Comments (102486)
Showing 2971-3000 from 102486
πάρα μα πάρα πολύ σωστός.
σημείωση για το μύδι: παλούκι δεν κρατάει ο κυκλωμένος, κρατάει ο τύπος με την γκρίζα παραλλαγή στ' αριστερά. οι ναζήδες όντως το χρησιμοποιούν, αλλά δε νομίζω να αναφέρονται σ' ένα παλούκι με την ένδοξη ελληνική σημαία ως παλούκι. επίσης, οι ναζήδες, όπως φαίνεται κ στη φωτό, χρησιμοποιούν κ το προσφιλές μπαστούνι του μπέηζμπολ, μεταλλικό ή ξύλινο, το οποίο δεν υπάρχει στην αριστερά κ στους ΑΑ. θυμάμαι όμως καφροαναρχικό μανιάουρο με σκεπάρνι.
μου έχει μείνει απορία εδώ και ενίοτε το αν στη φράση "είχαμε 50 παλούκια για περιφρούρηση" παίζει συνεκδοχή παλούκι ίζολ ο τύπος που κρατάει το παλούκι ή είναι απλά μέτρημα παλουκιών.
προφ έχει να κάνει με το ότι εγώ ξέρω να αγοράζω μπύρες, ενώ αυτός παίρνει φτηνιάρικες.
σωστός για επιστήμη κ χέρια ψηλά, δε μου είχε περάσει καν απ' το μυαλό.
για το άλλο ζήτημα, οι φράσεις αυτές, ο ρόλος τους στη γλώσσα και η εξέλιξή τους όντως έχουν θέση στο σάιτ, αλλά (όπως και συ) νομίζω ότι η θέση τους είναι στο φόρουμ όπου όποιος έχει όρεξη μπορεί να ανεβάσει ένα κειμενάκι και από κάτω να τα συζητήσουμε.
το ΜΚΔ εκτός από Μέγιστος Κοινός Διαιρέτης τι είναι;
Ναζιάρες συλλογικότητες το προτιμούν επίσης. Το στυλιάρι. Τελικά είναι περιζήτητο.
@jesus: σίγουρα η φράση χρησιμοποιείται και σε πιο ουδέτερους τόνους και παλ χρώματα... ή μήπως όχι; Υπάρχει τελικά απλή έννοια; Π.χ. ο συγκάτοικός σου που σου πίνει τις μπύρες μήπως θέλει κάτι να σου πει; Ε; μήπως;
Πάντως μια φράση προκάτοχος που ακριβώς επειδή είναι σχετικά παρωχημένη-μπαμπαδογιαγιαδίστικη έχει λιγότερη φόρτιση και περισσότερο θαλμπωρή είναι το "η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά".
@Khan & Σαούλτω και Τζήζα: εγώ δεν έχω ΜΚΔ (αλλά έχω τηλεόραση) και πάντως αυτές οι φράσεις κάποια στιγμή μου σκάνε κατακούτελα στον προφορικό λόγο στην πραγματική ζωή και ψάχνομαι για ένα χρονικό διάστημα τι μου συνέβη. Ίσως ενδιαφέρον ερώτημα να είναι πως τα ΜΚΔ αλλάζουν τη σκλανγκ κι αν το κάνουνε με συγκεκριμένο τρόπο, αν ευνοούν τη διάδοση συγκεκριμένων πραγμάτων ή απλά δίνουν και παίρνουν μιμίδια με τον προφορικό λόγο. Αν έχετε ιδέες ή βιβλιογραφία, έστω κατι ρε παιδάκι μου, το κάνουμε και θέμα στο φόρουμ να δούμε και τι είναι αυτό το πράμα το φόρουμ τέλος πάντων ;-)
@Bender Ὅσον αφορᾶ στὴν ντατούρα δὲν εἶμαι γνώστης τοῦ θέματος σὲ βάθος. Πιθανὸν νὰ ἔχεις δίκιο.
