Comments (102486)
Showing 10021-10050 from 102486
Ένας όχι-και-τόσο θυμόσοφος εγγλέζος καθηγητής μου μου είπε κάποτε το εξής: υπάρχει μόνο ένα πράγμα χειρότερο από το να είσαι πολιτικά ορθός, το να είσαι πολιτικά λάθος. Μου άρεζε. Δε νομίζω να ήταν δικό του, αλλά δεν ξέρω ποιου.
Ακολουθεί πάντως τη λογική των αποφθεγμάτων
- του O.Wilde: There is only one thing in the world worse than being talked about, and that is not being talked about.
- του W.Churchill: There is only one thing worse than fighting with allies and that is fighting without them.
- και ένα ακόμα, της οικονομολόγου Joan Robinson: the misery of being exploited by capitalists is nothing compared to the misery of not being exploited at all.
Άπαξ απαντώμενη στον γούγλη και η βρισιά νέας κοπής: μνημονόπανο (Μνημονόπανο του κερατά).
Ο ορισμός που δίνω κυκλοφορούσε ως αστείο στην Κρήτη: έλεγες στον άλλο «πώς λέμε στην Κρήτη...» και ένα μακρινάρι σαν αυτό που έγραψα ή παρόμοιο, για να του δώσεις την απάντηση ότι το λέμε με δυο συλλαβές: ξ(ι)ά σου.
Για την ετυμολογία δεν ξέρω αν συμμερίζομαι το σχόλιο του Harry. Αν το συμμερίζονται οι περισσότεροι... ξιά-ντωνε.
Για το κατραμωμένο σκοινί βρήκα και αυτά
1.Καρδιά ή ψυχή του σχοινιού: Είναι η κεντρικά τοποθετημένη ομάδα ινών. Στα πλεκτά σχοινιά αποτελεί βασικό δομικό τους συστατικό. Στα συρματόσχοινα η καρδιά μπορεί να είναι από τρισίλιο ή από ατσάλι. Όταν είναι από τρισίλιο, είναι εμποτισμένη με γράσο για να λιπαίνει το συρματόσκοινο εσωτερικά ώστε οι ίνες να υπόκεινται σε μικρότερη φθορά τριβής, ενώ όταν είναι από ατσάλι καθιστά το συρματόσκοινο σκληρότερο, λιγότερο ευαίσθητο στις συστροφές και ανθεκτικότερο.
Τρισίλιο: Ο χοντρός σπάγκος που χρησιμοποιείται για φίμωση ή πατρονάρισμα της άκρης σχοινιού. Στην αγορά κυκλοφορεί με ή χωρίς κατράμι.
Πρόσφατα την άκουσα τη φράση για πρώτη φορά. Όπως μου το εξήγησαν, είναι περίπου ισοδύναμο με τα εξής: «τί να σου πώ», «(κάνε) όπως νομίζεις», «όπως καταλαβαίνεις», «δικιά σου φάση» και λοιπά. (Όχι οτι ο χαλικού δέ μας τα λέει ωραία, απλά λέω...)
Να της πείς της κυρα-Νίμαντς Ρόζε να έρθει η ίδια να μας τα πεί μια μέρα που θά 'χει ρεπό απ' τα δικά της στέκια, και να μή βάζει τον κάθε κακόμοιρο πάλιουρα του σάιτ να μας μεταφέρει τις επιθυμίες της σχολιαστά, ορίστε μας...
Περιφραστικά (και έμμετρα) λέγεται στη Χίο:
«Και το λιβάνι καρτερεί και το κερί απαντέχει»
το είχα διαβάσει και στο βιβλίο του Μπαλζακ, «σκοτεινή υπόθεση». δε θυμάμαι ακριβώς την ροή, αλλά αναφερόταν σε έναν του Βοναπάρτη, που 'ταν εχθρός του λαού όπως πιστεύουν οι ήρωες, με πολλή απέχθεια.
Life imitating art :-)
Σλανγκικώς (μόνο), ναί. Αλλιώς δες τον άλλο ορισμό που είναι κυριολεκτικός και πότε ενας κινητήρας (πιό εμφανες σε μοτό) «πιάνει τις (ή μπαίνει στις) ροπές του».
θα μπορούσε να προέρχεται απ' το υποτροπιάζω;
Προ τριακονταετίας και βάλε το λέγαμε σαν ανέκδοτο για φεμινίστριες να λέει η μιά στην άλλη για κάποιον τύπο «Αυτουνού του πέταξα προχτές δυό μουνιά και τον ξέσκισα...»
Ρεκτιφιέ είναι η αύξηση της διαμέτρου των κυλίνδρων της μηχανής (με χρήση τόρνου) οπότε με αλλαγή των εμβόλων αυξάνει και ο κυβισμός της. Νομίζω οτι πιά δεν γίνεται. Από αυτό και η σλάνγκ χρήση του από τις μαστοράντζες.
Θα σου κάνω ρεκτιφιέ=Θα στο (στον) ανοίξω
«Πρώτο τραπέζι έτυχε ναύλος για το νότο» ...σε κωλόμπαρο
Γι αυτο τα αμερικανάκια άμα δούνε καμιά θεώρατη λένε «Oh, boy»;
Συνήθως (ιδώς παλιότερα) τα πριόνια ήταν δίχρονα λόγω μεγαλύτερης «αγριάδας», γεγονός που παράπεμπε περισσότερο σε αλυσοπρίονο τόσο ηχητικά όσο και οπτικοοσφρητικά (κάπνα, μυρωδιά).
Αγαπητοί σύσλαγκοι, μεταφέρω μιά παράκληση/απειλή εκ της μαντάμ Niemands Rose*:
Παρακαλώ τους αδμινς του slang.gr να επιληφθούν άμεσα του θέματος και να προσθέσουν την μία και μοναδική ορθή ερμηνεία της έκφρασης να μη γίνει της Ήρας στο σλάνγκ:
«Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής μου διαβάζω παραμύθια. Πολύ παραμύθι, σου λέω. 'Εμαθα απέξω όλο τον Άντερσεν, τον Αίσωπο και τους αδελφούς Γκριμ, έχω γίνει αδέρφι με τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ τόσα χρόνια να μπαίνουμε και να χανόμαστε στο δάσος, έχω ράψει στην ακροποταμιά την κοιλιά του λύκου μαζί με τη συνάδελφο μητέρα-κατσίκα αμέτρητες φορές, μέχρι που επιτέλους ήρθε η ώρα να περάσουμε στην ελληνική μυθολογία.
Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν ανακάλυψα πως συνεχίζουν να εκδίδονται κάτι αρχαία εικονογραφημένα που μας τα διάβαζαν όταν εμείς ήμαστε ακόμα αναλφάβητα, (σαν τους τουιττεράδες ένα πράμα -καλά, άμα ξαναδώ εγώ RT μετά από αυτό, γράψε μου) ώστε το ίδιο βράδυ που αγοράσαμε έναν τόμο για τους θεούς του Ολύμπου (Τιτανομαχίες, κερατώματα, σκοτωμοί, ποιο Game of Thrones μου λέτε) άρχισα να τον διαβάζω στα μικρά με περίσσιο ενθουσιασμό, τόσο, που απόρησαν κι αυτά τι μου συμβαίνει.
Ώσπου ο ενθουσιασμός μου κορυφώθηκε όταν συνέλαβα το βαθύ νόημα της έκφρασης »γαμιέται ο Δίας!« Πράγματι, όποτε ξενοπήδαγε ο αρχηγός του 12θεου (την Ιώ, τη Λητώ, τη Σεμέλη κ.α. πολλές), γινόταν της μουρλοκακομοίρας μόλις τα μάθαινε η άλλη. Το ανώνυμο τυπάκι που επινόησε την φράση και την κατέθεσε στη μεγάλη λαϊκή τράπεζα της αργκό νομίζω αξίζει μια θέση στην καρδιά μας. Εγώ πάντως, άμα ξανακάνει ο ΣΚΑΪ ψηφοφορίες για τις μεγάλες συγχρονες προσωπικότητες, θα τονε προτείνω.»
- αφρός
Υπάρχουν δυο μεγάλες συνομοταξίες που χορεύουν γκεϊμπέκικο: Τα γαργαρότεκνα και τα παρτιζανότεκνα. (Βλ. 3.00 της συνέντευξης του Τσαρούχη).
Το μόνο νόημα που μπορώ να σκεφτώ είναι το γάλα που έπινε όταν ήταν μικρός ο πουτανασγιός.
Δέον να απονεμηθεί το Χρυσό Καυλί μεγαλύτερης «τσιπρικώλας» στην Paola Bacchiddu.