Comments by vikar (4189)
Showing 2251-2280 from 4189
Ά χα χα χα!... Φοβερός ο άσσος. Έτσι ακριβώς. Τα παλιά αυτά σαλόνια, σκηνές απο ταινίες τρόμου, εντελώς: πορσελάνινα πτηνά και ερπετά, σατσούμο, κάδρα επι κάδρων με φωτογραφίες τριών γενεών, ελαιογραφίες-δώρα ώς κεντητά παλιά της γιαγιάς, κηροπήγια των εφτά κηρίων (εβραϊκά και μή), κουρτίνες με τραπαρίες, σεμεδάκια άσπρα κίτρινα μπλέ, τσόχινα τραπεζομάντιλα με φούντες, βάζα κρυστάλλινα που σκάν το πρίσμα με το που μισανοίγεις την πόρτα περίεργο παιδάκι και μπαίνει λίγο φώς, χώρια τα χαλιά τα περσικού του τύπου, και βάλε και κιλίμια, καί καί καί... Ούφ...
Πόσα και πόσα τέτοια σπίτια. Κι' επιβιώνουν ακόμα φυσικά. Το κίτς το τρομαχτικόν.
Για τους φθόγγους τσ και τζ γίνεται εκτενής κουβέντα κι' εκεί.
Ειρωνεία εγώ δέν είδα μιά φορά, αλλα άμα μιλάμε για πεντέξι μεταπτυχιακά, μπορεί να ήτανε πολύ λεπτή για να την πιάσω εγώ... :-Ρ
Η αλήθεια είναι πάντως και χωρίς να ξέρω άν ο Πρωτέας όντως πειράχτηκε ή κάνει πλάκα οτι τα εισαγωγικά προϊδεάζουν για ειρωνικό ύφος. Θέλουν μέτρο τα εισαγωγικά. Ειδικά στο σάιτ αυτό, μπορούμε ευτυχώς να τ' αποφεύγουμε για αδόκιμους όρους, εκεί που σε μιά Καθημερινή ξερω 'γώ και καλά δέν μπορείς να τ' αποφύγεις. Το ποδοσφαιρικός δέν χρειάζεται εδώ εισαγωγικά.
Το «καμία» το περίμενα, αλλα και «κανείς»;... :-Ρ Τέ'ς πά'. Καλύτερα, να την πέσω εδώ με τον φορητάκο μου μπάς και κάνω και κάνα συντονιστιλίκι... [γκχ-γκχ...] Ευρίσκομαι σε φοιτητομάγαζο άνωθεν Καμάρας, ονόματι LOGOΠαίγνιο ταιριαστό για πολλούς μας εδωμέσα :-Ρ και τον καφέ μου μιά φορά τον πίνω για κάνα δίωρο τουλάχιστον. Αν έχει κανείς όρεξη και χρόνο για καΐλα, ορίστε.
Γαϊδουράγκαθε, άλλη μέρα κι' άλλη ώρα, δυστυχώς, δέν. Κι' αυτό το μεσημέρι ανέλπιστη τρύπα ήταν, εξού κι' η κίνηση απελπισίας.
Ά να μπράβο, πάτ κιούτ λέγεται και το μεθυσοπαιχνίδι με τα πολλαπλάσια του πέντε και του εφτά (το συζητούσαμε πριν βδομάδες λάιβ με Χότζα) --στο πρόχειρο τό 'χω, εκτός κι' αν με προλάβει άλλος το ανεβάζω το συντομότερο. (Νά πώς η κοτσάνα κάποιου μπορεί να βγάλει ζουμί, που λέγαμε. :-Ρ)
Εδώ για αμεσότερη συνεννόηση (και λόγω βιασύνης).
Τό 'χει κανείς για Θεσσαλονίκη, αύριο Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου, ας πούμε τρεισήμισι το μεσ'μεράκι στη νοτόριους ζαρντινιέρα του Αμπεσέ (Σιντριβάνι);
Αν είναι έστω κι' ένας (ή, καλύτερα, μία :-Ρ), εγώ θα είμ' εκεί. Ξανατσεκάρω ανταπόκριση αύριο νωρίς το μεσημέρι (δέν τό 'χω καθόλου με τις συνδέσεις αυτές τις μέρες).
Χαιρετώ.
Ωραίος ο Στράβονας. Υπήρχε ή υπάρχει και παιχνίδι μορτεζίμ, ή κάπως έτσι, πάλι παραλλαγή κάποιου απο τα τρία βασικά νομίζω. Τό 'χει κανένας να μας πεί;
Δείτε και αλ σικιμέ βουρ ντουβαρά.
Όντως, στο συγκεκριμένο βρίσκω κι' εγώ τον φίλο Ζάκκη εξαιρετικά ορθογράφο... :-Ρ
Το ακούω κατακόρον για ρεσιτάλ αστειατόρων.
TSR, ναί, η πρώτη εκδοτική παιχνιδιών ρόλων του Γκάρι Γκάιγκαξ. Μα καλά, μή μου πείς οτι δέν την ήξερες!... :-Ρ
Το γκιογκιό που λέει ο Χέστερ το ήξερα ώς γιογιό. Ενδιαφέρουσα ιδέα.
