαχα βράστα!
να διευκρινίσω ότι άλλο «λήμμα» = η ίδια η λέξη, και άλλο «ορισμός» = το σεντόνι, μην τα ρδεμπεύουμε.
ξαναλέω λοιπόν (γιατί δεν το βλέπω στο γκάλοπ) ότι προσώπικλυ αυτό που δεν μου κάνει είναι το λήμμα - λέξη, τα υποδέλοιπα είναι μια χαρά (τώρα αν σφωνούμε 100% ή όχι δεν σημαίνει τίποτα για το λήμμα λέξη, ούτε και σημαίνει το β ή το γ). Κι όταν λέω «δεν μου κάνει» εννοώ πως μου φαίνεται πιο πολύ για απλό υποκοριστικό (κατά το αυγό - αυγουλάκι που είπε και τζίζας) παρά ως υποκοριστικό που έχει αυτονομηθεί και σημαίνει πια μόνο του κάτι (άλλο θεία, άλλο θείτσα).
τεσπα, σιγά τα ωά, μου φαίνεται ότι έχει κομπλεξαριστεί ο συγγραφεύ (σικ) κι ότι το περιπλέξαμε το πράμα όσο δε μπάει, γράψε παιδί μου και το άλλο σου σεντόνι, άντε να ξεκολλήσουμε από δω.
χεχε, δεν πειράζει, έτσι μάθαμε και ποιος ήταν ο νονός.
ωχχχχχχ, μπερδευτήκαμενε πάλι... ε ναι ρε, πλάκα έκανε!
λοιπόν, κρατάμε απ' όλη αυτή την ιστορία ότι: το λήμμα (η λέξη) σε κάποιους κάνει, σε κάποιους όχι, ο ορισμός είναι μια χαρούλα και ότι λυπούμαστε για την πραγματικότητα (που περιγράφει ο ορισμός) αλλά τι να κάνουμε, c'est la vie!
ωραίος. Αλλά ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ, ΕΕΕ;;;
δίνει κάποια εσάνς κακομοιριάς στην κανονική λέξη, αλλά δεν είναι όρος, δεν είναι αυτόνομο.
κοκέικ, πάσο, κάτι δεν μου πάει όμως σε αυτά τα -ούλης γενικά λοιπόν, αλλά περί ορέξεως χυλόπιτα.
ρε αλήθεια απορώ, δεν το έχω ξανακούσει.
Η Γκαλά πάντως έχει έναν πόντο, είναι πολύ μεγάλο το θέμα, να θυμίσω μόνο σε όσους ξέρουν ότι ο Αραγκόν, κομμουνιστής, κάποια στιγμή έγραψε το κείμενο Pour expliquer ce que j’étais… όπου, με πολύ θάρρος για το οποίο και κατηγορήθηκε (ότι μεταστρέφεται αρνητικά), μιλάει για τον μικρό αυτό κόσμο από τον οποίον ο ίδιος, όπως όλοι, προερχόταν, και τον οποίον τόσο βάναυσα είχε σνομπάρει και κατηγορήσει στα ορμητικά αριστερά του νιάτα. Κατά τη γνώμη μου δεν μεταστράφηκε, ούτε έδωσε δίκιο ή άδικο σε κανέναν, απλώς έκανε ό,τι δεν τολμούσε κανείς (και αυτό είναι η πραγματική επανάσταση): κοίταξε κατάματα και κατανόησε (όχι δικαιολόγησε) την τεράστια αυτή πλειοψηφία και συμφιλιώθηκε μαζί της χωρίς όμως να υποταγεί ή να αναδιπλωθεί. Μεγάλη υπόθεση.
Η πλειοψηφία αυτή του δυτικού κόσμου, οι μικροαστούληδες όπως λέτε ότι λέγονται (επιμένω, δεν το έχω ξανακούσει, εκεί είναι όλη η αντίρρησή μου) είναι όπως περιγράφεται εδώ, αναντίρρητα, είναι όμως οι άνθρωποί μας αυτοί, αυτοί από τους οποίους βγήκαμε εμείς οι διαφορετικοί και βελτιωμένοι. Θεωρώ πολύ σκληρή μια τέτοια κριτική, όσο σωστή και να είναι, γιατί παραλείπει το ότι το «είδος» αυτό είναι τελικά το πιο αδικημένο από όσους το υποτιμούν, από όσους το εκμεταλλεύονται, από το κοινωνικό βάρος που τελικά ξεσπάει πάνω τους, από από από. Αυτό που εξοργίζει είναι πράγματι η εθελοτυφλία τους, αλλά είναι μια αδυναμία την οποία δεν έχει μελετήσει σε βάθος κανείς ποτέ, έτσι ώστε να βοηθηθεί και το «είδος» αυτό.
Γιατί αν δεν βοηθηθεί, δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει τίποτα. Αυτοί είναι οι πολλοί, όχι άλλοι. Αυτοί είναι που πρέπει να δουν το φως το αληθινό και όχι όσοι το έχουν ήδη δει, αν με καταλάβατε. Θα μου πείτε δεν πρόκειται ποτέ. Θα σας πω ναι, γιατί το προεξοφλούμε. Και πάει λέγοντας.
να σπαμαρχιδιάσω λίγο: όλα καλά, αλλά λέγεται η λέξη;
το ξυίδι πάντως, και όλα τα ξινά, ενεργοποιούν στο φουλ τους σιελογόνους αδένες και με μια στάξη νιώθεις ότι ξεδίψασες.
πού να τρέχουμε ρε παιδιά εκεί πέρα, καρχαρίες έχει, μέδουσες έχει, τυφώνες έχει, σεισμούς έχει, μακριά είναι...
να, εδώ, αυτό είναι από αποκριάτικο (Σαμίου κι έτς), πιθανόν λοιπόν όντως να έχει μεγαλύτερη σχέση απ' ό,τι η Γ.Π. της Λύδια.
τι αηδία το βίντεο... πόσο κατεστραμμένοι ήμασταν ήδη από τότε και νομίζουμε ότι τώρα πλάκωσε το κακό... τι απόλυτα και μεγαλειώδη σκατά έχουμε ζήσει δεκαετίες τώρα ρε πστ και δεν σήκωσε κανείς κεφάλι ποτέ και μας μαράναν οι γερμανοί τώρα...
α.
μην ξεχνάμε και τα ξεκατινιάζω / ξεκατινιάζομαι τα οποία οφείλουμε στις Κατερίνες
περί καρατζαφύρερ-κωλοτούμπα που λέει ο κάνινγκας, δείτε και αυτό.
νομίζω ότι μόνο στην ταβέρνα το λέμε αυτό, γιατί κατά τ' άλλα λίτρο λέμε για το νερό, το γάλα, τον χυμό, το πετρέλαιο κουλουπού.
Στις Λέξεις που χάνονται ο Σάραντ λέει ότι προέρχεται από την «παπούδα, το σαρκώδες μέρος των καρυδιών και των αμυγδάλων, που έχει παρόμοιες ζαρωματιές».
ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ;;;;