Comments by HODJAS (3417)
Showing 2881-2910 from 3417
@Κνάσος: Γαμεί
@Μες: Στόστ!
Πώς λέγεται η παραλία γκέη λουομένων:
(Σκάνδαλο) γουότερ-γκέη...
Συμφωνώ με Άλλο, αλλά το γαλλικό prise προέρχεται απο το λατινικό prendere=πιάνω/κρατώ/(συν-)λαμβάνω < αγγλ. prison, aprehend, comprise κλπ.
Prender στα ισπανικά=πιάνω-κρατώ, comprendo=συλλαμβάνω νόημα/κατανοώ.
prendere στα ιταλικά = το αυτό και presa μετοχή παρακειμένου θηλυκού γένους=κρατημένη-πιασμένη, όπως και tesa εκ του tendere (εκτείνω-τεντώνω), βλ. ελλην. τέζα=τούμπανο/τα τέντωσε/τα κόρδωσε κλπ.
Το πήραμε απο τους Ιταλούς και μέχρι και πρόσφατα, αναφερόμασταν σε μονάδα μέτρησης οποιουδήποτε κονιορτοποιημένου υλικού (π.χ. καφές, ζάχαρη, αλάτι κλπ).
Τα ημίζ, ορθότατα, αναφέρονται σε «μια γερή πρέζα γκαϊφέ», στο τραγουδάκι πριν την «Ντισκοτέκ».
Έχει οπλίσει ο κώλος και πυροδοτεί μεταγενέστερα...
Είναι παλιά αδερφίστικη αργό των ηθοποιών.
Φχαριστώ ρε Φώταρε!
Κι εγώ όταν το' γραφα γέλαγα σα μαλάκας...
Υ.Γ. Άμα θες να σου φύγει το νεφρί απ' το γέλιο, διάβασε λήμμα κουτζουμπήλω-του γκουντουμπήτρου-αγκατζούμπε του ντεσπεράδο!
Γαμάει.............
Δε φταίνε οι ξανθιές, που δεν ξέρουνε να παρκάρουνε.
Φταίνε (λέει) οι άντρες, που τους έχουνε πεί οτι μια ίντσα είναι είκοσι εκατοστά...
Δεν μπορώ να μιλήσω απ' τα γέλια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(Κάθησα να γράψω σχόλιο πριν, έκανα κανα μισάωρο να συνέλθω και μου το' σβησε!)
Θυμάται κανείς τα:
-Άστο μπιστολάκι (I should be so lucky - K. Minogue)
-καμ Μπαμπιλόν (can't buy me love - the Beatles)
-αγκατζού (ένα τραγούδι, με το οποίο κέρδισε το Βέλγιο τη Γιουροβίζιον το '82-85;)
-ομπλαντί-ομπλαντά λαγκαζόν (ob-la-di ob-la-da life goes on - the Beatles)
-σανι ντεζαρόβα (Sunny days are over - Vaya con Dios)
-ένα τραγούδι της εποχής του pump up the jam που σε κάποια φάση «έλεγε» τάισ' το Τζάκ
-το clandestino του Manu Chao που σε κάποια φάση ακούγεται ένας που φωνάζει «Θανάση!»
-Θρασύ-βουλέ (τρις) κουλέεεεε (γαλλικό καρναβαλικό, που παίζεται στην Πάτρα)
κλπ
Άκουσα σε μαγαζί στο Καρπενήσι, κάποιον να παραγγέλνει πρωινιάτικα ένα «δεκατεσσάρ». Άλα της, λέω 14 ετών ιουίσκυ ο μπούρτζος! Η διαφορά ήταν οτι επρόκειτο για το κοινότατο 'the Cutty Sark'...
Χωρίς πλάκα πάντως, ακόμα και στη μητρική του γλώσσα μπορεί κανείς να λέει άλλα αντ' άλλων, ιδίως όταν είναι πιτσιρίκι.
Π.χ. μια φίλη Εγκλέζα, όταν ήταν μικρή νόμιζε οτι τα τρανσφόρμερς είχαν το μόττο 'more than meets the eye', ενώ είναι 'robots in disguise'!
