Το αναφορικό μέρος συνήθους παρομοίωσης, με δεικτικό μέρος κάποιον που πετάγεται εκεί όπου δεν θεωρείται ότι έχει δουλειά να μιλάει, φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν.

Το πέος του κόκορα είναι μικρό μεν (δηλαδή, δεν το 'χω μετρήσει κιόλας, αλλά φαντάζομαι ότι πόσο πια να 'ναι;), αλλά λίαν δραστήριο. Έτσι κι αυτός που πετάγεται όλη την ώρα χωρίς να έχει ζητηθεί η γνώμη του, χαρακτηρίζεται μ' αυτή την παρομοίωση ως μικρός, «λίγος», ασήμαντος, αλλά και που δεν εννοεί να κάτσει στ' αβγά του.

Για μια περαιτέρω ερμηνεία της έκφρασης ισχύουν όσα εύστοχα γράφτηκαν στο συνώνυμο λήμμα πορδή του κάβουρα.

Η φράση ψωλή του κόκκορα χρησιμοποιείται επίσης υποτιμητικά/υβριστικά για κάποιον, λόγω του μικρού μεγέθους του πέους του κόκκορα (τουλάχιστον σε σύγκριση με το ανθρώπινο).

Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται όταν κάποιος επεμβαίνει σε μία συζήτηση με αγένεια για να πετάξει/να πει κάποια ανοησία/παπαριά.