Tagged definitions (950)
Showing 61-70 from 950

Ο όχι και πολύ φανατικός άντρας, ακόμη και πούστης.

Κάτι που είναι έτοιμο, ή τελείωσε, ή πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Η λέξη προέρχεται από το γνωστό απορρυπαντικό.

Από την ομότιτλη ταινία, περιγράφει την διαθέση συνήθως μιας καριόλας να μείνει μόνη με τον ευατό της, ελεύθερη, ασυμβίβαστη και άλλες τέτοιες μαλακίες που σχετίζονται και με τον οικολογικό χαρακτήρα της ταινίας.

Περίληψη

Προκύπτει απ' το αγγλικό blogger, που με τη σειρά του προκύπτει απ' το web logger, ένα μορφολογικό αμάλγαμα η ανάγκη για το οποίο παρουσιάστηκε λόγω των 2 επιπλέον γραμμάτων του αρχικού όρου που τον καθιστούσαν αδύνατο άρθρωσης.

Περιγράφει τον τύπο που καταγράφει κάτι στο web, και συγκεκριμένα διατηρεί μια μορφή online ημερολογίου, δηλαδή ένα ιστολόγιο.

Λεπτομέρειες

Κατά τα ελληνικά δεδομένα κυρίως, το περιεχόμενο ιστολογίων συνήθως κυμαίνεται από περιγραφές γεγονότων που δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν κανέναν άλλο πλην του γράφοντος, μέχρι περιγραφές γεγονότων που δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν κανέναν άλλο πλην του γράφοντος, πολλές φορές εμπλουτισμένες με ψευτοκουλτουριάρικες παπαρδέλες, ψευτοφιλοσοφικά ερωτήματα και άλλα τέτοια πιπεράτα που θα μπορούσαν ιδανικά να αναγάγουν το περιεχόμενο σε ουσιαστικό, αλλά μόνο σε αντιστοίχου ψευτοεπιπέδου αναγνώστη. Για παράδειγμα, 100% έγκυρο περιεχόμενο ιστολογίου αποτελεί το τι έφαγε ο μπλόγκερ, γιατί επέλεξε να το φάει ενώ θα μπορούσε να είχε φάει κάτι άλλο, και ποιά ήταν τα αποτελέσματα της ενέργειας (χρώμα περιττωμάτων).

Σπανιότερα, συναντώνται ιστολόγια με πιο χρήσιμο περιεχόμενο.

Σε κάθε μπλογκ, ένα μπλοκ (συνήθως πάνω δεξιά ή αριστερά) αφιερώνεται για να μας πει λίγα λόγια για τον μπλόγκερ, π.χ. ηλικία, τόπο, ενδιαφέροντα, αγαπημένα φαγητά / μουσική / βιντεοπαιχνίδια, κ.ά. Ο μπλόγκερ έχει πολλούς άλλους μπλόγκερς φίλους. Μάλιστα, όσο περισσότερους, τόσο καλύτερα. Οι σύνδεσμοι προς τα μπλογκς των φίλων κατέχουν περίοπτη θέση (μπλόγκρολ), συνήθως στη δεξιά στήλη, και φυσικά καθένας απ' αυτούς παρέχει σύνδεσμο πίσω. Έτσι ναι μεν παγιδεύονται οι μηχανές αναζήτησης, αλλά γίνεται δουλειά δε.

