Το σχήμα λειτουργεί οπωσδήποτε και πιό γενικά: κάνει πείνα (ή εγώ πεινάω;), κάνει βαρεμάρα (ή εγώ βαριέμαι;), κάνει καύλες (ή εγώ εχω καυλώσει;) και άλλα (τουλάχιστον αυτά τα τρία είναι θα έλεγα παγιωμένα πλέον, παίζουν αρκετά και στο διαδίκτυο).
@Hodjas, καλό! Αλλά καλύτερα σε sms, γιατί ακούγονται διαφορετικά:
Llamame: γιάμαμε
Υa mame: γιά_μαμέ
Γάμαμε: θα με κλάσεις τ'αρχίδια (ουπς σόρρυ, παρεσύρθην!)
Καλέ σε μμμ! φαντασίωση λέμετε, Πώς λέμε ο κύριος και η γραμματέας, ο κύριος και η αεροσυνοδός, ο κύριος και η δασκάλα, ο κύριος και ο ναύτης κλπ; (αυτά σε γενικές γραμμές τα ξέρετε). Α, να γεια σου: Η κυρία ντομινατρίξ, η κυρία δούλα, η μαθήτρια κι ο δάσκαλος, η κυρία και ο ξένος (και εδώ παίζουν τα κλισέ με τους υδραυλικούς, τους μαστορέους και τους λοκατζήδες μεταξύ άλλων) - αυτά σε γενικές γραμμές τα 'χετε ακουστά. Ε τί να λέει τώρα ο Βαγγέλης (βλ. σχόλιο) μπροστά στα μπερεδάκια χε.
Α, γι΄αυτό ένας άραβας που με χαιρετούσε στην φοιτητική εστία της Παβία, μου φώναζε συνέχεια «Γεια χάρρρα». A, τον στηπού!
Επίσης το «κοσόχτα», που ακούγεται σαν «28», μου το μετέφρασαν ότι στα αραβικά σημαίνει «your sister's pussy».
BuBi, εδώ ταίριαζε παραπομπή στο αλεφάντειο λήμμα «σ' τα εξηγώ ωραία;»
Ωστόσο, έχω την εντύπωση ότι πατισάχ είναι ο θησαυρός του σάχη, το δημόσιο ταμείο. Τέσπα, «ό,τι πεις εσύ αφεντικό» (Χάρυ Κλυνν).
Σπέκια. Εσφαλμένα τον ονόμασα Κων/νο, είπα «τί στο καλό, 11 υπήρχαν, να μην ήταν ένας απ΄αυτούς;» Λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε. Ωστόσο, ουδέν κρυπτόν υπό του GATZ, και ευτυχώς δηλαδή.
πάντως οι μπουγάτσες απο και κλείεται να είναι καλύτερες απο της Θεσσαλονίκης...
Συνώνυμο του λήμματος είναι και το «Παπαντρέο», όπως το συναντάμε και στο «Χαιρετίσματα» του Ν. Άσιμου («Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέο, τον Ποπάυ -αλήθεια που χάθηκε η Popaoua;- τον Ζορρό..)
μπορείς να περάσεις το ίδιο σχόλιο στο λήμμα κλαπανάρας όπου λέω κ για το κλάμπανος;;
χρειαζόσουνα εσύ, τελικά:Ρ
Ἡ βεντούζα τοῦ ὑδραυλικοῦ μὲ τὴ λαβὴ λέγεται κλάμπανο, διότι μοιάζει μὲ τὸ ὁμώνυμο ἐγαλεῖο ἁλιείας, ἀποτελούμενο ἀπὸ μικρὴ ξύλινη τάβλα καὶ λαβή. Αὐτὸ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὸ λεγόμενο κλαμπανάρισμα, δηλ. τὸ κτύπημα τῆς ἐπιφανείας τῆς θαλάσσης γιὰ νὰ τρομάξουν τὰ ψάρια καὶ νὰ πέσουν στὸ δίκτυ, μὲ τὸ ὁποῖο ἔχει προηγουμένως περιζωθῆ ἡ περιοχή. Ἡ ὅλη διαδικασία λέγεται καὶ βόλαγμα, ἰδίως ὅταν γίνεται μὲ πέτρες (τὸ ρῆμα βολάζω καὶ ἡ ἔκφρασι «πᾶμε γιὰ βόλους»).
Μεταφορικῶς κλάμπανο λέγεται ἡ μαλακία καὶ ὁ δράστης κλαμπανάρας, προφανῶς λόγῳ συσχετίσεως τῆς κινήσεως.
Τὸν ὁρισμὸ ὑπ' ἀρ. 2 τὸν ξέρω ὡς στριδώνα (μπορεῖ καὶ στρειδώνα ἢ καὶ ἀλλιῶς, διότι δὲν τὸ εἶδα γραμμένο). Πιθανὴ ἐτυμολογία ἀπὸ τὰ κοχύλια>στρείδια, ποὺ κολλᾶνε στὴ γάστρα τοῦ σκάφους. Περιμένω παρατηρήσεις.
