Πραγματικό περιστατικό στα '90ς
Δυό χωριάτες (Χίος) χαζεύουν από ψηλά, δίμετρη βορειοευρωπαία τουρίστρια που κάνει τόπλες ηλιοθεραπεία
- Γιάε ΄να λουρί...
- Άφτει και κάβγεται σα ντον λαφιάτη...
(Μετάφραση:
- Για δες ένα λουρί
- Ανάβει και καίγεται σαν τον λαφιάτη - από τη συνήθεια του λαφιάτη [είδος φιδιού] να απλώνεται και να πυρώνεται τα μεσημέρια στην καυτή άσφαλτο)
Αν πάτε για τουρισμό στην Αιγυπτο θα αλλάξετε γνώμη για τους Μαμελούκους καθώς θα δείτε τα υπέροχα τζαμιά που χτίστηκαν επί της δυναστείας τους.
Σωστός. Παλιό κτηνώδες κόλπο.
Βρε πλάκα έκανα...
Όχι, όχι! Ήταν η αυθόρμητη διατύπωση μιας λεξικογραφικής διαπίστωσης, όχι υπόδειξη! Σόρυ αν φάνηκε έτσι!
Σωστός. Πές του τα του σκατόστομου, να μάθει να μιλάει σαν άθρωπος. Άκου κει σε φάση...
ΦΡΙΚΤΟ - ΟΧΙ ΓΙΑ ΖΩΟΦΙΛΟΥΣ
Η παραδοσιακή φόλα, πριν και από το αρσενικό και άλλα δηλητήρια που θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά (οσμή, γεύση κλπ) από το άτυχο ζωντανό, αλλά και πιό δύσκολα στην προμήθεια, ήταν κοπανισμένο γυαλί μέσα στο «δόλωμα» που επέφερε εσωτερική αιμορραγία και αργό και επώδυνο θάνατο.
Ενίοτε, μπορεί να σημαίνει «ας πούμε», «φερ' ειπείν». Παράδειγμα από τα σχόλια εδώ (deinosavros):
Όπου η φράση σήμαινε συφιλιάστηκα σε φάση [...]
Thanks για την συνεισφορά. Πηγαίνοντας απ' το ένα στ' άλλο, το «σε φάση» που χρησιμοποίησες παραπάνω ισοδυναμεί και μπορεί να αντικατασταθεί κάλλιστα με το «... ας πούμε».
Όπου η φράση σήμαινε συφιλιάστηκα σε φάση, γιατι αυτός που είδε τον παρδαλό θεό μετά τράβηξε πιστόλι και εκτέλεσε έναν πιθανό προβοκάτορα.
Δεν έχω πρόχειρο το βιβλίο, αλλά, από μνήμης, η φράση έχει χρησιμοποιηθεί από την Άλκη Ζέη (;) στη μετάφραση του «Στα χαρακώματα του Στάλινγκραντ» του Βίκτορ Νεκράσοφ. Πιθ. εκδ. Θεμέλιο, κάπου στα '60.
Δεν έχω ακούσει ποτέ το λήμμα, αλλά υπάρχουν πολλά δείγματα στο διαδίκτυο, (ως βλέπω παρδαλό θεό):
Η καταγωγή του ήταν από την Αμαλιάδα, από τον Πύργο, αλλά είχε κάνει και στη Λευκάδα και είχε δει παρδαλό Θεό. Οταν κανείς πάρει μια χαροτρομάρα από τον αντίπαλό του, τότε λένε ότι αυτός είδε παρδαλό Θεό. Αυτός τέτοιον είδε από τον Γαννούλη, που δρούσε στη δική του περιοχή. Ετσι διέταξε και μου βάλανε αλυσίδες μέχρι και στα πόδια.
[i]«- Ούτε ξυλιές θέλουμε να παίξουμε ούτε μπαλωθιές. Γιατί εμείς έχουμε απ΄όλα... Σεβόμαστε τους νόμους, σεβόμαστε εσάς ως υπηρεσία. Μην κάμετε άλλη χειρονομία.»
