Comments by Επισκέπτης (3236)
Showing 2221-2250 from 3236
Αν είναι να σε κάνουν τελατίνι στο ξύλο, τότε παρόμοια (αν και πιο ήπια ίσως) είναι και η έκφραση «θα σου αργάσω το τομάρι». Επίσης σε παρόμοιο πνεύμα κινείται και η έκφραση «του λιναριού τα πάθη»: το λινάρι, για να γίνει νήμα και τελικά ύφασμα (λινό), περνάει από άπειρες φάσεις κατεργασίας.
Καλά μιλάμε, απίστευτο τι μαθαίνει κανείς!
Παρατήρηση: ο βιολιστής δεν παίζει βιολί, αλλά βιόλα. Αυτός που παίζει κλασικό βιολί λέγεται βιολονίστας.
Σοβαρά, υπάρχει τέτοια έκφραση; Νταρβίρα είναι είδος λαϊκής φλογέρας.
Να υπενθυμίσω και τη (σχετική;) έκφραση «βαράω μπουζούκι»= δεν κάνω τίποτα, σε συμφραζόμενα όπως: «Γιατί όλα τα μπράβο σ' εκείνον; Εμείς τι κάνουμε, μπουζούκι βαράμε;»
Να 'μαι κι εγώ! Η λογική είναι απλή: Όλοι, άντρες - γυναίκες, θεωρούν ότι η γυναίκα είναι ωραίο να αφαιρεί τις τρίχες της, γιατί έτσι το έχουμε συνηθίσει. Αντίστοιχα όλοι (έτσι πίστευα) θεωρούν ότι ο άντρας είναι, αν όχι ωραίο, τουλάχιστον φυσιολογικό να έχει όση τρίχα έχει, γιατί πάλι έτσι το έχουμε συνηθίσει. Τώρα η Μαρία η όμορφη μάς λέει κάτι καινούργιο: οι άντρες να αφαιρούν την τρίχα τους. Με βάση τα όσα έχω συνηθίσει, μου φαίνεται λίγο αδερφίστικο. Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα, ίσως εγώ είμαι συντηράκλα. Και πριν από μερικά χρόνια δε συνηθιζόταν οι άντρες να ξανθαίνουν το μαλλί, τώρα γίνεται. Πάντως δε συμφωνώ με τον Φρίκερ που της τη λέει:τι πα'να πει είναι πολύ μικρή για να καταλάβει; Είναι μικρή κι έχει άλλα γούστα, δατς ολ!
Μπορεί να μην είναι ακριβώς αστείο, αλλά έχει βαθιά σοφία. Την κατάσταση που περιγράφει όλοι την έχουν ζήσει κάποτε.
Καταπλητκικό! Σπάνια μού συμβαίνει να γελάω τρανταχτά όταν διαβάζω κάτι μόνος μου.
Αλλά έχω ενστάσεις επί του περιεχομένου. Όλα τα ξενόγλωσσα που αναφέρεις υπήρχαν από παλιά, και είναι δόκιμες λέξεις. Είναι λογικό ότι όταν ο μέσος άνθρωπος έχει ένα λεξιλόγιο που να καλύπτει μόνο τα βασικά χρώματα, μπλε, κόκκινο κλπ., εκείνοι που τα χρώματα είναι η δουλειά τους, π.χ. μόδιστροι, διακοσμητές, και φυσικά οι ζωγράφοι, έχουν πιο εξειδικευμένο λεξιλόγιο. Και πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις ένα χρώμα, παρά ως «το χρώμα κάποιου γνωστού αντικειμένου», όπως π.χ. λαχανί, πορτοκαλί; Άλλωστε και στα κοινά ελληνικά πράσινο σημαίνει «το χρώμα του πράσου», και κίτρινο «το χρώμα του κίτρου». Έτσι και στα γαλλικά βγήκαν το σιελ (ουρανί), το ροζ (τριανταφυλλί), το καφέ (στο χρώμα που έχει ο καφές -το περίπου αντίστοιχο ελληνικό είναι το καστανό, χρώμα του κάστανου) κλπ., που είτε μεταφράστηκαν είτε μεταφέρθηκαν αυτούσια στα ελληνικά.
Έτσι και το λιλά αποδίδεται επακριβώς με το ελληνικό «μενεξελί», και το αρζάν με το ἁσημί«. Ιβουάρ θα σήμαινε »ελεφαντοκοκκαλί«, αλλά δεν έχει μεταφραστεί.
Το »ποντικί«είναι τόσο απαίσιο που όντως προσφέρεται για διακομώδηση. Κι όμως μεταφράζει το γαλλικό γκρι σουρί, που θεωρείται απολύτως δόκιμο.
