Πρέζα λέμε μεταφορικά κάτι (κατάσταση, σχέση) που, από κει που μας ήταν μια απλή συνήθεια, έχει γίνει βαριά εξάρτηση, ακριβώς όπως η πρέζα που άπαξ και πιάσεις δουλειές με δαύτη δεν κόβεται εύκολα ή δεν κόβεται καθόλου.
«Πρέζα του 'χει γίνει το σλανγκρ, μια μέρα να μη μπει παθαίνει σύνδρομο στέρησης», θα έλεγε κανείς κάποτε για τον Γκατσμαν που τελικά χάθηκε από το προσκήνιο.
