Δυό αρα(μ)πάδες κάρβουνο...
@ Μχς, σου βρίσκεται ακόμα κανένα από κείνα τα τσίγκινα ;
Κοίτα ρε, λίγες ώρες έλειψα για να βγάλω το ψωμί και την κάνανε για Σουηδία, κοινωνικό κράτος κιετς. Πουλάκια μου, κι εκεί αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσουτε. Την αλλη φορά θα σας δέσω απ' το ποδαράκι μέχρι να τα κελαηδήσουτε όλα :-)
Ξαναφεύγω τώρα.
Υπ΄όψιν πως όταν λέω δρόμος, δεν έννοώ αποκλειστικά τη διαδήλωση. Εννοώ και τη συμμετοχή γενικώς.
Ιρονίκ, με μιά πρώτη βιαστική ματιά στο ποστάκι σου :
Στην πρώτη παράγραφο κιόλας παραδέχεσαι την αξία της συμμετοχής. Για τα περί δημόσιου χώρου, συμφωνώ απολύτως σχετικά με τη συμπεριφορά του μέσου μαλάκα. Ετσι είναι, και αυτό που κλείνει τον μέσο μαλάκα στο καβούκι του είναι κι αυτό που τον οδηγεί σε τέτοιου είδους πρακτικές (η πάρτη μου, στα αρχίδια μου όλα κλπ). Το ότι κατεβαίνει κάποιος στο δρόμο για κάτι πιό μαζικό δεν σημαίνει με την καμία ότι δεν δίνει σημασία και σε αυτές τις προσωπικές συμπεριφορές που σχολίασες. Τα παλεύει και τα δύο. Οσο για τον δρόμο, γενικώς πάντα λίγοι ήτανε που βγαίνανε σ' αυτόν. Αλλά κάτι κάνανε, διάολε. Και στην πορεία πληθαίνανε, μέχρι να ξανακοιμηθούνε. Ετσι πάει η Ιστορία. Γενικά δε νομίζω πως διαφωνούμε, απλώς οι παράμετροι είναι πάρα πολλές, η κουβέντα τεράστια και τώρα δε μπρολαβαίνω ούτε γω.
Στέφανε, είμαι μάλλον απαισιόδοξος. Οι ήπιες δράσεις που λές ξέρουμε σαφώς ότι μπορούν να καταλήξουν σε απλές χαζοχαρουμενιές τ. Ατενύστας, Σκάι κλπ, οι οποίες btw είναι και ξεκάθαρα δεξιές, ως πασαλείμματα και άλλοθι. Να γίνω κοινότοπος λέγοντας ότι πρέπει πριν απο κάθε τι άλλο να γκρεμίσουμε και να δοθούν κίνητρα αποκέντρωσης ; Σε μιά χώρα που το 45% του πληθυσμού ζει σε ένα σύμπλεγμα πόλεων-δορυφόρων της πρωτεύουσας, το οποίο συγκροτεί αυτό που λέμε Λεκανοπέδιο, το οτιδήποτε θα ευνοούσε μιά ριζική αλλαγή είναι θέμα αφενός πολιτικής βούλησης και αφεδύο ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (το οποίο αφορά ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ τον περιπτερά του παραδείγματός σου). Αφού η πρώτη δεν υπάρχει, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το δεύτερο. Αντε να πω και το κλισέ που έχω βγάλει και μου αρέσει. Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος. Και πίστεψέ με, το έχω δει να λειτουργεί και σε τοπικό επίπεδο με αποτελέσματα, συκεκριμένα στο περιβαλλοντικό. Η κακούργα η Κρίση που λες θα μπορούσε και να κινητοποιήσει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά θέλει χρόνο. Δεν ξέρω πόσο πιό γρήγορα θα τρέξουν τα πράματα και προς τα πού, αλλά δεν βλέπω κάτι σε λιγότερο από δεκαετία. Μια ολόκληρη γενιά, 1981-2011 κοιμήθηκε ύπνο βαθύ. Ισως τα πρώτα σκιρτήματα του περσινού καλοκαιριού (με τις ατέλειες και τις αφέλειές τους) να σημαίνουν κάτι. Αυτό μένει να το δούμε σε βάθος χρόνου. Αλλά για να το δούμε πρέπει να είμαστε εκεί, στον δρόμο.
Αυτά τα κομματάκι ασυνάρτητα -κούραση και νύστα γαρ - και βλέπουμε.
Πολύ βαριά μαθηματικά Χότζα μου. Με έπιασε πονοκέφαλος. Μπας και σου βρίσκεται κάνα κομμένο ντεπόν ;
Γειά σου Κάδμε με τα ωραία σου !
Δει(νονός)αυρος.
