Comments (102486)
Showing 6541-6570 from 102486
Να σου πω, ήρθα Χίο για το μνημόσυνο, έχω και λίγο (πολύ) χρόνο διαθέσιμο, με απασχολούσε και η ιδιάζουσα των δικτύων, ναι το είδα ομπρέλα. κρύβε λόγια όμως γιατί ο δεινός καραδοκεί να με στείλει με ακούσιο εγκλεισμό. Είναι δυο-τρία λήμματα τώρα που μου πετάει απέξω απέξω κάτι υπονοούμενα περί παραφροσύνης.
Ευχαριστώ παίδες, τόσο για τα σχόλια όσο και για τη μηδιακή υποστήριξη. Βάνια, θυμήθηκα το βιβλίο του Ε.Μ. Ρεμάρκ "Η επιστροφή", στο οποίο δεν έχω πλέον πρόσβαση, που έχει μια εξ΄ίσου ανατριχιαστική περιγραφή της τρέλας ενός βετεράνου. Άσε καλύτερα...
Ορισμός λεξικό της αλιευτικής!
Πολύ ενδιαφέρον όλο... και πόσο σωστός ο όρος πολεμίτιδα! Σήμερα στον αστερισμό αυτών των διαταραχών εκτός από τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες γίνεται λόγος διεθνώς για τη Νόσο των Βετεράνων ή αλλιώς το Σύνδρομο του Κόλπου αλλά και για Χρόνια Τραυματική Εγκεφαλοπάθεια. Η κυρίαρχη επιστημονική συζήτηση διαρκώς φαίνεται να προσπαθεί να αποφύγει να πει ότι η πολεμίτιδα είναι πολεμίτιδα, ότι δηλαδή η παρατεταμένη άμεση έκθεση σε συνθήκες βίας και ειδικά πολεμικής βίας αρκεί να σε μουρλάνει. Και ίσως ... σε ελληνικά ψυχ ιδρύματα να υπάρχουν και σήμερα μετρημένες στα δάχτυλα περιπτώσεις γιατί η φυλή εκτός από επιχειρηματικό έχει και πολεμικό δαιμόνιο.
Βλ. και thousand-yard stare στη Wikipedia, από όπου και οι φωτογραφίες:
.
.
Το μετατραυματικό σοκ (όπως είναι ο κανονικός οριοσμός αυτής της κατάστασης που βώνει ο στρατιώτης μετά την μάχη) υπήρχε από τον Ά.Π.Π και οι Άγγλοι το ονόμαζαν "βλέμα των 1000 γιαρδών" (διότι ο πάσχων, χαμένος καθώς μην μπορώντας να συνέλθει, έχει ένα βλέμμα σαν να ατενίζει κάτι ενώ δεν υπάρχει τίποτα, δεν κοιτάει πραγματικά, είναι σε αφασία). Συνήθως συνοδεύεται και από έλλειψη επικοινωνίας με το περιβάλλον, μόνιμο χαμόγελο χωρίς λόγο κτλ. Μάλιστα, ο Πάττον (που ούτε και αυτός γνώριζε για το μετατραυματκό σοκ) κόντεψε να χάσει τη θέση του όταν χαστούκισε στρατιώτη που έπασχε.
Σπεκ για την ενταύθα καταγραφή της ελληνικής εκδοχής του shell shock. Ενόμιζα ότι παρέπεμπες σε κάποιο από τα οικεία μεταπολεμικά σύνδρομα.
Ανατριχιαστικός ο Μυρ.
Για σπάσιμο πάγου, θα αναφέρω εν συντόμω πως ο στρατός θεράπευσε τη δυσανεξία γνωστού στα όσπρια.
-Για δεν τρως τη φασουλάδα στρατιώτα; (τίγκα η καραβάνα, ξέχειλη, γύρω στο '73)
-ξέρετε κυρ ανθ'στα, η μανούλα μου, είχε τη χολή της και δεν τα τρώγαμε στο σπίτι...οπότε καταλαβαίνετε..
- θα κάνω δύο βόλτες, θα 'χεις τελειώσει την καραβάνα και θα πάρεις συμπλήρωμα. (με νόημα για το "or else")
-...
έκτοτε ο Στέλιος τρω' απ'όλα..
