Comments by deinosavros (1474)
Showing 841-870 from 1474
Παίζει ευρύτατα και το απίστευτο : το σκατό / τα σκατά :-P
Δε μπειράζει πάτερ μου, συγχωρείσαι. Ολοι ξέρουν ότι μένεις σε λαγούμι :-P
Από την ίδια ρίζα και το (τουλάχιστον) πολίτικο στρέεται = μετράει, υπολογίζεται.
Το μπέικο και το αγάδικο και το πασαλήδικο :-P
Ετς. Και στον Τρελαντώνη της Δέλτα υπάρχει μιά Κατίνα, κι αν δεν κάνω λάθος ήταν από το μεγαλοαστικό σόι που ιστορείται, ξαδέρφη αν θυμάμαι καλά.
Παρεμπ, οι τύποι Κατίγκω και Κατιγκάκη (από τη Λωξάντρα αυτό), μάλλον σε Πολίτισσες μικροαστές αναφέρονταν.
Αμα δώσεις περραιτέρω στοιχεία γαι τις κατερίνες, τις μαρίες κλπ ονοματολογία θα πω στον Νταρθ Βέιντερ να σε εξυπηρετήσει με πάσα προσοχή και λεπτότητα.
Shovarally speaking, δε νομίζω να 'χει σχέση το τούρκικο.
Το Κατερίνα ήταν από παλιά ένα κοινότατο όνομα, και ίσως, αν διαθέταμε σχετικές στατιστικές, να διαπιστώναμε, λέμε τώρα, ότι τα περισσότερα δουλικά είχαν αυτό το όνομα. Ποιός ξέρει...
Θυμήθηκα και την ιστοριούλα με τον Κρητικό που ήθελε να στείλει γράμμα στην κόρη του, και, νομίζοντας ότι η Αθήνα είναι ξέρω και γω τι, το διπλανό χωριό να πούμε, έγραψε πάνω στον φάκελλο «Προς την κόρη μου Κατερίνα, δούλα στην Αθήνα».
Y.Γ. Καλά που έχω ένα ας πούμε μούσι και δεν μου είναι απαραίτητο το ξυραφάκι :-)
Κατρακύλι ονομάζουν οι παλιότεροι Πολίτες τη ρόδα γενικώς.
Αν θυμάμαι καλά, ο Λουντέμης σε κάποιο κείμενό του μιλάει για κατρακύλια λακέρδα (ή παλαμίδα), ήγουν συντηρημένο ψάρι κομμένο σε φέτες.
Κατρακύλια ονομάζονται και οι πλαγιές από σωριασμένες πέτρες ή βράχους που μπαίνουν στη θάλασσα και αποτελούν εξαιρετικούς ψαρότοπους για ντουφέκι λόγω των πολλών κρυψώνων που σχηματίζουν.
Κάτι λέει και η Π.Σ.Δέλτα στο «Παραμύθι χωρίς όνομα» γιά κατρακύλια-κυλίνδρους φτιαγμένους από κορμούς δέντρωνε.
Αυτά.
Χρυσοωίδης = Ο Χρυσοχοΐδης, ως πρώην προϊστάμενος χρυσών ωών ματατζήδων.
Γράψε λάθος, είναι παλιό παρατσούκλι.
Να σημειωθεί στα πρακτικά (χρυσοίς γράμμασιν) ότι Mehmetçik = μεμετάκι είναι το συλλογικό προσωνύμιο που χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι τούρκοι για τον τούρκο στρατιώτη, κατά το φρίτσηδες, τόμμυδες κλπ.
Δεν ξέρω την ηλικία του όρου αλλά υποψιάζομαι ότι δεν ανάγεται και στο απώτατο οθωμανικό τους παρελθόν, πρέπει να είναι κομμάτι νεότερος.
Τώρα δηλαδής άμα πω κι εγώ ότι kadın είναι η γυναίκα στα τούρκικα θα με πάρουνε με τσι πέτρες οι κοπελες του σάη;
Και από Αιτ/νία μεριά :
Ώρα σ' καλjή κι η στράτα σ' γαϊτάνjι κι οι πορδές σ' καραβάνjι.
Α, όχι, μην τα μπερδεύεις. Αυτή είναι η μελέτη η σχετική με το περιβάντο :-P
Το saburra ίσως να συνδέεται με το sabbia = άμμος, τυπικό υλικό έρματος.