Επίσης έχω να παρατηρήσω ότι το »παστέλ«δεν είναι χρώμα, είναι τόνος που μπορεί να αποδοθεί σε διάφορα χρώματα (όπως λέμε γήινα /θερμά /ψυχρά κλπ. χρώματα). Και το τιγρέ και το λεοπαρδαλέ επίσης δεν είναι χρώματα, είναι σχέδια.
Τούρκικο θα πρέπει να είναι. Υπάρχει και το «γεβ(γ;)εντισμένη» = ντροπιασμένη, ξεφτιλισμένη.
Μου 'ρχεται να κάνω γιούργια / στον ταβλά με τα κουλούρια είναι στίχος από παλιό ρεμπέτικο, προφανώς κατά παράφραση του «μου 'ρχεται να κάνω γιούργια στην ποδιά σου την καινούργια», που είναι στίχος από ακόμη παλιότερο δημοτικό.
Και πληρέστερα:
Κάτω η χούντα κι ο φασισμός, πάνω η φούντα κι ο χασισμός!
Τον καίει το γιακά.
Το κουνάει το θυμιατήρι.
Ψωλιάγκος ή ψωλιόγκος, θαλάσσιο είδος σαν πολύ μεγάλο σαλιγκάρι (10-15 cm) το οποίο έχει σκληρό δέρμα και το εσωτερικό του χρησιμοποιούν σαν δόλωμα
Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος).
Ευχαριστώ όλου σας....
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα γαμησιάτικων είναι η προίκα!!!
Δες κι εδώ μασάει η κατσίκα ταραμά;
niki volou re!!kassadres kai tyrogala eiste gia gelia
poutanas gioi austriakoi...
NIKH BOLOU REEEEEE !!!!
GYFTIAAAA, GAMW THN AYSTRIA SAS..!
Γιατί εκείνοι που δουλεύουν και αυτοί που ρεμπελεύουν
ένα ήσυχο πρωί θάβονται στην ίδια γη...
στιχουργός Λήτης.
Διάλογος σε καφέ μεταξύ πελάτη που έχει πιεί τον καφέ του και σερβιτόρου που του φέρνει τη λυπητερή.
-10 ευρώ ο φραπέ; Έλα λίγο κοντά μου σε παρακαλώ, πάρε το δεκάρικο και τρίψε μου λίγο τα βυζιά!
-Σας παρακαλώ κύριε!! Τι είναι αυτά που λέτε!!!
-Ξέρεις φίλε μου πρέπει να μου τρίψεις οπωσδήποτε τα βυζιά!
-Και γιατί να το κάνω αυτό;
-Γιατί φίλε μου έχω ένα βίτσιο. Όταν μου πιάνουνε τον κώλο μου αρέσει να μου τρίβουν τα βυζιά!
Συνειρμός: Δηλ. αυτή που ανακουφίζει έναν αγάμητο θα μπορούσε να θεωρηθεί και μεγάλος τοκογλύφος διότι ως γνωστόν οι τόκοι υπερημερίας είναι καταχρηστικός όρος και είναι η πιο μεγάλη επίσημη τοκογλυφία! Επίσης αναγκάζει τον αγάμητο σε περίοδο απελπισίας να καταφύγει στην πιστωτική του δηλ. στη χείρα με τα πέντε ορφανά!
Γιατί κλάνει το γατί!!
Διόρθωση: η κατηγορία είναι ασέλγεια εις βάρος Ανηλίκων και όχι ενηλίκων.[B][/B]
Κι άλλο ένα: Πούτσες μπλε και νάυλον κάλτσες
Σε μη ναυτικό ορισμό η έκφραση αφορά άτομα που έχουν άι κιου ραδικιού
«Φύσα αεράκι, φύσα με γιατί την επουτσίσαμε» σχόλιο του Χάρρυ Κλυνν
Ωραίο! Μάθε και άλλο ένα: Σε περνάει Ρίο-Αντίρριο κολυμπώντας χωρίς να βραχείς!!
ΑΝΤΕ ΧΕΣΟΥ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ
Dr. Evil: Here's my second plan. Back in the 60's, I had a weather changing machine that was, in essence, a sophisticated heat beam which we called a «laser.» Using these «lasers,» we punch a hole in the protective layer around the Earth, which we scientists call the «Ozone Layer.» Slowly but surely, ultraviolet rays would pour in, increasing the risk of skin cancer. That is unless the world pays us a hefty ransom.
Επίσης κορυφαία:
- Alan Parson's Project (για το «Laaaseeuuur»)
- Mr. Bigglesworth (το όνομα του γάτου)
- Τα ουρλιαχτά της Frau Farbissina
Λες από κει να του' μεινε κουσούρι του Καρούλια...
Σημαίνει «άχρηστος». Ο ζουρνάς έχει 8 τρύπες που τις ανοιγοκλείνεις ανάλογα με τη νότα που θες να βγάλεις, εκτός από την τελευταία κάτω κάτω, που την αφήνεις πάντα ανοιχτή.