Comments by vikar (4189)
Showing 4051-4080 from 4189
Γαμάτο...
Ο ανθρωπόθεος έχει δίκιο. Άλλωστε, το λέει και η εξορισμού έγκυρη, υπέρτατη και τριφασική πανεγκυκλοπαίδεια των πέντε ηπείρων και των εφτά θαλασσών.
Και τί είμαστε εμείς ρε φίλε Γιέζους; Γαλλάκια; Μή σου πώ, εγώ «Μά τον Τούτατη» το λέω. Άιντε 'μώ τη γαλλία μου μέσα, μή ξεσπάσουμε τώρα...
(Αυτό μου θυμίζει και το σόκ που έφαγα κάποια φορά μικρός, όταν μιλούσα με κάποιον για μικιμάου και τον άκουσα να λέει «Ρομπάξ»!... Μεγάλο βάσανο το κεφαλαιογράμματο των κόμιξ.)
Σάν να μου φέρνει σε καζαντζακική ιδιόλεκτο η λέξη. Για Κρήτη μιλάμε;
«Γυναίκα ατίθασο άτι»!... Γειά σου ρε Πομόν, κι' ας μήν τα πάς καλά με τους τόνους...
Μα ούτε εμείς είμαστε αγόρια (το πήρε το ποτάμι)... Στην πραγματικότητα είμαστε πολιομοδίτικες γκόμενες, που γουστάρουμε άντρες και όχι άνδρες. Και, εννοείται, καλλιεργούμε και φούντα ---για άγρια φτιαξίματα...
Ναί, λέγεται και γενικότερα (κι' εγώ ως «αμπλαούμπλας» το ξέρω).
[«άρθρο» γαμώτ', όχι «αντωνυμία», άρ-θρο...]
Άν το άκουγα -ειδικά χωρίς το νί στην αντωνυμία- θα σκεφτόμουν πάντως οτι προέρχεται απο το ουσιαστικό γαμοσταυρίδια. Θα το άκουγα δηλαδή ως «γαμώ το σταυρίδι μου».
Εράτουμ: (α) Το «παστρικοθοδώρα» το αναφέρει ήδη ο Ρίγκο 21 στον εκεί ορισμό. (β) Το διήγημα είναι του 39, αλλα η συλλογή εκδόθηκε το 44.
Πολύ ενδιαφέρον το εναρκτήριο σχόλιο. Μπορώ να σκεφτώ ακόμη το «παστρικοθοδώρα» ---σ' τό 'χει αναφέρει βλέπω ήδη ο Χορχέ 26.
Διάβασα πάντως προχθές και το «βουβαντώνης», σε διήγημα του Τσίρκα («Τα τριαντάφυλλα», Αλλόκοτοι άνθρωποι, 1939), το οποίο όμως δέ βγάζει τίποτα στο γκούγκλ. Να τα μάζευες αυτά κάπου, μιά και τό 'χεις το θέμα;
Τα σύνθετα με κύριο όνομα ως συνθετικό, μπορείς υποθέτω να τα δείς και ως ειδικές περιπτώσεις οπου ενα κύριο όνομα χρησιμοποιείται όχι ως κύριο, αλλα με άλλη σημασία (γλωσσικό φαινόμενο που σίγουρα θά 'χει και όνομα, απλά δέν το ξέρω). Πιχί, τα μετωνυμικά τόφαλος, ζαχόπουλος, και λοιπά, ή και μή μετωνυμικά, όπως το τάκης, λούλης και άλλα (αναφέρω μόνο ονόματα που θυμάμαι να υπάρχουν ήδη στο σλάνγκ).
Να δείς που ο τύπος είναι όντως το πονηρόσκυλο... :D Κάτσε-κάτσε...
Η ταινία δέν είναι του Λίντς, αλλα του Ντέιβιντ Λίν. Ωραία εικόνα όμως φίλε Γκάτζ. Επική...
Έπ! Βράσταμαν, λίγα λόγια για το αναδευτηράκι (χτυπητήρι, μιξεράκι, όπως θές πές το), το οποίο αποτελεί και τη νάμπερ ουάν ελληνική πατέντα στο εξωτερικό! (...)
Άχ Ελλάδα, σε τρών τα ίδια τα παιδιά σου.
Όχι ρε Κάνινγκ! Μή κάνεις τέτοια σπόιλερ ρε αδερφέ!... Και μή τ ο λ μ ή σ ε ι ς να δικαιολογηθείς οτι «ε αυτό το δείχνει στα πρώτα πέντε λεπτά»!...
Έλα ρε φίλε σλάγκο, σε λίγο θα μας βγάλεις λεξοπλασία και την αιδοιορρόφηση να πούμε... :-)
Προς ικαριώτισσα: Όση διαφορά έχει και μιά γυναίκα απο μία άλλη. Να το πώ αλλιώς, το μέν τσιμπούκι συντάσσεται συνήθως με το κάνω, η δέ πίπα με το παίρνω.
Η αυθεντική εκδοχή πρέπει πάντως να είναι η απρόσωπη αυτό δέν το παίζουν ούτε στη φυλακή. Κλασικό συνώνυμο επίσης: αυτό δέν το παίζουν ούτε οι πυροσβέστες.
Ωραίος ο Μπαμπινιώτης. Ότι σκεφτόμουν αυτές τις μέρες οτι την αργκό του ταβλιού πρέπει ν' αρχίσουμε να την καλύπτουμε σιγά σιγά.
Απ'όσο καταλαβαίνω πάντως, μπάφος δέν σημαίνει τόσο «χασίσι» (ή «κάνναβη»), όσο «τσιγάρο με χασίσι». Ο ορισμός πιστεύω ταιριάζει περισσότερο στη λέξη μαύρο.
Ρε μπός, δέ βάζουμε και βαθμολογία για τα σχόλια; Αφού το πήραμε το κολάι που το πήραμε.
Άχ αχ άχ, πού α ν α γ κ ά ζ ε τ α ι να σεργιανάει ο έρμος ο Εϊσιτζί για να μας παρέχει τεκμήρια για τα λήμματά του... Άξιος! (Εγώ λέω να ζητήσεις του μπός επίδομα ανθυγιεινής πάντως.)
Χμμ... Δίκιο. Ήμουν βέβαια καταλάθος σωστός, αλλα το οτι στην 4 είναι μεταβατικό είναι φανερό. Ήθελα να τονίσω οτι παίρνει κατηγορούμενο, αλλ'ανταυτού έγραψα «μεταβατικό».
Τί να πείς; Πρωτοδεσμίτες... Πεταμένα λεφτά.
Κάνοντας κι'εγώ την αναζήτηση, έπεσα πάνω σε θέμα του γνωστού bourdela.com, το οποίο κατα ενενηντα και κάτι τοις εκατό αποτελεί ξεσήκωμα του σλάνγκ. Δέν ξέρω αν αυτό βρήκαν κι'οι αποπάνω.
Χαίρομαι πάντως που το σάιτ έχει απήχηση στους κατάλληλους χώρους ---κι'ας μήν τηρείται και το νέτικετ.
Τσίαρς.
Ωραίος/α.
Προσωπικά το έχω ακούσει μόνο ως ρηματικό τύπο, «τρώω σκατά», όχι ως σύνθετο δηλαδή, με την ίδια ακριβώς σημασία. Ως ρηματικός τύπος βέβαια συναντιέται τελευταία και ως αγγλισμός.