Definitions by Cunning Linguist (372)
Showing 231-240 from 372

1. (Στη μουσική:) Εκτελώ κάποιο μουσικό κομμάτι με τρόπο απαίσιο και άθλιο (βλέπε και εκτελώ).
2. Πουλάω κάτι, συνήθως σε εξευτελιστική τιμή.

Από το αρχίδι και τον βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμο (5ος π.Χ. αιώνας), είναι ισοδύναμο του αρχίδας, δηλαδή καλύπτει μια ευρεία γκάμα αποχρώσεων ανάμεσα στα βλακάκος, πρηξαρχίδας/σπασοκλαμπάνιας και κάφρος.

Έτσι λέγεται το παραδοσιακό μποντιμπιλντεράδικο γυμναστήριο, όπου μαζεύονται οι hard-core του είδους για να φάνε σίδερο να μασήσουνε ατσάλι. Εννοείται ότι η πλειοψηφία είναι σβάρτσοι και ότι το σιδεράδικο είναι ο κατεξοχήν χώρος όπου ευδοκιμούν οι απαγορευμένες ουσίες (αναβολικά). Καμία σχέση με ομαδικά προγράμματα αερόμπικ και τα συναφή.

Είναι γνωστό το κόλλημα των ΚουΚουέδων με το κόμμα τους, όπως επίσης η ιεραρχία μέσα στο κόμμα, η αυστηρή κομματική γραμμή, τα ΚΝΑΤ, η καθημερινή ανάγνωση του Ριζοσπάστη και η ιδιόμορφη κομμουνιστική διάλεκτος με κατάχρηση λέξεων όπως προβοκάτσια, λούμπεν προλεταριάτο, πάλη των τάξεων κτλ.

Οι παραπάνω υπερβολές συνοψίζονται στην έκφραση: το πολύ το ΚΚ κάνει το παιδί μαλάκα, που τελικά κατέληξε να σημαίνει ότι η εκτροπή από το μέτρο δεν είναι καλό πράγμα («παν μέτρον άριστον» ή «μηδέν άγαν», όπως έλεγε και ο Χίλων, ή αλλιώς: είπαν του ζουρλού να χέσει, κάθισε και ξεκωλιάστηκε).

Η έκφραση αυτή αποτελεί παράφραση μιας άλλης παλιότερης που διακήρυσσε πως «το πολύ το τάκα-τάκα κάνει το παιδί μαλάκα». Το τάκα-τάκα ήταν ένα παιχνίδι με δύο πλαστικές μπάλες δεμένες σε ένα κορδόνι, πολύ πορωτικό για το παιδί που το έπαιζε και πολύ σπασαρχίδικο γι' αυτός που άκουγαν τον δυνατό του ήχο με τις ώρες.

Υπάρχει βέβαια και η απολιτική εκδοχή της έκφρασης, που εστιάζει στο αχαλίνωτο ψωλοβρόντι: το πολύ το τίκι τάκα κάνει το παιδί μαλάκα.

Συνθηματική ονομασία για την τσόντα. Τέλεια επιλογή για ξεκάρφωμα η Αλέκα, μιας και το όνομά της μόνο στο σεξ δεν παραπέμπει!

Από το φοβερό επεισόδιο των «Απαράδεκτων», όπου ο Σπύρος ζητάει «την Παπαρήγα την καλή» σε άσχετο υπάλληλο του βιντεοκλάμπ και παίρνει βιντεοκασέτα με τη συντρόφισσα! (βλέπε και το σχετικό βίντεο)

Είναι αυτός που λέει λόγια του αέρα, πουλάει ιστορία, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ο φιδέμπορας.

Κλασική εκφοβιστική έκφραση μαλάκα Έλληνα που θεωρεί πως κάτι είναι και πουλάει ιστορία λες κι έχει πιάσει τον Πάπα απ' τ' αρχίδια.
Φοριέται πολύ σε ηλικίες άνω των σαράντα, οπότε το εν λόγω άτομο έχει φτάσει πια στο απόγειο της δόξας/ισχύος/σοφίας του και δεν ανέχεται να του κουνηθεί κανείς και να εκφράσει διαφορετικές απόψεις, πόσο μάλλον να μην συμμορφωθεί στις προσταγές του.

Στο αρχείο ήχου, κλασική φάρσα του Φουσέκη, χαρακτηριστική μιας τέτοιας ακριβώς νοοτροπίας.

Δεν στέκομαι σούζα/προσοχή μπροστά σε κάποιον και δεν τηρώ στάση υποταγής, αλλά του φέρνω αντιρρήσεις ή είμαι θρασύς απέναντί του.

Είναι αυτός που έχει μεγάλη μπάκα ή μπυροκοιλιά, η οποία προκαλεί μια εντύπωση γενικότερης παρακμής (εξ' ου και το πρώτο συνθετικό σαπιο-).

Στην φράση έχω αέρα σημαίνει ότι έχω περιθώριο, έχω μια άνεση, έχω καβάντζα. Πώς έλεγε ο Χίτλερ το: «Χρειαζόμαστε περισσότερο αέρα για να να αναπνεύσουμε»; Με το ίδιο σκεπτικό και αυτή η φράση φαντάζομαι. Συναφές νόημα έχει και η φράση δίνω αέρα, δηλαδή δίνω κάτι παραπάνω (παράδειγμα στο αρχείο ήχου).

Υπάρχει επίσης και η φράση φεύγει/περνάει αέρας, δηλαδή ότι κάτι περνάει ή τελειώνει χωρίς να το καταλάβω καν.