Comments by tryager (74)
Showing 1-30 from 74
Τογόνα είναι λαϊκός τύπος του γόνατος. 'Οποτε πέρνει όλες τις σημασίες (εκφράσεις) αυτου. Αν θυμάμαι καλά η κυριότερη χρήση είναι να υποδηλώσει την προχειρότητα και βιασύνη για μια ενέργεια (..στο γόνα).
Το θέμα με την χρησιμοποίηση καθιερωμένων ή νέων ή εφήμερων ξενισμών στον προφορικό λόγο δεν είναι μόνο να προσδώσει έναν ειρωνικό τόνο, αλλά μπορεί να εκφράζει μια πολύ πιο ευρεία συναισθηματική διάθεση [..για το –ation]: χαλαρότητα, χαριτωμενιά, οικειότητα, τρυφερότητα κτλ. Μην ξεχνάμε ότι η γλώσσα εκφράζει τα πολυποίκιλα και ευμετάβλητα συναισθήματα και τους λογισμούς του ανθρώπου ….τι προσλαμβάνει από το περιβάλλον “incoming”, τη δική του θέση και μετά από επεξεργασία “CPUs “ έχουμε τον παραγόμενο ξενισμό…
Η κυριότερη χρήση της λέξης είναι για να δηλώσει κάτι ευτελές/ δευτερεύον που δεν αξίζει (βάση της φαινόμενης πρόθεσης του ομιλητή ) καν να το περιγράψει/ ονομάσει ακριβώς. google it!
Η λέξη απαντάται και αλλού, υπάρχει και ταινία με αυτό τον τίτλο.
Τη βρηκά με τον τύπο ντελικανλής στο «Λεξιλόγιο ελληνικών λέξεων παραγόμενων εκ της τουρκικής. 1960» του Κουκκίδη. (περιοχές Θράκη κ' Κων/πολή).
Προσωπικά νομίζω ότι οι περισσότερες λέξεις που μεταφέρθηκαν από τα τούρκικα παίρνουν ιδιαίτερο νόημα στον προφορικό λόγο και διαφέρουν νοηματικά από την αντίστοιχη αμιγώς ελληνική λέξη, όποτε είναι σλανγκ, παρόλο που δεν είναι νέες και τις χρησιμοποιουν πολλοί (όλοι σλαγκίζουν που και που).
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σήμερα με τα αγγλικά.
Είναι παλιότερο, τουλάχιστον από τα 60's, ως εκφοβισμός και για να διώξουν τα άγρια ζώα [ ...ενέχει φόβο από αυτόν που το λέει!].
Ευχαριστώ για τη δημοσίευση, πάντως ως πελοποννήσιος αυτό το απλάδενα δεν τρώγεται.
Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στη λεξικογράφηση, ετυμολόγηση και καταγωγή λαϊκών λέξεων και εκφράσεων. Οι περισσότερες από αυτές λέξεις και εκφράσεις δεν έχουν καταγραφεί πουθενά, ζουν μόνο στον προφορικό λόγο και δεν έχουν αρκετή μεγάλη (χωρική, χρονική, ηλικιακή, επαγγελματική κτλ) διασπορά.
Το θέμα είναι ότι καταγράφουμε μόνο τον ορισμό τους ή προσπαθούμε να βγάλουμε και καμία άκρη με την ετυμολογία και την καταγωγή τους , αναπόφευκτα κάνοντας λάθη και εικασίες στην διαδρομή;
Το καλό είναι ότι στο slang.gr (και γενικά στο internet) μπορούμε άνετα να έχουμε την ανάδραση (feedback) , ώστε να καταλήξουμε σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα δείτε εδώ τη λέξη κόστωμα.
Ετυμολογικά πρέπει να συνδέεται με το τέμπλο(=εικονοστάσι και ναός στα λατινικά ) λόγω ύψους. Όμως δεν μου κολλάει η αρχική ρίζα (=τέμνω), εκτός αν υποθέσουμε ότι ισχύει και η δεύτερη ετυμολογία από το *temp- to stretch=εκτείνω.
Ψυχικό τραλαλά είχα ονομάσει το παιδικό παιχνίδι «Όνομα ζώο πράγμα» κ’ τις παραλλαγές του, back to 80’s. Συντομότερος χρόνος + Μη διαδεδομένη λέξη + Συμπλήρωση όλων των πεδίων, κάνει τον παιδικό-εφηβικό εγκέφαλο τηγανητό.
Τα συστατικά της σύμμειξης:
Ο καρνάβαλος είναι παράγωγο του καρναβάλι (ιτ. carne-κρεας + levare-απομακρύνω).
Το λατινικόcarnivorus (=σαρκοφάγος).
Ο κανίβαλος.
Στο λύκειο, θυμάμαι, το λέγαμε για τους λογάριθμους.
π.χ. το log[f(x)] το λέγαμε: λογκάρω τη συνάρτηση f(χ),
και το 10^[log[f(x)]]=f(x) ξε-λογκάρω την f(x).
