Tagged definitions (2)
Showing 1-2 from 2

Για να απαντηθεί το ακανθώδες ερώτημα «πόσο χύνει ο μέσος αρσενικός στη ριξιά», κάτι εκατοντάδες συνειδητοποιημένοι και επιπλέον, συστηματικοί μαλάκες με πατέντα, κάθε είδους, για το καλό της επιστήμης, κατέθεταν μετά από κάνα δυο μέρες αυστηρής αγαμίας τα χύσια τους για ικανό διάστημα.

Στο ρεζουμέ· κάτω από 1,5ml δεν δικαιούσαι να λαγνοβοάς «χύνω», αλλά μάλλον «στάζω», ενώ από 5,5ml και πάνω στη ριξιά, ειδικά την πολλαπλή τοιούτη, νταξ… δεν χύνεις και κουβάδες, αλλά επιστημονικώς κρίνεσαι πανάξιος του σλανγκικού όρου «χυσιάρης».

Κι επειδή τα φλόκια απλώνουν όταν δεν καταλήγουν στην καπότα ή στις οπές για τις οποίες προορίζονται, μ’ αποτέλεσμα να ξεγελούν στο ..μάτι· 5ml φουλάρουν άνετα ένα κουταλάκι του γλυκού.

Καρατσεκαρισμένο δε, πως οι χυσιάρηδες είμ είναι σαφώς πιο ...γαμιάδες και καρπεροί.

Για τους μη, σαφώς κι η κατάσταση βελτιώνεται αν κόψεις ξενύχτια και ουσίες, το ρίξεις στα μπίο, στα μπόλικα υγρά πλην τα ξίδια, αφήνεις τις μπαταρίες να γεμίσουν πριν τις ξαναβγάλεις οφ, και προπαντός αν στα προκαταρτικά το παίξεις υπερπαραγωγή.

Αλλά κακά τα ψέματα… Αν δεν σου το ‘χουν τα γονίδια…

(Όλα απ’ το δίχτυ)

Το μουνόγαλα είναι αυτό που λέμε αλλιώς «γυναικείο σπέρμα», κάτι διαφορετικό από τα υγρά του κόλπου, το οποίο ακόμα και οι γυναίκες αγνοούν ότι υπάρχει. Η λέξη σπέρμα αντιστοιχεί στον τρόπο με τον οποίον αυτό εκσφενδονίζεται και εννοείται ότι, όχι μόνο δεν είναι γόνιμο, αλλά δεν είναι καν λευκό ή πηχτό. Είναι σαν νερό. Η γυναίκα που θα το πάθει για πρώτη φορά θα νομίσει, αν δεν το έχει ξανακούσει, ότι κατουρήθηκε. Ο δε άντρας, δεν χρειάζεται να περιγράψουμε... (βλ. παράδειγμα)

Ο Αντρέας Εμπειρίκος, μέσα από την πρωτοποριακή του σεξουαλική διαπαιδαγώγηση (τον περίφημο Μεγάλο Ανατολικό) ανέφερε βεβαίως και αυτό. Και μάλλον αυτός το βάφτισε, επισήμως τουλάχιστον, έτσι.

Για της ιστορίας το αληθές, ιδού τι λένε

α. Η Βικιπαίδεια (λήμμα «αιδιοίο»)
Ο πρόδρομος του κολεού αποτελεί την περιοχή που περικλείεται από τα μικρά χείλη του αιδοίου. (...) Οι μείζονες αδένες του προδρόμου είναι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται στο οπισθοπλάγιο τοίχωμα του κολεού. Το έκκριμα των αδένων χρησιμεύει στην εφύγρανση του προδρόμου ώστε να διευκολύνει την είσοδο του πέους στον κολεό. Το έκκριμα κατά την συνουσία εξακοντίζεται κατά ώσεις (δίκην σπέρματος) και μερικές φορές είναι ικανής ποσότητας ώστε να δικαιολογεί τον όρο «γυναικείο σπέρμα».

και

β. η ιστοσελίδα http://www.inastros.gr/content/view/34/31/ η οποία έχει ένα εκτενέστατο σχετικό άρθρο:

Το υγρό μοιάζει πολύ με το προστατικό υγρό. Συνήθως είναι διάφανο ή γαλακτώδες και με πυκνότητα νερού. Δεν έχει την όψη, την μυρωδιά ή τη γεύση των ούρων. Είναι σχεδόν άοσμο. Η γεύση ποικίλει, εξαρτώμενη από την ημέρα του μήνα και το διαιτολόγιο όπως και από κάποιους άλλους παράγοντες -εδώ να θυμίσω και το καμένο ντουί- συνεχίζει λοιπόν το άρθρο: (...) Αν και εκσπερματίζεται από την ουρήθρα, δεν είναι σχεδόν ποτέ ούρα. Είναι απολύτως αδύνατο να ουρήσει κατά τη διάρκεια του οργασμού εκτός και αν έχει αδύναμο μυ. (...) Τα υγρά της εκσπερμάτωσης μπορεί να είναι πολλά! Σε σύγκριση με του άνδρα, μοιάζει με κανόνι νερού αντί με νεροπίστολο.

βράστα, ελπίζω να σε έβγαλα ασπροπρόσωπο. Μερσώ για το λήμμαν.

βλ. και μουνόγαλα, μουνόγαλο, συντριβάνι.