Definitions by Khan (2354)
Showing 1441-1450 from 2354

Σε σχέση με τον ορισμό του καρφί που δίνει ο Vikar («αμέσως, γρήγορα, με μεγάλη ταχύτητα, κατευθείαν», συνώνυμα: σφαίρα, ντουγρού, με τη μία), είναι το μέρος εκείνο ενός δρόμου, που είναι απολύτως ευθύ, χωρίς στροφές και ίσιο ή και ελαφρώς κατηφορικό, οπότε ο οδηγός μπορεί να αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα και να κάνει προσπεράσεις, γενικότερα να το σανιδώσει, να πάει μαλλιά, μαλλιοκούβαρα, πατημένος και ταλιμπάν.

Χαρακτηρισμός για την κοιλιά και όλα τα περιττά κιλά ενός τραγουδιστή που μπορεί και να έχουν ευεργετική επίδραση στο πώς βγαίνει ενισχυμένη η φωνή του.

Σλανγκιά μουσικής προέλευσης για να δηλώσει μεταφορικά τον άντρα που έχει μεγάλη έκταση όχι στη φωνή αλλά στο μουνί, ήτοι κυνηγάει με επιτυχία και τις χαμηλές ηλικίες (πιπίνια, λολίτες, καυλάκια), αλλά και τις υψηλές (μιλφάρες, μιλφομάνες ή και τζιλφάκια αν είναι κοντρατενόρος). Πρόκειται για έναν άντρα τ. γαμεί ό,τι κινείται: και μανιώδης πιπινοκυνηγός λολιτοφάγος με τις μικρές, και μερακλής στρατηγός Μιλφιάδης με τις μεγάλες. Συχνά, φευ, καταλήγει ως πεθεραστής, δηλαδής κυνηγά barely legal νυμφίδιο με κίνδυνο να κατηγορηθεί ως παιδεραστής, πλην όχι για αυτήν, αλλά για τη φουκαριάρα τη μάνα της, κινούμενος από την ελπήδα της πεθεραστίας.

Το μαλλί στα καλιαρντά.

Ο όρος περιγράφει έναν εκνευριστικό τύπο ανθρώπου που όταν συμβαίνει κάτι κατάφωρα άδικο ή εξωφρενικό δεν εξοργίζεται με τον θύτη αλλά προσπαθεί να τηρήσει ίσες αποστάσεις μεταξύ του θύτη και του θύματος, ώστε να τα έχει καλά με όλους, ή να μη χρειαστεί να βγει από το μικροαστούλικό του βόλεμα. Είναι λ.χ. αυτός που θα παρατηρήσει για ένα θύμα σεξιστικής ή ρατσιστικής επίθεσης ότι και το θύμα «προκαλούσε».

Ασφαλώς, αναλόγως με την πολιτική ιδεολογία αυτού που εκφέρει τον όρο άτομα διαφορετικών πολιτικών στάσεων μπορούν να χαρακτηριστούν ως ισαποστασάκηδες. Οι πλέον δακτυλοδεικτούμενοι είναι βεβαίως οι κεντρώοι, κεντροαριστεροί, ΔΗΜ.ΑΡ. και λοιπές δυνάμεις της ευθύνης. Γενικά αυτοί που χρησιμοποιούν εκφράσεις ενός γενικού ανθρωπισμού τ. καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται κρατώντας ίσες αποστάσεις από βίες εντελώς διαφορετικού μεγέθους, ποιότητας και δομής. Αλλά και τα ΚΝΑΤ κατηγορούνται ενίοτε ως ισαποστασάκηδες όταν αρνούνται να πάρουν συγκεκριμένη θέση θεωρώντας το πρόβλημα από μια μακρινή ασφαλή σκοπιά του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού. Βεβαίως και σε περιπτώσεις διεθνών συγκρούσεων ποικίλει το ποιος θα χαρακτηριστεί ισαποστασάκιας. Λ.χ. αυτός που τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ της βίας ενός περιφερειακού αυταρχικού ηγέτη και των φονιάδων όλων των λαών Αμερικάνων; Ή αυτός που τηρεί ίσες αποστάσεις μεταξύ της βίας ενός δικτάτορα (ή διεφθαρμένου ηγέτη με έλλειμα νομιμότητας) και της βίας των εξεγερμένων εναντίον του;

Σε κάθε περίπτωση ο όρος ισαποστασάκιας σχετίζεται με άλλες εκφράσεις που δηλώνουν παρόμοιες εκνευριστικές συμπεριφορές, όπως ναιμεναλλάς, και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, ΟΦΑ κ.ά.

