Εγώ θεωρώ ότι σαν κείμενο είναι εφάμιλλο της Χοτζιανής ανάλυσης του φαινομένου Καζαντζίδης.
Ή, πολύ απλά, ο Νταλάρας αποτελεί τη διαχρονική εξέλιξη του Καζαντζίδη σαν κοινωνικοπολιτιστική τάση. Και δείχνει με πολύ παραστατικό τρόπο ότι καλό είναι που και που να κρατάει κανείς χαμηλό προφίλ και να μην είναι πλεονέκτης. Αυτά τα γιαούρτια και τις καρέκλες πολλοί τα κρατάγανε μέσα τους για πολύ καιρό, και για πάρα πολλούς λόγους. Κι αν μη τι άλλο, το γεγονός ότι πολλοί επιμένουν να μιλάνε για ακραία στοιχεία και να τονίζουν τη «μαγκιά» του Ζωρζ (sic) αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το πόσο συστημικός είναι τελικά κι ο ίδιος, αν δηλαδή δεν είχαν ήδη πειστεί από παλιότερα.
Συν τοις άλλοις, τ' ότι οι δωρεάν αυτές συναυλίες γίνονται, απ' ότι λένε, όλως τυχαίως στην εκλογική περιφέρεια της γυναίκας του, δεν έχει σχολιαστεί ακόμη.
Και υπουργός πλέον ο Μπάμπης με τα ωραία του, τα σέα και τα μέα του...
Και γαμώ. Κανόνισε όμως ρε συ να παίζει ποικιλία, μη βαρεθούμε και ξενερώσουμε.
Σώτο, οργανώσου και βάζω εγώ τριάρι (κι όχι γκαρσονιέρες και παπαριές), σπα και ξενοδοχείο. Το χαμάμ το'χω τάξει στον Βανκούφ, είναι ρεζερβέ.
Α, και που'σαι. Κουβέντα στον μουναχοφάη (ξέρεις εσύ), οκ;
Κοπελιά, Σωτήρη σε λένε;
Μήπως είσαι ο πρόεδρος; Αν ναι, τότε δεν σε απασχολεί. Είσαι παντρεμένος.
Μήπως είσαι βρωμόμουνο μποντιμπιλντεράς, τζιγκολό ή ανυποψίαστη πλην πολύπειρη σεξουαλικά κοπέλα; Μήπως είσαι μερακλής με γκαρσονιέρα, χαμάμ, σπα ή ξενοδοχείο; Μήπως έχει ανάγκη την ψυχοσωματική εκτόνωση ή αναζωογόνηση; Μήπως είσαι ο Σωτήρης;;;;
Βλ. και Αννούλα του Φονιά.
Ωχ, και περιμένεις βαθμολογική προκοπή τώρα; Λυπάμαι, επόμενος...
Νεκροφιλόσοφερ, μη μασάς μία. Το λήμμα και κομπλέ είναι και λέγεται, αν και σίγουρα δεν το ακούς με την ίδια συχνότητα που ακουγόταν την εποχή της τηλεοπτικής παντοδυναμίας του Σεφερλή.
Από κει και πέρα...
@Γκάτσμαν: Μαζί σου και σωστές οι επισημάνσεις. Δεν είχα σκοπό να σλανγκαρχιδιάσω, απλά συνέχισα στο πνεύμα του δικού σου σχολίου :-)
@Γκαλ: Καλή απορία. Δεν γκουγκλίζεται. Ίσως να είναι κάποια μετάφραση, τώρα ποιανού όρου ακριβώς ας μας πει ο λημματογράφος.
Και ακόμη πιο παλιά το λέγανε κρυσταλλολυχνία. Ο επίσημος όρος όμως πλέον είναι τρανζίστορ. Και τα τεχνικά λεξικά (ερμηνευτικά και άλλα) έτσι το'χουν.
Πούλος είναι, αυτόν όμως δεν τον παίρνεις απλά, πρέπει να τον βγάζεις και βόλτα...
Ωραίος και all time κλάσικ το λήμμα. Λέγεται επίσης και για ανθρώπους που έχουν ή φημολογείται ότι έχουν να αφηγηθούν πολλά και ωραία ανεκδοτολογικά περιστατικά από τη ζωή τους. Π.χ. «ο Μάκης; Μεγάλη ιστορία το άτομο...φυλακές, νταηλίκια, κομπίνες, προστασίες...».
Σχετικό και το πουλάω ιστορία, κατά το πουλάω μαγκιά ή, εναλλακτικά, πουλάω φίδια.
