Comments by xalikoutis (1989)
Showing 481-510 from 1989
Δεν είναι τίποτα αγαπητέ beth, απλά προσεβλήθης από το PSS (Psychology Student Syndrome) που διαβάζει ψυχοπαθολογία και νομίζει ότι τα έχει όλα (εκτός από PSS).
@john black: δεν έχω ιδέα από μπουζούκια αλλά ένα κοινωνιογλωσσίδι τσάτρα πάτρα το έχω αναφορικά με το λήμμα.... μου φαίνεται, λοιπόν, ότι στην αργκό κάποια στιγμή όλα έγιναν τέλεια, μετά άρχισαν να μην υπάρχουν και τώρα όλοι αναρωτιούνται ποιοι είναι.
Ευχαριστώ το δεύτερο τη τάξει του Ράιχ Υπουργό Προπαγάνδας K.Han, που εμίλησε για το πώς σφυρηλατούμε εντός του κινήματός μας την αρχήν της συντροφικότητος.
Σλανγκικέ Λαέ,
η στιγμή την οποία περιμέναμε εδώ και 4 χρόνια ήρθε επιτέλους. Το σάι επιτελους εξύπνησε. Και σας το λέγω με υπερηφάνεια, ότι αν όλος ο σλανγκικός λαός εμφορούνταν από το πνεύμα της ατσαλένιας θελήσεως από το οποίο ημείς εμφορούμεθα, το σάι δε θα μασήσει τον πούτσον του εις το διηνεκές.
Υιοθετήσαμε και ημείς την αρχήν την ηγεσίας, την έννοιαν της αρχής. Και είναι αυτό μια θυσία με βαρύ κόστος, λέγουν όσοι έκαμαν τον σλανγκικόν λαόν να τρέχει πίσω από την ψευδαίσθηση της δημοκρατικής βαθμολογήσεως και την αγοραία αρχή των μεγάλων αριθμών. Καταργώντας από σήμερον αυτάς, δεχόμεθα πάντως να απαντήσωμεν εις εκείνους που ομιλούν δια μιαν δικτατορίαν του ενός. Και να τους ειπούμε ότι της αρχής μας δε θα ηγείται εις μόνον δικτάτωρ, αλλά χίλιοι, χιλιάδες δικτάτορες, δια την ακρίβειαν, 4.245 δικτάτορες, καθείς εις την θέσιν του.
Εκερδίσαμεν δημοκρατικώς την εξουσίαν, αλλά τούτο δε σημαίνει ότι θα επιτρέψομε στας φαυλότητας να συνεχίσουν. Η αιματηρή και διχαστική διαμάχη μεταξύ παρεακίων, κλικών, μοντουλαριστών και λοιπών παρασίτων, οι αλληλοκατηγορίες, οι μπαγαποντοδοσίες, οι κατολίσθες και οι αποκλεισμοί θα παύσουν. Από τώρα και εις το εξής, θα βαθμολογώ εγώ.
Δια τούτο, δεν τρέφω ψευδαισθήσεις: το κίνημα μας εκέρδισε την εξουσίαν, τώρα θα πρέπει να κερδίσει και τον σλανγκικόν λαόν. Και τούτο θα είναι ένας μακρύς, δύσκολος αγών, ο δικός μου αγών, mein Slangmpf.
Η ευεργετική δράσις, ωστόσο, του χιλιόχρονου Ράιχ μου ήδη διαφαίνεται..
- Ήδη νεαρές κορασίδες του έθνους δηλώνουν τη διαθεσιμότητά των εις την υπηρεσίαν της αναπαραγωγής της φυλής και την ανάπαυσιν του σλανγκεργάτου με το ωραίο χαμόγελο.
- Ήδη ακάματοι ήρωες του έθνους που έπεσαν θύματα του φατριασμού απεκαταστάθησαν.και τους αποδίδονται αι πρέπουσαι τιμές.
- Ήδη ελπιδοφόροι νεαροί, αυθεντικά γεννήματα της σλανγκαρείας φυλής, δημιουργούν τον πυρήνα της νέας σλανγκικής εποχής, το Νέο Παρεάκι, το αφοσιωμένο εις την παραγωγήν των αναγκαίων του έθνους-σάιτος και μόνον.
- Και δεσμευόμεθα ότι θα πατάξομε τον τρολισμόν, και θα πετύχομε την διοχέτευσιν της μάταιης ζωτικότητός του εις κοινωφελήν εργασίαν (χτένισμα ορισμών-μοντουλάρισμα).
Δεν μου προσήκει το να μιλώ πολύ. Το μόνον που πρέπει να προσθέσω απευθύνεται στην επιχειρηματικήν τάξιν του σάιτος, την οποία διαβεβαιώ ότι δεν διακείμεθα αρνητικώς προς αυτήν. Η επανάστασις μας είναι ηθική και πολιτική, και δε θα διαταράξει τα οικονομικάς δομάς και υποδομάς του σάιτος. Σας θελομε συμμάχους, Ρουμάνε.
