Comments (102485)
Showing 2581-2610 from 102485
Δεν θα ήθελα να μπω (περαιτέρω) στις λεπτομέρειες των εκατέρωθεν μομφών στην πολιτική. Πολύ συνοπτικά:
Πιστεύω ότι η μομφή του φασισμού χρησιμοποιήθηκε κάπως υπερβολικά και καταχρηστικά στην Ελλάδα ως ψόγος για πολιτικά ή κοινωνικά κατακριτέες συμπεριφορές. Το ίδιο, φυσικά, συνέβη και αλλού. Οι υπεύθυνοι του φαινομένου αυτού, το κάνουν συνήθως για να εξοπλιστούν με την πολύ μεγάλη απαξία που έχει εδραιωθεί σχεδόν σε όλον τον πλανήτη για τον φασισμό.
Η κατάχρηση, όμως, μιας λέξης οδηγεί σε διαφοροποίηση (μετατόπιση, αλλοίωση, διεύρυνση) του περιεχομένου της. Νο πρόμπλεμ, αρκεί να θυμόμαστε σε τι συνίσταται ο φασισμός και πόσο επικίνδυνος μπορεί ακόμα να είναι, άσχετα με το τι όνομα θα του δίνουμε. Φοβάμαι, όμως, ότι εδώ υπάρχει πράγματι πρόβλημα και ότι με την κατάχρηση αυτή ζημιώνεται η δημοκρατική μας εγρήγορση, έστω αθέλητα.
Αυτό που με τράβηξε στο να σχολιάσω είναι ότι ο αρθρογράφος υποπίπτει σε ένα σφάλμα πολύ παραπλήσιο με αυτό που καταγγέλλει: "πακετοποιεί" τον Τσολάκογλου με κάποια άλλα μη αναφερόμενα πρόσωπα τα οποία παρουσιάζει ως ιστορικά πρόσωπα ειδικού ενδιαφέροντος (και άρα ανάξια της σημασίας που τους δόθηκε) για να διαμαρτυρηθεί για την, κατά τη γνώμη του, "πακετοποίηση" που έκαναν κάποιοι συνδέοντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους με τους φασίστες.
Ε λοιπόν όχι, ούτε οι φασίστες ούτε ο Τσολάκογλου πρέπει να βγούνε λάδι επειδή κάποιοι συμπολίτες μας έχουν ένδεια επιχειρημάτων και ελαστική ιστορική ευαισθησία.
Για την συγκεκριμένη εφημερίδα τώρα, νταξ, τι να πρωτοπεί κανείς... Αν και, συγκεκριμένα, η διαφθορά στην οποία αναφέρεσαι δεν είναι ίδιον μόνο του φασισμού.
Για τα κόμματα που λες και το αν κατηγορήθηκαν για φασισμό δεν είμαι σίγουρος. Έψαξα λίγο στο διαδίκτυο σε περίοδο πριν από 4-5 χρόνια αλλά βαρέθηκα (και κουράστηκα από αυτά που αναγκάστηκα να διαβάσω). Να τολμήσω να πω ότι υπάρχει και το άλλο: οι συμπολίτες μας που, λόγω κομματικοποίησής τους, δεν εντοπίζουν τον φασισμό στους "δικούς τους", με τα κριτήρια και την ευκολία που τον εντοπίζουν στους άλλους. Αλλά για αυτά δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ εδώ - καλύτερα να μιλήσουμε σε κάνα τσατ.
H Θεσσαλονίκη μας, μετά τον τίτλο της Φραπεδομάνας, της Mπουζουκαρούς, της Παπαγεωργούπολης και του Ψωμιαδοχωρίου, έχει τη χρυσή ευκαιρία σε λίγες μέρες να στεφθεί τροπαιούχα και να κερδίσει τον τίτλο της Γαυροσκοτώστρας μέσω του Αρεως. Aυτό είναι το νέο όραμα της πόλης, εφόσον εις τον ορίζοντα δεν διαφαίνεται καμία Expo και καμία Oλυμπιάδα.
Επίσης παρατηρείται και η ελλειπτική μορφή του, απλώς «σπάω».
- Το'σπαγες αυτό το μωρό;
- Αν το'σπαγα λέει...
- Φτάνει! Γιατί να είμαθτε πάντα εμείθ οι Ρωμαίοι?
- Βάλαμε πόδια! Είσαι ζαβολιάρης σαν τον μπαμπά σου που πουλάει μπαγιάτικα ψάρια!
- Ο μπαμπάθ μου πουλάει μπαγιάτικα πθάρια?
(TCHONCK! PAF! PIF!) κλπ...
Ο Αστερίξ στην Κορσική, μτφρ Ιρένε Μάραντεϊ.
Κι άλλο αεκτζιδιλίκι.
στα βραζιλιάνικα encher o saco (ίζολ γεμίζω την [αρχιδο]σακκούλα), το οποίο έχει κ τη σημασία του δουλεύω-πειράζω, απ' ό,τι βλέπω στο βικιλεξικό.
ο τύπος που κάνει την ίδια δουλειά με τον γεωργίου, που απλά έχει διαβάσει 2 βιβλία παραπάνω κ μάλλον δεν κατάλαβε κ πολλά, και που βγάζει (ίσως ακόμα) παραπάνω απ' ό,τι εσύ, εγώ κ άλλοι 2-3 εδωμέσα μαζί μας λέει
"Οι λέξεις «δεξιός», «κεντροδεξιός» και κάθε πολιτική θέση δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκαν για να αντικατασταθούν από το «φασίστας»"
η αντικατάσταση συνέβη σε μια στιγμή κατά την οποία αυτό που αυτός θέλει να αποκαλούμε κεντροδεξιά είχε επικεφαλής τον σαμαρά που στο ζάππειο έλεγε να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας, τον μπαλτάκο που τα έλεγε χαλαρά με τον λιάκο κ τον φαήλο κρανιδιώτη που αδυνατεί να κάνει συζήτηση χωρίς να πει ότι ο πολιτικός του αντίπαλος είναι αδερφάρα κ αυτός είναι ο βάγγος ο βάγγουρας με την πουτσάρα τη νά.
επίσης να με διορθώσει κάποιος αν το 'χασα, αλλά τον κυρ-φώτη κ το πασόκ δεν νομίζω να τους είπε κανείς φασίστες ή τουλάστιχον όχι συστηματικά, αν κ το πασόκ είχε-έχει κάτι λοβέρδους κ κάτι χρυσοχοϊδηδες που είναι ωραίοι φασίστες.
η κατάχρηση λέξεων είναι κάτι το οποίο κ εγώ είχα θέσει ως πρόβλημα απ' όταν ήμουν στο παν/μιο κ σχεδόν σίγουρα προηγείται κ της δεκαετίας του 90 που λες εσύ και σίγουρα είναι σε έξαρση απ' το '09 κ μετά κ τέτοια φαινόμενα δεν είναι ποτέ καλοδεχούμενα. είχαμε δε φάει κ πληκτρολόγια μέχρι κ εδωμέσα να λέμε αν ο φασισμός είναι τζιζ-κακό ή αν είναι κάτι το συγκεκριμένο. στην τελική, όταν η κατάχρηση λέξεων (μεταξύ των οποίων κ η λέξη φασισμός) είναι εσκεμμένη κ χωρίς βάση, είναι κ απ' τα χαρακτηριστικά της φασιστικής ρητορικής, κάτι που νομίζω είχε πει κ ο έκο. βλ. κ ΧΑυγίτες που κατηγορούν άλλους ότι είναι φασίστες.
αλλά το να κλαίγεται τύπος γι αυτό το φαινόμενο στη φυλλάδα που κατ' ομολογίαν ενός εκ των δύο παλιότερων εκδοτών της (λες κ δεν το ξέραμε) τα πιο κερδοφόρα ρεπορτάζ είναι αυτά που δεν τυπώθηκαν μάλλον επιβεβαιώνει με παράδοξο τρόπο την χρήση της λέξης φασίστας πιο συχνά απ' ό,τι κανείς θα περίμενε. διότι η γνώμη μου είναι ότι αυτός ο τυπάκος μόλις κέρδισε τον χαρακτηρισμό επάξια κ απλά μας λέει "δεν είμαι φασίστας".
@khan, ακριβώς, ο σλανγιωτατισμός - να το κάνω όχι απλώς νιανιά αλλά λιαλιά, πορτμαντώ-το-λένε-αυτό λολοπαίγνιο-λεξιπλάσία σλανγκ + (σοφο)λογιωτατισμού - έχει σχέση με τον ορθοφημισμό όπως το λένε οι γλωσσολόγες. Είναι μια υπο-περίπτωσή του, ιδιαίτερη, η οποία διαφοροποιείται ως προς τη διάθεση του ομιλητή, την εστιάση του, όταν εν γνώσει του ή ακόμα καυλύτερα χωρίς να το γνωρίζει, χρησιμοποιεί την λόγια (επιστημονική, ιατρική κ.λπ.) λέξη προκειμένου να τονίσει αντί να απαλύνει το περιεχόμενο κείνου που λέει. Πιστός στο πνεύμα της σλανγκ κατ/ονόμασα κυρίως - κυρίως, γιατί παρασύρθηκα κάπως στα σχόλια - αυτήν την ιδιαίτερη υποπερίπτωση ορθοφημισμού, χωρίς να γνωρίζω βέβαια ότι υπήρχε (;) ο όρος ορθοφημισμός, επειδή αυτή η μορφή συνδυάζε και ένα σλανγκοφερές λεξιλογικό φαινόμενο με μια σλανγκ γλωσσική διάθεση (να μειώσεις, να προσβάλεις κ.λπ.). Ο σκέτος ορθοφημισμός μπορεί να είναι "ουδέτερος" και αυτός ακριβώς συγγενεύει με τις ελληνικούρες ή την γλωσσική επίδειξη/κάλυψη τύπου Ζουράρι, η οποία βέβαια όταν είναι επιτυχήμενη είναι πράγματι ηχηρή και δηκτικότατη. Θα διαβάσω το Πιπερι στο Στόμα και θα δω αν υπάρχει ειδικός όρος, ή αν συζητείται κάτι σαν τον σλανγιωτατισμό, δηλαδή ένα είδος ακούσιου ή εκούσιου ορθοφημισμού με δυσφημιστική διάθεση του ομίλητη. Θα πρέπει ίσως το λοιπόν να διακρίνουμε σε ορθοφημισμό α και ορθοφημισμό β ή, ας μοι/μη επιτραπεί, β-ορθοφημισμό (=σλανγιωτατισμό). (Το α και το β όχι από τους αορίστους, αλλά από τα a και b elements ενός ψυχαναλυτή).
@Mods: όταν είχα γράψει το λήμμα δεν είχα γράψει στην πρώτη πργρφ σλανγκοποίηση αλλά σλανγιοποίηση, σε ένα brainstorming λογοπαιγνίων, που αν και της πλάκας, θα ήταν καλό να έμενε ως είχε. Γίνεται να αλλάξει στο όπως ήταν;
Το έβαλα κι εδώ.
Πρόσφατο βιβλίο, το Πιπέρι στο Στόμα αναλύει το φαινόμενο του ορθοφημισμού, που έχει κάποια σχέση με αυτό που ονομάσαμε εδώ σλανγιωτατισμό. Βλ. σημείωμα του Νίκου Σαραντάκου.
Τὸ καλιγώνω (=πεταλὠνω) προέρχεται ἀπὸ τὸ λατινικὸ caliga:στρατιωτικὸ πέδιλο βαρειᾶς κατασκευῆς, ἀντίστοιχο τῆς σημερινῆς ἀρβύλας. ἐδῶ
Ἀπὸ τὸ ὺποκοριστικὸ της πῆρε τὸ προσωνύμιο Καλιγοὺλας (μὲ τὸ οποῖο ἔμεινε στὴν Ἱστορία) ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας Γάιος Ἰούλιος Καίσαρας Γερμανικός.
Ἄλλο ἱστορικὸ πρόσωπο ποὺ συνδέεται (γλωσσικῶς) μὲ τὸ λῆμμα εἶναι ὁ Γεώργιος Πεταλωτής, περὶ τοῦ ὁποίου θὰ ἀποφανθοῦν οἱ ἱστορικοὶ τοῦ μέλλοντος.
διόρθωση λυνγκξ
Μιας και μιλάμε για γλώσσα εδώ μέσα, νομίζω πως είναι πάνω από υπαρκτό το φαινόμενο της κατάχρησης κάποιων λέξεων-μομφών, για λόγους και για σκοπούς πολιτικούς: φασίστας (κλασικό παράδειγμα, σε κατάχρηση από πάρα πολύ παλιά, από προσωπική αντίληψη ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990), προδότης (πρώτα από τους υπερπατριώτες=ελλαδέμπορους, στην πολύ σύγχρονη ιστορία ίσως σε έξαρση από το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, την κρίση των Ιμίων το 1996 και, πιο μετά, από διαφόρους), λαμόγια (λέξη που τείνει να γίνει καραμέλα-πασπαρτού, κατά οποιουδήποτε έχει εξουσία ή επιρροή και δεν την ασκεί όπως θεωρούμε εμείς σωστό, χωρίς περαιτέρω συλλογισμούς) και αρκετές άλλες, που δεν μου έρχονται τώρα.
Φυσικά γλώσσα μας είναι και την κάνουμε ό,τι θέλουμε, δηλαδή αλλάζουμε τη σημασία των λέξεων όσο και σε όποια κατεύθυνση θέλουμε, 1) χωρίς κεντρικό σχεδιασμό ή έλεγχο και 2) με σκοπό να εξυπηρετείται καλύτερα η επικοινωνία.
Με αυτά τα δυο κριτήρια, όμως, που κάπως πρόχειρα και ίσως αυθαίρετα έθεσα, οι παραπάνω λέξεις δεν διαφοροποιήθηκαν στη σημασία τους για τις ανάγκες μιας ειλικρινούς επικοινωνίας αλλά, πιστεύω εγώ, για τις ανάγκες της πολιτικής επιρροής, ή προπαγάνδας ή "επικοινωνίας" με τη διαφημιστική έννοια (πρβλ. "πρέπει να το επικοινωνήσουμε καλά αυτό το προϊόν"). Και, επίσης, υπάρχουν κάποιες, λίγες ή πολλές, πάντως αξιοσημείωτες ενδείξεις ότι υπήρξε και κάποιος κεντρικός σχεδιασμός ή έστω κεντρική άσκηση επιρροής. Και δεν εννοώ από ένα μόνο κέντρο επιρροής, αλλά από μερικά, ολιγάριθμα πάντως, αυτά που κάποιοι κάπως ανατριχιαστικά αποκαλούν "πολιτική ελίτ" και τα συνεργαζόμενα με αυτά μέσα επικοινωνίας.
Δεν ξέρω δηλαδή, αμφισβητεί κανείς στα σοβαρά το αν και το κατά πόσο υπήρχε μια εξαγρίωση της πολιτικής ρητορικής μέσω της κατάχρησης πολιτικά φορτισμένων λέξεων τα τελευταία χρόνια; Και αυτό, από πάρα πολλούς ανθρώπους με πολύ διαφορετικά μεταξύ τους (και συχνά εναλλασσόμενα) πολιτικά πιστεύω. Το μικρό απόσπασμα της soulto αναφέρεται σε αυτό το φαινόμενο (και, νομίζω, στην ηθελημένα πολωτική του δύναμη).
Επειδή όμως με τη γλώσσα μπορείς να κρυφτείς αλλά μπορείς και να αποκαλυφθείς μεγαλοπρεπώς, το απόσπασμα αυτό λέει και κάτι ακόμη, με τη γνωστή θρασύτητα των ΜΜΕ που νομίζουν ότι απευθύνονται μόνο σε ηλιθίους: «πρόσωπα όπως ο Τσολάκογλου, τα οποία θυμόντουσαν μόνο όσοι ασχολούνται με την Ιστορία». Έτσι, με μια γραμμή, προσπαθεί να διασώσει τον αρχετυπικό δωσίλογο και πραγματικό προδότη της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, επιχειρώντας να τον «υποβιβάσει» σε ένα θέμα «ειδικού ενδιαφέροντος». «Πού τον ξεθάψανε αυτόν μωρέ τα λαμόγια» είναι σα να μας λέει. Και ίσως ακόμα να υπονοεί: «Αυτά είναι περασμένα-ξεχασμένα».
Θα ήταν κάτι χειρότερο από αντιφατικό με ό,τι έχω πει μέχρι τώρα να θεωρήσω, από αυτό και μόνο το σημείο, ότι ο συντάκτης του άρθρου έχει φιλο-δωσίλογες, φιλο-ναζί ή φιλο-φασιστικές απόψεις, θα ήταν απλώς λάθος και άδικο. Θα πρότεινα, όμως, να έχουμε το νου μας για πολιτικές δυνάμεις και ανθρώπους που εκφράζουν αυτές τις δυνάμεις (συνειδητά και μη, αφιλοκερδώς και μη), που ασκούν την ίδια διανοητικά ύπουλη πρακτική με αυτήν που καταγγέλλουν: «πακετοποιούν» ανόμοια ή άνισα πράγματα για να τα πλασάρουν καλύτερα στο «παζάρι» των ιδεών. Και για να ξεπλύνουν ντροπές που αυτός ο λαός και αυτό το έθνος, κατά την γνώμη μου, δεν πρέπει να ξεχάσει γιατί τις έχει πληρώσει πολύ ακριβά.
...έγραψε κάποιος στην φυλλάδα κατά την οποία τα ΧΑυγουλα είναι καλά παιδιά που βοηθάνε γριούλες να περάσουν απέναντι κ να σηκώσουν λεφτά απ' το ΑΤΜ 10 χρόνια πριν στην νότια αφρική.
έχω κι εγώ έναν ξάδερφο που δεν είναι φασίστας, αλλά πήγε στην τοπική της νίκαιας και τους λέει "κοιτάχτε παιδιά, εγώ φασίστας δεν είμαι, ξηγημένοι, αλλά λέω να κάτσω εδώ που με παίρνει να τα χώνω στο σύριζα".
Ὡραῖο μῆδι Σοὺλτω! Ὅπως καὶ ὁ ὁρισμὸς. Πολὺ κατατοπιστικὸ καὶ τὸ σχόλιο τοῦ panos1962.
Δηλαδὴ ὁ Τζὼν Φίλιπ Σούζα εἶχε τὴ μπάντα ὅλη σούζα!
Σχετικὰ μ' αὐτὸ ποὺ ἔγραψα παραπάνω: "σήμερα μὲ τὴν ἔκρηξη τῆς ἐπικοινωνίας, ἐκφράσεις, ποὺ εἶναι προϊόντα προσωπικῆς λεξιπλασίας ἥ χρησιμοποιοῦνται σ' ἕναν περιορισμένο κοινωνικὸ ἤ ἐπαγγελματικὸ χῶρο, διαδίδονται ταχύτατα" βρῆκα τὴν πολὺ ἐνδιαφέρουσα σημερινὴ ἀνάρτηση τοῦ Νίκου Σαραντάκου Βίβερε πεταλοζαμέντε.
Αλέκση μη ξεχνάς στα παρτάλια που διορίζεις να τους λέτε να σβήνουν τα παλιά tweets με το μεσημεριανό καυλάντισμα στη Μενεγάκη #karanikas
Μου είναι δύσκολο να παραμείνω νηφάλιος με τα σχόλια σου Πάτση και ο λόγος δεν είναι μόνο ότι λινκάρεις κάτι που λέει ότι δεν είναι σωστό να λέμε τον Donald Trump ή την Μαρίν Λεπέν φασίστες μην και φθαρεί η λέξη. Βεβαίως, θα μου πεις ίσως, το λινκάρεις επειδή ο ξένος συγγραφέας συζητά το ίδιο φαινόμενο και όχι ενδεχομένως επειδή συμμερίζεσαι την άποψη του. Αλλά πού να ξέρω εγώ τι θα μου πεις, εγώ δεν είμαι εσύ.
Δε θα μπω σε πιο λεπτομερειακή συζήτηση πραγμάτων ή μάλλον τροπών και οπτικών γωνιών που πάει να πάρει η κουβέντα με τις παρεμβάσεις σου (διαφθορά, έθνος, λαός κ.λπ) τα οποία διόλου μονοσήμαντα ως πλαίσια συζήτησης είναι για όλους, θα πω μόνο ότι επειδή ίσως ο πολύς κόσμος ΞΕΡΕΙ τι είναι φασισμός - και δυστυχώς ενίοτε τον φλερτάρει αγρίως ή τον υποστηρίζει - ξέρει επίσης πολύ καλά να λέει ακριβώς από δημοκρατική εγρήγορση και με στόχο την ειλικρινή επικοινωνία και καμιά κουβέντα παραπάνω ενάντια στους βρωμοδεξιούς-του-κερατά-αλλά-όχι-δηλωμένα-φασίστες. Άλλωστε, για μένα ειλικρινής επικοινωνία δεν είναι πάντα να λέμε τα πράγματα με το υποτίθεται ξεκάθαρο και καλά περιγραμμένο όνομά τους, αλλά να λέμε ξεκάθαρα αυτό που νομίζουμε είναι το καλύτερο να ειπωθεί. Αυτό δεν είναι και πολύ λεξικογραφικό τώρα που το σκέφτομαι...
ΥΓ: Θα ήθελα κι εγώ να υπήρχε στην Ελλάδα μια κουλτούρα διαλόγου σε καλύτερο επίπεδο, αλλά δεν εντοπίζω το πρόβλημα στα ονόματα αλλά στην απόσταση λόγων και έργων, και φυσικά αυτό με ενοχλεί κυρίως όσο ανεβαίνουμε την κοινωνική πυραμίδα.