#1
joe909

in ρούφα κώλε το ποτάμι

Όχι, στις πρόβες.

#2
joe909

in ρούφα κώλε το ποτάμι

Χρειάστηκα κανένα μήνα για να μπορέσω να προφέρω το εξαίρετο αυτό λήμμα χωρίς να σκάω στα γέλια.

Επίσης: σου δίνουνε μουνί, το θες και ξυρισμένο.

#4
joe909

in αποχωρητίζομαι

Θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε λόγο για αποχωρητές και αποχωρητισμό.

Εμένα πάντως το καλύτερό μου είναι ο γυναικοπίπης, που ηχεί και τελείως νεοελληνικό. Πληθ. γυναικοπίπες / γυναικοπίπηδες. Παράδειγμα: -Μάγκες πάμε κανα φραπενείο; -Μα προχτές πάλι στον Καλιγούλα μας έτρεχες. Ξεκόλλα ρε γυναικοπίπη!

#6
joe909

in ρε

Π.χ. το Σωκρατικόν «΄Ω'γαθε» σε «ρε φίλε, ρε δικέ μου».

#7
joe909

in αξιόπουστος

Το μήδι τα σπάει.

#8
joe909

in αξίζω

Επίσης το γουστάρουν πολύ οι πολιτικοί. Βλ. πρόχειρα ΓΑΠ:«Ξέρουμε ότι μας αξίζει να έχουμε μια καλύτερη, μια πιο δίκαιη Ελλάδα ευημερίας.» εδώ

Σωστός jo. Κι εγώ στο bourdela gr το είδα -πού αλλού εξάλλου;- και στην πληκτρολόγηση το δάχτυλο πήγε στο λ αντί στο ρ. Είδα καραμπαλίκινγκ αλλά μου άρεσε το καλαμπαλίκινγκ.

#10
joe909

in αντάρης

Είναι και το Α του Σκορπιού, το φωτεινότερο άστρο του αστερισμού.

#11
joe909

in αντάμης

Άνταμ: το θυμάμαι ως προσφώνηση μεταξύ ηλικιωμένων και προσφύγων βεβαίως, από τα παιδικά μου χρόνια.

#12
joe909

in αστραπόπουτσα

Σπεκ για το παράδειγμα, τόσο λιτός ο διάλογος, αλλά και τόσο παραστατικός...

#13
joe909

in τα δικά μας παιδιά

Μα, αγαπητή Ιρόνικ, στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις. Βαθιά μέσα σου μπορείς ελεύθερα να είσαι «ο πιο αναρχικός απ' όλους». Σημασία έχει ότι αν δηλώσεις πασόκ για να σου δώσει το πασόκ τη δουλειά, μετά θα είσαι και πασόκ για να την κρατήσεις τη δουλειά και για να εξελιχθείς και για να πάρεις την απόσπαση και και και...

#14
joe909

in ψωρογιώργαινα

Επίσης, για να μη σας κουράζω με το μήδι, παραθέτω μια σημαδιακή στροφή από το άσμα «Με λένε Γιώργο» του Γιώργου Χατζηνάσιου: Με λένε Γιώργο και ποτέ δεν τραγουδάω
Θα υποφέρω στη ζωή κάθε στιγμή
Γιατί δεν έκανα ό,τι θα πρεπε να κάνω
Γιατί σαν άνθρωπος δεν είχα τη πυγμή.

#15
joe909

in ντου

Μία διόρθωση, του Κώστα Βίρβου είναι οι στίχοι στο θα κάνω ντου βρε πονηρή, ο Τσιτσάνης έγραψε τη μουσική.

#16
joe909

in ψωρογιώργαινα

Και το 1967 - 1973 ψωρογιώργαινα ομοίως!

#17
joe909

in παντελόνια φοράμε

20/3/2009 εννοούσε ο ποιητής του παραδείγματος και ΟΧΙ, δεν τά'χει φέρει. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν γκαλά, δε σου τό'χει πει κανένας παπάς; (Ούτε κι εμένα αλλά σ' αυτούς αποδίδεται). Πρώτα να πέσει το μαλλί και μετά το τρισάγιο.

#18
joe909

in τα δικά μας παιδιά

Αντίθετον: πρασινοφρουροί

#19
joe909

in τα δικά μας παιδιά

Εγώ πάλι από τον Πολύδωρα το πρωτοάκουσα, στο ντεμπούτο της νουδού ως κυβέρνησης το 2004.

