Comments by dryhammer (1139)
Showing 631-660 from 1139
Π2. Οι αρκούδες κυνηγάνε σολομούς στο ποτάμι. Τόνους (tuna) έχει μόνο στο πέλαγο.
ειναι πολύ παλιότερο των ΟΡΑ
Τον Κασίδιάρη, πεθάνει δεν πεθάνει, χρυσαυγίτη θα τον λέν
Την έκφραση την ξέρω «τον κακό σου τον καιρό και το μαύρο σου το φλάρο» που είναι πιό δεμένη σε σχέση με τα παραπάνω για την προέλευση.
Αντιγράφω από http://www.betafans.net/t1939-topic για όσους το θυμούνται...
ακουμπάμε τους τρομοκράτες: η φράση του τότε υπουργού Α. Δροσογιάννη (1985) έμεινε στην ιστορία όχι γιατί ήταν αλήθεια, αλλά ως ανεπιτυχής άσκηση τόνωσης ηθικού. Κάτι άλλο ακουμπούσαν προφανώς...
H έκφραση είναι σίγουρα παλιότερη της σκούπας και είχε ευρύτερο πεδίο εφαρμογών, καθώς κρατάει απο εποχές που το σεξουαλικό υποννοούμενο δεν ήταν απλά σλάνγκ αλλά (σχεδόν) ταμπού.
Δες και την προστακτική ρούφα! που προέρχεται από το ρούφα τ' αυγό σου
Επίσης δε και το «η πρέφα θέλει υπομονή και το γαμήσι τέχνη»...
Νομίζω οτι η πιό ορθή έκφραση είναι πως «η πρέφα θέλει υπομονή και το μουνί κυνήγι»...
Τίτλος: '' Το Χασαπάκι ''
( Εγώ Θα Πάρω, Χασαπάκι ) Ή ( Να Σε Χαρώ, Χασαπάκι )
Σύνθεση: Μπαρούσης Δημήτρης
Ή Μπαρούνης Δ. Ή Λορέντζος Ή Μπαρούς
Στίχοι: Μπαρούσης Δημήτρης
Ή Μπαρούνης Δ. Ή Λορέντζος Ή Μπαρούς
Ερμηνεία: Φραντζεσκοπούλου Μαρίκα Ή Πολίτισσα
Δίσκος: Columbia DG -267.
Τόπος / Έτος: 1932
Χορός / Ρυθμός:
{Εγώ, Θα Πάρω Χασαπάκι,
Το Θέλω, Να (Εί)'ναι Και Μα(ν)γκάκι,} ( Δις )
Για Να Μου Φέρνει, Σαντουράκι,
Για Να Σπάνο(υ)με, Κεφάκι,
Αχ ! Χασαπάκι Μου,
Μικρό Μορτάκι Μου,
Όταν Σε Ειδώ Στην Αγορά,
Τα Χάνω Δεν Αντέχω Πια,
- Ώωωωπα ... !!!
Να Χαρώ Χασαπάκια Όμορφα ... Που Καίνε Καρδιές ... !!!
( Φωνή : Φραντζεσκοπούλου Μαρίκα Ή Πολίτισσα )
Αχ ! Έλα Πάψε Χασαπάκι,
Θα Τρελαθώ, Μικρό Μα(ν)γκάκι,
Έλα Και Φίλα Με, Στο Στόμα
Και Ότι Θες, Το (Ε)'χεις Ακόμα,
Αχ ! Χασαπάκι Μου,
Καλέ, Μορτάκι Μου,
Όταν Σε Ειδώ Στην Αγορά,
Τα Χάνω, Δεν Αντέχω Πια._
Σσ Γιατι δεν ανεβαίνουν τα γαμημένα τα βίντεα;;;
Η Προύσα (Μαυράκι κι ηρωίνη)
Στ.Περπινιάδης
Να ξεφύγω δεν μπορούσα
καθώς γύριζα απ' την Προύσσα
με προδώσαν κάτι μπράβοι
και με πιάσαν στο καράβι.
Είχα ράψει στο σακάκι
δυο σακούλες με μαυράκι
και στα κούφια μου τακούνια
ηρωίνη ως τα μπούνια.
Θα γεμίζαν οι λουλάδες
κλάψτε τώρα ντερβισάδες
θα γινότανε γιαγκίνι
με μαυράκι, ηρωίνη.
Ε, ρε το 'χω κάνει τάμα
θα μισέψω γι' άλλο πράμα.
Γεια σου Προύσσα παινεμένη
και στον κόσμο ξακουσμένη.