Στο όνομα του Κινήματος μας, και όλων των Σλανγιστών που δεν είναι πλέον μαζί μας.
Ζιγκ Χαλ Ικούτης, Ζιγκ Χαλ Ικούτης!
κορίτσια καλωσήρθατε στην παρέα μας
Στη δε Κρήτη λέγεται «λουρίδι» (ναι, είχαμε κι εμείς πανξ).
Φοβερό.
Τρελό σχόλιο το αποπάνω...
... Stabby: characterized by a desire to stab something; angry or frustrated
ήταν ένας από τους 10 νεολογισμούς του μήνα Απρίλη για το λεξικό Merriam Webster.
Χωρίς πλάκα τώρα, η ανάλυση της ιρονικ υποδειγματική.
Δε θίγω ΠΟΤΕ άτομα της κλίκας.
Αυτός ο φεμινισμός των νεοελληνίδων αρχίζει και κουράζει.
Για την κατάληξη -άκιας κάτι είχα γράψει στο λήμμα -όβιος, -όβια
Ακριβώς... χθες στον ημιτελικό φάιναλ φορ Παρτιζάν - Ολυμπιακός είπε τα εξής: για τον Τσίλντρες ότι «πήρε το νόμο στα χέρια του» και για την αγωνία στην παράταση το εξής: «για να δούμε τι θα δούμε, να το πω με αυτή τη λαϊκή έκφραση, που μπορεί να δηλώσει τη στοιχειώδη προσμονή μας».
σέβας χάνκι... πρέπει να είναι σκουντισμός.
σέβας πάτσμαν... επιπλέον, δεν έχουμε στο σάι ούτε το «ο άπλας»...
άγιβε, να το γράψεις, white robe crime.
Μπέτα ντάνκερ... μακρύς χρόνος όχι βλέπω!
Γιατρέ μου, πολύ καλά στα λέει η Μes.
Mes, κι εσύ μού 'λειψες και όλοι στην... κλίκα.
Κι εμένα μου αρέσει η συζήτηση, εκτός από τις προσβολές...
Με βάση την τραγικότατη φράση «του έμεινε η μαγκιά» μπορούμε ίσως να αντιμετωπίζουμε τη μαγκιά ως ένα είδος «κεφαλαίου» (αρχικά «ψυχολογικού», μετά κοινωνικού) το οποίο συμπλέκεται με τα άλλα είδη «κεφαλαίου» - μορφωτικό-πολιτισμικό, κοινωνικό, και υλικό πλούτο.
Αυτό που πολύ συχνά παραβλέπεται είναι ότι, καλοί και κακοί μαθητές, οι φλώροι και καρπαζοεισπράκτορες (άσχημοι, χοντροί, κοκκαλιάρηδες, ατσούμπαλοι, γυαλάκηδες, σπυριάρηδες, ψευδοί, κεκέδες) σε γειτονιές όχι πολύ φτωχές όχι πλούσιες, αν ήταν μεσο και ανω-αστόπαιδα, ενώ οι άλλοι γαμούσαν και δερνόντουσαν, αυτοί έκαναν πιάνο, τέννις, και άλλα τέτοια, που τα γαμημένα πλάθουν χαρακτήρα και αφήνουν μορφωτικό κεφάλαιο,
και όταν άφησαν πίσω το «εφιαλτικό» λύκειο, είχαν όλα τα ταξικά προσόντα (συνήθως στρωμένη δουλειά, την οποία λόγω και οικογενειακής καταπίεσης δέχθηκαν ασυζητητί) και παίρνουν την εκδίκησή τους αλλιώς (με το συμβολικό και χρηματικό τους κεφάλαιο).
Από την άλλη οι μαγκιώροι των σχολείων συνήθως τα πάνε σκατά, εκτός κι αν είναι πλούσιοι, ή αν διοχετεύσουν τη μαγκιά στο σώμα/αθλητισμό (νωρίς, ή όντως αργότερα, στα σιδεράδικα). Αλλιώς τους μένει η μαγκιά και στρέφονται σε σχετικώς κακοπληρωμένα χειρωνακτικά επαγγέλματα.
Τραγική περίπτωση όσα παιδιά μαγκεύουν εξ αντανακλάσεως (δηλαδή, αλητεύουν επειδή δεν είναι καλοί μαθητές), που προσκολλώνται στο νταηλίκι και μετά το σχολείο δεν τους μένει ούτε η μαγκιά ούτε έχουν προοπτικές μορφωτικές (και συνήθως ακολουθούν τους ξοφλημένους νταήδες σε σχετικώς κακοπληρωμένα επαγγέλματα).
Πολύ καλή περίπτωση τα παιδιά που δεν το παίζουν νταήδες, ούτε όμως είναι καρπαζοεισπράκτορες, και που είναι μέτριοι μαθητές, κι έτσι καταλαβαίνουν ότι μόνο διαβάζοντας θα γίνουν κάτι (άρα, αποκτούν την έξι του σκληρά εργαζόμενου και του λάθε βιώσας).