Τα περισσότερα ρήματα μπορούν να πάρουν και την έννοια του πηδάω, όποτε δεν νομίζω ότι συντρέχει λόγος ιδιαίτερης μνείας.
Από σχόλιο στο τραγούδι: «Τhe devil went to georgia»
«...after listening to this sοng several times i have come to conclued that the boy is Chuck Norris»
Νομίζω δεν το λεν μόνο στην Ηλεία. Ο λόγος ύπαρξης είναι ότι οι λέξεις κροτίδα (πολύ επίσημη) και φωτοβολίδα (πολύ μεγάλη) δεν προσφέρονται για αργκοτικές προτάσεις. Ετυμολογικά μάλλον σχετίζεται με το φόκο.
Το είδος xylocopa valga ή κάποιο παραπλήσιο (x. violacea) είναι αυτό που κυρίως λέμε σκούρκο (thanks tribeklis για τα λινκ με τις εικόνες), αλλά και τα είδη στις 2 πρώτες φωτογραφίες πάλι σκούρκους μπορείς να τους πεις, εκτώς των άλλων ονομάτων (πχ μπάμπουρα κτλ).
Η αλώπηξ και ο λύκος προέρχονται από διαφορετική ρίζα, αντιγράφω από το myetymology:
the Latin word alopex (thresher shark; sea-fox) Alopius vulpinus sp
derived from the Greek word alopex, ἀλώπηξ (a fox; a cunning person)
derived from the Proto-Indo-European root *wl₀p-e- & Latin vulpes
the Latin word lupus (wolf; grappling iron) & English wolf, English wolves, Greek lukos, Greek lussa, derived from the Proto-Indo-European root *wl₀kʷo-
επίσημα ονόματα: Canis lupus =λύκος, Vulpes vulpes=αλεπού
Ο ορισμός θέλει λίγο διόρθωμα: είναι μειωτικός χαρακτηρισμός/ βρισιά και δεν αναφέρεται μόνο για παιδιά.
Πάντως το παράδειγμα είναι πετυχημένο.
Προφανώς μια από τις πολλές (φυσιολογικές) τοπικές ονομασίες πραγμάτων. Kλαστάδες: Ελιές πράσινες του λαδιού, τσακισμένες με πέτρα. Τις ξεπικρίζουμε για 15 μέρες σε νερό, το οποίο πρέπει να αλλάζουμε συχνά. Τρίβουμε με θρούμπι. Περιχύνουμε με λαδολέμονο. Διατηρούμε σε άλμη.
Το πιθανότερο είναι να προέρχεται από τον ήχο που παράγεται μετά από ένα σχετικά βιάιο/απότομο κλείσιμο μιας συσκευής/αντικειμένου: « κλατς/χλατς το τηλέφωνο» όταν είμαστε νευριασμένοι. Όποτε σημαίνει μπαν με εντάση.
Οι κλαστάδες (ελιές) αν και σημασιολογικά συγγενεύουν είναι μια γκατζμανική παρετυμολογία! [κλάση= το σπάσιμο]
Προέρχεται από τη (made in USA) παροιμία: Attack is the best form of defence ή είναι πιο παλιό;
Σχετική είναι και η ad hoc* τακτική του να χρησιμοποιείς τα μειονεκτήματα σου (σαν προτέρημα) ώστε να αποκομίσεις οφέλη ποικιλοτρόπως (παραπλάνηση, οίκτος κτλ).
* Αν γίνεται σε μόνιμη βάση προφανώς είναι καρακομπλεξική και κουτοπόνηρη συμπεριφορά.
Σε αμπελοφιλοσοφικό επίπεδο όμως παίρνει άλλο νόημα καθώς σχετίζεται με το γνώθι σαυτόν...
Μια πιο ειδική σημασία της « νυφίτσας» (και με τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στον ορισμό) λέγεται υβριστικά μεταξύ γυναικών που έχουν εξ αγχιστείας συγγένεια. Δηλ. λέγεται από την αδερφή ή τη μάνα ενός άντρα εναντίον της γυναίκας του (νύφης ).
Προφανώς, παραλλαγή του κουλουβάχατα.
Ή νιτερέσια, συνήθως έχει αρνητική χροιά/ αποδοκιμασία από αυτόν που το λέει (όπως στο 2ο παράδειγμα του λήμματος) ή διαφοροποίηση/ επισήμανση (1ο παράδειγμα).
Η δική μου παράφραση ήταν : « ΜηΤσιμπήσεις!»
Η φράση έχει κατ' επέκταση και τη σημασία της ανικανότητας να συνεχίσουμε κάποια δραστηριότητα/ έργο ή την απώλεια σημαντικών ικανοτήτων (συνήθως στα γεράματα..).
Ο Μπάμπης το δίνει και ως πάω καλειά μου και με τη σημασία του καταστρέφομαι.