κυβέρνηση τσολάκογλου = αρχιδο-σύλλογος.
κωλο-ΝΑΤΟ.
Είπαμε, άμα είναι μόνη της και όλοι τους είναι παλλαϊκίδα.
Δηλαδή για να καταλάβω, αν πρόκειται για πολυπληθή παρτούζα, το λήμμα γίνεται ξηγιέμαι παλλαϊκά ;
Με την ευκαιρία, δεν ανεβάζεις και την «πάσα εντός της ρακέτας» ;
Στο νέτι εντοπίστηκαν και μη ναζιστές πεταλάδες, σχετικοί με την ηλεκτρική κιθάρα. Τους κρεμάω στο δουπου και παρακαλείται ο Mr Cadmus να τους ξεκρεμάσει και να πράξει τα δέοντα.
Αυτό είναι. Επιστήμη, όχι συναισθηματισμοί.
Ωραίος ο Βαγκ.
Ιρονίκ, υπάρχει κάπου το ρεντιέρης ; Το ξέρω μόνο όπως λημματογραφήθηκε.
E, γκαλά τώρα, εσύ είσαι ξωτικίνα κι έχεις γνωριμίες.
Κι απ' την πουλλή συντήρηση / του ήπαρ μου σιχτίρησι.
Πα-πα-πα... με τέτοια ακρίβεια ; Στον Θεό έχουνε φτάσει οι τιμές, στον Θεό Παγώνα μου !
Εμπνεόμενος από το τελευταίο σχόλιο του Βικάριου, έρχομαι να καλύψω το σημαντικοτατότατο γεγονός του θανάτου με την κλασική ατάκα σε κηδείες : «Ελπίζω να τα ξαναπούμε υπό καλύτερες συνθήκες» (όχι, την ατάκα δεν την πετάει το τιμώμενο πρόσωπο της τελετής. Μπρρρ !!! ).
Πωπω Μιτζνουρ τι μου θύμησες, αυτή την παπαριά με την ώρα εμείς τη λέγαμε πετσί παρά κόκκαλο και παρα λίγο φλέβα.
@donkeythorn : πρώτη βολά ακούω παναγία να σού αλλάζει τημπαναγία στο ξύλο :-)
O νταϊφάς προφανώς από το πολυσήμαντο τουρκ. tayfa (μεταξύ άλλων πα να πει συνάδελφος ).
Το λεπόν VAG, babacan = ανοιχτόκαρδος. Αμα καμιά τέτοια γυναικάρα με αντοχή και εργατικότητα είχε και πλούσια τα επί της κλίνης ελέη και τα 'δινε χωρίς πολλά -πολλά, γιατί όχι ;
...και δεδομένου ότι οι σίστες δεν πολυγαμούν, μάλλον από το sister > sista πρέπει να το ετυμολογήσουμε :-D
Υποθέτω ότι το κουρούκι ανάγεται στο τουρκ. kuru = ξερός, ενώ το μπασάκι κάτι μου κάνει για σύνδεση με το başak toplamak = σταχυολογώ.
Α, εγώ είμαι στρατιωτικός και τα λέω τσεκουράτα. Αμα το παρακάνουνε θα έρθω με το σκα-τανκ.
Σας εφιστώ την προσοχή στο γεγονός ότι βρίσκεστε ένα βήμα πριν την μουσική κοπρολαγνεία.
Αυτό μόλις το αλίευσα στο «Μαουτχάουζεν» του Ι. Καμπανέλλη, που μας μαθαίνει ότι η τιριτόμπα (άγνωστο με ποιά ονομασία, άν είχε κάποια), ήταν σε χρήση και στις φυλακές της ναζιστικής Γερμανίας, ίσως και πιό πριν.
[...]Οταν ήρθε η μέρα να φύγει [...] μου είπε αυστηρά ότι «την τσακμακόπετρα, το κομματάκι τη χτένα και το κομματάκι το γυαλί που ανάβαμε τα τσιγάρα μας πρέπει να τα αφήσω στην κρυψώνα που τα βρήκα, για να εξυπηρετηθούν οι επόμενοι που θα μπουν στο κελί. Αν τα πάρω μαζί μου, να ξέρω πως είμαι το χειρότερο και αναξιότερο υποκείμενο που μπήκε ποτέ σε φυλακή. [...]
Χαν, ΟΚ με το σεξ στη Μέση Φωνή. Με το σεξ στη Μέση Ηλικία τι γίνεται ;
Ε ναι μωρέ, τώρα να 'ναι τέτοιο νεραϊδόνι σαν κι αυτό που μας έδειξε ο Κάδμος, και να τη λένε ξέρω γώ Γρούντμουντ Γκρουντμουντσντότιρ δε λέει ρε παιδί μου...