Αυτά είναι.
+5 σε σένα, -1 στο πρόχειρό μου :-)
Δεν έγινε ποτέ "κέντρο". Τώρα προσδιορίζεται είτε με οδό - περιοχή (Απλωταριά - η Ερμού της Χίου- , προκυμαία - παραλία, αγορά) ή γενικά "Θα πάω κάτω να πάρω ..." ενώ η απόσταση (λόγω μηχανοκίνησης) μίκρυνε χρονικά.
♪♪ You were, what you were, a rusk thief, now that I met you, you seek drag them - bring them ♪♪
@xalikoutis: - Δεν υπάρχουν αποδείξεις γραπτές, μόνο το βίωμα της γλώσσας. Στα σημεία σύγκλισής μας, τα γλωσσικά μας βιώματα συγκλίνουν. Στα σημεία απόκλισης, γλωσσική μας εμπειρία διαφοροποιειται. Μόνη λύση είναι να έρθεις στα χωριά μου και να ακούσεις και γέρους, αλλά ιδίως τους νέους πως χειρίζονται σήμερα τη γλώσσα. Η καταγραφή ως διαδικασία είναι παρωχημενη και περιγράφει μέχρι το χτες, άρα οι ιστορικοτητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στείρα ως μπούσουλας κανονιστικης καταγραφής και να οδηγεί τις γλώσσες σε φαύλο ελιτισμό και στον επιθανάτιο ρογχο τους.
- "Που δείχνω σε": Είναι προβληματική η σύνταξή του. Λίγες φορές την έχω κάνει κι εγώ "εσφαλμένα", όπως εδώ, λόγω υπερδιορθωσης από την εισβολή της σύνταξης ΑΡ που τείνει να επικρατήσει στα μεγάλα αστικά κέντρα κυρίως, του νησιού και να χαθεί αυτό το αρχαΐζον χαρακτηριστικό που καθιστά τη διάλεκτό μας ιδιαίτερη. Ο λόγος που είναι προβληματική είναι όχι επειδή το ρήμα είναι "πρωτευουσιανικο" αλλά επειδή είναι υποτακτική χωρίς όμως συμπληρωματικό δείκτη. Αυτό παραπλανει, εφόσον στη νέα ελληνική η υποτακτική φανερωνεται στη σύνταξη και όχι στη μορφολογια του ρήματος (το ρήμα δε δηλώνει από μόνο του στο σχηματισμό του, με διαφορετική κατάληξη όπως π.χ. στ' αρχαία την έγκλιση ειδικά στο μη συνοπτικό που συγχέεται με την οριστική ενεστώτα).Είναι μοιραίο να μπερδευτεί κανείς πια και να το σκάβει εν τη ρυμη του λόγου ως οριστική, κι έτσι γίνεται αυτή η προβληματική σύνταξη. Προβληματική μεν, υπαρκτή δε.(βλ. και "δεν έχω πού πάω", αντί που να πάω για την τάση η υποτακτική να συντάσσεται όπως η οριστική).
- Γροίκησε: Στην πραγματικότητα στα ν.ε. η προστακτική ούτε το συνοπτικό, ούτε το μη συνοπτικό δείχνει, καθώς επιβιώνει ή ο μεν τύπος με τις δύο σημασίες ή ο άλλος. Εδώ ο ομιλητής διεκρινε αυτήν την πρόθεση κι είχε τη διάθεση να τη διαφοροποιησει. Σπάνιο, αλλά συμβαίνει κι αυτό. (το συγκεκριμένο το'χω ακούσει δυο - τρεις φορές. Τα "λάθη" άλλωστε προϊδεάζουν τη γλωσσική αλλαγή).
- Το "απούσα" του τελευταίου παραδείγματος είναι τυπογραφικό. "Απού κάμει" , αλλά ο κορρεκτορας είχε άλλη άποψη...
@ ξεροσφυρης: "Στο κέντρο" λένε πια στο νησί, αντις για τη χώρα; Στα Χανιά μια ζωή "Στα Χανιά" ακούω... Σε μικρές πόλεις του νομού λένε "στη χώρα".
Διάλογος από Altanικό σκίτσο:
- Τι έγινε, τους κατέβασες κι εσύ τα παντελόνια σου?
- Όχι, εγώ τους ανέβασα τον κώλο μου.
Όταν πρωτοείδα τη λέξη, νόμιζα πως επρόκειτο για τον παίκτη του κοντραμπάσου ή με κάτι τέτοιο σχετικό σαν λαϊκότερη μορφή, αντί του κοντραμπασιστας, όπως λέμε βιολιτζης (κυρίως για τους παραδοσιακούς) αντί βιολονίστας...Αλλά ο μεν έρχεται κόντρα στο νόμο, στην τάξη και στις δεσμεύσεις τους, ενώ ο δε κόντρα στη βάση της μελωδικης γραμμής και τη διπλασιάζει(εξ ου και διπλό μπάσο στα αγγλικά, σιγοντάροντάς την) παίζοντας μια οκτάβα χαμηλότερα.
Κάτι σαν Ρομπέν των θαλασσών, δηλαδή... Ωραίο!
Τα στενά εσώρουχα!!!! Αχαχαχαχ
μπορουμε να την πουμε και προμίλφη, θυμιζει προνυμφη
δεμπανάμε και ΧΧΥ (ωραια ταινια), σιαχτηκες αφου
Στω Ιωνά και +COY+ :-)
Εκτιμώ Ω drydock τσι ισζηματικές και βορβορώδεις σου αναλύσεις.
Μας σιάχνετε πορνό-πορνό μαμουαζέλ.
χρησιμοτατο σλανγκι, τα μπραβα μου στον ζακ με δυο καππα
(τυχαινει να ειμαι μια τετοια)
Πολύ καλό!!!
+5
Κυκλοφορεί και ως sludg-ίλα:
"Για όποιον έχει όρεξη για μεσημεριανή sludg-ίλα... αργή, βαριά και "σκισμένη"... απο τα σπλάχνα των Breach http://www.youtube.com/watch?v=dWj8kHhdY-k … "
Επειδή έπεσα στην περίοδο που άρχιζε η εκτεταμένη χρήση των αγγλικών στα βαπόρια, εκτοπίζοντας τα εξελληνισμένα αγγλικά (μην μας λένε και οι νέοι -απόφοιτοι λυκείου τουλάστιχον- αμόρφωτους) η ιλύς (το ίζημα, το βουρκώδες κατακάθι) των λιμανιών ήταν σκέτο sludge, που το έβγαζε η μπίγα και το άδειαζε στίς μπάριζες (εκ του barge = φορτηγίδα, μαούνα), ενω εκεί που κατα κόρον χρησιμοποιείται ο όρος είναι όταν μιλάμε για βορβορώδη απόβλητα βιομηχανίας, ημιστερεά υλικά υπονόμων, ημιστερεές οξάλμες κλπ όπου πάλι το sludge λεγόταν ατόφιο και με ολίγη έμφαση (χημικοί κι άλλοι γραμματιζούμενοι που θέλαν οι μισές τους λέξεις να είναι αμετάφραστη ξενη ορολογία).
Από μνήμης, απόσπασμα από το διήγημα "Ο Σπιθαμίτης", του Μυτιληνιού Στρατή Αναστασέλλη:
Αυτή έχει το βιός που σκεπάζει χίλιες πομπές. Εσείς να φυλαγόσαστε μωρή παλάβες.
("Κερατοζωή", εκδ. Κέδρος ή Θεμέλιο, 1975).