Tagged definitions (137)
Showing 131-137 from 137

1. α κοριτσια δεν σας ειπα... εκανα λιγο σπιουναζ στα φαρμακα που παιρνει η μανα μου... καλα αυτα για την πιεση και τη χοληστερινη! της εχουνε δωσει ομως και καποια αντικαταθλιπτικα, και εστειλα με φαξ στη γιατρο μου τη συνθεση! πριν που μιλησαμε γιατι η μαμα μου ως συνηθως κοιμοτανε... μου ειπε οτι ειναι εντελως απαραδεκτοι που της δωσανε αυτα τα χαπια και οτι αυτα σε κανουν σχεδον φυτο!!!!!! αυριο θα παμε να τη δει... και θα της δωσει παλι εκεινα που επαιρνε το καλοκαιρι οσο ηταν εδω!! (Σχέσεις).
2. Τα λέγαν αυτοί οι σπιουνάζ [κατάσκοποι], που πήγαιναν, έλεγαν κι αυτά. (Βλάχοι).
3. Το γκρουπ "Φεμίνα" έγινε διά να κερδίζουν χρήματα οι Γερμανοί διά την γερμανικήν κατασκοπείαν, παράλληλα όμως λειτουργούσε και ως κέντρον εις το οποίον εγίνετο σπιουνάζ. (Ο Αρθούρος Ζάιτς σε μεταπολεμική δίκη, βλ. Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Οι Δωσίλογοι. Ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2024, σ. 204).

Έλα ρε ζογκλέρ Ροναλντίνιο, μάγεψέ μας πάλι, να βάλουμε όμως και κάνα γκολ.

Αυτά τα ζογκλερικά γκολ μόνο ο Ροναλντίνιο τα βάζει.

Οι ουτεουτάκηδες του Τουίτερ δεν νοιάζονται καθόλου που θα επιβληθεί σαρία στη Συρία. (Φέισμπουκ).

Η Δόξα Δράμας κατέβηκε να παίξει μπετόν αρμέ, με πέντε αμυντικούς, τέσσερις μέσους να παίζουν πίσω και ένα ξεχασμένο σέντερ φορ. (Εδώ).