Επί χρόνια, μ' ένα φίλο παλεύαμε μικροί να καταλάβουμε τί σήμαιναν οι στίχοι στον «εργένη» του Κηλαηδόνη, απο τις παλιο-κασσέττες.
Εκείνος έλεγε «διάλεξη σε βίντεο περί του Μαλακάση» κι εγώ έλεγα «διάλεξη σε δίδετο κλπ», χωρίς να μπορώ να διευκρινίσω τί σκατά ήταν το δίδετο, λέγοντας αόριστα οτι επρόκειτο περί είδους βιβλιοδεσίας.
Τελικά ήταν «διάλεξις εδίδετο»...
Απο μια τέτοια παρεξήγηση, έσκασε ένα φοσμπά ο Ντύλαν σ' ένα πάρτυ που γνώρισε το Λέννον και του τονε πρόσφερε. Ο Λέννον που δεν είχε ξαναδοκιμάσει, ρώτησε τί ήταν αυτό κι ο Ντύλαν γούρλωσε τα μάτια και του λέει:
-Μα καλά, με κοροϊδεύεις; Εσύ δεν είσαι που γράφεις στο 'I want to hold yur hand', το στίχο '...and when I touch you I feel happy inside, it's such a feeling that my love, I get high...' (την ακούω);
Ο Λέννον απήντησε, οτι ο στίχος έγραφε 'I can hide'...
Να' σαι καλά ρε Ντεσπεράδο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Επίσης αμερικανιστί: Hicksville
Βρετανιστί: The Sticks
Ισπανιστί: El pueblo de Lepe
@Μπέτα: Απο το επάγγελμά σου, φαίνεται και η σταθερότητα των επιχειρημάτων σου. Σαφώς και λέμε τα ίδια, απλά απο διαφορετική σκοπιά λόγω ειδικότητας. Εγώ είμαι καλουπατζής μωαμεθανών ψυχών... @Τζόνι: Βάλε τίμιο λήμμα, να γουστάρουμε!
@Βράστα: Λολ...
@Μπέτα: Προσεχώς, σεντόνι!
Δις πεντάστερο! Απορώ πώς έλειπε...
Η νομική, υπό την έννοια του επαγωγικού-αλγοριθμικού συλλογισμού, είναι η θετική επιστήμη των ανθρωπιστικών σπουδών, αφού παντρεύει και τα τρια βασικά (Αριστοτελικά) χαρακτηριστικά της επιστήμης:
-Φιλοσοφία (σκέψου τα)
-Λογική (βάλτα σε μια σειρά)
-Ρητορική (πες μας κι εμάς)
Παρ' όλα αυτά, δεν είναι επιστήμη, με την έννοια της αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας, αφού καπελώνει βάναυσα την πραγματικότητα, ομφαλοσκοπώντας έναν δεοντολογικού χαρακτήρα κόσμο, εντός των χαρακωμάτων, που έχει η ίδια θέσει με πλήθος νόρμες.
Μπορεί να διατυπώσει μια μαλακισμένη θεωρία, που θα καταργηθεί αύριο, ωστόσο κάθε φορά που πέφτει ενα μήλο, θα πέσει αναγκαστικά προς τα κάτω.
Αντίστροφα, αν ο πολιτικός μηχανικός κάνει μαλακία (παραβεί τους νόμους της φύσης), το σπίτι πέφτει, ενώ μέχρι το 1980 πέρναγες αυτόφωρο για μοιχεία και ξεφτιλιζόσουνα, αφού σε βουτάγανε με τα σεντόνια. Ποιός θα αποζημιώσει αυτούς τους ανθρώπους, όταν κανα δυο χρόνια μετά καταργήθηκε το αδίκημα;
Η πρακτική δικηγορία, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο: Είναι τσίρκο κι ο δικηγόρος ακροβάτης.
Η παλάντζα επιστήμη-εμπόριο, γέρνει αναλόγως της παιδείας του δικηγόρου.
Ο δικηγόρος είναι το ζαμπόν στο σάντουιτς δημόσιας διοίκησης-πολίτη. Τρώγοντας απ' αυτό το σάντουιτς, ή θα εξισορροπήσει τα ακατόρθωτα ή θα καταστρέψει τον κλάδο του.
