Tagged definitions (162)
Showing 21-30 from 162

Σημαίνει: Δεν επιθυμώ την μετάβαση στον προτεινόμενο τόπο, δεν επιθυμώ την υλοποίηση του αιτήματός σας, κοινώς αφήστε με ήσυχο.

Η έκφραση είναι ικανώς θεμελιωμένη στην μεσογειακή κουλτούρα και αντίληψη διότι:
α) ανατρέχει στην διαδεδομένη ματσό αντίληψη περί του ρόλου του άνδρα ως κυνηγού
β) συνάδει με την απόρριψη μετακινήσεων και πράξεων που δεν αποσκοπούν στην dolce vita (βλέπε και α.)
γ) εισάγει ένα τιραμισουρεαλιστικό τόνο χρησιμοποιημένη κατά κόρον και σε κάθε περίπτωση δ) προεξοφλεί την αρνητική απάντηση, ουσιαστικά εντείνοντας το επικοινωνιακό έλλειμμα που βιώνουν όλοι οι κατά τα άλλα πολύρρυτοι λαοί της Μεσογείου και δη της Νοτίου Χερσονήσου του Αίμου.

... αντί να κλάψω εγώ.

Τουτέστιν δεν με συγκίνησε καθόλου μα καθόλου αυτό που μου είπαν μόλις, άρα σιγά και μην κλάψω, θα το κάνει κάποιος άλλος για μένα, ποιος, ο υπάκουος σκύλος μου.

Αν δεν υπάρχει σκύλος, λέμε ό,τι ζώο υπάρχει. Αν δεν υπάρχει κανένα ζώο, λέμε πάλι «σκύλος».

Παλιό.

Ανάποδα: βάλε τη γαργαλιέρα στο (χ).

Μη βιάζεσαι τόσο, μην προσπαθείς τόσο, κοτάρα, θα σου σκιστεί το καλτσόν...

Μας το λένε όταν προσποιούμαστε ότι προσπαθούμε μια δουλειά επιμόνως χωρίς να τα καταφέρνουμε, επειδή κατά βάθος και κατά πλάτος αντικειμενικός μας στόχος είναι να κάνει κάποιος άλλος την αγγαρεία για λογαριασμό μας.

Το καλτσόν, που σκίζεται (βγάζει πόντους) με το τίποτε (το ακριβό, εννοείται, γιατί τα άλλα με τα 4837986 ντενιέ δεν χαμπαριάζουν ούτε από καύτρα) συμβολίζει εδώ το λεπτεπίλεπτον του ατόμου που καταπιάνεται με μια βαριά προσπάθεια που «δεν του αξίζει».

Είναι όμως και υπονοούμενο της παρθενιάς. Σα να λέμε σιγά που παιδεύεσαι τόσο λες και πρόκειται να σπάσεις την παρθενιά σου.

Βλ. και σκίζω καλτσόν για περαιτέρω σημασίες και σχόλια.

Είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται ως απάντηση σε κάποιον πρήχτη για ερωτήσεις που σχετίζονται με το φαγητό: «γιατί είναι έτσι; τι έχει μέσα;« κλπ.

Εϊτίλα σλανγκιά, από τις πρώτες, νομίζω, που έκαναν τον σοβαρό ελληνικό κόσμο να επιβεβαιωθεί οριστικά για το τραγικό γεγονότο ότι η γλώσσα μας έχει φτωχύνει.

Χρησιμοποιήθηκε πολύ από τους εφήβους, κόλλησε κάπως και στους μεγαλύτερους, και μετά πέθανε. Τώρα λέγεται μόνο από λείψανα των ογδόνταζ.

Σημαίνει αυτό που σημαίνει, αλλά είναι και έκφραση πασπαντού αντί του «όχι», ή αντί άλλης κουβέντας η οποία θα μας δυσκόλευε να την πούμε, ή αντί εισαγωγής στον κυρίως λόγο μας, κλπ.

