Definitions by jesus (315)
Showing 131-140 from 315

Συνηθέστατα έπεται είτε του βγαίνω είτε του ναι, αλλά και συντάσσεται σε σχεδόν καθημερινή βάση με το μόνο.

Εκφράζει την πεποίθηση αυτού που προσκαλείται να βγει ότι όντως θα το λήξει νωρίς σεβόμενος τις υποχρεώσεις της επαύριον και το γενικότερο κούτελο που (δεν) έχει στην κοινωνία.

Έχει θαυματουργές επιδράσεις στις τύψεις, καθώς ο εκφέρων αυτήν την μυστικιστική φράση είναι πεπεισμένος ότι όντως θα σταματήσει στο πρώτο και δεν θα συνεχίσει, παρ' όλο που τις προηγούμενες δεγκζέρεικιοΐδιος πόσες φορές που την έχει πει γύρισε σπίτι ένα σφηνάκι πριν το κώμα και την κάθαρση στομάχου. Αν κατάφερε να γυρίσει, δηλαδή.

Εναλλακτικά, αποδίδει την βαρεμάρα, με την πρόσκληση να παίζει τον ρόλο της ώθησης πέρα από το κρίσιμο σημείο μετά το οποίο αρχίζει η ημιελεύθερη πτώση.

Κατ' αντιστοιχία με τον νόμο του Μέρφεως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ξωμάτοχα προς πρόκλησιν καταστροφής εκεί που δεν προμηνύεται.

...μη σε πετύχω.

Αυτονόητο το τι θα γίνει αν σε πετύχει, όσο αυτονόητο το ότι πας τοίχο-τοίχο με την πλάτη στον τοίχο. Λύση ανάγκης όταν δεν υπάρχει τσίγκινο σωβρακάκι σε ακτίνα βολής, αλλά υπάρχει μερακλής σε ακτίνα ψωλής. Έτσι πηγαίνει ο κόσμος όταν κυκλοφορεί ο τζο ο κωλογαμιάς στη γειτονιά (ελπίζω να ξέρετε το ανέκδοτο, αν όχι το κανονίζουμε).

Έχω την εντύπωση ότι η ορίτζιναλ και μη εκφυλισμένη σημασία ήταν ότι φυλάς τα νώτα σου μη σε φάνε μπαμπέσικα και βρεθείς με καμιά σφαίρα φυτεμένη πισώπλατα, αλλά πλέον ο κόσμος δεν κουβαλάει κουμπούρια τόσο όσο άλλοτε, αλλά συνεχίζει να οπλοφορεί, ίσως όσο ποτέ άλλοτε.

Βλέπε και το λιγότερο ποιητικό με τον κώλο στον τοίχο.

Η λέξη αυτή, όπως και τα πρωΐ-πρωΐ, μεσημεριάτικα, απογευματιάτικα, βραδιάτικα και νυχτιάτικα, που στη Λευκάδα τουλάστιχον απαντούν και λήγουσες σε -ο αντί για το -α του επιρρήματος, είναι πέρα για πέρα δόκιμες, επιδέχονται, όμως μιας ιδιότυπα αδόκιμης χρήσης σε προτάσεις που δηλώνουν ενόχληση, πχ «άντε και γαμήσου ρε, πρωϊνιάτικα».

Παρ' ότι η συντακτική λειτουργία είναι αυτή του χρονικού προσδιορισμού, η νοηματική λειτουργία είναι εντελώς διαφορετική. Δεν στέλνεις κάποιον να γαμηθεί το πρωΐ, δηλώνεις ότι τον στέλνεις να γαμηθεί επειδή σου σπάει τ' αρχίδια πρωϊνιάτικα, αλλά στην τελική ούτε και αυτό, αφού και απόγευμα να ήταν, απλά θα άλλαζε η λέξη.

Η λειτουργία της λέξης στην πρόταση, τελικά, είναι απλά να δείξει τον εκνευρισμό και συμπληρώνει το μπινελίκι ή την όποια έκφραση αγανάκτησης.

Ευχαριστώ την μπαζόλα που μου σπάει τα αρχίδια στο γραφείο, που με έκανε να θέλω να τη βρίσω πρωΐ-πρωΐ και να αναρωτιέμαι πώς αποδίδεις το «ξεσκότα μου το μπούτσο πρωϊνιάτικο» στα γαλλικά.

Εναλλακτική λέξη για τις μπουρμπουλήθρες, η οποία όμως δίνει έμφαση όχι στο αστείο της υπόθεσης, αλλά στην φριχτότητα και τη βαναυσότητα του ακούσματος, που θυμίζει τύπο που την έχει βγάλει και την κοπανάει πάνω στο όργανο.