Σλανγκική πάθηση όπου ο πάσχων είναι παχύδερμο, χοντρόπετσος, άνιωθος, τελείως πωρωμένος και δεν έχει καμία ευαισθησία, φιλότιμο, ανησυχία.

Ο πειναλέος κίναιδος στα καλιαρντά.

Η κότα στα καλιαρντά, ρομανί προέλευσης (khajni = κότα, προφέρεται κχαϊνί).

Υβριδικός τύπος εμφάνισης και συμπεριφοράς που αποτελεί μια ιδιαζόντως ελληνική εκδοχή του χιπστερά με τρόπο που να φέρνει και σε κάγκουρα.

Χίπστερ και κάγκουρας, δύο από τις πλέον κυρίαρχες φυλές τα τελευταία χρόνια συναντώνται στην ακαταμάχητη επιθυμία τους για ποζεριά. Οπότε χιπστεροκάγκουρας είναι κατ' αρχήν το τρελό ποζέρι, που επιθυμεί με εξτραβαγκάντσες στην εμφάνιση και τη συμπεριφορά του να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του. Οπότε κατά μία πρώτη σημασία, χιπστεροκάγκουρας είναι απλώς ο χιπστεράς που υπερβάλλει στην ποζεριά του.

Από εκεί και πέρα ο χιπστεροκάγκουρας μπορεί να έχει και ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να τον διαφοροποιούν κάπως από τον καθαυτό χιπστερά και που να έχουν σχέση και με την ελληνική τροπή της χιπστερίας. Αν λ.χ. ο χιπστεράς αισθητικοποιεί το κιτς με ποστιλάτη διάθεση, ο χιπστεροκάγκουρας μάλλον κιτσοποιεί την αισθητική. Το κιτς του χιπστερά είναι οπωσδήποτε ειρωνικό, το κιτς του χιπστεροκάγκουρα πάει για ειρωνικό, αλλά, φευ, είναι συχνά ειλικρινές. Ο χιπστεράς διαγιγνώσκεται, ας πούμε, από την αλάνθαστη επιλογή αρμονικών χρωματικών συνδυασμών. Ο χιπστεροκάγκουρας, αντιθέτως, μπορεί και να σφάλει. Εξάλλου ο χιπστεροκάγκουρας κάνει πληθωρική χρήση εμφανισιακών στοιχείων που προσιδιάζουν σε ποζέρι, αλλά όχι ειδικά σε χίπστερ, όπως λ.χ. τατουάζ, μανίκια, εφημερίδες, τραϊμπαλιές και ταλιμπάν. Συναφώς, ο χιπστεράς πλασάρει συχνά μια αχαρτογράφητη σεξουαλικότητα, λ.χ. με ανορεξία ή επί μέρους χρήση γυναικείων αξεσουάρ. Ο χιπστεροκάγκουρας αντιθέτως δεν έχει την χιπστερική τόλμη να απο(σο)δομήσει τη σεξουαλική του ταυτότητα και επιλέγει μόνο τα ειρωνικώς αρρενωπά χαρακτηριστικά του χίπστερ, και δη το μουστάκι- βιντατζιά και το μακρύτατο ειρωνικό μούσι (ironic beard που λέμε και στο χωριό μου), που και πάλι κινδυνεύει να αποβεί ειλικρινές.

Θα μπορούσε εδώ να θεωρηθεί ότι ο χιπστεροκάγκουρας κάνει τσιτ, ότι είναι τσιτοχίπστερο, ότι θέλει και την πίτα αφάγωτη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλει δηλαδή να περάσει και για ψαγμένος και να εντυπωσιάσει με τις ψαγμενιές του ως ποζέρι, αλλά να είναι και σούπερ γαμάω άντρακλας, καλές οι χιπστεριές αλλά μη μας πούνε και πουστρίγκους. Κλέβει, επομένως, ορισμένα επουσιώδη στοιχεία της χίπστερ κουλτούρας, αλλά τα χρησιμοποιεί για να τονώσει τον ανδρισμό του (ή ίσως και τη θηλυκότητά της αντίστοιχα μια χιπστεροκαγκούρω) και να πλασαριστεί ως χιπστερογαμπρός- χίπστερ εκδοχή του κλαρινογαμπρού.

