Βλεπω οτι εχεις εντρυφησει στη συγκεντρωση βρωμας σε διαφορα σημεια του σωματος, καλυπτοντας ετσι το σχετικο κενο του σαιτ. Ζαγορακης!
Δώρο την Κοκκινοσκουφίτσα παρακαλώ στον γράφοντα!...
ε, βγάλ'τη τη ριμάδα την παρένθεση ρε μάστορα...λεξικό είναι, όχι φέιγ-βολάν της εκκλησίας...
θα ξαναγίνει εφικτό με τα νέα βερίκοκα όμως!!
έρχονται τα μεταλλαγμένα!!!
(έμπα στο σάιτ της Monsanto κ μάλλον θα βρεις κ φωτό)
η βιολογία στην υπηρεσία της γλωσσολογίας
''Γαμιέται ο Δίας.....και το μουνί της Ευανθίας'', Jonas μου!.....
Κάθε μέρα το λέω, έχεις πιάσει την ευαίσθητη χορδή μου! Πάρε και ένα ποντάκι.....
H LEXI MPRAXAMI DE SIMAINEI SKOUPIDOTOPOS PAROLO POU SE KAPOIA PERIOXI TOY YPIRXE PALIOTERA. H LEXI PROERXETAI APO TO ONOMA TOY TOYRKOY BEH, BRAXAMPEH POY DIAFENTEYE EKEI.
Λοιπόν φίλε ο "τσάπος" είναι η καλύτερος τρόπος να προσδιορίσεις τα emo. Εύγε!
Μαζεμένα συνώνυμα απο το ιστολόγιο ενός Δημήτρη Γλέζου: Λιάρδα, τύφλα, λιώμα, σκνίπα, κουρούμπελο, φσέκι, ντίρλα, στουπί, χώμα, πίτα, φέσι, αλοιφή, γκολ, κουνουπίδι, τούτζι, κομμάτια, στρακόττο, τσαλμπουράνι.
Μάλλον θά'λεγε να κάναμε τίποτα για δαύτα: ειδική κατηγορία (ίσως υποκατηγορία στις 'Ουσίες'), ένα λήμμα, ένα αρθράκι, κατιτίς. Είν'απ'τις λίγες περιπτώσεις που υπάρχουν τόσα συνώνυμα για την ίδια φάση. Και είναι κι'άλλα που έχουμε (κώλος) ή δέν έχουμε γράψει ακόμα (μουνί), αλλα υπάρχουν πιθανά σκόρπια σε άλλα λήμματα.
Δές και λιάρδα.
το κανελώνει το ρυζόγαλο
το δαγκάνει το τοστ
την ξεπουπουλιάζει την κότα
το πάει το γραμμα
ή Γκάτζος
κυρίως, όμως, στον επικό διάλογο
-Θα σε χαλάσω, Τάσο Λέπουρα
-Δε σε φοβάμαι, Λιάκο Μπουρνόβα!
θα προτιμούσα να επιστρέψουν στις Αγουλινίτσες τους μπας στρώσουν εκεί τον κώλο τους και δει ο τόπος προκοπή που έχει να δει από τις πρώτες μεταναστεύσεις.
jesus, με χάλασες. Μιλάμε για το ίδιο πράμα;
Κάτι σα ζαμπουνιά, δηλαδή;
έλα μωρέ μη χαλιέσαι;Ρ
δεν θυμάμαι ποια είναι η ταινία, μόνο τον διάλογο. αν το λες, σ'εμπιστεύομαι
Ναι ρε γαμωτο, οντως... αλλα γιατι αραγε; Ο μπαγλαμας ειναι ενα συμπαθεστατο οργανακι, μικρο, χαριτωμενο, κανει κεφι στην παρεα και παραδοσιακα παρηγαγε μαλλον θετικους συνειρμους, οπως και στο γνωστο παλιο ασμα, του οποιου οι στιχοι παρατιθενται παρακατω προς επιβεβαιωση αυτης της εικονας:
Ο κυρ Θάνος πέθανε παραπονεμένος
ώρα δυό στο καπηλειό του Χατζηθωμά
τελευταία πέρναγε φτώχιες ο καημένος
είχε βάλει ενέχυρο και το μπαγλαμά
Το μπαγλαμά τ' αδέρφι του
που του 'φτιαχνε το κέφι του
ενέχυρο τον έδωσε
και ο κυρ Θάνος έσβησε
Κάποιος αν του πλήρωνε κάτι λίγα χρέη
θα 'χε τ' οργανάκι του θα 'ταν στη ζωή
μα κανείς δεν ρώτησε τάχα γιατί κλαίει
τον καημό του αλλουνού ποιος τον εννοεί...
Μελωδικότατο το άσμα Cunning Linguist μου! Πότε έρχονται τα παλουκάρια στο Μέγαρο να πάρω την κυρά και να πάμε;
Ερωτηση: Έκφυλο και άσωτο ήταν τελικώς το παληκάρι ή "μαμ, κακά και νάνι"; Διότι και τα δύο δεν παίζουν παράλληλα εκτός αν το χέσιμο και ο ύπνος θεωρούνται διαστροφικά φετίχ με τραγικές επιπτώσεις.
Ναι, αλλά σημαίνει και κάνω επίδειξη και προφανώς από αυτόν τον αρνητικά φορτισμένο ορισμό προέρχεται η λέξη (το έψαξα στο Oxford dictionary, δεν το έγραψα από μνήμης)...