Ρδεμπεύτηκα. Η Πολίτισσα λέει ότι αυτή η -αντισυμβατική- χρήση του τούρκικου «επειδή» γίνεται στην Πόλη αλλά μόνο από τους ρωμιούς, όχι από τους τούρκους. Από την άλλη, οι τύποι στο λίνκι ισχυρίζονται ότι μπορεί να γίνει γενικώς στα τούρκικα. Προσωπικά δεν το έχω συναντήσει. Να λένε παπαριές; Ξέρω και γώ; Ποιός είμαι, ο Ναζίμ Χικμέτ είμαι;
Στην τελική μπορεί να είναι απλώς βορειοελλαδίτικο ( ή του βόρειου ελληνισμού τεσπα) και τέλος. Νυστάζω, πα να ξεραθώ.
Είναι καιρός να αποσυρθούν οι δεινόσαυροι...
Ρ' άντ' από 'δω χάμω :-P
http://forum.wordreference.com/showthread.php?t=1885633 το λίνκι γαμιέται αφού...
Παίζει σοβαρά νομίζω να είναι τούρκικη επιρροή. Όπως μπορείτε να δείτε εδώ (μη φοβάστε, στα αγγλογαλλικά είναι αφού), το τούρκικο çünkü = επειδή, μπορεί να μπεί και στο τέλος της φράσης στην καθημερινή ομιλία, για να δώσει μιά νυάνς ποιητικότητας. Οπως έχει ήδη επισημανθεί, το αφού στα καθ' ημάς έχει και την έννοια του επειδή, και η τούρκικη γλωσσική επιρροή στη Μακεδονία είναι μακρόχρονη και βαθιά θα έλεγα.
Η Πολίτισσα που έχω πρόχειρη, μιλώντας ελληνικά, συνήθως βάζει το γιατί στο τέλος της φράσης, σαφής τούρκικη επιρροή σύμφωνα με τα παραπάνω. Αν δεν κάνω λάθος, το ίδιο κάνει και με το αφού. Θα το προσέξω και θα σας πω (αμα δε βαριέμαι και δε βαριέστε δλδ, μέχρι και η Σιδηρά Κυρία του σάιτ λύγισε).
Όλα αυτά τα εξηγώ τόσο αναλυτικά είμαι καλός εγώ αφού :-P
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η ευπρέπεια της φράσης παραπέμπει μάλλον σε γιαγιαδισμό. Ενας ευυπόληπτος άντρας θα είχε άλλου είδους σχέση με τη γάτα.
Μού κάνει για πολύ παλιότερο, ίσα με παππουδισμός μπορεί. Αμα βρω κάτι το ανεβάζω, αλλιώς ανεβάζω το λίνκι για την Ηρώ (χε-χε)
(μου φαίνεται ότι τελικά πρέπει να το ανεβάσω εκείνο το λίνκι. Είπαμε, καλός - καλός, αλλά...)
Αν και είμαι ένα άθλιο ερπετό, αυτή τη φορά σου τη χαρίζω. Δε βάζω το λίνκι.
(και γω αγαπώ τις γάτες)
Λοβέρδος, Ανδρέας (χουμ χουμ χουμ)
Καλό το γαμήσι, αλλά με την παρτούζα γνωρίζεις κόσμο :-P
(τι λέει ρε ο παψ, τι να κλάσουμε και μεις οι δεινόσαυροι...ρε μαύρε, στην εκκλησά πα να πουλήσεις μούρη;....αυτοί είναι επαγγελματίες καημένε...κατομύργια χρόνια...)
(αυτό που με κάνει παπόρι είναι ότι ο τεμπέλης ο πάπαρδος εκτός που με δουλεύει ψιλό γαζί, και μου βγάζει και γλώσσα, τα φέρνει έτσι που πρέπει και να τού πω και φχαριστώ από πάνω. Καααλά...σημειώνω εγώ...)
Συμφωνοδιαφωνώ με το σχόλιο Μιτζνούρ (16-5-11, πώς κάνουμε παράθεση το ξεσταύρι μου μέσα ;).
Βρίσκω την οθωμανική (< περσική) λέξη divar, το -i- με τελεία = τοίχος. Η φωνηεντική αρμονία, αν και γενικός κανόνας, δεν είναι ντε και καλά υποχρεωτική, και ειδικά με τις εισαγόμενες λέξεις, οι οποίες βεβαίως είναι πάμπολλες στα οθωμ/τουρκ, οπότε μύλος...
Από την άλλη, οι τούρκοι σήμερα απ' όσο ξέρω duvar λένε, υπάρχει και το ομώνυμο έργο του Yılmaz Güney.
Βρήκα μόνο το αραβικής αρχής οθωμανικό dübb = αρκούδα, αλλά δε μού κάνει κλjικ...
Ε όχι και με ταμάς κυρα-πρέσβειρα, όχι και με ταμάς... :-P