Ωραίο, ήσυχο, λιτό, δωρικό.
...κι εκτός από τις οικονομίες, είναι και τα τηλεοπτικά πρόστιμα, που γέννησαν νέα λήμματα όπως αυτό αλλά και το γνωστότατο άντε γεια.
Κλαίω με το λινκ.
Οκ λοιπόν, θα το ψάξω στο 2.
Πω αδερφέ μου το σάντουιτς με τις ζαμπονάρες, επιβάλλεται να το σχολιάσω.
Έχω δυο υποθέσεις να κάνω, που η μία δεν αναιρεί την άλλη: 1) αυτός ο ορισμός συνδέεται με κάποιες εκπομπές τηλεπωλήσεων που δεν έχω πάρει χαμπάρι (κανα λινκ;)
2) το iq μου έχει πάρει την κατηφόρα από εκεί που ήταν τότε που διάβαζα τους ορισμούς σου και τους καταλλάβαινα. λλ. Όπως κόλλημα με κολλαγόνο.
Ο Μάρκος έζησε σε όμορφες, αγνές εποχές λάμψεων. Σήμερα από την άλλη, το να λάμπει το μουνόχειλο θεωρείται εκδίκηση. Και το ματόκλαδο δηλαδή αλλά αυτό είναι για άλλο λήμμα.
Ιμιόγκαβλος.
[Κοιτάζω λοιπόν την τοιχογραφία στο μήδι. Αναρρωτιέμαι. Ο τύπος φαίνεται να τον ζορίζει πολύ τον κοιλιακό, έχει κάνει και ημικάθισμα, όπως πχ θα έκανε αν το έτερο μέρος της συνουσίας ήταν κάπου μακριά του και προσπαθούσε να το φτάσει. Όμως τη γη την κρατάει στα χέρια του. Δηλαδή συγγνώμη κύριος, δεν θα ήταν ευκολότερο να δώσεις μια έμφαση στην προσπάθεια του μπράτσου, τι το τσιτώνεις το εξαπάκετο και τον προσαγωγό; Σκατά τατουατζής.]
Μια και έπεσα ξανά εδώ μετά από χρόνια: Αγίβε, αν τους εύχονται χρόνια πολλά της Αγίας Βαρβάρας, πες τους έχουν βγάλει κακό όνομα.
Ρισπέκτ στο «καταστροφικό σφάλμα 404».
Βρε patsis δε ρίχνεις μια ματιά εκεί στο ρημαδιό και στις αράχνες μπας και είναι το τετράδιο της αριθμητικής; Τσάμπα έκανε προπαίδειες ο τζίζας, 4 χρόνια το ψάχνω αυτό το τετράδιο.
Νόμιζα ότι τα αρβανίτικα δεν έχουν επίσημη γραφή και μου φαίνεται αξιοσημείωτο που βλέπω λατινικούς αλλά και ειδικούς χαρακτήρες - το ë τι είναι, κάτι ανάμεσα σε ε και ι; Και τι διαφορά έχει το κρίε (το οποίο γνώριζα όπως κι ο γκατζ) από το κόκε; Εδώ, εδώ, η αλήθεια να λάμψει.
Όχι τέκνο, δεν την ξέρω τη σειρά, σο δύσκολα μπορώ να παρακολουθήσω - με το τλδρ αυτοκριτική κάνω, ήμουν για χρόνια σεντονογραφούσα. [Τλδρ είναι αγγλογκρεκιά για tldr και, τι ωραία, μιλάω και αυτοκαταλαβαίνομαι]
τλδρ (ποιος να το λεγε)
Εμ, είναι που «Δευτέρα το καταλαβαίνω».
Διαβάζω καμένο ανέκδοτο. Λέω, δεν γίνεται, θα το αναρτήσω στο σλανγκ να χαρούν κι άλλοι. Ψάχνω λέξη βίτσιο. ΔΕΝ έχει λήμμα, ούτε ως δεύτερο συνθετικό. ΔΕΝ είναι δυνατό! Ας πάω σε ορισμό που να το χει μέσα. Έρχομαι εδώ. Διαβάζω σχόλια. Τι γαμάτα που περάσαμε, τι υπέροχοι άνθρωποι είστε, πού 'σαι μωρέ κρεψίνη!
[Το ανέκδοτο: Η γκόμενα γουστάρει στο σεξ να την δέρνουν με πηρούνια και κουτάλια. Έχει σερβίτσιο.]
Με συγκινείς χαλικού :P
Κοινωνιολογικό ερώτημα: υπάρχει να υπάρχει υπαρκτό πρόσωπο της υπαρξιακής μας καθημερινότητας που να κουβαλάει μαζί του σπρέι πιπεριού και να ψεκάζει τα... καμάκια; (στην αμέρικα άλλο, για εδώ ελλάδα λέω)
Εδώ τα 'χει όλα. Και τον ρουφιάνο, και τα μπηλοζήρια, και τη μαρκέτα και ό,τι έχει ακούσει το άγαλμα της θεάς Αθηνάς στην πλατεία της Αστόρια.