1. Το πιο θρυλικό φλιπεράδικο της Θεσσαλονίκης έγινε 40 ετών. Ο πιο αυθεντικός... καουμπόη πόλης κάνει κουμάντο στο «Ελ Πάσο». Στο μπιλιαρδάδικο "Ελ Πάσο" στη Θεσσαλονίκη ο χρόνος έχει σταματήσει προ πολλού. Ένα μαγαζί που άνοιξε τη δεκαετία του 70, άλλαξε ιδιοκτήτες και κατέληξε στα χέρια του Χρήστου Παυλίδη, έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Έχει κάτι ξεχωριστό αυτό το τεράστιο ημιυπόγειο στην Αγίου Δημητρίου. Κάτι που μόνο αν πας μπορείς να το αντιληφθείς. Μια ατμόσφαιρα που ανάλογα τη δεκαετία που διανύεις, σου δημιουργεί διαφορετικές μνήμες. Όλοι, είτε τα έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι, είτε τα θυμόμαστε μόνο μέσω ταινιών, ή σαν αχνές μνήμες από παιδικά χρόνια με γονείς, έχουμε κάτι που μας δένει με τις προηγούμενες δεκατίες. Το μαγαζί "Ελ Πάσο" ονομάστηκε έτσι, όχι γιατί ο ιδιοκτήτης είχε σχέσεις με το Τέξας, αλλά γιατί, τότε, στα τέλη της δεκαετίας του '70, αρχές '80, τα μαγαζιά είχαν τέτοια ονόματα, καουμπόικα, εξωτικά, ξένα. Είναι γνωστά άλλωστε τα στέκια των παλιών στη Θεσσαλονίκη με αντίστοιχα ονόματα - "Αρζεντίνα", "Σάντα Μόνικα", "Σαν Σαλβαντόρ" κ.ο.κ. "Εμείς τελικά λέγαμε ότι το Ελ Πάσο λέγεται έτσι γιατί εδώ...γίνονται μονομαχίες!". Σαν καουμπόυδες λοιπόν παίζουμε μπιλιάρδο, πινγκ πονγκ και τάβλι, ενώ ψάχνουμε να βρούμε τι μας συνδέει με το χτες.(Εδώ).
2. Το πιο αυθεντικό φλιπεράδικο. Αμέτρητες παρέες, φοιτητές, ζευγάρια αλλά και μοναχικοί πότες έχουν καθίσει στα τραπέζια του, έχουν παίξει φλίπερ και μπιλιάρδο, έχουν τεστάρει τη συγκέντρωση τους στα βελάκια, έχουν ανταλλάξει θυμωμένες μπαλιές στο πινγκ πονγκ. Ίσως πήγαινε ο πατέρας σου, ίσως εσύ, ίσως κάποιος γνωστός σου σου έχει ήδη πει για αυτό το μέρος. Αν γεννήθηκες στα 80s ή έζησες στα 80s ή αγάπησες τα 80s, είσαι ό,τι πρέπει για το Ελ Πάσο. (Εδώ).
3. Τα χρόνια των 80s και 90s άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ποπ κουλτούρα, και στη Θεσσαλονίκη κάποιοι νοσταλγοί αυτών των δεκαετιών βρήκαν τον τρόπο να κρατήσουν ζωντανό το πνεύμα τους. Από φλιπεράδικα και arcades μέχρι vintage ρούχα και παραδοσιακά γλυκά, η πόλη φιλοξενεί αυθεντικές γωνιές που αναβιώνουν τη γοητεία εκείνων των εποχών. Ο χώρος του Ελ Πάσο, το ARCADES.GR και καταστήματα όπως το V for Vintage και το Oldd Fashion προσφέρουν μια ιδιαίτερη εμπειρία στους επισκέπτες, ενώ παράλληλα το ιστορικό ζαχαροπλαστείο στη Δορκάδα φέρνει γεύσεις από μια άλλη εποχή. Σε αυτούς τους χώρους, η Θεσσαλονίκη ζει και αναπνέει με τη ρετρό αισθητική της και τη νοσταλγία για τις εποχές που έχουν αφήσει πίσω τους κάτι μοναδικό. (Εδώ).

1. Το μπαρ δεν σε κάνει να αισθάνεσαι και πολύ welcome. Τα κορίτσια δεν τριγυρνούν απ’ έξω προσπαθώντας να σε δελεάσουν, όπως γίνεται στα περισσότερα από τα γειτονικά μαγαζιά. Το Dr. BJ’s Salon, δεν είναι όμως το μοναδικό «μασαζάδικο» στην οδό Soi 7/1, έναν δρόμο γεμάτο από πρότυπα salons. Ωστόσο, το όνομα και η αισθητική του σου εγγυώνται ότι θα με τα χρήματά σου θα αγοράσεισ κάτι περισσότερο από ένα απλό τρίψιμο στα πόδια ή ένα μασάζ στο λαιμό. Ενώ οι γείτονές της «ψιθυρίζουν μεταφορικά» στα αυτιά της πελατείας, το Dr. BJ’s φωνάζει: «Ρίξτε μας μια ματιά! Θα βάλουμε τα στόματά μας στα πουλιά σας για χρήματα». (Εδώ).
2. «Studio». Τα τελευταία χρόνια, ένα νέο είδος αθηναϊκού μπουρδέλου έχει κάνει την εμφάνισή του. Παράλληλα με το πατροπαράδοτο «διακριτικό» σπίτι, με το τυπικό άσπρο φθορίζον φωτάκι (μόνο στα βιβλία, στις ταινίες και στη φαντασία των σκανδαλιζόμενων μικροαστών είναι κόκκινο), έχει εμφανιστεί και το “studio”. Αρχικά ήταν ένα (ημι)παράνομο πορνείο, δήθεν μασαζάδικο, συνήθως σε όροφο πολυκατοικίας. Όμως το νεότερο “studio” είναι κανονικό μπουρδέλο, με μεγάλη ροζ φωτεινή επιγραφή, ενίοτε και με ολόκληρη τη μονοκατοικία της επιχείρησης βαμμένη ροζ. (Εδώ).
3. Άρχισε από μασαζάδικο με 50 ευρώ, αλλά τώρα χρεώνει 180 ευρώ ως έσκορτ. (Μπου).