Οι Εγκλέζοι λένε την παραδοξολογική παροιμία «run with the hares and hunt with the hounds» (να τρέχεις με τους λαγούς και ταυτόχρονα να κυνηγάς με τα σκυλιά).
Η καθ' ημας δικαιοσύνη, έχει προμηθήσιο τζιγέρι. Γεννάει διαρκώς ιστορίες για αγρίους, που καλείται να διηγηθεί ο δικηγόρος κάθε τόσο, είτε στους δικαστές είτε στους πελάτες.
Η δικηγορία αν και καθαρά τεχνικό επάγγελμα (γιατρός εγγράφων), είναι θέση εξουσίας, υπό την έννοια της γνώσης της καθημερινής συναλλαγής, του νόμου, των πολύπλοκων μηχανισμών της δημόσιας διοίκησης και εν τέλει ανθρώπων-κλειδιών.
Μέχρι πρόσφατα, αποτελούσε μάλιστα και ιερατείο, αφού η επίσημη γλώσσα του Κράτους ήταν η καθαρεύουσα, που δεν καταλάβαινε ο λαουτζίκος.
Κακά τα ψέματα. Στον γιατρό και στον δικηγόρο, δεν πάς για καλό.
Καλός δικηγόρος είναι αυτός, που σου λύνει το πρόβλημα είτε με το Κράτος είτε με τους άλλους πολίτες. Μερικά προβλήματα δεν λύνονται (τουλάχιστον όχι με το νόμο). Αυτό ο δικηγόρος το ξέρει, αλλά δεν το λέει πάντα.
Καλός δικηγόρος θεωρείται αυτός, που ξέρει κόσμο και θα σε βολέψει, αφού δεν μπορείς να «βρείς το δίκιο σου» αλλιώς, είτε γιατί έτσι το θέλει η ρημάδα η γραφειοκρατία είτε γιατί έχεις άδικο!
Ο Αρκάς λέει οτι για να περάσεις καλά στη φυλακή χρειάζεσαι τα τρια δέλτα: Διαγωγή, Δικηγόρο και Φύλακα (=Δωροδοκία).
Όπως έχει ειπωθεί, ο νιόβγαλτος δικηγόρος, όσο καταρτισμένος και να είναι, μοιάζει με νεογνό γατάκι απέναντι σε ορδές θηριωδών αρουραίων (αιλουροειδές μεν-ανήμπορο δε).
Ο δικηγόρος, όσο ανεβαίνει σε εμπειρία και αμοιβές, τόσο συνήθως κατεβαίνει πνευματικό επίπεδο, αφού ξεκινά συζητώντας ιδέες, συνεχίζει αναλωνόμενος σε καταστάσεις και καταλήγει να αναφέρεται σε πρόσωπα.
Ο δικηγόρος είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και η αντανάκλαση της δικαιοσύνης. Όσο περισσότερο μπουρδέλα είναι, τόσο προσαρμόζεται. Για να ζήσει.
Δεν είμαι σίγουρος, αν το εγκλέζικο δόγμα γραφής «πάνω απο τρεις σειρές περίοδος είναι αμετροέπεια», οφείλεται σε τσιγκουνιά ή σε πρακτική ανάγκη ευσύνοπτης και εύληπτης επικοινωνίας.
Άλλωστε, «λακωνικός» στην αγγλική σημαίνει αυτός που δεν έχει ή δεν θέλει να πεί τίποτα συγκεκριμένο.
Πάντως, ο νομικός μακροπερίοδος λόγος, θυσιάζει πρακτικιστικά το στύλ, χάριν (δήθεν) μεγίστης ακριβείας.
Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο παρερμηνεύονται τα νομικά κείμενα (π.χ. νόμοι, υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι, συμβόλαια), ιδίως όταν παίζει μπερντέ στη μέση...
Αλλιώς: Μια-δυο-τρεις-να τις φάς και να πρηστείς!
Βλέπε και γνωστό ανέκδοτο με αγράμματο και κουφό:
-(Κουφός): Πόσο κάνει ρε 1 + 2 ;
-(Αγράμματος): Τέσσερα...
-(Κουφός): Να τη φάς και νά' ναι κρύα!
Όποιος δεν φέρει το επιθυμητό ζάρι (έστω ένα απο τα δυο) και σκατά, φέρνοντας δυο άσχετα νούμερα, καπάκι λέει:
-Μόνο σκατά!
