Comments by poniroskylo (1690)
Showing 1501-1530 from 1690
Υπάρχει και αυτό: απ' το μουνί στον κώλο
Μπράβο! Αν ήξερες πόσο καιρό την ψάχνω αυτή την ετυμολογία ...
Πώς προκύπτει;
Το τριολέ λέγεται και στον χώρο του μπριτζ. Το μπριτζ, ως γνωστόν, θέλει τέσσερις παίκτες αλλά υπάρχει μια παραλλαγή, το τριολέ, δίκην προπόνησης αν υπάρχουν τρεις καμμένοι και δεν υπάρχει τέταρτος. Μιλάμε για μεγάλη απόγνωση.
Ξέρουμε τίποτε περισότερο γι' αυτή τη λέξη; Μόνον ως επώνυμο την ξέρω.
Σίγουρα όχι.
Τι να σου πω; Εγώ τσιμπράγκαλα το ήξερα και έτσι το είχα ανεβάσει. Βέβαια, τώρα γνωρίζω ότι ανήκω σε μια θλιβερή μειοψηφία. Το γκουγκλ προ διλέπτου έδινε 4,650 συμπράγκαλα + 50 σιμπράγκαλα και μόλις 616 τσιμπράγκαλα. Μήπως το τσιμπράγκαλα έρχεται λίγο πιο βόρειο, ή λίγο πιο σμυρνιό; Δεν ξέρω.
Ουάου! Η λέξη έλειπε και ο ορισμός γαμάτος. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Δεν είναι τούρκικο. Το νεκροταφείο στα τούρκικα είναι mezarlik ή kabristan.
Αυτή και άλλες ανάλογες παρωδίες της τούρκικης γλώσσας μπορείς να βρεις εδώ και εδώ και σε πολλές άλλες σελίδες του Ελληνόφωνου Ίντερνετ. Γιατί δεν τ' ανεβάζεις όλα; Εμένα προσωπικά δεν μ' αρέσουν αλλά αυτό δεν σημαίνει και τίποτε.
Επίσης, άλλο παράδειγμα από το «Τον Χάρο τον αντάμωσαν» του Τούντα από το 1935.
Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς: Τι κάνουνε τ’ αλάνια;
Βρίσκουν νταμίρα, έχουν λουλά, ή κάθουνται χαρμάνια;
Κακοτράχαλος, όταν αναφέρεται σε ανθρώπους, είναι ο άγριος, ο δύστροπος, ο ζόρικος τύπος. Και δεν νομίζω ότι είναι slang.
Η έκφραση είναι το μουνί σέρνει καράβι ή το μουνί σέρνει καϊκι. Έχω την εντύπωση ότι όταν ο ποιητής έλεγε καράβι, καράβι εννοούσε και όχι άντρα. Είναι, νομίζω, μια μεταφορά που θέλει να δείξει, μέσω της υπερβολής, τη δύναμη που έχουν οι γυναίκες. Αν κάποιος είναι σίγουρος για τη σημασία και ξέρει και κάτι για την προέλευση της έκφρασης ας την ανεβάσει ως λήμμα χωριστό.
Α, ναι ... η λέξη του λήμματος συνήθως μπαίνει και κάπου στο παράδειγμα ...
Ρισπέκτ. Αυτή δεν είναι φωτογραφία, είναι σύνοψη σεναρίου ... «Όλη τη νύχτα έβρεχε αδιάκοπα. Το μικρό χωριό στους πρόποδες των Ουκρανικών Καρπαθίων ...»
Dear GATZMAN, Τις τελευταίες μέρες έγινε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στην αρχική σελίδα για το τι θεωρούν οι χρήστες καταχωρίσιμο σε αυτό το site - δεν ξέρω αν την είδες. Και, επειδή την έχουμε πρόσφατη αυτή τη συζήτηση, από ενδιαφέρον ρωτάω: Γιατί καταχωρίζεις αυτή τη λέξη; Δεν είναι ούτε slang ούτε αργκό ούτε αδόκιμη. Είναι μια λέξη μεσαιωνική της Κρητικής διαλέκτου (υπάρχει και στον Ερωτόκριτο), έχει ενσωματωθεί στην καθομιλουμένη εδώ και αιώνες, έχει γραφτεί χιλιάδες φορές και υπάρχει σε όλα τα λεξικά. Και οι δυο διαφορετικοί ορισμοί που δίνεις είναι επίσης παγκοίνως γνωστοί και αποδεκτοί και απλώς εξειδικεύουν τη βασική σημασία της λέξης: τρελός, άφρων.