Στα λογοπαίγνια με πούλους και επώνυμα ας μπει κι η φράση τον πούλογλου.
Πούτσος που στον κώλο σου δεν μπαίνει, τι σε νοιάζει και τον κλαίς...
Εδώ το καλό παπαδαριό. Κι όχι αποκλειστικά κιθαριστικό, πάει με όλα τα χρώματα και όργανα.
Για το φολκλόρ, το σλόγκαν Geiz ist Geil (στο μήδι) είχε μεταφραστεί στα ελληνικά «η τσιγκουνιά είναι μαγκιά», κι αν πιστέψουμε τον θεό γκούγκλη ψιλοαυτονομήθηκε σαν μιμίδιο.
Έχει ενδιαφέρον, τόσο από γλωσσική όσο ίσως και από κοινωνική άποψη, μια σχετικά πρόσφατη και μάλλον όχι πολύ διαδεδομένη παραλλαγή της φράσης με τη μορφή «γαμώ την πούστρα μου», «θα γίνει της πούστρας», «της πούστρας το κάγκελο» κλπ.
Update:
Έγκυρες πηγές με πληροφόρησαν ότι τα μαγαζιά της τρίτης περίπτωσης του ορισμού λέγονται και μιλφάδικα, χωρίς να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ μιλφάδικου-μπαρ, μιλφάδικου-κωλόμπαρου και μιλφάδικου-μπουρδέλου.
Ονόματα, διευθύνσεις και τοποθεσίες δεν δόθηκαν.
Μία πολύ ενδιαφέρουσα και καθ' όλα επιστημονική άποψη για την πιθανότητα να μείνει κάποια ολίγον έγκυος μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Ο μικρός Πέτρος στους γονείς του:
-Μαμά , μπαμπά! επιτέλους βρήκα ένα κατοικίδιο που θα με αφήσετε να το κρατήσω !
-Πάλι ζώα θα μας φέρεις σπίτι; Φωνάζει έξαλλος ο μπαμπάς του και συνεχίζει..
Φτάνει πια! έχεις μαζέψει όλα τα ζώα της γειτονιάς... απο αλιγάτορες μέχρι πιθίκια και φίδια..
-Ξέρω μπαμπά αλλά αυτό το ζωο ειναι ξεχωριστό. Είναι διαφορετικό απ' ολα τα αλλα. Ειναί ήρεμο , ήσυχο και γαλήνιο και κάθε φορά που πάω να κάνω κάτι κακό , αυτό με ξαναβάζει στον καλό τον δρόμο. Μου μαθαίνει πολλά πράγματα σχετικά με την ζωή.
-Καιιιιιιιιιιιιι....Που βρίσκεται αύτο το ζωο; ρωτάει αποριμμένος ο μπαμπάς του
-Στο δωμάτιο μου. Ελάτε να σας τον γνωρίσω
Φτάνουν στο δωμάτιο του Πετράκι , ανοίγουν την πόρτα και τι να δούν;
Ένα γουρουνάκι καθησμένο σταυροπόδι πάνω σε ένα χαλάκι να διαλογίζεται , ντυμένο με χαϊμαλια, με τσεμπέρι στο κεφάλι και γύρω του μερικά αναμμένα κεράκια !
-Μα αυτο είναι ενα γουρούνι! φωνάζει η μαμά του
-Όχι μαμά , δέν είναι ένα γουρούνι , απαντάει ο Πέτρος.
Είναι ένα γκουρούνι !!!
Χαχα.
Άπειρο ρισπέκτ.
Γκαλ, αλλού ο ποιητής κι αλλού η μπύρα του...
+1000.
Κάποιοι μένουνε για πάντα παιδιά, δεν είναι κακό...
Κάνινγκ, ας μου συγχωρεθεί η ιεροσυλία, αλλά χίλιες φορές Emperor. Καλά τα παιδιά της Αφρούλας, αλλά μέχρι εκεί. Κττμγ πάντα.
Έχουν αλλάξει την πολιτική τους σε πολλούς τομείς. Πρόσφατα π.χ. αύξησαν το χρηματικό όριο απ' το οποίο και μετά τα μεταφορικά είναι τζαμπέ. Σίγουρα έχει πολύ πράγμα, αλλά δεν είναι και τοπ γενικά -εννοείται φυσικά ότι είναι προτιμότερο και ποιοτικότερο από οποιαδήποτε ελληνικό μουσικό κατάστημα. Ας τα βλέπουνε μπας και στρώσουνε.
Το Musicia δεν το ξέρω καν. Έχεις αγοράσει τίποτε από εκεί;