«...κι ένα τσιγαράκι αγνό μυρωδάτο...
...θα περάσει η βραδιά τι θα κάνει...»
Βλέπε και Χρήστος Άχρηστος
Ειδικά στα βαπορίσια
Ναυτικός που πρόσφατα έχει αναλάβει υπηρεσία, δόκιμος, νεοσύλλεκτος ναύτης (και στο ΠΝ), μούτσος.
«Ουτε τζοβενιλίκια καλά-καλά δεν έκαμε. Στους τρείς μήνες τον βαφτίσανε ανθυποπλοίαρχο»
« ...και τον πιάσανε οι τζιτζιραίοι οι μιτζιραίοι οι τζιτζιμιτζιχοτζιρέοι και του δώσαν ξύλο τζιτζιρέικο μιτζιρέικο τζιτζιμιτζιχοτζιρέικο» η συνέχειά του.
Επίσης απαντάται και «ο τζίτζιρας ο μίτζιρας οτζιτζιμιτζικότσιρας»
Στο πρώτο πλοίο που μπαρκάρησα, είχε πλήρωμα Έλληνες, Φιλιππινέζους και Ινδονησιάνους. Οι Φ. και οι Ι. όταν τσακώνονταν βρίζονταν στα ελληνικά. Κάποια φορά σε ένα ψιλοκαυγά ακούω ένα λαδά να βρίζει: «pousti, ...gamisou, ...panagia sou, ...proi-proi, ...kristo sou» και απόρησα: «Το πρωί-πρωί είναι βρισιά;» Μετά έμαθα ότι κάθε πρωί οι λαδάδες, καθαριστές κλπ της μηχανής έλεγαν στο 2ο μηχανικό «Good morning Chief» κι εκείνος τους απαντούσε «Α γαμίσου πρωί-πρωί» οπότε το πέρασαν στη μνήμη σαν ελληνική βρισιά
Και η παροιμία (βτς να μή συγχέεται ο χωριάτης με τον χωρικό) «(Ο) Χωριάτης, κι άγιος κι αν γενεί, σκατένια δόξα θά 'χει»
«Όποιος δε(ν) θέ(λει) ν' ακού(ει) σφυριές, στον ατσίγγανο δεν πά(ει)» (παροιμία)
Από ορισμένους (ιδιωματισμός της πόλης κι όχι χωριών) στα χιώτικα τσούρουγλας
Κάτι σαν mumbo-jumbo δλδ
Tencere Ο Τέντζερης
yuvarlandi εκύλησε (βλ. γιουβαρλάκια)
kapagini στο καπάκι
buldu ήρθε (γκέλ μπουρντά=καλώς ήλθατε)
Τό 'λεγε ο μπάρμπας μου (βαστώ και από πρόσφυγες)
Κι εγώ με την έννοια του «ορθάνοιχτα» το ξέρω. Και σαν ουσιαστικό, συνώνυμο της σκηνής.
Με την αντίθετη έννοια του βερεσέ το «γράφτο κάτω απ' το σφουγγάρι» σβήστο, (και πιό πολύ) ξέχνα το.
Μόνο τούτο: Κατα τη γιαγιά μου την Πρόσφυγια, το πανηγύρι του Αγιού Γιωργιού στη Σμύρνη, το κάναν οι Δερβίσηδες. (Περί ιδρύσεως του τάγματος, Νεοπλατωνικοί, τ' ανάλια κλπ κλπ έχουνγράψει πολλοί)
Η δίπους επί κόλω; no!
Άκυρο (πάλι)! δεν είδα παρακάτω...
Χιούμορ δημοτικού (τότενες που ήταν πιό της μόδας η έκφραση): «Τα πάντα όλα, τα κοάλα τίποτα»
Αντιγραφή από http://www.asxetos.gr/pedia/paradosi/laiki-sofia/ta-kano-plakakia-20215.html
«Αβέβαιη η προέλευση της φράσης. Έχει υποστηριχθεί ότι προέρχεται από το ομώνυμο παιχνίδι της τράπουλας, στο οποίο δύο συμπαίκτες κανονίζουν έτσι τα «κοψίματα» των χαρτιών ώστε να χάνει πάντοτε ο τρίτος συμπαίκτης. »
Εικασία (πιθανώς μαλακία): Λέγεται οτι πρίν ξεψυχήσεις βλέπεις όλη σου τη ζωή να περνά από μπροστά σου. Μήπως από κεί βγαίνει; (Και καλά ως εδώ ήταν;)
Κατα Τσιφόρο, του γαλάτου