Γιὰ τὸ ντουμπλὲ δὲς καὶ τὸ προηγοὺμενο σχόλιό μου, ἀκριβῶς πρὶν ἀπὸ τὸ δικὸ σου.
@Κhan δυστυχώς για την ώρα δε μπορώ να σε διαφωτίσω για το ντουμπλέ. Εν καιρώ όμως θα βάλω τα τσιράκια μου να ξεψαχνίζουν τα κιτάπια μπας και βρεθεί τίποτα.
@donmhtsos To λεξικό που παραθέτεις έχει πολλά λάθη κατά την άποψη μου. Και μπορεί νταμίρα αρχικά σήμαινε τη ντατούρα και απλώς μετά να άλλαξε σημασία της λέξης, αλλά η ντατούρα σύμφωνα με γνωστό μου γνώστη δεν είναι υποκατάστατο του χασίς αλλά ισχυρό ναρκωτικό από το φυτό Datura stramonium που προκαλεί παραισθήσεις. Η βικούλα όμως λέει και άλλα.
ΥΓ. Εναλλακτικό προφίλ γιατί αδυνατώ να συνδεθώ με το αρχικό.
Κούδος και εύγε.
Μου έδωσες την ευκαιρία να δω και την χοτζαία πουστρομανιέρα στην οποία σαφώς εντάσσονται τα '*με ξεπερνάει', 'μου βγάζει*' κ.ά.
Αρκετά απ' αυτά που λέει ο Χάνος είναι πράγματι παιδιά των μέσων δικτύωσης ή εξαπλώθηκαν υπέρμετρα λόγω αυτών.
την ανάλυση του ορισμού δεν είμαι σε θέση να τη σχολιάσω, καθότι εξωτερικός, αλλά να καταθέσω ότι το γαλλικό αντίστοιχο ça me dépasse το αντιλαμβάνομαι κ το χρησιμοποιώ με την απλή έννοια του "αδυνατώ να σκεφτώ λογική εξήγηση κ δεν δέχομαι ότι υπάρχει". πχ (κλασσικό πρόβλημα συγκατοίκησης) "το να σου πίνει ο άλλος τις κρύες μπύρες, να σ' αφήνει τις χλιαρές και να σ' το παίζει και κουλ τύπος αποπάνω, ε, αυτό με ξεπερνάει".
@ κχαν:
το "γελάει ο κόσμος" προϋπήρξε του φβ, όπως κ το "καταδικάζω", το "να τα λέμε κι αυτά" ή "αυτά (πρέπει) να λέγονται", "είμαστε κι εμείς είσαστε κι εσείς", "έλεος κάπου", "αυτή η μάστιγα". το ότι είναι μανιέρα καί στο φβ κ στα τουίτερ κ αλλού μάλλον έχει να κάνει με το ότι τα μέσα αυτά είναι προέκταση του προφορικού λόγου. το "άσε μας κουκλίτσα μου" είναι παράδειγμα της επικοινωνίας προς την αντίστροφη κατεύθυνση. κάποια απ' αυτά, πχ το "γελάει ο κόσμος", μου φαίνονται μάλλον αχρείαστα.
τυποποιημένη έκφραση είναι και το "καλησπέρα γιάννη, τι κάνεις;", αλλά ελπίζω να μην το ανεβάσουμε.
Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει στὰ τούρκικα, ὅπου κάποιοι σύνδεσμοι (π.χ. τὸ için=γιὰ) μπαίνουν στὸ τέλος (onun için=αὐτὸ γιὰ). Βέβαια, γιὰ νὰ πορτοκαλίσουμε λιγάκι, ἐκτὸς ὰπὸ τὸ γὰρ, ὑπάρχει καὶ τὸ τιμῆς ἕνεκεν.