Χαρακτηριστικά και προτιμήσεις του μπλόγκερ

• Ο μπλόγκερ θεωρεί ότι προσφέρει κοινωνικό έργο με τις καταχωρίσεις του καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα, σατιρίζοντας, ασκώντας κοινωνικό έλεγχο, αφυπνίζοντας συνειδήσεις, δίνοντας στη δημοσιότητα απόρρητα στοιχεία, βγάζοντας άπλυτα στη φόρα, ή όλα μαζί. Στην πραγματικότητα απλώς γεμίζει το internet με σκουπίδια.
• Ακόμα και μετά από τέσσερις χιλιάδες καταχωρίσεις, ο μπλόγκερ θα γράψει «αυτό που γίνετε εδώ είναι...», «μ' αρέσει ποιό πολύ η πίτσα...» και «έχει φύγει εδώ και πολύ ώρα...». Α, θα κάνει λάθος και όλα τα τελικά ν.
• Ο μπλόγκερ αρέσκεται να διαβάζει ξανά και ξανά τα κείμενά του. Όταν το κάνει, χαμογελάει και γνέφει «ναι» στην οθόνη, συμφωνώντας με τις απόψεις του.
• Ο μπλόγκερ μπαίνει στο μπλογκ του κάθε 12 λεπτά και τσεκάρει για νέα σχόλια στα κείμενά του.
• Ο μπλόγκερ τρέφεται με πίτσα, πίτσα με μπέικον, πίτσα με μπέικον και μανιτάρια, οικολογική πίτσα (vegetarian, αν έχει τσίπα συνείδησης που βεβαίως έχει), Kbps και views counts.
• Ο μπλόγκερ φοράει γυαλιά με χοντρούς φακούς, κι ας μην έχει μυωπία, μιας και προσδίδουν σοφιστικέ ύφος στον ίδιο και μεγαλύτερη βαρύτητα στα γραφόμενά του.
• Όσο δεν μπλογκάρει, ο μπλόγκερ diggάρει, ανακαλύπτει καταπληκτικά βιντεάκια στο youtube, στέλνει chain emails, ή ψάχνει για νέο wordpress theme.
• Ο μπλόγκερ βάζει τη μάνα του να διαβάζει τα κείμενά του, η οποία προσποιείται κάθε φορά ότι το κατευχαριστιέται. Δεν τη χαλάει κιόλας όμως, μιας και μπορεί να λέει στις φίλες της και τους συγγενείς ότι ο γιος της «ασχολείται με τα κομπιούτερς».
• Τα σεντόνια του μπλόγκερ έχουν ίδιο χρώμα με το theme του μπλογκ του.
• Αν και το προϊόν του αντικειμένου του είναι κείμενο στην οθόνη, ο μπλόγκερ αγνοεί πλήρως τη διαφορά μεταξύ serif και sans-serif fonts, επιμένοντας συνήθως στα πρώτα.
• Αν κάποιου η γκλάβα δεν κατεβάζει τίποτα αλλά θέλει να φτιάξει οπωσδήποτε το δικό του μπλογκ, καταλήγει σε αναδημοσίευση ειδήσεων, συνήθως τεχνολογικού περιεχομένου, ή συλλογή με «τα καλύτερα του youtube».
• Οι μπλόγκερς μεταξύ τους λένε αστεία με Πόντιους, οι οποίοι αντί να ψάξουν για κάποιο μπλογκ στο technorati, ψάχνουν στο... google. Και ξελιγώνονται στα lol.
• Ο μπλόγκερ νομίζει ότι ο όρος web 2.0 περιγράφεται επαρκώς με ένα star banner, κάνα-δυο reflections και μερικά εγκυρόσημα XHTML / CSS από το W3C για το ετοιματζίδικο template του. Και δεν το κρύβει.

