Το λήμμα αυτό είναι φόρος τιμής στην ελληνική τηλεφωνική φάρσα. Ο θεσμός της ηχογράφησης ακραίων συνομιλιών στο τηλέφωνο και της αντεργκράουντ κυκλοφορίας τους μας συνδέουν απ' όσο ξέρω μόνο με τους Σέρβους.
Πρωτόγονη μορφή αυτής της κατάστασης είναι το αισχρό μπινελίκι, βλέπε τις φάρσες των Πατρινών και του Λέντη. Αν θυμάμαι καλά, γιατί έχω καιρό να τ' ακούσω και το κοπρόσκυλο που είχε τα άπαντα και ακόμα παραπάνω έχει κατέβει, ο Λέντης έβαζε και λίγο σάλτσα, αλλά η ουσία εξαντλούνταν τελικά στο δημιουργικό μπινελίκι.
Με τούτα και με τ' άλλα φτάνουμε στον Φουσέκη που έκανε την τομή στην ελληνική τηλεφωνική φάρσα, εισάγοντας τον τιραμισουρεαλισμό και περιορίζοντας αισθητά το μπινελίκι, χωρίς όμως να το εξαφανίζει. Εκεί, λοιπόν, που στοιχείο προόδου θεωρούνταν απλώς και μόνον το να συνομιλήσει ο φαρσέρ με κάποιον του οποίου το ποιόν γνώριζε εκ των προτέρων και γι αυτό ήλεγχε την κουβέντα, ο Φουσέκης περνάει στο επόμενο στάδιο του να καταφέρει να τον καλούν τα θύματα της φάρσας ή να καλεί υποβρύχιο, αλλά δεν μένει μόνο εκεί. Οι διάλογοι στις φάρσες του ξεπερνούν το ό,τι να 'ναι κατά πολύ, ενώ, όπως άλλωστε και στους πατρινούς, του αναγνωρίζουμε το θάρρος της δημοσίευσης φαρσών όπου τελικά βγαίνει χαμένος, τουλάστιχον ηθικά, πχ η κυρα-Όλγα και ο τύπος με τα φιλοσοφικά.
Οι διάλογοι από αυτές τις φάρσες αναπαράγονται συνολικά ή κατακερματισμένοι, παίζουν συστηματικά ως καθιερωμένες γειώσεις, μπορεί να εξυπηρετούν κάποιο σκοπό στην συζήτηση ή απλώς να ικανοποιούν την καΐλα κάποιου πηδώντας την κουβέντα, αλλά τα βασικά και απαράλλαχτα συστατικά είναι δύο. Η θρησκευτικά πιστή αναπαραγωγή της στιχομυθίας και η εμμονή στην μίμηση του ύφους των συνδιαλεγομένων. Αν δεν τό 'χεις, απλά μην αποπειραθείς να πεις τις ατάκες γιατί θα γίνεις αντικείμενο χλεύης από τους γνώστες.
Η επιλογή των φράσεων εξαρτάται ελαφρά από την παρέα, αλλά τελικά όσοι ασκούν το άθλημα φτάνουν να ξέρουν τα πάντα απ' έξω, οπότε το ζήτημα εξελίσσεται σε διαγωνισμό καΐλας και συσσώρευσης άχρηστης πληροφορίας.
Το περιεχόμενο που τους δίδεται μπορεί επίσης να ποικίλλει. Πουχού, αρκετός κόσμος που ξέρω στη Λευκάδα χρησιμοποιεί το Νίκος Κούκος ως συνώνυμο του άλλ' αντ' άλλων.
Ενδιαφέρουν παρουσιάζουν οι παρανοήσεις που οφείλονται εν μέρει κρίσμας στην κακή ποιότητα της ηχογράφησης, και γενικά γίνονται αντικείμενο διαφωνίας, αλλά όχι χλεύης. Νομίζω, δηλαδή. Επί παραδείγματι, επιμένω να λέω «κωλοτρυπιδότος», αντί του «κωλοτρυπιδάτος», επειδή δεν είναι καθαρό στην κασέτα και έτσι το έμαθα, αλλά και επειδή κάνει κάτι μετά-.
Τελευταίο κεφάλαιο στις φάρσες ήταν το περίφημο «τέλος» με πολλές ατάκες που έκαψαν για καιρό το πανελλήνιο, ο τύπος όμως δεν έκανε καριέρα και το σταμάτησε εκεί.
Άλλος διάττων αστήρ του αθλήματος, με μικρότερη εμβέλεια είναι ο τύπος με τα γιουσομούρια στο βιντεάκι, ο οποίος μετράει περισσότερο για το σκηνικό και το σλανγκορυχείο, αλλά και την μίμηση καγκουριάς σπουδαίας και τελείας, παρά για τις ατάκες που θα μείνουν κλασσικές.
Ο Βάγγος, ο Βάγγουρας, με την πουτσάρα τη νά!