Τραγική επίσης περίπτωση όσοι είναι και φτωχοί και αποτυχημένοι μάγκες και σκράπες και ψιλοάσχημοι, οι οποίοι καταντούν έως και πρέζακες.
Ταλαίπωρος...
δεν ξέρω για το ταλαίπωρος, πάντως τριτοδεσμίτικη «σλανγκ» ήταν το «τάλας»... τι λε ρε τάλα!...
Τσουρεί το τσίρι θέλεις να μας πεις;
Κοίτα κύριε Κάδμε, ο αλάμος πρέπει να χει σχέση με Κρήτη, προς Ρεθεμνιώτικα, και σίγουρα το τσιρέ (ή (ν)τζιρέ) το λέμε στη Δ.Κρήτη, επί του λήμματος το τσουρέ δεν ξέρω που το άκουσε ή το παράκουσε (νορμάλ παραφθορά δεν είναι), εγώ ως Χανιώτης δεν το ξέρω και θα έγραφα
«αντρούς ντζιρέ».
Ο άντρας στα χανιώτικα κλίνεται ως εξής:
- > ο άντρας, τ' αντρού(ς) [«μη συνορίζεσαι τ’αντρούς», προαιώνια συμβουλή στη νύφη], τον άντρα, οι γι-άντρες, των αντρώ, τσ' άντρες.
Το «αντρός» είναι ρεθεμνιώτικο.
Τσιρέ (τζιρέ, ντζιρέ) ή τσιριά;
Η κατάληξη των θηλυκών ουσιαστικών έχει ψωμί στην Κρήτη. Ενδεικτικά μόνο:
Στα Σφακιά η γριά είναι γρε, στ' Ανώγεια γρα.
Αντίστοιχα η κερασέ, η κερασά.
Αλλά είναι αρκερά πολύπλοκο, γιατί παίζει ρόλο ο αριθμός των συλλαβών, το θέμα της λέξης, ο τόνος, η προέλευση [π.χ. στα Σφακιά η σπρωξιά λέγεται αμπωχτέ, στ’ Ανώγεια δε λέγεται αυτό, από την άλλη στ’ Ανώγεια η γρουσουζιά λέγεται γρουσουζά ενώ στα Σφακιά λέγεται γρουσουζιά, η λέξη μαγαρισά (=βρωμιά) λέγεται έτσι και στα δυο, η χαχαλιά είναι στα Ανώγεια χαλαλιά, στα Σφακιά χαχαλέ, το τσιρέ δεν πρέπει να λέγεται στην Ανατολική Κρήτη (Μυλοπόταμο και πέρα, όπου αρχίζει η χρήση του κατρουλιού (=το κάτουρο, στη Δυτική Κρήτη λέμε «το τσίρι») και των παραγώγων του] κλπ κλπ…
Σίγουρα σε μπέρδεψα... έχω προσπαθήσει να τα συστηματοποιήσω αλλά δεν υπάρχουν κανόνες μονάχα εξαιρέσεις που λέει και το βαθύ ποστεγιαννικό χιτ της εποχής.
Βλ. και τσιράω - τσιρώ.
ζαλίγκα προφέρεται στο Καρπενήσι.
Στα χανιώτικα το λέμε... «λάδια-ξύδια».
Εκτός κι αν είναι πρόσφορο που μπαγιάτεψε!
bourgeourban legend
πολύς κόσμος... π.χ. ο Stephen Fry για 16 χρόνια!
χαμάρες prt scr
Αγαπητοί συσλανγκισταί,
από χθες που ανήρτησα το λήμμα είμαι σε βαθιά περισυλλογή. Είναι δυνατόν η ίδια λέξη (κουρκουτιαίνω) να έχει την ίδια σημασία, έχοντας προέλθει από διαφορετικές ετυμολογικές οδούς;
Τελικά συμβαίνει μάλλον το εξής: το κουρκουτιαίνω βγαίνει όντως από το κουρκούτι, το οποίο λεγότανε και στην Κρήτη. Δε λεγότανε όμως η φράση «κουρκούτι μου το κάνατε το μυαλό». Δύσκολο, πάντως, να βγαίνει από το κούρκουτο, μάλλον από το κουρκούτι. Καταλαβαίνω ότι το μοντουλεάρισμα είναι αναγκαίο, αλλά και να μείνει δεν πειράζει, είναι ωραίο μέσα από τα σχόλια να φαίνεται η σταδιακή περικύκλωση της ετυμολογικής αλήθειας.
Σε κάθε περίπτωση, εννοείται θα είμαι μπάιαζντ υπέρ σας αγαπητοί Πούτσαρς και Μες, ειδικά Μες. Ούτε λόφος.
χαλ.
σαφώς ντήαρ βράστα... Btw ο τουκανισμός, το αντίστροφο του katakavlidi effect,αξιολογείται στη διάγνωση της sex addiction!
ααα!!! επιτέλους εθίγη το λάμδα των Σφακιανών ... θα συμβάλλω αλλά θέλει χρόνο...