Καλώς με;... Ντέν καταλαβαίνει...
Όσο για τον κλέφτη, υπάρχει χαρακτηριστικά και σε πιάτα εστιατορίου. Θυμάμ' ακόμα τον πατέρα να μου εξηγεί προ εικοσπενταετίας περίπου το περίεργο λοφάκι στο κέντρο του πιάτου, που βοηθά να φαίνεται η μερίδα πιό γενναιόδωρη απ' ότι είναι στ' αλήθεια.
Γαμάτο λήμμα.
Προφ από το αγγλικό experience; Μές Πιό συγκεκριμένα, απο το xp, που είναι η εδραιωμένη συντομογραφία του experience points. Το μάζεμα εξπί είναι άλλωστε αυτό που οδηγεί και στο ανέβασμα λέβελ (σε παιχνίδια ρόλων που πατάν σε συστήματα αλα Τι Ές Άρ τουλάχιστον).
Έεεεετσι... Στην Ελιά ταιριάζει το παραλία τόσο πολύ που καταντάει σχεδόν γελοίο. :-)
Μπά, εσύ 'σαι μπαϊ ντιφόλτ αξερόψητη.
[γυναίκες... πεταμένα λεφτά...]
Ε όχι μόνο «βρεφική» ρε μπέμπη!...
Ωραίο το αξερόψητο.
Γειά σου ρε ιροκυνίκ. :-)
Χάν, στο ''vikar'' σου ξέφυγε το «ο μπλαζέ της παρέας» μου φάινεται...
Ένα χρόνο μετά: ο ατσεγκές την έχει δεί επίτιμο μέλος, κι' ο τζόνι μπλάκ μας κρατάει μούτρα... Δυό απ' τους σημαντικότερους.
Τί 'α κάεινς;... έτσι 'ν' η ζωή, και το διαδίκτυο την αντιγράφει.
Υπάρχει κι' η κουβέντα το χίλια οχτακόσια εξακόσια, ώς χρονολογία, με τη σημασία «πολύ παλιά». «Θα κατέβω αυτές τις μέρες να πάρω κάνα πατούμενο. Αυτά τά 'χω απ' το χίλια οχτακόσια εξακόσια, έχουν τρυπήσει απ' όλες τις μπάντες...»
«Οι αθηναίοι οδηγούν καλύτερα»;!... Ρε ατσεγκέ, γιά κάνε ένα ελάμπορεϊτ στο επίρρημα, όποτε μπορέσεις.
Γιατι όποτε έχω μπεί σ' αυτοκίνητο στην πρωτεύουσα (χωρίς νά 'χω οδηγήσει ο ίδιος εκεί ποτέ), είχα εμπειρίες αλα τρενάκι στο λούνα πάρκ. Μή πώ τρενάκι του τρόμου, μ' όλα τ' απαραίτητα τα ηχητικά εφέ...
Εκτός κι' αν το εννοείς κάπως έτσι δηλαδή (για να παραφράσω ατάκα απο κάποια ταινία): «οι αθηναίοι οδηγοί είναι οι καλύτεροι, γιατι τα βγάζουν πέρα με το χειρότερο κυκλοφοριακό στη χώρα».
Το λήμμα στη Θεσσαλονίκη λέγεται βέβαια, και μου φαίνεται λογικό να λέγεται και αλλού. Ίσως το οτι ο ατσεγκές δέν το ακούει τόσο συχνά στην Αθήνα (όσο είχε συνηθίσει) έχει να κάνει με το οτι οι αθηναίοι δέν κατεβαίνουν τόσο συχνά στο κέντρο-κέντρο όσο οι θεσσαλονικιοί.
Στη Θεσσαλονίκη δέν έχει και πολλά μέρη να πάς, ξέρω 'γώ;... Για έξοδο, αν δέν κατέβεις κέντρο, θ' ανέβεις Κάστρα ή θα πάς αεροδρόμιο (καταχωρίσιμο τοπικό πλάκα-πλάκα...), δηλαδή, σ' ένα 'π' τα μπόλικα σκυλάδικα στην περιοχή κοντά στο αεροδρόμιο. Για αγορά, και πάλι, ο Καλαμαριώτης θα κατέβει κέντρο τουλάχιστον όσες φορές θα πάει στον Πεζόδρομο (παρά τις παραινετικές πινακίδες του δήμου περι στήριξης των δημοτικών επιχειρήσεων).
Στην Αθήνα έχω την εντύπωση (χωρίς να τό 'χω με την πόλη) οτι υπάρχουν περισσότερα «κέντρα» απ' ότι στη Θεσσαλονίκη, οπότε εντάξει, θα κατέβεις κέντρο, αλλα πού ακριβώς; Δέν ξέρω, απλά λέω.
Για την ψευτολογοκρισία που συζητούσα (μόνος μου) επάνω, δείτε και το μπίπ του Χάν.
Κι' εγώ νόμιζα πως μόνο οι γερμανοί γράφουν MfG (Mit freundlichen Grüßen) και το εννοούν. Δέ μου 'χει τύχει ποτέ.