Ο χοντροκομμένος πατσάς.
Σαλονικιώτικο, τολμώ να είπω. Και μάλιστα από την εποχή που άνθιζε το πατσατζίδικο στη Θεσσαλονίκη (Ηλίας - Λευτέρης - Θρακικόν κλπ.), τώρα με τις σουπερί έχουνε μπερδευτεί τα πράγματα.
Ο κλασικός πατσάς Θεσσαλονίκης λοιπόν, ήταν τρισυπόστατος, το μενού παρείχε τρεις επιλογές: 1) ψιλοκομμένος, 2) χοντροκομμένος = ντουσλαμάς και 3) ποδαράκια. Ενώ έπαιζε και ο ανάμικτος = σκεμπές με ποδαράκια. Ο πατσάς κοβόταν παρουσία του πελάτη, δηλαδή μετά την παραγγελία ο μάγειρας έβγαζε τον σκεμπές από το καζάνι (που ήταν στην ίδια αίθουσα με τα τραπέζια), τον άπλωνε στον πάγκο και τον έκανε κομματάκια στο επιθυμητό μέγεθος (ψιλο- ή χοντροκομμένο). Οι δε ρυθμικές και συνεχόμενες μπαλταδιές του μάγειρα στον πάγκο, παρείχαν και το ακουστικό συμπλήρωμα στη γευστική και οσφρητική απόλαυση του πατσά.
Μάστορα πιάσε έναν ντουσλαμά, δυο ψιλοκομμένα και έναν ανάμικτο.
6 comments
betatzis
Πολύ σωστός !!!!Υπάρχει και ο κρητικός τζουλαμάς, κάτι μεταξύ φαγητού και γλυκού, που γίνεται με ψιλοκομμένα συκωτάκια. Πρέπει να είναι από την ίδια λέξη.
MXΣ
Δες και ντουζλαμάς, εκ του Τουρκικούο και παρεμφερές tuzlama.
iron
μπράβο ρε μπέτα, και είναι ο τζουλαμάς ένα πράμα τρομερό!!!!
Vrastaman
Εξαιρετικός ορισμός! Don't get me wrong, αλλά έχει κάποια σλανγκική εφαρμογή ([π.χ. «θα μάς κλάσεις μια μαρμίτα ντουσλαμάδες» ή «τελέρε σλαμασντού»);
joe909
Επί του παρόντος λίγα πράγματα, αλλά το εύηχον της λέξεως προσφέρεται, π.χ.: Θα σε κάνω ντουσλαμά. Κουνήσου ρε ντουσλαμά να κάψεις κανα σκεμπεδάκι!
Και να μ’ αφήσει για ποιον; Για ποιον ρε μαλάκα; Γι’ αυτόν το ντουσλαμά; Πάντως εδώ διατυπώνεται η άποψη (την οποία ουδόλως υιοθετώ για να μην παρεξηγούμεθα) ότι «για να γίνεις δημοτόμπατσος πρέπει να είσαι πολύ ντουσλαμάς».
Vrastaman
Τέλεια, θα την λανσάρω και στον Ελληνικό νότο!