χουντόσκυλο

μ' έφαγε η βιασύνη, δεν έγραψα λέξη για το 2ο συνθετικό.

νομίζω ότι απλά έχει να κάνει με την χρήση της λέξης σκυλί ως τζενέρικ βρισιά, δηλούσα άνθρωπο υποτελή, που υπηρετεί τον αποπάνω, όποιος και να είναι αυτός, απλά γιατί περιμένει ανταλλάγματα προσκολλούμενος στην εξουσία.

δεν έχει να κάνει, δλδ με το «γαβγίζω» με την έννοια του προπαγανδίζω κ τέτοια. αυτά.

αυτό το -σκυλο ως βου συνθετικό ίσως πρέπει να καταχωριστεί αυτοτελώς, αν δεν έχει ήδη. Το καλοκαίρι έπαιξε πολύ το ιταλόσκυλο, για τους εκ της γείτονος που κατέκλυσαν τα ωραία μας νησιά (Αναγνωστάκης) παράγοντας θόρυβο και καφρίλα πασπαλισμένη με ναρκισσιστικό παντοφλάτο μετροσεξουαλισμό.

δεν το 'ξερα οτι ζαμπέτας και κωνσταντάρας έχουν σταμπαριστεί για δεξιάρες, ντάξει φαίνονταν πως δεν ήταν αριστεράντζες αλλά αγνοούσα οτι αναπαράγεται τέτοιο ντίσκουρς. Βασικά αν το καλοσκεφτείς όλος ο εμπορικός κινηματόγραφος του εξήντα και εβδομήντα είχε μια εσάνς χουντιάς καθότι πρόβαλε ψευδεπιγράφως την σάνι σάιντ οβ λάιφ τη στιγμή που στη μπουμπουλίνας βάραγε ο μάλλιος κι οι βασανιστές και στην ιταλία γύριζαν νεορεαλιστικά κουλτουριάρικα βαρετά αριστουργήματα.

θυμάμαι να το ακούω κάπου. τους θυμάμαι να κάνουν καραμπινάτα απολιτίκ χαζοχαρούμενα πράματα όταν γινότανε ο χαμός κ όταν για να κάνεις κάτι έπρεπε να έχεις έγκριση (εννοώ άμεση λογοκρισία στην πιο σκληρή κ ηλίθια μορφή της). θυμάμαι ταινία κωνσταντάρα με γκρο πλαν σε προπαγανδιστικές ταμπέλες με φοίνικες (νταξ, αυτό δεν λέει κ τα πάρα πολλά). κ ο ζαμπέτας με τον ωνάση δεν ήτανε κ στα μαχαίρια...ο οποίος ωνάσης κομμουνιστής δεν ήτανε, κ εφ' όσον δεν ήτανε κ συνθέτης δεν μας απασχολούν οι προτιμήσεις του.

πριν χώσω το παράδειγμα γούγλαρα «κωνσταντάρας χούντα» κ βρήκα κάτι, οπότε, ακόμα κ να είναι φήμη δεν την κατασκεύασα εγώ.

ένιγουέι και σόου λονγκ φορ δε μπάκινγκ έβιντενς, το βασικό είναι ότι όντως το -σκυλο μάλλον παίζει γενικά, πρόχειρο έχω το μουνόσκυλο, αλλά όχι κάτι άλλο, κ σίγουρα όχι αντίληψη του τι ρόλο βαράει στην αρκό ως β' συνθετικό.

ρεσπέκ στον ναρκισσιστικό παντοφλάτο μετροσεξουαλισμό, είναι μάλλον η καλύτερη δυνατή περιγραφή του ιταλού τουρίστα που σκάει ελλάδα.

είδα κ το san michele aveva un gallo προχτές, καλή ταινιούλα, αλλά δε με σημάδεψε κι όλας.

Γιου έϊντ νάθιν μπατ έϊ χ(α)ουντ ντογκ

Το πιο καθαρόαιμο του είδους ήταν ο επωνομαζόμενος «σκύλος της ΕΣΑ» ακα Δ. Ιωαννίδης.

