Καθώς λημματογράφησα και για Καραμανλή, και για Τσίπρα, και για Πλεύρη και για Σημίτη (ενώ την Παπαρήγα μου την πρόλαβε άλλος), νομίζω πρέπει να λημματοδοτήσω και τον Γιωργάκη Παπανδρέου, για να μην μείνει παραπονεμένος, αλλά και να μην κατηγορηθώ για μπαγαποντοδότης. Λοιπόν, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου έχει διαπρέψει σε δύο πράγματα: Πρώτον, είναι ο πελάτης που κατάφερε να αναδείξει τον Καραμανλή δύο φορές στην πρωθυπουργία, πραγματικά μεγάλο επίτευγμα! Και δεύτερον, είχε μια πανηγυρική (επίτηδες διφορούμενη η λέξη) θητεία ως Υπουργός Εξωτερικών Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, όπου λάμβανε συνέχεια τα εύσημα και τα χειροκροτήματα σύσσωμης της ευρωπαϊκής και αμερικανικής ηγεσίας, τα λεγόμενα «Bravo Giorgos!». Προηγουμένως τα είχε λάβει και από τον τουρκικό Τύπο.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι μεταξύ των δύο υπάρχει άρρηκτη σχέση. Ήτοι, αυτό που φταίει για την διπλή ήττα του Παπανδρέου είναι η άψογη προφορά του στα Αγγλικά! Κάπως τον καθιστά ύποπτο αυτή η άνεση με την οποία χειρίζεται την αγγλική ο Giorgos, ενώ η προφορά του Καραμανλή στην αγγλική και γερμανική είναι πολύ πιο hellenarically correct. Φαίνεται ότι η hellenarical correctness μετράει πολύ στον Έλληνα, όταν πάει στην κάλπη: κάπως ο Κωστάκης μιλάει τα αγγλικά σαν να είναι ο δικός μας, ενώ ο Γιωργάκης σαν να είναι ο δικός τους. Κι αυτός ο image-maker του ΠΑΣΟΚ έχει καθυστερήσει απαράδεκτα να κάνει στον Παπανδρέου μαθήματα ελληνάρικης προφοράς των Αγγλικών. Κι επειδή «αρχή σοφίας παρατσουκλίων επίσκεψις», για να παραφράσω τον Αντισθένη, δεν είναι τυχαίο που ο Γιωργάκης έχει μείνει στην συνείδησή μας ως ο Giorgos . Βοήθησαν βέβαια και τα ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ και τα πρωτοσέλιδα του τουρκικού Τύπου.

Και για να έρθω, έστω με καθυστέρηση, στο σλανγκικό ενδιαφέρον. Η έκφραση « Bravo Giorgos !» αποτελεί ειρωνική επιβράβευση φίλου ή όλης της παρέας σε Γιώργο ή Κώτσο, που λέει μια κοινοτοπία ως μεγάλη σοφία. Κατ' αντιστοιχία προς τα «Bravo Giorgos!» που επιδαψίλευαν σύσσωμοι Ευρωπαίοι, Τούρκοι κι Αμερικανοί στον Giorgos Παπανδρέου, απλά επειδή ήξερε να είναι ο άνθρωπος που έλεγε την κατάλληλη κοινοτοπία στην κατάλληλη στιγμή. Βλέπε πρώτο παράδειγμα για καλύτερη κατανόηση της φράσης.

  1. Γιώργος: - Πάντως, τελικά η Λίλιαν είναι πιο καυλωτική γκόμενα απ' την Λάουρα!
    Μένιος: - Bravo Giorgos! Το βρήκες κι ας άργησες, μαλάκα!

  2. H πολυδιαφημισμένη «καινούργια εποχή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», τα ζεϊμπέκικα με τον κ. Tζεμ, οι προκλητικά υπερεκχειλίζουσες ευαρέσκειες από την κυρία Oλμπράιτ, τα « Bravo Giorgos» του τουρκικού Tύπου, η μανιασμένη προπαγάνδα (επίσημη θέση του ΠAΣOK) να υπερψηφιστεί η Πλεκτάνη Aνάν: το σχέδιο παράδοσης της Kύπρου στην Tουρκία -κοντολογίς, όλα όσα επιβραβεύτηκαν δαψιλώς με την «εκλογή από τον λαό» του φυσικού αυτουργού στην αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
    (Χολές από Χρήστο Γιανναρά για τον Giorgos στην «Καθημερινή»)

Μυδασίστ: Μπούμπης. (από Khan, 04/10/09)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Στη λογική του «είσαι Θεός, τι Θεός, ημίθεος και βάλε», ο ανθυποτεράστιος είναι μεν τεράστιος, γίγας, ογκόλιθος ένα πράμα, αλλά όχι μόνο. Βάζοντας το πρόθεμα ανθυπο-, το ανυποψίαστο θύμα-αποδέκτης της εν τέλει φιλικής αυτής προσφώνησης, θεωρεί ότι ο συνομιλητής του τον έχει αναβιβάσει σε στάτους γκραν γαμάω κι ακόμη παραπάνω.

Το πρόθεμα ανθυπο- έχει και άλλες χρήσεις πέραν του ανθυπολοχαγού και του ανθυποαρβυλοφύλακα, όπως αυτή του ανθυποτίποτα, η οποία σε αντίθεση με την ως άνω περιγραφόμενη δεν είναι καθόλου φιλική και ο άρτι χαρακτηρισθείς ως «ανθυποτίποτας» μπορεί και να τα πάρει κανονικά και με το νόμο στο κρανίο.

- Γεια σου ρε Τασούλη παιδαρά.
- Γεια σου ρε Μήτσο ανθυποτεράστιε. - Ναι, ναι ρε Τασούλη, τεράστιος και βάλε λέμε. Τι χαμπάρια ρε δικέ μου;

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified