- όσαντε στην Κρήτη με τίποτα. Κρήτη εγαμιότανε στον ενικό, εγαμιούντανε στον πληθυντικό, αν υποθέσουμε ότι το ρήμα θα το προτιμούσαν έναντι άλλων.
Θα πέσει η διάκριση σε παιδεία και μόρφωση, λέει τα δικά του εκεί πέρα αλλά δώσε βάση γιατί το βάζει κάθε χρόνο. Τα υπόλοιπα μια ανάγνωση.
και είναι αυτό που ο χότζας έχει λημματογραφήσει ως πουστρομανιέρα.
Χότζμαν, έγραψες. Να συμπληρώσω ένα προβληματισμό μου και θα μου πεις εσύ πόσα μόρια πιάνει: το να πεις ότι αυτό το σύστημα σος, αντισος, ύλη και μόνον ύλη, εξετάσεις και μόνον εξετάσεις κλπ ανταμοίβει ένα τύπο διαβάσματος και τιμωρεί έναν άλλο είναι πολύ βασικό.
Αλλά θα ήταν ενδιαφέρον να συσχετιστεί το ένα ή το άλλο είδος διαβάσματος με την κοινωνικοοικονομική προέλευση - κατάσταση – δεν ξέρω αν το έχει κάνει κανένας.
Το διάβασμα με σος ήταν για μένα πάντα το διάβασμα των προνομιούχων και μιας στάσης τύπου belle indifference. Το ότι ήταν και το διάβασμα των τεμπελοσκυλιάζοντων ανεξαρτήτως τάξης και προέλευσης, μπορούμε να το δούμε και ως κοινωνιολογικό ξεκάρφωμα. Το να ξέρεις να επενδύεις σε κάποια τμήματα γνώσης, αφήνοντας τα υπόλοιπα αναπαημένα, το να μην σε κατακλύζει άγχος για αυτό κ.λπ. δεν έχει να κάνει μόνο με το αν είσαι αγχώδης ή όχι, αλλά με το σε πιο βαθμό έχεις πιάσει ένα βασικό νόημα στην ακαδημία, το ότι η εξειδικευμένη ολιγομάθια είναι μια χαρά για όσους στοχεύουν σε μια καλούτσικη θέση κάτω από τον ήλιο, ούτε πολύ ψηλά, αλλά σωποδήποτε όμως ούτε χαμηλά ή και επουδενεί όχι εκτός – γενικότερου- νυμφώνος. Όχι τυχαία, θεωρώ, μια τέτοια στάση ευνοείται και ευνοεί τα συγκεκριμένα υποκείμενα όσο ανεβαίνουν τις ακαδημαϊκές βαθμίδες, μάστερ, πουτσουντί: κάνε καλά αυτό που ξέρεις ή που σου λέμε, βρες και διάβασε εξειδικευμένες βιβλιογραφίες, μάθε να αποκλείεις από το αντιληπτικό σου πεδίο ότι θα λειτουργούσε ως περισπασμό εκτός κι αν θα μπορούσες τσάτρα πάτρα να το ενσωματώσεις. Κλπ κλπ Αυτούς που σήμερα λέγονται και doers.
Τι γίνεται με τα μπατίρια και τα χωριατόπαιδα της πόλης και του άστεως που αργούν να ξεσυνηθίσουν ή που έχουν άδολες αγάπες για την επιστήμη τους, και θαρρούν ότι γνώση = ύλη = εξετάσεις, και όχι γνώση = επιλογές; Συνεργεία κι άλλων γεγονότων, πιθανότατα την πατάνε μεσομακροπρόθεσμα, κι ας είναι καλοί “στο πανεπιστήμιο«.
Μιλάω για τα πράγματα ως τάσεις, και φυσικά κάθε επιστήμη έχει την ιδιομορφία τους, και το σχόλιό μου, το ξέρω, έχει ένα γερασμένο bourdieuισμό, αλλά δε μπορούσα να μην το πω.
patsis μέγα σχόλιο.
σπεκ στον χαν για το ότι εντόπισε ένα αψιδωτό χαρακτηριστικό της αναλυτικής φιλοσοφίας. Πράγματι, η κατάσταση εκεί είναι προκλητική για τον οποιονδήποτε νιώθει ότι το μωρό επίσης είναι άξιο να πεταχτεί.
Παιδιά, ευτυχώς υπάρχουν τόσο πολλές ακόμη παπαχελληνικούρες εκεί έξω!
Ένα σύνθημα της μνημονιακής εποχής:
«Δεν θέλουμε λεφτά, δεν θέλουμε δουλειές, θέλουμε το ΣΚΑΪ ν'ακούμε παπαριές»
- Καλησπέρα σας! Έχετε αγκαζάρει τραπέζι;
- Βασίλης Τσίλης. Έχω ένα ρεζερβουάρ για δώδεκα άτομα.
- Περάστε παρακαλώ...
(η έναρξη του τραγουδιού «το τρίκυκλο» του Πιλάλα.
Μπράβο ΜΧΣ. Πολύ καλή ιδέα. Νομίζω εκφράζω και τους υπολοίπους.
Νομίζω η αυτοδιαχείριση ανοίγει πλατιά τις λεωφόρους (autoban) για να συμμετάσχουν οι μάζες στο νέο σλανγκ. Δε θα πρέπει να χαθεί αυτή η ευκαιρία.
υπερμήδιον
και δεν το αυτοδιαχειριζόμαστε; και δεν το αυτοδιαχειριστήκαμε... τελικά σιγά το λήμμα (μετά τον ορισμό) αποκτά και αυτό τη συζήτηση που του αξίζει. Το καραβάνι θα προχωρήσει, οι κροκόδειλοι ας έρπουν. Εγώ μέσα είμαι (πάμε τώρα για ένα ποτάκι;..)
Εγώ φανταζόμουν την αξιοποίηση του κουμπιού Νέα.
Κοίτα Βράστα, όταν εγώ αισθάνομαι ευγνώμων ότι ένα ο,τιδήποτε μου επιτρέπει να λέω τη γνώμη μου για αυτό το ο,τιδήποτε, ακόμα κι αν αυτή η γνώμη στρέφεται ενάντια στην όποια κανονικότητα ενυπάρχει σ΄αυτό, τότε... αυτό το ο.τιδήποτε έχει πάρει την κάτω βόλτα... Τέλος πάντων, δεν ξέρω τι εννοείς με τη λέξη παραμετροποίηση αλλά αν την εννοείς με την τεχνική, τεχνολογική πλευρά δε σχετίζεται με τις οργανωτικές αλλαγές που είχα κατά νου και των οποίων είχα κάνει ένα περίγραμμα στο προλινκαρισθέν λήμμα. Πέραν αυτού και επί προσωπικού, δεν κινούμαι στη ζωή στη βάσει στραβωμάτων, χολωμάτων και γενικά ξενερωμάτων, πεισμάτων και πεισματικών, πλην των περιπτώσεων προσβολής ή εκμετάλλευσης, κάτι που δε συνέβη εδώ.
Μ΄αυτά και μ΄αυτά το σλανγκ ως δημόσιο, δημοκρατικό και συνεργατικό πρότζεκτ ψιλοχρεωκοπεί κατά τη γνώμη μου. Είχε σε κάποιες φάσεις του μια ιδιότυπη αυτορρύθμιση, ικανή να απηχεί κάτι γνήσιο σε σχέση με τη γλώσσα. Είχε σχεδόν μια οσμή. Αλλά για μένα τώρα μαραίνεται. Την ευθύνη για μένα έχει πρώτιστα η ομάδα των μοντς η οποία δεν του επέτρεψε να αναπτυχθεί δημοκρατικά. Κλάψε κροκόδειλε!
@βίκαρ και ιρονικ. Μα είναι δυνατόν μόλις ανακύπτει μια δυσκολία ή μια διαφωνία να μετατρέπεται σε τεχνικό σύστημα διαχείρισης τρολιών και σχολίων όταν είναι ζήτημα ουσίας του περιεχομένου του σάιτ; Είναι δυνατόν να γίνεται επίκληση της κακής μας μοίρας όταν δεν έγινε κανένα βήμα από τη διαχείριση του σάιτ στην κατεύθυνση του να ληφθεί υπόψη η μεγάλη και ουσιαστική συζήτηση στο λήμμα σλανγκ πριν από δύο χρόνια; Ε, όχι, συμμετέχουμε στο σλανγκ όπως και σε πολλά άλλα πράγματα που τα αγαπάμε και συνεχίζουμε να συμμετέχουμε με τον τρόπο που ξέρουμε να αγαπάμε.
Σ' ότι αφορά το λήμμα, έχει την συζήτηση που του αξίζει. Είναι, δηλαδή, βλαμμένος ο τζήζας; Είναι αφελής ο σφυρίζων; Είναι τρολ ο γράφων; Δε νομίζω.
Εντάξει, μέχρι να έρθει κάποιος αναγνώστης με κριτική ικανότητα, ελπίζω να κάνει η κριτική του γράφοντος. Σφυρίζοντα, ότι ο ο βήχας και ο συστημισμός δεν κρύβονται είναι γεγονός αντικειμενικό. Αν και τα ουσιαστικά σου σε προσεκτική ανάγνωση δε φαίνεται να είναι φορείς του συστημισμού, τα ρήματά σου είναι θεμουφύλαε... ξεπήδησαν, γεννήθηκαν, αποκαλούνται, τρέφουν περιφρόνηση, συγχωρεί, πρεσβεύουν, ακολουθούν, προέρχονται κ.λπ.... Παπαπά, δικαιώς ο Τζήζους τα πήρε, είναι πολύ συστημικά αυτά τα ρήματα, να βάλουμε άλλα.
Έχει σχέση πιθανόν με το εξής παλιό, πανελλήνιο και υποχρεωτικό έθιμο: τα νεογέννητα, αφού τα έπλεναν και σιγουρεύονταν ότι δεν είχαν πετάξει το μωρό μαζί με το απόπλυμα τα αλάτιζαν προτού τα σπαργανώσουν, με ένα διάλυμα αλατιού ή και χοντρό αλάτι, σε όλο το σώμα ή τελετουργικά σε ορισμένα σημεία. Αυτή η πρωτόγονη μορφή αντισηψίας και προστασίας από δερματικά είχε περιλάβει το μαγικό νόημα να γίνει το παιδί «νόστιμο», να μη λέει «ανοστιές» κ.λπ. Επίσης, καμιά φορά που η γυναίκα γεννούσε προτού προλάβει να έρθει η μαμή, η μαμή όταν τελικά ερχόταν για να μη χάσει την αμοιβή το ξεσπαργάνωνε το βρέφος και το ξαναλάτιζε (εξού και το σχετικώς διαδεδομένο επώνυμο Ξανάλατος).
Πουτσανάλατος, λοιπόν, τι να σημαίνει; Να σημαίνει ότι ακόμα είναι τόσο νιάνιαρο που δεν του έχουνε αλατίσει την πούτσα - συνεκδοχικά, το σώμα; Μήπως τον πουτσανάλατο καθώς τον αλατίζανε τον κρατούσανε από το μόριο (δε θέλω να το φαντάζομαι) και έτσι έμεινε από το πουλί του τρωτός στις ανοστιές, δηλαδή χωρίς νοστιμάδα ως άθρωπος;
Πάντως σίγουρα η πούτσα φαίνεται να είναι κάτι σαν την κρέπα: αν δεν είναι ούτε αλμυρή ούτε γλυκιά είναι βασικά άνοστη.
Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Θεωρώ ότι οι απόψεις σου Σαλίνα και Ιρονίκ τσουβαλιάζουν χιλιάδες διαφορετικά πράγματα.
Και για να πω κάτι ίσως πιο ενδιαφέρον και πρωτότυπο, θεωρώ ότι στην παρούσα φάση και κοινωνία, η βία δε μετουσιώνεται ούτε σε δημιουργικότητα ούτε σε ωραίες ιδέες ούτε σε συμμετοχικά - διοδραστικά καλλιτεχνικά projects και παρουσιάσεις Tedex, αλλά στην υψηλή τέχνη του εκ-βια-σμού. Δεν ξέρω αν αξίζει να ονομαστεί αυτό μετουσίωση, αλλά πάντως μοιάζει με μετουσίωση, όπως το όνειρο με τον εφιάλτη. Όπως ακριβώς μοιάζει η δημοκρατία μας με δικτατορία.
Δηλαδή,«καταπιέζω τη βία απ'όπου κι αν προέρχεται»;
@ σφυρίζων: όχι απαραίτητα. Δηλαδή δε νομίζω αγαπητέ Σφυρίζοντα ότι χαίρεσαι με την συμφορά του άλλου. Αλλά δυστυχώς κι αν χαιρόσουν, θα ήσουνα αναγκασμένος τα ίδια να γράψεις.
Ιρον απλώς μου τη σπάει όταν λες ότι δεν κατάλαβες το σχόλιο, το βρίσκω λιγάκι πατρονάιζινγκ. Η απάντηση μου στο Χότζα είναι ειλικρινής, ο λαός αποκαλεί κακομοίρη όποιον χαίρεται με την κακή μοίρα του άλλου. Δεν υπονοώ κάτι, στηλιτεύω συμπεριφορές, όχι προσώπατα, το κάνω κι αυτό, σπάνια.
ε και 'γω δεν έχω ιδέα τι είναι τα partagas
α κακομοίρης
β κακομοίρης
Επίσης το «ποιο μέρος του x δεν καταλαβαίνεις;» (which part of x you don't understand;) όπου x κάποια γείωση ή κάποια βρισιά.
ναι, πιστεύω, άμα το γουγουλίξεις έχει αποτέλεσματα.
ωραίο και ευφάνταστο. Φακλανιζέ! Μα που τα βρίσκεις;
πολύ καλό.
Η πιο εκτενής συζήτηση, εν πολλοίς με ενσωμάτωση παλαιότερων παρατηρήσεων και συζητήσεων, έχει γίνει στο λήμμα συμισιακός. Εκεί είχε γίνει προσπάθεια να προσδιοριστεί τι από τις τοπικές λέξεις είναι σλαγκ / χωράει / συγχωριέται στο site.
Τώρα που ο σύντεκνος βρήκε τον αναδεξιμιό είναι καιρός να του πούμε ότι αυτά δεν είναι επουδενεί σλανγκ, εφόσον είναι δόκιμες και καθωσπρέπει λέξεις στο τοπικό γλωσσικό τους συγκείμενο, και δεν αξιοποιούνται με συνέπεια σλανγκικώς (δηλαδή, μεταφορικά για να υπονοήσουν μη καθωσπρέπει νοήματα). Είχα γράψει ότι δεν είναι σλανγκ τα λήμματα οικοσκευής κλπ «για μπαουλοντίβανα» και προφ ούτε τα αρχιτεκτονικά στοιχεία όπως ο ρεύτης, ή τα φαγητά όπως η μπουζοπουλα ή λέξεις για το σόι, όπως μπατζανάκης κ.λπ.
Σαλίνα, αν αυτό που λες για τις καθαρευουσιάνικες λέξεις σχετίζεται με αυτά που είχα γράψει στον σλανγιωτατισμό δεν έχουν σχέση με εδώ. Ο αναδεξιμιός δεν είναι το λόγιο και πιο εύσχημο αλλά εξίσου ηχηρό και δηκτικό συνώνυμο κάποιας αδόκιμης λέξης.