χτύπα τον κώλο σου στην κολώνα να πέσουν οι καπότες μου.
Καρκινιάρη άντρα!
Σαπιοκωλάνια άντρα! (ξέρω, λέει σαπιοκωλάκια, αλλά τα είπαμε στον ορισμό αυτά.)
Παλιοπούμαρο. (κι εδώ λέει παλιοτόμαρο, αλλά νταξ.)
Θα σου κρεμάσω τ' αρχίδια στην πλατεία Γεωργίου.
Θα μου κλάσεις τα παπάρια αυτή τη στιγμή.
Σου γαμώ το μού το μουνί της μάνας σου.
Γελάκια, γελάκια; Γελ-α γαμήσου παλιοπούστη!!
-Ίσως. Ίσως να είναι κι απ' τα τσιμπούκια που κάνj' η αδερφή σου.
-Ε, γιατί γαμιέσαι απ' τον κώλο μωρέ κυρα-Όλγα;
-Καλά κάνω, μ'αρέσειιιι!
Ο Παναγιώτης εγάμηγε τη μάνα σου, την αδερφή σου, το σόι σου ολόκληρο.
Ο Παναγιώτης με τις διακόσες χιλιάδες τις έφαγε, πήρε αυτοκίνητα, το κάθε τι.
Εσείς γαμιόστε κούμπαροι και ΣΙΑ.
Εμένα το μουνjί μου είναι γαρύφαλλο. Εσάς τ' αρχίδια σας έχουνε πιάσει σκουλαμέντρα.
-Ρε, πες μου ρε μαλάκα μαγαζί.
-Ρε νά, ρε, σου λέω. Στο Ωλ Σταρ, στο μπαρ Γυρή.
Πώς σου φάνηκε αυτό.
Φέρε και το μαχαίρι σου μαζί.
Εσύυυυυυυυυυυυυυ! Μα, εσύ είσαι άντρας μ' αρχίδια και φοβήθηκες το κρύο;; Χαχαχαααα, τί ωραίος που είσαι μαλάκα!
Σύνελθε, ρε, καλά είσαι ή να βάλω τις φωνές;
Θυμάσαι που σε γάμαγα κι έλεγες Χριστός ανέστη;
Ο Κατσουράνης σε γαμεί;
-Λοιπόν, πούστη. Δω' μου την...τέτοιανε. Τη Μαρία.
-Άσ' τα φιλοσοφικά.
Χίλια δεν θα φτάσουν!
Τα λεφτά θα γίνουνε καλαμπόκι και κάστανα, και θα πάνε στη Ρουμανία.
Τι νομίζετε ότι είναι η Ρουμανία, κύριέ μου; Άγιος Παντελεήμονας;
Πίτσα με φυστικοβούτυρο.
Τα δεύτερα.
Νίκος Κούκος.
-Τι λες, παιδάκι μου, είσαι μεθυσμένος;
-Δεν είμαι μεθυσμένος, απλά είμαι νταής.
-Δε νομίζω η κόρη μου να κάνει παρέα με νταήδες.
-Το τι κάνει η κόρη σου άσε να το ξέρω εγώ καλύτερα, μωρή πουτάνα!
-Δε μου λες, μαστουρωμένος είσαι, καραγκιόζης είσαι, τι είσαι.
-Μαστουρωμένος και καβλωμένος.
Κύριος Άγγελος από Λιβανάτες.
Τον τσίμπησε μπάμπουρας.
Έχεις ήδη χάσει τη θέση σου.
Όχι βέβαια.
Πίνετε τσικουδιά;
Έχετε παρουσιάσει συμπτώματα λιγκοδίας;
-Από αυνανισμό;
-Ε, δεν ξέρω, υπάρχει.
Κερδίζετε έναν δονητή δύο εκατοστών.
Άλφα ρε γαβγάβ!
-Είμαστε ΈΚΑ.
-ΈΚΑ δεν είσατε;
-Ναι
-Ωραία.
-ΈΚΑ είσατε, έτσι;
-Ναι, ΈΚΑ είμαστε.
Σ' έχω μπανίσει ότι κάνεις μαλακίες.
Ποιο γάλα ρε κατσικοπόδαρε;
Έχει μπλέξει σε σπείρα με σπουργίτια.
Πόρνη!!!
-Αυτή τη στιγμή έγινε κάποια ειζγωρεί ή εισχωρεί σε κάποιο ηλεκτρονικό υπολογιστικό σύστημα;
-Χεχεχε, ακριβώς, σας φακελώσαμε.
-Μάλιστα. Ξέρετε, γιατί εγώ ασχολούμαι με τις ταβανόπροκες.
Πες μου πού είσαι και τι κάνjεις, τέλλλος.
Πες μου ότι είσαι άτριχος, αυτό μόνο.
Είμαι στον όνγκο.