Κατακτήσεις των Ελλήνων μπλόγκερs και ορόσημα της πορείας τους

• Circa 2004: Ο Έλληνας ανακαλύπτει τα μπλογκς, περίπου 10 χρόνια μετά την εφεύρεσή τους.
• Circa 2005: Κάποιοι απ' τους παλιότερους και ικανότερους (με τα λιγότερα ορθογραφικά λάθη δηλαδή) των μπλόγκερς διακρίνονται κι αποκτούν φήμη, γκόμενες και γρήγορα αμάξια μέσα απ' τα κείμενά τους. Μερικοί συνεχίζουν την καριέρα τους και στον offline τύπο, κυρίως δωρεάν, προοδευτικές, νεολαιίστικες και απελευθερωμένες φυλλάδες προώθησης τρόπου ζωής (lifestyle) και λανθασμένων προτύπων (athens voice, lifo κ.λπ.).
• Οκτώβριος 2006: Υποβάλλεται τέλος πάντων μια ατυχής μήνυση κατά του διαχειριστή ενός μπλογκ aggregator (μπλογκme.gr). Απότομα, ο κάθε πικραμένος Έλληνας μπλόγκερ νιώθει τα δικαιώματά του στη συγγραφή, στη συμμετοχή της εξέλιξης του διαδικτύου (χα!), στην ελευθερία της έκφρασής του βρε αδερφέ, να αμφισβητούνται σφόδρα. Η είδηση κάνει το γύρο της μπλογκόσφαιρας σε πολύ λιγότερο από 80 ημέρες, πολλοί κάνουν λόγο για φίμωση, ενώ τα προοδευτικότερα των ΜΜΕ αφιερώνουν χρόνο στο θέμα. Οι Έλληνες μπλόγκερς δεν θα το αφήσουν να περάσει έτσι αυτήν τη φορά. Συσπειρώνονται σα μια γροθιά ενάντια στον e-φασισμό, αναρτούν σχετικά banners διαμαρτυρίας στα μπλογκς τους, το συζητάνε online, το συζητάνε και offline. Και τότε χέζεται η φοράδα στ' αλώνι.
• Αύγουστος 2007: Φωτιές κατακαίνε την Πελοπόννησο, την Εύβοια και περιοχές της Αττικής, γυρνώντας την Ελλάδα 50 χρόνια πίσω. Οι μπλόγκερς που έχουν πλέον αντιληφθεί τη δύναμη του πληκτρολογίου κι έχοντας βαθιά μέσα τους χαραγμένα όλα όσα τους ενώνουν (σύνδεση internet, λογαριασμό στο μπλογκspot), έχοντας δηλαδή ορίσει και κατανοήσει την ταυτότητά τους, καλούνται μεταξύ τους σε μαζική βουβή διαμαρτυρία άνευ πολιτικού χρώματος κατά των κυβερνώντων. Η συμμετοχή μέτρια προς καλή, σκίζονται και μερικά καλτσόν. Σε ένα μήνα ξαναεκλέγουν τη ΝΔ.
• Σεπτέμβριος 2007: Με τις βουλευτικές εκλογές να παραμονεύουν, τα προοδευτικότερα των ΜΜΕ πάλι (ο ΣΚΑΪ βασικά) δίνουν βήμα για ανάλυση του πολιτικού γίγνεσθαι σε μπλόγκερς με την ιδιότητα του... μπλόγκερ, γνωστούς για την πολιτική τους επάρκεια (not!). 20χρονοι σπυριάρηδες μα και 40χρονοι ξεμωραμένοι μιλάνε για τη δύναμη που μπορούν να ασκούν πλέον τα μπλογκς επί της πολιτικής σκηνής κι άλλες τέτοιες αηδίες.

Το μέλλον...

• Τους προσεχείς μήνες, θα ξεπηδήσουν άλλα 30 μέτρια «web 2.0» ελληνικά μπλογκ aggregators, για να γίνουν συνολικά 50, με αποτέλεσμα το καθένα να κάνει aggregate από 3 μπλογκς.
• Εφεξής, για κάθε ρεπορτάζ άνω των 2 λεπτών ή 200 λέξεων, οι μπλόγκερς θα καλούν σε μαζική κινητοποίηση.
• Από την 1 Ιανουαρίου του 2008, όποιος δεν έχει δικό του μπλογκ καλύτερα να πα να βοσκήσει τα γίδια στο χωριό του. Για να μην πω να διαβάσει πρώτα το μπλογκ κανενός τσοπάνη να μάθει πως γίνεται σωστά.

Γυναίκα που δουλεύει στον πάγκο του μαγαζιού, η μπαργούμαν.

Λατινογενής λέξη που απαντάται στην αγγλική γλώσσα ως creature.

Γυναικοειδές που με την εμφάνισή του και μόνο σε κάνει να αμφιβάλλεις για το εάν υπάρχει δικαιοσύνη σ' αυτόν τον κόσμο. Τερατώδες και συνάμα απαράδεκτο αυτό το «θαύμα» της φύσεως απαντάται δυστυχώς παντού και κινείται συνήθως σε αγέλες, τις κριτσουρίες.

Κοινό χαρακτηριστικό: η ασχήμια.

Ποδοσφαιρικός όρος. Σύνθετη λέξη με την γιουγκοσλάβικη κατάληξη «-ιτς».

Αυτός που δεν μπορεί να πετύχει την μπάλα με τίποτα, δεν τη βρίσκει στο πέρασμα της. Ούτε με σφεντόνα, ούτε με όπλο, ούτε και με κανόνι.

Χάκερ με ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να φτάσει στο σημείο να κατασκευάζει ο ίδιος πολύπλοκους κώδικες προκειμένου να επιχειρήσει να τους σπάσει μετά.

Nτιτζέι (DJ), ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, που παίζει υπερβολικά πολλές φορές το «I Will Survive». Mία φορά είναι ήδη υπερβολικά πολλές.

Kαλλιτέχνης που είναι περισσότερο γκέι και λιγότερο καλλιτέχνης, με οδυνηρά αποτελέσματα για την τέχνη και θανατηφόρες επιπτώσεις για τους θεατές. (Στη Θεσσαλονίκη: Γκεϊλλιτέχνης).