Εν ολίγοις, πρόκειται για αυνανισμό, για αυτοϊκανοποίηση που πηγάζει από το «κοίτα, μαμά, μπορώ κι εγώ» και κυρίως όχι για μουσική.

Παράρτημα: Στην κλασσική σειρά των ανεκδότων με τις λάμπες υπάρχει και το εξής:

- Πόσοι κιθαρίστες χρειάζονται για να βιδώσουν μια λάμπα;
- ;;
- Εκατό. Ο ένας βιδώνει και οι ενενήντα-εννιά λένε «μπορώ να το κάνω κι εγώ αυτό».

Όποιος έχει γρατζουνίσει κιθάρα αντιλαμβάνεται πώς αποδίδεται η σχεδόν έμφυτη στο όργανο επιδειξιομανία που αποθεώνεται στις αυνανίλες.

Οι πολιτικοί μηχανικοί όπως λέγονται από τους πολυτεχνίτες φοιτητές. Οι μηχανολόγοι είναι πιο αστείοι, ως μηχ-μήχ, οι χημικοί μηχανικοί χήμ-μηχ, ενώ δε θυμάμαι να παίζει το ηλ-μηχ για ηλεκτρολόγους.
Τους κομπιουτεράδες της Σχολής Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ή κάτι τέτοιο τους λέγαμε ήτα-ύψιλον ή, στο χαϊδευτικό, καμένους.

Η λέξη χρησιμοποιείται και με την κυριολεκτική της έννοια, σημαίνουσα αδερφός νέτα σκέτα και χωρίς παραξηγήσεις.

Έννοια συγγενής με τις ήδη καταχωρισμένες αλλά μη ορισμένες προς αυτήν την κατεύθυνση καΐλας, καμένος και (ίσως λιγότερο) καΐδι.

Αναφέρεται σε τύπο ο οποίος λέει καΐλες-καϊλιές, άκυρα αστεία που στην ουσία δεν είναι αστεία, αλλά μάλλον τα ερείπια της έννοιας του χιούμορ. Προσιδιάζουν περισσότερο σε τύπο που όντως έχει καεί από τις ουσίες, όπως φαίνεται και στα λίνκια, και προφάνουσλυ ένας τέτοιος τύπος δεν έχει και την πιο χάι κουάλιτυ αίσθηση του χιούμορ. Ενδέχεται σοβαρά να λέει και αφεδύο.

Συχνό φαινόμενο στον σύγχρονο προφορικό λόγο είναι η παράλειψη του άρθρου σε φράσεις στις οποίες το συντακτικό το απαιτεί.

Μάλλον από βαρεμάρα, αλλά όπως και νά' χει προσδίδει ένα περίεργο στυλ στον λόγο.

Είναι λίγο προβληματικός ο ορισμός του φαινομένου, καθώς δεν μπορούν να παραλειφθούν όλα τα άρθρα, βλέπε και παράδειγμα. Αν το έχει συστηματοποιήσει κάποιος, ας γράψει τίποτες από κάτω.

Για να την πω στον θείο ατσεγκέ που ανεβάζει λήμματα τύπου κατεβαίνω και ξεφτιλίζει το επίπεδο του σάιτος, θα ανεβάσω ένα άλλο φαινομενικά αθώο ρήμα της νεοελληνικής, το οποίο δεν προσφέρεται για λημματογράφηση, λέτε εσείς τώρα...

Στη μουσική χρησιμοποιείται από τους οργανοπαίχτας οίτινες:

1ον: μαθαίνουν εξ ακοής ένα κομμάτι, ήτοι κάθονται οκλαδόν με το όργανο μπροστά στο ηχοσύστημα και το λιώνουν μέχρι να μάθουν να το παίζουν με το αφτί και χωρίς την χρήση παρτιτούρας.

2ον: καταφέρνουν να παίξουν ένα δύσκολο κομμάτι το οποίο τους πήρε καιρό να το μάθουνε.

3ον: ξαναδές το 1ον.

Για όσους βγήκαν από το ντεντ λουπ, τα σέβη μου στην κυρία μητέρα σας.

Κοινότατος χαρακτηρισμός φασίστα από εξωκοινοβουλευτικούς και κυρίως αναρχικούς, που τονίζει την έλλειψη εγκεφάλου που χαρακτηρίζει το είδος και τους υποβιβάζει σε κατώτερες μορφές ζωής.

Πάει πακέτο με τις απόψεις του σωστού φασίστα περί αρείας φυλής, ανώτερης ράτσας και λοιπά κολοκύθια τούμπανα.

Η αναφορά σε αυτήν την έλλειψη εγκεφάλου συνοδεύεται συνηθέστατα από αναφορές σε αντανακλαστικές στα όρια του παβλώφ κινήσεις τύπου μαχαίρωμα και ξύλο σε μετανάστες και συνεργασία με μπάτσους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.