#20
joe909

in τρεις κι εξήντα

Ευχαριστώ αλιβέ, μου έλυσες την απορία από πού προερχόταν το ιστορικό τρεις κι εξήντα που τόσα και τόσα συνθήματα έχει τροφοδοτήσει: τρεις κι εξήντα παίρνετε και τον κόσμο δέρνετε, τρεις κι εξήντα παίρνετε και μας δολοφονείτε κλπ., κι άλλα είναι καλώ όποιον ενθυμείται να τα προσθέσει.

#21
joe909

in γιουσουμούρια

Ναι, ευχαριστώ, νομίζω θα έπρεπε να γίνει μια αναφορά στην πατρότητα της ιδέας.

#22
joe909

in τσιβί

Στα σχολικά μου χρόνια στα 70ζ έχω αυτή τη λέξη άρρηκτα συνδεμένη με την παραδοσιακή ενδεικτική του γαμησιού χειρονομία, την παλινδρομική κίνηση δις της χειρός με τον μέσο κεκαμμένο προς τα έσω. Η οποία μεταγενέστερα παραμερίστηκε πλήρως από την πασίγνωστη πλέον αμερικανική, με το χέρι ενωμένο σε γροθιά πλην του μέσου που προεξέχει ευθυτενής.

#23
joe909

in Μητσοτάκης

Κάπως αλλά και κάπου, και στην έκφραση πη μεν ... πη δε = αλλού μεν .. αλλού δε, ή εν μέρει μεν ... εν μέρει δε, αφ' ενός μεν ... αφ' ετέρου δε (από Σταματάκο). Άρα, αυτός που ΔΕΝ:
1) [αλλού μεν είναι αλλού δε δεν είναι], 2) [εν μέρει μεν είναι εν μέρει δε δεν είναι] 3) [αφενός μεν είναι αφετέρου δε δεν είναι].

#24
joe909

in Μητσοτάκης

Το βιβλίο στις εκδόσεις ΑΓΡΑ είναι 40 σελίδες. Βγάλε 10 λευκές, τίτλους κλπ., οι άλλες 30 ήταν, ε, αυτό που λέει. Αυτό που μου έχει μείνει αξέχαστο είναι το ο μη πη μεν ων πη δε μη ων. Ο συγγραφέας ήταν αυτοκράτορας της Νίκαιας και περνούσε ευχάριστα το χρόνο του, όπως κι εμείς καλή ώρα...

#25
joe909

in Μητσοτάκης

Και: Αρχιμάγειρας της Αποστασίας

Αποκαλύπτομαι στον πονηρόσκυλο που το είχε καλύψει το θέμα σφαιρικά, από ιστορικής, γλωσσολογικής και γαστρονομικής πλευράς. Αλλά στην αναζήτηση έβαλα μόνο ντουσλαμά και όχι ντουζλαμά. Τέσπα τώρα που υποψιάστηκα περισσότερο, τον εντόπισα και ως ντουσχαμά, εδώ.

Επί του παρόντος λίγα πράγματα, αλλά το εύηχον της λέξεως προσφέρεται, π.χ.: Θα σε κάνω ντουσλαμά. Κουνήσου ρε ντουσλαμά να κάψεις κανα σκεμπεδάκι!
Και να μ’ αφήσει για ποιον; Για ποιον ρε μαλάκα; Γι’ αυτόν το ντουσλαμά; Πάντως εδώ διατυπώνεται η άποψη (την οποία ουδόλως υιοθετώ για να μην παρεξηγούμεθα) ότι «για να γίνεις δημοτόμπατσος πρέπει να είσαι πολύ ντουσλαμάς».

Σίγουρα πρόκειται περί συκοφαντίας. Ίσως των νεορθοδόξων; Ή των οπαδών του ιστορικού υλισμού; Δεν γνωρίζω. Αυτό που γνωρίζω εγώ είναι ότι ο Σωκράτης ο σοφός κώλο γάμαγε κι αυτός.

#29
joe909

in αλμυρό φιστίκι

Σχετικό ανέκδοτο: -Μαμά, ο Κωστάκης το πρωί μου έδειξε το πουλάκι του. Ήταν σαν φυστίκι. -Τόσο μικρό; -Όχι, τόσο αλμυρό.

#30
joe909

in Μητσοτάκης

Αν ο άνθρωπος εμπνέει... Σήμερα είδα και το Πρωθιερέας της φαυλοκρατίας εδώ.