@ Khan. Σχετικὰ μὲ τὸ "κάθε είδους αργιλέ με διαμάντι όλο ντουμπλέ", μετὰ ἀπὸ σχετικὸ ψάξιμο βρῆκα κάποια σχόλια ἐδῶ κι ἐδῶ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε ὅτι, στὴν προκειμένη περίπτωση, ντουμπλὲ σημαίνει ἐπενδεδυμένο, δηλαδὴ ὁ μάγκας δὲ ζητάει πολλὰ, μοναχὰ ἕναν ἀργιλὲ σκεπασμένο μὲ διαμάντια!
@ Khan. Σχετικὰ μὲ τὸ "κάθε είδους αργιλέ με διαμάντι όλο ντουμπλέ", μετὰ ἀπὸ σχετικὸ ψάξιμο βρῆκα κάποια σχόλια ἐδῶ κι ἐδῶ, ἀπὸ τὰ ὁποῖα μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε ὅτι στὴν προκειμένη περίπτωση ντουμπλὲ σημαίνει ἐπενδεδυμένο, δηλαδὴ ὁ μάγκας δὲ ζητάει πολλὰ, μοναχὰ ἕναν ἀργιλὲ σκεπασμένο μὲ διαμάντια!
Φρέσκο απντέη από τη μάνα της ντολτσεβιτίστριας (κυριακάτικο μάμασιτιν γιατί):
Τη λέξη τσάσκα (μαζί με πολλές άλλες εννοείται), έφεραν στη Δράμα -μετά το 1915- πρόσφυγες απ' το Ορτάκιοϊ της Ανατολικής Θράκης.
Περισσότερα για το Ορτάκιοϊ εδώ.
Ορισμάρα! Και μπράβο!
Πολύ καλή η γενεαλόγηση της έκφρασης από τα αγγλικάνικα και από την σόουμπιζ μανιέρα. Πλέον όμως είναι κυρίως φεϊσμπουκομανιέρα- τουιτερομανιέρα. Στα σόσιαλ μήντια βρίσκει κανείς ατέλειωτα ποστ του στυλ: αυτό που .... με ξεπερνάει.
Βεβαίως από τον διαδικτυακό κόσμο περνάνε και στον προφορικό λόγο πλέον αυτά, το οποίο με ξεπερνάει.
Με την ευκαιρία τσιμπήστε μια συλλογή που είχα κάνει στο Πρόχειρό μου από φεϊσμπουκομανιέρες πάνω σε μια κρίση μαξιμαλισμού, τα οποία βλέπω ότι ένα ένα ανεβαίνουν στο σάιτ. Λίγα έχουν μείνει που δεν έχουν ανέβει.
αγάπη μόνο, αν είχε λίγο χιούμορ..., αυτά ζούμε!, αυτή η μάστιγα, αυτό, αυτό που, άσε μας κουκλίτσα μου, γελάει ο κόσμος, διαδώστε, diedwste, είμαστε κι εμείς είσαστε κι εσείς, έλεος κάπου, έλεος πουθενά, η αμήχανη στιγμή που, καταδικάζω το x από όπου κι αν προέρχεται, κάτι δικά μου, λίγο να δω κάτι, Κιμ πάτα το (κουμπί)!, να τα λέμε κι αυτά, κλαίω, κλέβω, Μέρκελ τράβα την πρίζα, πόσο δύσκολο πιά;, ΡΙΠ, σε είδα, συμβαίνει τώρα, τι δεν καταλαβαίνεις;, τι, όχι;, τι φάση;, no hope και άλλα.
Ἡ κωλοπετούρα γουγλίζεται ἀρκετὰ καὶ προφανῶς ἔχει πανελλαδικὴ ἐμβέλεια.
Πάντως ὁ Στεφάκιας (ἐδῶ, ἐδῶ κι ἐδῶ), ὅπως καὶ ἄλλοι ψαράδες τῆς Κύθνου, τὴν ἔλεγε κωλοπετόνιο.