... γιατί θα δείτε παρδαλό θεό. Δεν το είπε αλλά το κούνημα με το δάχτυλο δεν αφήνει παρανοήσεις.[/i]
Κάποτε άκουσα εναν λαστιχά και παραβίασα κάποιες αρχές που είχα, και πιεζόμενος από καταστάσεις, οικονομικές τότε, απ' ότι θυμάμαι, έβαλα ένα μεταχειρισμένο, με σκοπό να το κρατήσω 15 μέρες. Αυτό ΕΣΚΑΣΕ, άνοιξε σαν γαρύφαλλο, στην εθνική, ερχόμενος από Κόρινθο. Ευτυχώς ήταν αυτοκινήτου, πάντως έγω είδα παρδαλό θεό.
[...] εγίνετο λόγος μεταξύ οδηγού και λοχίου να διαμείνη το απόσπασμα εις Ταχταλή δύο τρείς ημέρας έως ότου καλλιτερεύση ο καιρός του Θεού και ο πους του γραμματικού΄ ο αποσπασματάρχης δεν ήθελε και καλά να αναχωρήση από το χωρίον χωρίς γραμματικόν.
Η στρατιωτική Ζωή εν Ελλάδι
Αναφέρεται στο 1857, εκδ. 1870.
Θα φτγω νύχτα
Στίχοι: Γιώργος Κλεφτογιώργος
Μουσική: Ανδρέας Μέξας
Ερμηνεία: Άγγελος Διονυσίου
Το δρόμο μου θα πάρω μετά το χωρισμό
κι εσύ θα με κοιτάζεις απ’ το τζάμι.
Με θες να ζω κοντά σου χωρίς εγωισμό,
τα λάθη σου με πνίγουν σαν ποτάμι.
Θα φύγω νύχτα και τα ίχνη μου θα χάσεις
και στο παράθυρο θα βγεις σαν θεατρίνα.
Θα δώσεις μια απ’ τις φτηνές σου παραστάσεις,
με λόγια ψεύτικα θα μου φωνάζεις
- Ωρέ κουμπάρε, έχει ο σύκους άντερα;
- Όχι, έχει μέλι και κεχρί, μπας κι έφαγες κάνα μπάκακα;
(στιχομυθία από την Μάνη)
Βλ. από σχετικό διήγημα του Old Boy:
«Όσοι προσπάθησαν να ρίξουν φως στη ζωή του και στα αίτια που τον οδήγησαν να σκορπίσει τόσο χαμό, κατέληξαν στο ότι πολλά εξηγούνται από τις αρρωστημένες συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωσε: προερχόταν από αιμομικτική οικογένεια μέσα στο πλαίσιο της οποίας ο ίδιος του ο πατέρας γαμούσε την ίδια του την μάνα.»
Το σκίσαμε το Μνημόνιο.
We fixed them.
We have them (Τα έχουμε).
Γκίκ(ουλ)ας Χαρντούβελης.
Παρεμπιφτού, δείτε και την λάλα που έχει κατατεθεί στο Δημόσιο Πρόχειρο και έχει μια ενδιαφέρουσα χρήση σε ένα άσμα «κοντρολάρω τη λάλα» (σε ναρκοσυμφραζόμενα).
και αποθηκοφυλάκιο ακόμα
Πλέον συνηθέστερο είναι το «παίζω 1-1» από το «με παίζει 1-1».
Σημαντική διόρθωση: η 1-1 καραβίσια είναι Δευτέρα έξω, Τρίτη μέσα, Τετάρτη έξω, Πέμπτη Παρασκευή μέσα, Σάββατο έξω, Κυριακή off την πρώτη βδομάδα και το αντίστροφο την επόμενη. Δηλαδή ένα Σ/Κ έξω, ένα μέσα.
Κατα τ'άλλα συγχαρητήρια για την βαθιά γνώση της θητείας στο ΠΝ.
Και στη Χίο υπάρχει το ξετσούμισε, με την ίδια σημασία με του δεινού, αλλά και το τσουρί = είδος μικρόσωμου γερακιού
Στη Χίο το απλό πήλινο τουμπε(ρ)λέκι, λέγεται τραμπούκα και μ΄αυτό έβγαιναν τα παιδιά να πουν τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Μάλιστα έριχναν και τα πρώτα ψιλά μέσα για να κουδουνίζουν. Εκτοπίστηκε από το τρίγωνο, λόγω μιμητισμού από τηλεόραση κλπ αλλά και επειδή ήταν φτηνότερο και άθραυστο.
Εάν βρεθείς συνοδηγός σε χώρα που οδηγούν αριστερά, θα το κάνεις πιό συχνά απ' όσο νομίζεις...