Πολύ ενδιαφέρουσα λέξη. Χρησιμοποιείται μόνο για αυτοκίνητα ή και γενικότερα;
*Αντιγράφω από το http://taxalia.blogspot.com.*
14 Σεπτεμβρίου 1957, 51 χρόνια πριν: Ο κύριος της φωτογραφίας, είναι ο Δημήτρης Βακόνδιος (μακαρίτης πια), πωλητής στο περίπτερο καφέδων και προϊόντων επεξεργασμένου γάλακτος του εισαγωγέα Ανδρέα Δρίτσα, που ήταν εκθέτης, στο περίπτερο 10 της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και μη διαθέτοντας ζεστό νερό έβαλε στιγμιαίο καφέ σ' ένα ποτήρι με κρύο νερό, το κούνησε, ο αφρός ξεχείλισε, το κοστούμι γέμισε λεκέδες, αλλά γεννηθείτω... φραπές.
Και από τη Βικιπαίδεια, στο λήμμα φραπέ.
Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.
Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την Νεστλέ. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.
Είναι σωστό ότι ο κότσος, εν προκειμένω, δεν αναφέρεται στην κλασσική κόμμωση αλλά στο υποκοριστικό του ονόματος Κώστας; Κι αν είναι έτσι, δεν θα έπρεπε να γράφεται «πιάνω κώτσο»; Στον προφορικό λόγο δεν έχει σημασία αλλά, πιστέψτε με, επηρεάζει τις παρέες που κάνει το λήμμα στην αναζήτηση του google.
Βρήκα κάτι σχετικό εδώ και εδώ. Το καταθέτω κι αν κάποιος ξέρει κάτι παραπάνω ας το πει.
Ο μαγλατάς φαίνεται να είναι λέξη Κρητική και όντως Τουρκικής προέλευσης. Απαντάται, λέει, στην Τουρκοκρητική Ελληνόγλωση λογοτεχνία - γουάου!... τι μαθαίνει ο άνθρωπος ... Ως σημασίες δίνονται: πρόβλημα, μανούρα, απάτη, αθέτηση υποχρέωσης.
Βιολί. Το πουλί βιολί.
Ατός πα ο Εϊσιτζίδης, πόντιος εν; Τεμέτερος;
Και μια και τόφερε η κουβέντα, το Μποδοσάκης, ή Μποντοσάκης, είναι υποκοριστικό του Μποντός που είναι η Τούρκικη/Αρμενική/Καραμανλίδικη εκδοχή του Πρόδρομος. Ο Μποδοσάκης είχε γεννηθεί κοντά στην Καισάρεια και ήταν, νομίζω, Καραμανλής.
Αρχηγέ, όχι. Πίστεψε με. Δεν την έδιωξε απλώς, στο στυλ «φύγε τώρα μανίτσα μου που έχω μια δουλειά και θα τα πούμε αύριο». Όχι. Την χώρισε. Διέλυσε την σχέση. Της έδωσε τα βάγια. Με άλλα λόγια, την έστειλε. Υπάρχουν και τέτοιοι τύποι.
Πού δηλαδή;
@prasas: Το εννοείς ότι η λέξη τονίζεται μια συλλαβή πριν από την προπαραλήγουσα; Αν ναι, είναι η πρώτη λέξη που συναντώ που παραβαίνει τον κανόνα των τριών συλλαβών - δηλαδή, ότι όλες οι λέξεις στα Ελληνικά τονίζονται σε μια από τις τρεις τελευταίες συλλαβές. Πολύ ενδιαφέρον αν είναι έτσι.
Βλέπε και Ψαλμοί Δαυίδ, 140:3 ...
Όπως και ανθυ-καν-τίποτας. Ή, φωνητικά στα Χαλκιδιώτικα, ανθκαdiπτας.
Τάσσομαι κατά των διαγραφών. Κι άμα είχαμε φόρουμ θα εξηγούσα και γιατί.
Έσκισες.
Εφ' όσον φαίνεται να υπάρχει διάθεση για κουβέντα τέτοια, ΟΚ αλλά καλύτερα σ' ένα χαλαρό φόρουμ. Τα σχόλια ας μείνουν ως σχόλια επί των λημμάτων.
@ CL, εντάξει, αυτό να το συζητήσουμε - και είναι μεγάλη κι ενδιαφέρουσα συζήτηση. Πάντως συννενοηθήκαμε. Νομίζω ότι κατάλαβα τι εννοείς εκεί με τα παραγλωσσικά, κατάλαβες κι εσύ ότι δεν ήταν άκριτο copy-paste ... μια χαρά και πάμε γι'αλλα. :)
Είμαστε σίγουροι γι' αυτό; Το μόνο άλλο μέρος όπου βρήκα τη λέξη είναι σ' ένα Χιώτικο γλωσσάρι κι εκεί η σημασία της δίνεται ως πόδι.