Τὴ σούρντιση τὴ λέμε καὶ στὴν Κύθνο. Ἀπὸ μιὰ ματιὰ στὸ γούγλη βρῆκα:
Στον Κόμη (1995)βρίσκουμε λημματογραφημένη τη λέξη σούρντιση διάρροια’. Η σούρντιση ή σούρδιση έχει κι αντίστοιχο ρήμα σουρδίζω / σουρντίζω ‘παθαίνω διάρροια’. Ρήμα και ουσιαστικό έχουν πανελλήνια εξάπλωση σύμφωνα με το αρχείο του ΚΕΝΔΙ . Ο Πάγκαλος (1994-2003) ετυμολογεί το ρήμα σουρδίζω της Α. Κρήτης από το γαλλικό sourdre ‘αναβλύζω’. Αφενός η μεγάλη γεωγραφική διάδοση του τύπου από τις Κυκλάδες (Σύρο, Πάρο, Μήλο, Άνδρο) , τη Στερεά Ελλάδα, τη Σκύρο, μέχρι την Κω και τη Βιθυνία, αφετέρου η μη ικανοποίηση του φωνολογικού και μορφολογικού και σημασιολογικού κριτηρίου, μας έκανε να αμφισβητ ήσουμε την πρόταση περί γαλλικού δανείου και να στραφούμε προς την αναζήτηση άλλης πηγής δανεισμού, πιο συγκεκριμένα στην τουρκική γλώσσα. Αναζητώντας τη λέξη στο διαδίκτυο, βρήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο στο οποίο δίνεται η πληροφορία ότι η σούρδιση σημαίνει και ‘πορδή’. Όντως στην τουρκική υπάρχει ρήμα osurmak ‘πέρδομαι’ από το οποίο παρήχθη το διαλεκτικό ρήμα. Από το αοριστικό θέμα osurdu + παραγωγικό επίθημα -ίζω και με σίγηση του άτονου αρκτικού /ο/ σχηματίστηκε αρχικώς το ρήμα σουρδίζω , που απέκτησε τη διευρυμένη σημασία ‘παθαίνω ιάρροια’ και κατόπιν από αυτό σχηματίστηκε και το ουσιαστικό σούρδιση. ἐδῶ
Παλιότερα (παλιότατα) τα παιδάκια που έλεγαν το Λάζαρο σπαργάνωναν σαβάνωναν μιά ξύλινη κουτάλα που της ζωγράφιζαν μάτια και στόμα με κάρβουνα και την περιέφεραν ως ομοίωμα του Λαζάρου.
Ακόμη, στα Καρδάμυλα της Χίου, Λάζαροι αποκαλούνται οι μακρόστενες φραντζόλες ψωμιού σε αντιδιαστολή με τα στρογγυλά καρβέλια
Ντουμπλές και ντουμπλεδιά η ταυτόχρονη (αλλά και -σπανιότερα- η συνεχόμενη) βολή και από τις δύο κάννες των δίκαννων (τσιφτέδων)
Και στη Χίο το λέμε όπως και το (σπανιότερο συνώνυμο) σούρδηση
ΦΒ
Πού το λένε; Μου θυμίζει Πελοπόννησο...
Ένα σημείωμα του Ν. Σαραντάκου για τη λέξη κελεπούρι. Έχει ενδιαφέρον ότι έχει διατυπωθεί η υπόθεση ότι μπορεί το τουρκικό kelepir να είναι αντιδάνειο από το ελληνικό καλό εμπόριο ή καλό 'μποριό, μια υπόθεση που είναι ωστόσο τραβηγμένη. Στο τέλος του σημειώματος υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα σλανγκική πληροφορία για σύνδεση της λέξης με τους όρχεις στα μαλαισιανά.
Βλέπω οτι γουγλίζεται κιόλας. Όποιος θέλει ας το πάρει.
Δεν έτυχε να το ακούσω ποτέ αυτό. Αυτό με το σκεπάρνι δε το έπιασα επίσης.