Definitions by iron (1265)
Showing 201-210 from 1265

Μιλάω και κανείς δεν με καταλαβαίνει. Συνώνυμο: αλαμπουρνέζικα.

Επήλθε μεγάλη σύγχυση. Προφανώς τα πράγματα μπερδεύτηκαν τόσο πολύ ώστε έγιναν αξεδιάλυτα, όπως γίνεται με ό,τι αλέθει ο μύλος (εκείνος ο καλός ο μύλος που όλα τα αλέθει, ξέρετε).

Τότε που ο άνθρωπος δεν είχε εμφανιστεί ακόμα επί γης, τότε που ο φλοιός του πλανήτη ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση (Πλειστόκαινο). Η έκφραση χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει άκρως παρελθόντα χρόνο.

Οι έτοιμοι, εφεδρικοί και κατεστημένοι συνδυασμοί ρούχων της γυναικείας γκαρνταρόμπας.

Οι «στολές», σωτήρια κατάληξη του γυναικείου ενδυματολογικού αδιέξοδου, υπάρχουν πάντα κρυμμένες, όχι μέσα στο ντουλάπι, αλλά στο μη αυτοκαταστροφικό τμήμα του ασυνειδήτου της γυναικείας ψυχής (υπάρχει και τέτοιο. Ένδον σκάπτε, που έλεγε και ο Μάρκος Αυρήλιος). Καταπολεμούν δραστικά το φαινόμενο κατά το οποίο η γυναίκα κάθεται αγχωμένη και εκνευρισμένη τα μάλα μπροστά στη ντουλάπα (την οποία αδειάζει πάνω στο κρεβάτι, το ένα ρούχο μετά το άλλο, οργισμένη ή/και κλαίγοντας και μισώντας όλον τον κόσμο και κυρίως τους άντρες και τις φίλες της) μην ξέροντας τι να φορέσει, το ένα την παχαίνει, το άλλο την χλωμαίνει, το τρίτο δείχνει το βυζί μικρό, το τέταρτο τετραγωνοποιεί τον κώλο, το πέμπτο θέλει σιδέρωμα, από το έκτο έχει χαθεί το κουμπί, το άλλο φεγγίζει, άλλο ένα παραείναι προκλητικό και κάνει το βυζί αγελαδινό, τα υπόλοιπα όλα δεν της κάνουν πια γιατί πάχυνε).

Οι «στολές» ποικίλλουν ανάλογα με το πού και γιατί θα φορεθούν: στη δουλειά, για την περίοδο, για το σούπερμάρκετ, στις κηδείες, στις εξόδους με φίλες, κλπ.

Έκφραση γουτσισμού (μάλλον σε αυτή την κατηγορία υπάγεται). Σημαίνει (και λέγεται με το ίδιο ύφος): «τσ-ξςςςς!...», «ατιμούτσικο...», «πονηρούλη!», «δεν μας τά 'χες πει αυτά», «έλα δω να σου πω», και τέτοια. Η πρόθεση αυτού που το λέει είναι περιπαικτική και γουτσιστική συγχρόνως.

Ο τονισμός κανονικά πέφτει στο δεύτερο γκου- : γκουτουγκούτου, προφέρεται τραγουδιστά και καμιά φορά με λίγο τρεμάμενη φωνή (δεν ξέρω γιατί) και με κάπως αργό ρυθμό.

Νομίζω ότι το πρωτολάνσαρε κάποιος από τους διαφόρους Λαζόπουλους, Κλυνν και λοιπούς, αλλά δεν θυμάμαι.

Ας προσθέσω και γω το λιθαράκι μου στην πληθώρα ερμηνειών για την λέξη αυτή.

Κλασομπανιέρα λοιπόν, είναι το πολύ μικρό όχημα ή σκάφος. Τόσο μικρό ώστε θυμίζει λεκανάκι όπου μπανιάρεις τα μωρά.

Η Τζιά. Το νησί όπου κολυμπάνε όλοι οι κώλοι. Το νησί που ανακαλύψανε πρόσφατα οι Αθηναίοι ενώ ήταν μπροστά στη μύτη τους.

Η τσαπατσούλικη πράξη, η βιαστική, που γίνεται σε μια στιγμή, άτεχνα, τσάκα-τσάκα (από τα ρήματα αρπάζω + κολλάω).

Από το αγγλικό Teddy boy που ήταν ένα συγκεκριμένο στυλ ανδρών της δεκαετίας του 50 στην Αγγλία, με ολόκληρη ιστορία πίσω τους (βλ. εδώ).

Μετά πήρε, όσο γνωρίζω, νέα σημασία η λέξη και σημαίνει τον καλοζωισμένο αλητάμπουρα, ομορφούλη και καλοβαλμένο, μοσχαναθρεμμένο, της καλής κοινωνίας τσογλάνι.

Tέντυ είναι το λούτρινο αρκουδάκι στα αγγλικά, το teddy-bear, χαριτωμένο παιχνίδι, απόλυτο σύμβολο της αστικής τάξης, το οποίο κυρίως τα κοριτσάκια λάτρευαν και πάντως πολύ λίγα παιδιά το χαίρονταν την εποχή κατά την οποία πρωτοβγήκε (μάλλον προς τα τέλη του 19ου- αρχές 20ού;). Νομίζω από κει προέρχεται και η έκφραση.

Ζω πολύ άσχημη ζωή, αντιμετωπίζω τρομερά προβλήματα (υγείας, διαβίωσης, κοινωνικά, συναισθηματικά κά), ανήκω στους πραγματικά δυστυχείς αυτού του κόσμου.