αν το δει ο καλοβυρνάς το έκανε λεξιπλασία «αυτός που κάνει μπάνιο όπου νά 'ναι χωρίς να συχαίνεται». «ο νάσος ηταν μπανεύκολος και δεν είχε πρόβλημα με τις ντουζιέρες στο στρατό.»
Ωραίος! Προφανώς μιλάς για τον Μιχαήλ Ε τον Καλαφάτη, ανιψιό του Μιχαήλ Δ του Παφλαγόνα, ενός από τους 3 άνδρες της πιο ερωτομανούς και ξεκωλιάρας Αυτοκράτειρας του Βυζαντίου. Της Ζωής της Πορφυρογέννητης που ήταν ανιψιά του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου. Οσο αυστηρός ήταν ο θείος, τόσο ξεκώλι ήταν αυτή. Πρέπει να 'χε και γαμώ τα βυζογραφικά πάντως. Βυζαντινή όνομα και πράμα δηλαδή.
Kαι ο Βράσταμαν---> +αμαν
Χότζα συμφωνώ απολύτως.
Χότζα είχες πάει στο Τιθόρα βρε θηρίο; Παίζει κι υποκατάστημα στην Κάτω Τιθορέα στον Παρνασσό. Χότζα, ξες τι γλέπω; Αν ο Γκιέλερ ψάχνει τον διάδοχο του, ο Λάσκος τον έχει έτοιμο....Ερωσω
Λάσκεια ετυμολόγηση:
Παρακείμενος του θωρώ=βλέπω (δηλ. δεν είμαι στραβάδι) βλ. και το παλιό κλάμπ Τιθόρα (Πατησίων) τίγκα στη φοιτητομούνα, που έκανε θραύση το '92 (τ=19 + ε=5 + θ=8 + ω=24 + ρ=17 + α=1 + ς=18)=92!
Συμπέρασμα: Βλέπω μουνάκια (!)
Ὁ ὁρισμὸς Νο 4 πρέπει νὰ διαγραφῇ, διότι ἀποτελεῖ στὴν πραγματικότητα σχόλιο.
Mαύροι - ξεμαύροι, μάχιμοι ή μοδίστρες, για μένα το πιό σημαντικό είναι ότι στον στρατό είχα κάνει τους καλύτερους ύπνους! Όσο για τους Μαύρους patsis μου, άσε καλύτερα, να μην πώ! Ιδίως για όσους, και των Ειδικών Δυνάμεων συμπεριλαμβανωμένων, καμάρωναν στα ΚΤΕΛ και τα λιμάνια, με τις στολές, τα σωματόσημα, τα γαλόνια και λοιπά γαμίδια, ωσάν να είχαν πιάσει τον Πάπα από τ'αρχίδια...
κάπως ουάου ή κάπως σταδγιάλαπαδαπέρα σκατοκαραβανά;;;
Αυτό με τις στολές και τα παράσημα πάντως... Τί σκατά, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Σαν να λέμε, μόνο εμένα μου κάνουν κάπως τα μαύρα μπερεδάκια;
Πάει ο παλιός ο ναύτης,
ας γιορτάσουμε παιδιά
ήρθε ο νέος για μπαλάκια,
αγγαρεία και σκοπιά
Καλά χωνιά (δις)
αγγαρεία-πύλη-πυρομαχικά
Γέρο ναύτη φύγε τώρα,
πάει η δική σου η σειρά
ήρθε ο νέος για μπαλάκια,
αγγαρεία και σκοπιά
Καλά χωνιά (δις)
αγγαρεία-πύλη-πυρομαχικά!
Φχαριστώ Σταύρ' αμάν!
(Το λογοπαίγνιο με το παριζάκι αποφύγετέ το, πολύ μπανάλ και εύκολο).
:P χότζα σε πρόλαβε
Sod Jah, αναγραμμαντείο σε καλωσορίζει με κάποια καθυστέρηση στο σλανγκρρρ!
Να 'σαι καλά που το θύμισες. Πάντως τα βιβλία που 'βαλα στο μήδι έχουν πολύ ψωμί για την καυλιάρα Ζωή, για το σόι της (Βουλγαροκτόνος,κλπ), τους εραστές της, τις μηχανορραφίες που στήνονταν στον γυναικωνίτη, αλλά κι αυτές που στήνονταν από ευνούχους,καυλικούς, στρατηγούς, παπαδαριό, κλπ. Κάπου μιλά, ο συγγραφέας,για την επίδραση της γεωπολιτικής θέσης της Πόλης, στην αυξημένη σεξουαλικότητα των γυναικών της περιοχής.