Comments by HODJAS (3417)
Showing 2341-2370 from 3417

Προκομμένη μου Σακίρα, πού σε βρήκα και σε πήρα;

Ορθότατος!
Βεβαιούται το γνήσιον της εκφράσεως και της προελεύσεως, εκ του βεβιωθέντος αντιπεφωνημένου ομοίου, όπερ νομίμως επικυρώ...

Στη στρατιωτική αργκό «κάνω σάππινγκ»=ψοφολογάω (κατά τα γόπινγκ, τσάπινγκ, φύλλινγκ, ψώλλινγκ κλπ).
Να μη συγχέεται με το εγκλέζικο sapping/sapper=σκαπανεύς με φορητό πτυοσκάπανο, γιατί αυτός το μόνο που δεν κάνει είναι να κοιμάται...

Το πιθηκολιόνταρο, το άκουσα πρώτη φορά απο Χανιώτες (σε στύλ «αυτή η εγκαταλελειμμένη αποθήκη θα' χει μέσα πιθηκολιόνταρα») και χέστηκα στο γέλιο...

Σαν το μυθικό πιθηκολιόνταρο (Κρήτη) και το αλποκούναβο (Ρούμελη)!
Σιγά-σιγά συμπληρώνεται το πάζλ του ζωικού βασίλειου...

Μέσα!

Δυνατό!

Λέγεται και γουρούνα ή μαγκωτή

Ριτζα-εντερίμ εφέντιμ...

Στα ιταλικά δεν είναι κορακίστικα ούτε τα intimissimi (εγγύτατα-μάρκα εσωρούχων), ούτε το ti ritiri (αποσύρεσαι), ούτε ο Pittigrilli (ένα όνομα). Ας φτιάξουμε μια πρόταση:

Pittigrilli mi pigli i cicci intimissimi si ti ritiri; (=Πιττιγκρίλλι μου πιάνεις τις μικρές μου σωβρακοφανέλες πριν φύγεις);

Φώτη βάρα, εδώ το' χω!

Σωστός ο Βράστα!
Play the ball NOT the man...

Που φουστάνι να πιάνει και να γίνεται σώβρακο κακοχρονονάχει!

Ε, ναί ρε φίλε!

Σημειωτέον οι γερομπινέδες (μάλλον απο το τούρκικο ibne=στησπού), με το κομοδινί μαλλί, είναι απολαυστικότατοι για παρέα (απλή-να εξηγούμεθα)...

Οι πουστλέ ατάκες που λένε, είναι αμύθητες και σου φεύγει το νεφρί απ' το γέλιο!

Ο κατωποντοδότης κακό σπυρί να βγάλει στον κώλο του!

Εκ του ιταλικού guardare

Επίσης, ιδιωματική προσταγή: Τρέχα γρήγορα!

παληό κ καλό

Άρα, τοκοσλούρπ=τοκογλύφος;

Συναρπαστικό!

Γαμώ λέμε!

Απο χιουμοριστική διαφήμιση σε εφημερίδα επί χούντας, αναφερόμενη σε υποτιθέμενη προσφορά «τ' αρχιδια του Καράμπελα και το μουνί της Χάιδως».
Οι δημοσιογράφοι της εποχής, που θέλησαν να κάνουν την πλακίτσα, το μετανόησαν πικρά...

Χαλ:
Μπααα (ο μαλάκας)...
Υπ' όψιν, ο ανωτέρω να μην συγχέεται με τον υποφαινό, που μετά το έργο πήρε σβάρνα το Κερατσίνι ν' αγοράσει πιάνο κοψοχρονιά απ' τους Ρωσοπόντιους (καθένας με την κάψα του).
Για το κουτσομπολίστικο, ο φίλος την άγγιξε τελικά σε μεταγενέστερο χρόνο.
Η δε εν λόγω, ενεφανίσθη σε πάρτυ περπατώντας σα χεσμένη. Όταν αντίκρυσε τα έμπλεα νοημάτων βλέμματα των παρισταμένων, είπε μενεγάκεια: Έχω αιμορροΐδες, εντάξειειειει;
Βούρλο, αλλά ξηγήθηκε.
Πώς;

Υπάρχει τοπογραφική θέση «Γιαχουντή» στο Αιγάλεω.

Επίσης λέγονταν έτσι η καύτρα του τσιγαρλικιού και μετωνυμικώς ένα εξάρτημα του ναργιλέ (η φωτιά λεγόταν «ρουφιάνα» επειδή πρόδιδε την χρήση καννάβεως).
Άλλωστε το πρώτο μύδι παραπέμπει σαφώς στο ήμερο φυτό...

Το μύδι είναι Φάκα ντ' Όρο...

Το πρωτάκουσα στην πρώτη προβολή του «Μαθήματα Πιάνου», όπου ένα ξεκωλίδι που είχε καλέσει ένας φίλος (μπας και), μόλις είδε την ερωτική σκηνή είπε προπετώς: «Καααλά, κατάλαβα. Υπόθεση γαμιόμαστε...»
Αυτό το ζώον, (που μετέπειτα «διέπρεψε» σε καλλιτεχνικούς και άλλους χώρους), δεν το άγγιξε μήτε η μουσική μηδέ οι ερμηνείες...

Το ξανα-διάβασα (χε) και είναι γαμάτο!
Κουλτούρα να φύγουμε ρεεεεεεεεεε!!!!!!!

Νομίζω είναι η αρβανίτικη παραλλαγή του τούρκικου μπιτ (=τέλος, αλλά και ψείρα), βλέπε μπαρμπα-Γιώργειο ρήμα «μπιτίζω» (=(απο)τελειώνω/τελεύω<τουρκ. bitirmek, bit bazar=flea market) κλπ

Στόοος! (5Χ2)