Comments by xalikoutis (1989)
Showing 1141-1170 from 1989
μαλακία παίχτηκε, johnblack & bubis μην τολμήσετε να απέχετε
[I]όχι στα ψευτοδιλήμματα
ο λαός μιλά με λήμματα[/I]
κι εγώ ως άμεσα θιγόμενος δεν ξέρω τι να πω.... αηεξάρτητα από το πόσο πετυχημενη η αστεία είναι, δεν είναι και η πιο αυθόρμητη λεξιπλασία για να είναι τυχαίο, αλλά και ο πανούσης δεν τυχαίος... τείνω προς το 3. ο χαλικου είναι ο πανούσης.
στη δυτική Κρήτη προφέρεται «φρεγάδα» και αλλιώς λέγεται και «Καραβέλα»...
το πιο κλασικό είναι νομίζω το «κατέβαινε το παραδάκι», στερεότυπη ατάκα στην ληστεία με απειλή μαχαιριού.
anchelito τραλά σπεκ για το μύδιο από την ταινιάρα
ουφ, μπράβο μες, παρενέβης καθοριστικά, απεσοβήθη ο κίνδυνος να υπάρξει ελληνική σλανγκιά χωρίς υπονοούμενο της πούτσας ;b
Πρόκειται δηλαδή για τον gay Μάρτυρα του Ιωσήφ, σύμφωνα με ένα άλλο Πανούσειο όρο...
«του θερμός από PVC με το βρυσάκι - βασικό είδος για κάμπινγκ»
το οποίο στην Κρήτη τουλάστιχον εγώ το ήξερα ως «μπόμπος, ο»...
προφ έχει να κάνει και με την αποξήρανση της εν λόγω λίμνης
«ξεχωριστή πωσνατημπώ, όμορφη, τροφαντή, στρουμπουλή, λαχταριστή»
καλά ρε μες, εσύ να πούμε που έθιξες ανεπανάληπτα και τη γυναικεία σεξγκουαβλικότηταγ, για γυναίκα μιλούσες; και η όλη φράση ειπωμένη από γυναίκα, για γυναίκα θα μιλούσε ή για το πωσνατημπώ κάποιου μπήξαντος; βέβαια αυτή δεν τη δείχνεις γενικά προτού τη μπήξεις οπότε λογικά δε μπολυστέκει
ετσίπαμε;
παίζει σπανιότερα πλέον και ως «κονέξι, το/κονέξια,τα»... αυτή πρέπει να ήταν η ενδιάμεση μορφή.
ε το λήμμα είναι απλά σπεκ... τα παμε αυτά μην τα ξαναλέμε
ο κούγιας έχει αναλάβει τη μήνυση του παπαρούπα κατά του σάιτ και την πολιτική αγωγή λαζό θα αναλάβει ο μαρκογιαννάκης όταν τελειώσει με το σκούπισμα.... τιραμισου κανείς;
Η ironick έκανε δουλίτσα... σπεκ, και κυρίως σιγά σιγά και με τη δουλίτσα και του patsis μετατοπιζόμαστε προς το όχι τι είναι σλανγκ αλλά τι κάνει η σλανγκ που γενικά είναι πιο γόνιμο...
4 σκόρπιες παρατηρήσεις
1) δυστυχώς αυτό με το «μπούσουλα» είναι ακριβώς το διαισθητικό/υποκειμενικό στοιχείο που ενέχεται στο γιατί κάποιος όχι μόνο ασχολείται με το site αλλά κολλάει κιόλας και μπαίνει στη λογική όχι απλά να δημοσιέψει αλλά να δημοσιέψει και πολλά. Γιατί ο «μπούσουλας» του καθενός είναι διαφορετικός και διαφέρει ως προς το κατά πόσο πλησιάζει ή προσομοιάζει (περίπτωση καλοβύρνα, τιραμισουρεαλισμου κλπ) το λεξικογραφικό ιδεώδες της σλανγκ που συγκεντρώνει τις ιδιότητες που γράφει η ιρονικ. Προσωπικά είμαι πολύ υπέρ στο να έχουν μια κάποιου είδους ταυτότητα οι χρήστες και αυτό να ανακλάται σε ένα ύφος στα λήμματά τους ή την εν γένει παρουσία τους, αλλά αυτό δε μπορεί να αποτελεί κριτήριο.
2) γενικά το δίπολο προοδευτικός συντηρητικός ας το αφήσουμε, ειδικά σήμερα... φαντάζομαι πως και στου ΛΑΟΣ τις συνεδριάσεις θα κοκκινίζουν και οι πέτρες από την καφρίλα....
3) γενικότερα, μήπως αυτός ο «was ist Kunst» προβληματισμός γίνεται λίγο σχολαστικός και θα ταν καλό να δούμε πως να προάγουμε ακόμα περίσσοτερο την πληρότητα των ορισμών και τη σοβαρότητα της ενασχόλησης με το λεξικογραφικό κομμάτι; Πχ είχα προτείνει να μπει κελί για την ετυμολογία/προέλευση μεταξύ ορισμού και παραδείγματος, στο οποίο αίτημα μου θα επιμείνω και θα το λέω και carthago delenda est.
4) μην ξεχνάμε και τις διαλέκτους της αστεακής επαρχίας... γενικά τις διαλέκτους τις υποβαθμισμένες και των υποβαθμισμένων, ανεξαρτήτως περιθωρίου νοούμενου ως «υποκόσμου».
hank αξίζει προσθήκη ορισμού
μεγαλειώδες
ντάξ, τι είναι αυτά με τις πρωτοκαθεδρίες, απτα πιο εξτρημ πράματα που μπορείς να πάθεις γενικά είναι το ξανθό θεσσαλονικι πλάτη και να πεις αμάν και μετά που γυρίσει να δεις την ποντιοφατσα και να ψάχνεσαι...
