Comments (102484)
Showing 1651-1680 from 102484

[...] Προσωπικά δεν εμπιστεύομαι καμιά ελληνική συμμετοχή σε προϊόντα τεχνολογίας και άλλων ειδικοτήτων. Οι Έλληνες ειδικεύονται στα προιόντα που προορίζονται για φαϊ (από γάλα μέχρι πίτσες) κι εκεί μαμάμε και δέρνουμε. Στα άλλα τον παίρνουμε και γέρνουμε.

Πηγή εδώ

Με άλλα λόγια, ο δανδισμός αυτοεξουδετερώθηκε, πέθανε από τα ίδια του τα μέσα ακριβώς τη στιγμή που μετατράπηκε σε χιπστερισμό. Και αυτό ακριβώς είναι το σημείο εγκλωβισμού και για τα υπόλοιπα κινήματα, όταν εγκλωβίζονται σε αυτό που αρνούνται ή μιμούνται, όπως οι χίπηδες που έμοιαζαν να ακυρώνονται όταν μετατοπίστηκαν, έστω και νοερά, σε ένα φτωχό, εργατικό περιβάλλον. Τι νόημα έχει ένας χίπης σε μια φτωχογειτονιά, ένα συγκείμενο που τον καθιστά αυτομάτως γραφικό, ήταν η εύλογη απορία του Ρολάν Μπαρτ που αγνάντευε τις ψευδεπίγραφες κατακτήσεις των χίπηδων κραδαίνοντας ψηλά την παντιέρα της αυθεντικότητας.

Πηγή εδώ

Βλ. το σχετικό σημείωμα στο ιστολόγιο του Ν. Σαραντάκου.

Βλ. τα πολύ ενδιαφέροντα στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου

Εδώ μεγάλη φτώχεια. Ο κόσμος κιντυνεύει, σήκωσε φτερό γιά έξω. Κάργα τα καράβια με τρεις χιλιάδες το καθένα, όλο παιδαρέλια.

Θ. Βαλτινού Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη. Εκδ. Άγρα, 1990. 1η δημοσίευση 1964.

Και η μποθρώνα από το ίδιο σόι.

Δον, γι αυτό έβαλα το συγκεκρ. παραδ.

μέχρι τα 25 μου έζησα στο Ηράκλειο, "έκλεμπερ" δεν άκουσα ποτέ να λέγεται. Εγώ "εκλεμπέρ" το ξέρω, έτσι το άκουγα να μιλιέται ανέκαθεν.

Καθιερώνεται βραδιά… ΠΑΣΟΚ σε νυκτερινό μαγαζί
(εδώ)

Ἐτυμολογικὰ φαίνεται νὰ περιέχει μιὰ πορδὴ, ἀλλὰ καὶ μιὰ μπούρδα στὸ παράδειγμα:

"μαζεψου μωρη μπουρδοχα"

μποθρώνα;

σήμερα δε, ιδιαιτέρως επίκαιρο!

Αναπολώντας την δεκαετία του '80 στα χρόνια του «αναπασοκισμού»

@ Khan (#19) Μοῦ θύμισες κάτι ποὺ μοῦ διηγήθηκε φιλικὸ μου ἑλληνοιταλικὸ ζευγάρι. Τὸν πρῶτο καιρὸ οἱ συμπεθέρες θεωροῦσαν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη "ἐξώλης καὶ προώλης" ἐπειδὴ εἶχαν ἀκούσει, ἡ μὲν ἑλληνίδα τὴν συμπεθέρα της νὰ λέει "che puzza!" (προφέρεται:κὲ πούτσα=τὶ βρόμα!), ἡ δὲ ἰταλίδα ἀντίστοιχα τὴν συμπεθέρα της νὰ ρωτάει "ποῦ νὰ κάτσω;" (cazzo, ὡς γνωστὸν, στά ἰταλικὰ εἶναι ἡ πούτσα)

+ΕΥΛΟΓΗCON+

Παιδιά, η λέξη "θαλασσοδάνειο" είναι ΠΟΛΥ πιο παλιά. Σήμερα έχει τη σημασία που σωστά λέτε, αλλά τα θαλασσοδάνεια ή ναυτοδάνεια είναι θεσμός κανονικός, ήδη από τα μεσαιωνικά χρόνια. Δάνεια με βαρύτατο τόκο για να πάει ένα καράβι σε εμπορικό ταξίδι, αφού τα μισά ναυαγούσαν. Σταδιακά η λέξη εφαρμόστηκε σε κάθε δάνειο με επαχθή τόκο, και μετά σε κάθε επισφαλές δάνειο. Και μετά ήρθε η σημερινή σημασία.

Ως προς τη λέξη, δεν είναι βέβαια μεσαιωνική αλλά είναι του 19ου αιώνα σίγουρα. Ο Δημητράκος, που την έχει, την αποδελτιώνει σε μυθιστόρημα του 19 αιώνα.

Σούρνω & γελώ, λέει εδώ