Στην μουσικοτεχνική σλανγκ, πεταλάδες αποκαλούνται οι οργανοπαίκτες (κυρίως κιθαρομπασίστες, αν και όχι μόνο ετούτοι) που χρησιμοποιούν πετάλια ή πεταλιέρες (μεμονωμένα πετάλια εφέ τύπου distortion, fuzz, wah, delay κ.α. ή συγκεντρωμένα σε ένα μηχάνημα) με σκοπό να διαμορφώσουν τον ήχο τους διαφορετικά απ' ότι θα ήταν εάν επέλεγαν να παίξουν καρφί. Η πρακτική αυτή συναντάται και σε γκρουποφάσεις, αλλά και σε πιο μοναχικές μουσικές εξερευνήσεις, σε πάρα πολλά είδη μουσικής -με εξαίρεση, ίσως, τα μουσικά ιδιώματα όπου το καρφί είναι άποψη.
Οπωσδήποτε ο ήχος του κάθε οργανοπαίκτη είναι πολύ σημαντικό πράγμα, είτε παίζει μόνος κι άμπαντος, είτε παίζει σε γκρουπ ή ακολουθεί επαγγελματική καριέρα. Τα πετάλια είναι εργαλεία και η χρήση τους μπορεί να βοηθήσει κάποιον στο να δώσει ένα πιο προσωπικό στίγμα, ενώ μπορούν εξίσου να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης, εκτελεστικά ή και συνθετικά ακόμη. Όμως, πολλοί πεταλάδες από κάποιο σημείο και μετά ενδέχεται να αναπτύξουν το λεγόμενο GAS (Gear Aquisition Syndrome), οι ασθενείς του οποίου διακατέχονται από μία ξέφρενη μανία να αγοράζουν συνεχώς εξοπλισμό (ασχέτως τύπου) και να αναβαθμίζουν το rig τους. Επίσης, υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση (καθόλου σπάνια, ειδικά σε πιο μικρές ηλικίες): ο οργανοπαίκτης μπορεί να έχει ένα σετ από μπλιμπλίκια που να περιλαμβάνει της Παναγιάς τα μάτια, και να επιλέγει πολύ συγκεκριμένους προκάτ ήχους, ή να μην παίζει τίποτα παραπάνω από πολύ βασικά, έως και παιδικά πράγματα στο όργανό του. Με λίγη θέληση όμως από την πλευρά του, καθώς και με εξωτερική βοήθεια, τα πάντα διορθώνονται -αν όχι επιτόπου, τότε σίγουρα με τον καιρό και την συσσώρευση εμπειρίας. Η πραγματικά δημιουργική χρήση των πεταλιών κάθε τύπου (καθώς και οποιουδήποτε μουσικού εξοπλισμού) θέλει ψάξιμο, και δεν πετυχαίνεται ποτέ με την καλημέρα.
Μία άλλη περίπτωση πεταλάδων είναι οι κατασκευαστές τέτοιων πεταλιών, είτε ως ονομαστές εταιρείες εξοπλισμού, είτε ως μοναχικοί, μερακλήδες και καραψαγμένοι τεχνίτες (που βαράνε όμως τις κατασκευές τους στο Θεό).
Μία εναλλακτική εκδοχή της λέξης είναι πεταλάκηδες.
Παραγγελιά στην ερημιά, στη μοναξιά και στον καημό μου από τον Δεινόσαυρο.
υπάρχουν άπειρες κόπιες αυτού του πεταλιού, σχεδόν όλοι οι «πεταλάδες» φτιάχνουν από μια δική τους έκδοση! Είναι πολύ απλή κατασκευή και πάρα πολύ καλό πετάλι, εγώ έχω κάνει ένα από τις οδηγείς που δίνει αυτό το site και το έχω σχεδόν πάντα ανοιχτό. Αν πιάνουν τα χέρια σου με το κολλητήρι δοκίμασε το (Από εδώ)
Α! Δοκίμασα κ την κιθάρα κ όλα τα πετάλια. Η κιθάρα δεν είχε πρόβλημα, ενώ τα πετάλια που έβγαζαν αυτόν τον θόρυβο ήταν το overdrive κ ο κομπρέσσορας όταν δεν τοποθετούσα το noise reduction. (πάντως τόσοι πεταλάδες κυκλοφορούν, κανέναν δεν τον ενοχλεί αυτός ο θόρυβος ή μόνο εγώ είμαι ο γκαντέμης της παρέας, που μου έτυχε το πρόβλημα αυτό, τελικά;) (Από εδώ)
Σαφώς καιι μια πεταλιέρα ή ένα midi controller θα είναι πιο βολικό σε ακραίες αλλαγές σε ήχους, αν συνηθίσεις όμως μπορείς να έχεις την ίδια ευελιξία και με πετάλια :). Μπορούν να σου το επιβεβαιώσουν ένα σωρό πεταλάκηδες αυτό (Από εδώ)
