Σε αντιπαράθεση του «Γιαμάχα, τα λεφταμουνάχα».
Μπορεί να ειπωθεί και ως θαυμασμός, δηλ. πχ.:
[I]- Λοιπόν, σε 5 φύγαμε για το μάρκετ.
- τι φάση;[/I]
(που εννοει «τι φάση είχε αυτό που μόλις άκουσα;», σα να λέει «τι γαμάτο ήταν αυτό που μόλις άκουσα;» τ. ρητορική ερώτηση κιετς.)
Δε ξέρω αν γίνομαι αντιληπτός.
Ο Σ. Θεοδωράκης είναι μια υποκατηγορία του καλησπεράκια από μόνος του.
Ως σαγιονάρα υπηρεσίας νομίζω κλασσικότερη είναι η «μπούφαλο».
Πάντως το βρακί υπηρεσίας μου παραπονέθηκε από το συρτάρι, ότι το ξεχάσαμε.
Καραπαίζει λέω ΄γω, αλλά μπορεί οι επαρχιώτε να τη χρησιμοποιούμε περισσότερο.
Μωρουδίστικα είναι θαρρώ (όπως πιπί=τσίσα=ούρα, λολό=νερό, τουτού=αυτοκίνητο, παπά=παπούτσια, μιμί=τραύμα, λιλί=...πουλί κ.α.).
Τι εννοείς «μερικές φορές στα ογδοενενήνταζ»; τι θεωρώ καρακλασική έκφραση, σε φάση ότι μπορεί και να υπάρχει ήδη στο σάι.
Και «Γεια σου ρε τάδε κάστορα και στα τσιμπούκια μάστορα!».
Δηλαδή δε θα ταίριαζε να πεις «στα μαλλιά μου σκαλιασε ένα ξεραμένο φίλο».
Ακούγοντας πρόσφατα τους γείτονες να επιδίδονται, εκτός των άλλων και σε έναν «σεξουαλικό διάλογο» αναφωνώντας εναλλάξ «[I]- πάρτα, πάρτα, πάρτα! - φέρτα, φέρτα, φέρτα![/I]» (το ξέρω ήθελε ηχογράφηση αλλά δε πρόλαβα) ήρθα να αναρωτηθώ: θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες ο παρτάκιας να είναι Αντώνημο του φερτάκια;
Έχω ακούσει και το «Μπενχούρι» (το προσφατότερο χτες από τον metropolis 95,5) για καθετί μεγάλο σε διάρκεια κυρίως όμως για θεάματα μιας και είναι γνωστή η τρεισημισάωρη διάρκεια του Ben-Hur, από τις πρώτες στο είδος του.
Πχ: Τελικός του Roland Garros αύριο και προβλέπω τρελό μπενχούρι.
Νομίζω (έως είμαι σίγουρος) από το αμερικλάνικο «Mary Jane» που υποτιθέστω είναι η μετάφραση από το «marijuana» (δηλ. Mari-Juana όπου Mari = Mary = Μαρία και Juana = Jane = Ιωάννα ή Τζένη)
Και δηλαδή πριν ανακαλυφτεί η μίζα που είχανε μανιβέλα τι λέγανε; «έχετε πάρει μεγάλη μανιβέλα!»;
(από ραδιόφωνο)
@σφυρίζων με το τσι- φαντάζομαι θα εννοείς.
(Α, τώρα που το θυμήθηκα, σου-κου στη Λακωνία ε; μετά μη διαμαρτύρεσαι για το σάντουιτς.)
Υπάρχει νομίζω και γνωστό παιχνίδι των γουίνντοουζ που ονομάζετε «μαρκαλιευτής».
Εγώ νόμιζα ότι ο χαρακτηριστικός αυτός θόρυβος (δηλαδή το κροτάλισμα που ακούγεται λες και είναι ξεβιδωμένη όλη η μηχανή - και που καλό θα ήταν να τον περιέγραφες στον ορισμό ΜΑΡΙΑ ΒΟΥΚΕΛΑΤΟΥ - σλανγκαρχίδίζω το ξέρω αλλά για καλό της, το κάνω) ακούγεται συνέχεια και όχι μόνο κατά το πάτημα του συμπλέκτη.
Worner Bros;