Το καμία τονίζεται ιδιαιτέρως ναζιάρικα.

Ο καθένας, πας εις, πας έκαστος, κάθε καρυδιάς καρύδι -συνήθως με την απόχρωση του «ο κάθε μαλάκας».

Έκφραση που σχηματίστηκε εξαιτίας της δύσκολης κλίσης της αντωνυμίας πας (θηλ. πάσα, ουδ. παν). Επικράτησε το πιο εύηχο (η πάσα), αλλά με το αρσενικό άρθρο. Πιθανόν να έγινε το λάθος (ή να διατηρήθηκε) και για λόγους ρυθμού, προσωδίας, μελωδίας, ευφωνίας κουτουλουπού.

Έκφραση με την οποία υποτιμούμε την σοβαρότητα των λόγων ή των πράξεων ενός ανθρώπου, αλλά και αυτού του ίδιου συνολικά.

Έχει ένα υποβόσκον πατρονάρισμα· το «καλά» ως συμφωνία χρησιμοποιείται ειρωνικά/συγκαταβατικά (με την κακή έννοια). Την μισή δουλειά την κάνει η εκφορά, γι’ αυτό στον γραπτό λόγο συνήθως ακολουθείται από αποσιωπητικά - επιφυλάσσομαι για ανάρτηση ηχητικού.

Συγγενεύει με το ό,τι νά 'ναι, το φέξε μου και γλίστρησα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας κλπ. Λέγεται και «άι καλά».

Έκφραση που λέγεται κυρίως μόνη της, αλλά και με δεύτερο μέρος σε πολλές παραλλαγές, οι οποίες διατηρούν συνήθως το ίδιο μέτρο:

Νά 'χαμε να λέγαμε...

• βαρκούλες αρμενίζανε
• και να ξεγελιόμαστε
• κι αμπέλια να κλαδεύαμε/κουρεύαμε
• και μπάφους/φούντες/γόπες/κούτες να φουμέρναμε
• και τρίγωνο καρτέρι
• και νά 'χουμε να πούμε

Ο ρόλος της έκφρασης είναι μειωτικός της σοβαρότητας μιας κατάστασης, κάποιου πράγματος ή και ενός ανθρώπου. Επιμέρους σημασίες:

1. Κουβέντα να γίνεται:

2. Για τα μάτια, κατ' επίφαση, ανειλικρινώς:

3. Λόγια στην θέση των έργων (ως μη έδει):

4. Εκ του πονηρού, υστερόβουλα:

5. Λέμε τώρα:

6. Ανίκανος, ανάξιος, απατηλός, ο θεός να το κάνει, μούφα, δήθεν, ντεμέκ, αρχίδια:

7. Και λοιπές μαλακίες/παπαριές, και τα ρέστα παγωτά:

Λήμμα από το δημόσιο πρόχειρο (Khan). Συμβολή από jesus, εδώ.

Λίγα λόγια για, στρίβε λόγια, ή, σε παραλλαγή: κοντά τα χέρια σου.

Δηλαδή μη λες πολλά γιατί την την έκατσες μεγάλε, θα σε ανασκολοπήσω.

Μάγκικη προειδοποίηση για όποιον παραφέρεται.

Επεξηγηματικό που τονίζει την επεξήγηση που έχει ήδη και μόλις προηγηθεί. Γι' αυτό και μπαίνει πάντα στο τέλος της φράσης και προφέρεται με συρτό το -α, συνοδευόμενο από ταυτόχρονη διαπλάτυνση των ματιών, τράβηγμα του κορμού ελαφρά προς τα πίσω και ελαφρύ άνοιγμα και των δυο χεριών. Ένα μικρό θεατρικό που ενέχει παράπονο ή και μικρή ενόχληση προς το συνομιλητή με νόημα «έλα τώρα που δεν καταλαβαίνεις!!»