ναι, απλά σπεκ κνασμαν
άλλες λέξεις που τελειώνουν σε -αλιά εδώ. Οι μισές ανάθεμα με κι αν τις έχω ξανακούσει... αν και παρεκκλίνει από τους σκοπούς του site έχει ενδιαφέρον...παραθέτω τις λέξεις των οποίων το νόημα μου φαίνεται ψιλοάγνωστο και αφαιρώ τις γνωστές ή εμφανώς ποιητικές/λογοτεχνικές λέξεις.
αλιά, Εφ
ανακεφαλιά, Ο:θε
ατσουμαλιά, Ο:θε*
βαθολαλιά, Ο:θε*
γαλιά, Ο:θε*
δεντρομαλιά, Ο:θε
δροσοταλιά, Ο:θε*
καταλαλιά, Ο:θε
καψαλιά, Ο:θε*
κορμαλιά, Ο:θε*
κρεμανταλιά, Ο:θε*
ομαλιά, Ο:θε*
προλαλιά, Ο:θε*
προσλαλιά, Ο:θε
ρινολαλιά, Ο:θε
ρουμπαλιά, Ο:θε*
ρουφαλιά, Ο:θε*
ρωγαλιά, Ο:θε
σαλιά, Ο:θε*
σασαλιά, Ο:θε*
σφαλιά, Ο:θε*
σφιχταγκαλιά, Ο:θε
φαπαλιά, Ο:θε*
φροκαλιά, Ο:θε
φρουκαλιά, Ο:θε*
φυταλιά, Ο:θε*
ψυχολαλιά, Ο:θε*
έχει πολύ ψωμί αντάουτεντλυ
σόρρυ για τα greeklish... έγινε από πανάθλιο ιντερνετ καφε εξειδικευμένο στο wow που κανείς ποτέ δε σκέφτηκε να εγκαταστήσει ελληνικά - και γιατί άλλωστε;
xxxaxaxaxax korfi
σκρόφα δηλαδής...
από τα μεγαλειώδη του αμαν
βασικά καμιά φορά δεν προσφέρουν ούτε στην «καριέρα» γιαυτο και το συνθημα το είχα ακούσει (διαβάσει, μάλλον)
κουβάλα τον προτζέκτορα μπας και σε κάνω λέκτορα
αξίζει να σημειωθεί ότι η Βραζιλία καμιά ετυμολογική σχέση δεν έχει με το «βράζω».
θολό το ποιο είναι αυτό το συμφέρον στην περίπτωση του κλανόδιου
χαίρομαι που δεν έχει εκλείψει john, αυτό με τη τζιρέ επίσης γαμάτο, επίσης τον κατουρλή τον λέμε «τσιριάρη»
από τη χτεσινή καθημερινή
«Eλπίζω πραγματικά πως δεν «ανάψαμε» μόνοι μας μια μεγάλη φωτιά με την υπόθεση του «σκισίματος» του Κορανίου από κάποιον αστυνομικό. Οσα συνέβαιναν μέχρι και το απόγευμα της Παρασκευής στο κέντρο της Αθήνας έδειχναν πως επρόκειτο για μια πολύ σοβαρή υπόθεση, πως δηλαδή αυτό το συμβάν έχει αγγίξει ένα γυμνό νεύρο κάποιων μουσουλμάνων που ζουν στην Ελλάδα. Δεν έχει πολύ μεγάλη σημασία τι ακριβώς συνέβη, αν το Κοράνι σχίσθηκε ή όχι. Σημασία έχει πως από την ώρα που θα δημιουργηθεί ο σχετικός μύθος, οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να προκληθεί ένα ανεξέλεγκτο κύμα διαμαρτυρίας μουσουλμάνων στην Ελλάδα, στη χειρότερη, να γίνει η χώρα στόχος κάποιων φανατικών σε όλο τον κόσμο. Χώρες που έχουν πολύ πιο πολυπολιτισμική κουλτούρα από τη δική μας, όπως π. χ. η Ολλανδία, έχουν μάθει στην πράξη πως στα θέματα αυτά η λογική παίζει τελικά πολύ μικρό ρόλο. Μια απλή φήμη μπορεί να ξεσηκώσει τα πιο παράλογα και βίαια ένστικτα».
σόρρυ αλλά αυτά δεν είναι ελληνικά
δυο ωραία τέτοια (αλήθεια, πώς λέγονται) που συνάντησα πρόσφατα από δυο πολύ διαφορετικές πηγές
1) έ[B]χυσ' απάνω σου
αναπτήρ[/B]α
που μπορείτε και να το ακούσετε στο ηχητικό μύδι αυτουνού του λήμματος.
2) από το σαραντάκο
«κάποια εποχή λοιπόν ο Λαπαθιώτης που ήταν τσακωμένος με τον Πέτρο Χάρη έστειλε στη Νέα Εστία ένα ποίημα. Κολακεύτηκε ο Πετροχάρης που ο ποιητής τού ξεθύμωσε και του έστειλε και ποίημα, και το έβαλε στην πρώτη σελίδα. Το ποίημα είχε τίτλο “Καρκινική επιγραφή”, τέλειωνε με κάτι σαν απόφαση του ποιητή να επισκεφτεί την περίφημη κρήνη, όπου -έλεγε ο τελευταίος στίχος-
ίσως και της ψυχής μου νίψω λίγα μίση»