Άλλα κομμουνιστικά, της ΚΟΜΜΟΥΝΙCΤΟCΛΑΝΓΚΡ/ ΚΟΥΚΟΥCΛΑΝΓΚΡ: γκούπα, το προτσές,
Πάμε όλοι μαζί οι λάτρεις της συνδικαλιστικής σλανγκ να δείξουμε που παίζεται το παιχνίδι..
...όπως επίσης και το κολλητάρι!
ΠΑρατηρητικότατος ο χαλικού. εύγε για λήμμαν και ορισμό.
με το "έτσι;"* απομονώνεται κι αναδεικνύεται μία και μοναδική χρήσιμη όψη του εκάστοτε ζητήματος κι αποκρύπτωνται οι υπόλοιπες που δεν βολεύουν.
Δεν είναι απαραίτητο (χωρίς να αποκλείεται)ότι μεταφέρεται εγκυρότητα από το θεωρητικό στο εκτελεστικό κομμάτι της πρότασης, για δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Τέτοια πρακτική θα είχε βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα εντυπώσεων. Μόλις κρύωνε το πράμα θα έχανε την όποια δυναμική κέρδισε. **
Το ζητούμενο είναι να κάτσει η μπίλια σε ένα νούμερο και να παύσουν τα στοιχήματα για τα υπόλοιπα, ήτοι ο ρήτωρ τακτικώς εμβαθύνει επί της συγκεκριμένης οπτικής και τη ζμπρώχνει φορτικά, με λογικές και ρητορικές ερωτήσεις που δεν επιδέχονται αρνητικής απάντησης και βεβαίως με επαναλήψεις στον συνομιλητή δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός και μοναδικού διακυβεύματος που αντιμέτωπίζεται με έναν και μοναδικό τρόπο (τον τρόπο που προτείνει ο ρήτωρ).
Σκοπός σαφώς είναι να αποπροσανατολίστει ο συνομιλών/ακροατής από τη σφαιρικοτέρα άποψη που κατά πάσα πιθανότητα θα έθετε σε χαμηλότερη (από την επιθυμητή εκ του ρήτορος) προτεραιότητα την ζμπρωχθείσα οπτική.
* πάντα κτγμ **Όλα τα ως άνω σε συνθήκες που πρέπει να πειστεί κάνας σκεπτόμενος/γραμματιζούμενος/ειδικός γιατί άμα μιλάμε για ψυχολογία μαζών κττ, το εκ λαϊκισμού "έτσι;" γίνεται σαφώς πιο χαρντκορ και λιγότερο σοφιστηκέητιντ.
παρεμπιφτού δεν έχουμε το αγαπουλίνι
Εύγε!!
Και γω συμφωνώ οτι το λέει ξέπνοα, εξ άλλου το λέει άπαξ και μάλιστα μιλώντας για τα ... κακά αποτελέσματα της χώνεψης: "οι ιδεες ειναι σαν το φαϊ, θέλουν χώνεψη, διότι αν αν δεν χωνευτούν, έχουμε τα χειρότερα αποτελέσματα, ... ετσι".
Πάντως έχω ακούσει να το λένε σε ρυθμό και πυκνότητα λεκτικού τικ, τόσο που το κείμενο των ΕΑΑΚ να μοιάζει με ΦΕΚ.
Του ράμφου είναι ξέπνοο, υπολειμματικό, αλλά και βιρτουόζικο, αλλά και αναμενόμενα χωρίς το φοιτητικό πάθος.
Πάντως το πατερναλιστικό έτσι είναι κοφτό, δεν πρέπει να εμποδίζει τη ροή της επιχειρηματολογίας, νομίζω ότι ο Ράμφος το έχει με το έτσι.
Παραπέμπει και όχι τυχαία σε άλλο είδος προφορικίλας: το έεετσι! του πιπώματος.
Σωστότατον. Εξηγείται έτσι και το χαρακτηριστικό έτσι του Στέλιου Ράμφου, μάλλον θα είναι κατάλοιπο από τα αριστεριστικά νιάτα του.
Μπράβο παρασυνταξίες, εμπρός με το ρεαλισμό της ανατροπής να αλλάξουμε τη δομή, τη λειτουργία αλλά και τη φυσιογνωμία του σάητος.
Θένκια Δον!
Το ρήμα είναι çürümek και σημαίνει σαπίζω (από εδώ).
Εσύ άναξ, Τσίπρα; το αναγραμμαντείο υποκλίνεται!
ξανάριξα μια ματιά στο φιούρυ που θεωρώ πλέον ελεγεία στην πολεμίτιδα μετά το λήμμα σου.