Ανοίγουν εδώ ερωτήματα φιλοσοφικής υφής. Όπως είχαμε τονίσει στο ορισμό χιπστέρι, δεν υπάρχει ουσία ή αρχέτυπο χιπστεροσύνης, και επ' ουδενί δεν υπάρχει **αυθεντικός χίπστερ*. Χίπστερ καταντάς πέφτοντας από κάτι άλλο λ.χ. από το indie ή άλλες μορφές του αλτέρνατιβ. Κατά συνέπεια ο χιπστεροκάγκουρας, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι «κλέβει» για να τονίσει την αρρενωπότητά του, αντί να την υπονομεύσει, δεν μπορεί ωστόσο να πέσει από κάποια δήθεν αυθεντική χιπστεριά, παρά μόνο να πέσει από τον ήδη πεσμένο χιπστερά. Κατά μία έννοια, ο χιπστεροκάγκουρας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας μετα-χίπστερ, αφού κάνει αυθόρμητα κάτι που ο χιπστεράς ζορίζεται για να του βγει. Ο χιπστεροκάγκουρας είναι κάπου μεταξύ ειλικρίνειας και ειρωνείας. Δεν είναι ειλικρινής, όπως λ.χ. ο ειλικρινής μάτσο καφροσέξουαλ ούγκανος, ούτε ειρωνικός, όπως ο δασυπώγων με την ειρωνική αρρενωπότητα του μουσιού, αλλά κάπου μεταξύ σε ένα πεδίο ακόμη πιο αχαρτογράφητο και από του χίπστερ. Παρομοίως, δεν έχει ειλικρινή κιτσοσύνη, όπως ένας μπουρναζογκόμενος, αλλά ούτε και ειρωνική κιτσοσύνη, αλλά κάτι μεταξύ. Με αυτήν την έννοια, ίσως ο χιπστεροκάγκουρας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ακόμη πιο χίπστερ και από τους χίπστερζ, καθώς θέτει τη μεταμοντέρνα διερώτηση για το ποια είναι τα όρια του χίπστερ. Ίσως πάλι να είναι απλώς ότι το Ελλαδιστάν έχει τους χίπστερζ που του αξίζουν.

Ακόμη ένα εθνικό αυτοφαυλιστικό εις -στάν, που περιγράφει την Ελλάδα των μνημονίων.

Μπορεί βεβαίως να σημαίνει πολλά πράγματα ή να στεγάζει διαφορετικές απόψεις. Λ.χ.

- Η Ελλάδα ως μια χώρα οσφυοκαμπτών, ναισεολατζήδων, νενέκων και η πνευματική παρακμή που αυτό συνεπάγεται (με αυτή την έννοια το χρησιμοποιούν οι κλασικοί αντιμνημονιακοί).

- Η Ελλάδα ως μια χώρα όπου τα Μνημόνια εφαρμόστηκαν όπως εφαρμόστηκαν από τους κρατικιστές παλαιοκομματικούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., ή ως μια χώρα που χρειάζεται μνημόνια ιν δε φερστ πλέις (με αυτή τη σημασία μπορεί να το χρησιμοποιήσουν και φιλελέδες).

- Η Ελλάδα ως μια χώρα όπου ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε και ο γάιδαρος της λιτότητας και των περικοπών που δυσχεραίνουν το ήδη υπάρχον μπάχαλο. Γενικά η Ελλάδα της κρίσης ή/και της παρακμής.

- Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί για να ειρωνευτεί όσους και καλούα ευρωπαϊστές ελίτ της αλήτ επιχαίρουν με τα μνημόνια και τα θεωρούν θετικά. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε ειρωνική υπονομευτική χρήση του -σταν, όπως λ.χ. στα Διαφωτιστάν ή Φιλελευθεριστάν. Ενώ δηλαδή το -σταν συνήθως χρησιμοποιείται για να κατακρίνει τον ανατολίτικο χαρακτήρα της Ελλάδας, ορισμένα -σταν αντιθέτως σχηματίζονται για να ειρωνευτούν τα πρωκτάγματα εξευρωπαϊσμού της ή τον ατελή/ εκκρεμή εξευρωπαϊσμό της.