Επίσης:
-Είναι γνωστές (και μη εξαιρετέες)
-Εύκολες είναι (δε χρειάζεται σκέψη)
-Να στις δείξω εγώ; (ταυτόχρονα σηκώνοντας τα πούλια του αντιπάλου για σπάσιμο)
-Τις ξέρεις ποιές είναι
-Έλα, μη ντρέπεσαι
κλπ
Καρασπέκ!
Συμφωνώ με Μες:
Οι γυναίκες, για κάποιον παράξενο λόγο, πιστεύοντας στο σύμβολο του Ιανού, έχουν την εντύπωση πως κάθε αλήτης έχει μέσα του μια καρδιά μάλαμα. Μπορεί, αλλά όχι απαραιτήτως γι' αυτές...
Πολλοί σκληροί άνδρες, συχνά έχουν σαν αποκούμπι τη μανούλα τους, άψυχα πράγματα ένα σκύλο (βλ. Πάσαρης) ή και μόνον τον πούτσο τους.
Ορισμένες γυναίκες, φύσει ή θέσει νοσοκόμες, νομίζουν οτι αυτό μπορούν να το αλλάξουν, ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουν οτι αν το καταφέρουν, θα ξενερώσουν.
Άλλωστε, οι γυναίκες αυτές, πάντα θέλουν να καταστρέψουν το χαρακτηριστικό του άνδρα για τον οποίον τον ερωτεύτηκαν.
Το παράδειγμα με το θηλυκό ζωάκι που κατασπαράζει το αρσενικό, κατά την σεξουαλική πράξη, είναι πολύ κατατοπιστικό...
Σωστός ο παίχτουρας!
Αη-τόστ...
Ο Ζώρζ Πιλαλί, το ερμηνεύει ως εξής (πρεζάκικο) στην πρόζα που ακολουθεί το Πρεζαντέ ντ' Αμούρ:
Ζα=πρέζα
Βάρα=χτύπα
Κάτρ=ένα τεταρτάκι (μονάδα μέτρησης)
Ανέμια=και την άκουσες/ανεμίζεις
Επίσης έχει ερμηνεύσει και το:
Πήρες τον κοκό το δρόμο
δρόμο δίχως άκρη...
Θυμίζει γνωστό ανέκδοτο:
Ο βασιλιάς σε μια μακρινή χώρα, προκειμένου να μην πλήττει, αποφάσισε να διοργανώσει αγώνα πάλης μεταξύ του πιο γενναίου του υπηκόου και των κροκοδείλων που διατηρούσε στη λίμνη του.
Το έπαθλο θα ήταν το μισό βασίλειό του, η πριγκηπέσσα για γυναίκα του και ένας πούστης.
Μαζεύτηκαν καμπόσα παλικάρια απ' όλες τις άκρες του βασιλείου. Κάθε φορά που πλησίαζαν τη λίμνη όμως, ξεπρόβαλαν απειλητικοί οι κροκόδειλοι και τους κόβανε τη μαγκιά...
Εν τέλει, κάποιος γενναίος, αψήφησε τον κίνδυνο κι έπεσε στη λίμνη για να παλέψει.
Μετά απο μισή ώρα, ξαναβγήκε σε μαύρο χάλι, ρακένδυτος και καταξεσκισμένος.
Ο βασιλιάς τότε του είπε:
-Πάλεψες γενναία! Σου αξίζει η κόρη μου και το μισό βασίλειό μου!
-Τον πούστη!
-Καλά, θα τον πάρεις και τον πούστη, μη με προσβάλεις! Δεν αξίζει την προτίμησή σου η πριγκίπισσα και κοτζάμ βασίλειο;
-Τον πούστη θέλω!
-Ποιόν πούστη;
-Τον πούστη που μ' έριξε μέσα!
Να μην συγχέεται με την τεκετζήδικη έκφραση για το ναργιλέ: «πέντε φύσα-μια ρούφα»...
Βλ. έκφραση: «Τί πετάγεσαι σαν την πορδή απ' το αμπάρι;»
Παιδικό είναι και το τυλιχτό καλαμάκι χωρίς κρομμύδι.