Το -σκυλο παίζει γενικά στην πολιτική για κάποιον που είναι υπάκουος και άκριτος ακόλουθος ενός χώρου, λ.χ. κομματόσκυλο, δαπόσκυλο (στο Δ.Π.), αριστερόσκυλο, ενώ λίγο διαφορετικό είναι το καπιταλόσκυλο.

Παρεμπίπταμπλυ, δεν έχουμε το χουντόγυαλα, το βάζω στο Δ.Π.

Υπάρχει ρε συ

Α μπράβο, οπότε το βγάζω...

ως κατάληξη (ό)σκυλο υπάρχει και εδώ

υπάρχει και το πρώτο συνθετικό, σκυλο-.

@βράστα: δε νομίζω ότι αξιωματούχος της χούντας μπορεί να χαρακτηριστεί χουντόσκυλο. στο «σκύλος της ΕΣΑ» μάλλον το σκύλος έχει να κάνει με την αγριότητα ή την επιφυλακή για την κομμουνιστική απειλή, εξωτερική ή εσωτερική.

πολύ πρόχειρα ας ορίσουμε το -σκυλο ως α) επιτατικό μιας μάλλον αρνητικής ιδιότητας: χουντοσύνη και χουντόσκυλο, ιταλοσύνη (αυτά που λέγαμε πριν για μετροσεξουλική καφρίλα) και ιταλόσκυλο
β) συνώνυμο του -όβιος, δλδ οτι κάποιος είναι θαμώνας κάπου, ξερωγώ σκυλί της παραλίας-παραλιόσκυλο, ήτοι τεμπελχανάς που λιάζει τον πάτο του ολημερίς στη μπλαζ και βαράει τη ρακέτα και κάνει το τζόβενο κλπ

@ Τζιζας δεν καταλαβαίνω γιατί όχι, αλλά σήμερα είμαι λίγο αργός.

Έχοντας έντονες πλην πρώιμες πολιτικές παραστάσεις από τα 70ζ, έχω την εντύπωση ότι η λέξη «χουντόσκυλο» είναι αρκετά μεταγενέστερη - στον κυκεώνα κοσμητικών χουντοεπιθέτων της εποχής, απλώς δεν το θυμάμαι. Ίσως κάποιος από τους παλαιότερους σλάνγκους να μας το επιβεβαίωνε.

χρήσιμο το σχόλιο για την χρονολόγηση της λέξης.

για το αν στελέχη της χούντας μπορούν να χαρακτηριστούν χουντόσκυλα, βλ. το 1ο μου σχόλιο, που ουσιαστικά είναι κομμάτι του ορισμού. αυτή είναι βέβαια η αντίληψη της λέξης που έχω, κ απ' αυτήν βγαίνει η ερμηνεία του 2ου συνθετικού, οπότε ελέγχεται.

κατ' αντιστοιχία, τον μπένι ή τον χρυσοχοϊδη δεν τους λες κομματόσκυλα, αλλά έναν ανθυποπαρατρεχάμενο της πασπ που προσδοκεί σε άνοδο στην ιεραρχία ή απλά προσωπικά οφέλη τον λες εύκολα. κάπως έτσι τό 'χω.

Περί του δεξιο-τέχνη Ζαμπέτα, όποιος θέλει ας διαβάσει β΄τόμο της αυτοβιογραφίας του (swinging 60'ς και ένθεν - ο α΄τόμος έχει ωραιότατες περιγραφές της Κατοχής).

Πρόκειται περί εμετικής γλιμούτσας εγκωμίων των σ/χηδων (αποκαλεί τον καράβλαχο τον Ζωιτάκη μάγκα!), χοντρής κονόμας, ανερυθρίαστης φοροδιαφυγής, νεοπλουτέ επίδειξης και μπαμπέσικου ονομαστικού καρφώματος συναδέλφων του, που τα 'καναν πλακάκια με τη Χούντα (οτι, δεν ήμουνα μόνο εγώ, να, ήταν κι άλλοι).

Ο καημένος ο Βαμβακάρης σε πολύ δυσκολότερες εποχές, καίτοι αγράμματος, καίτοι του την πέφταν οι αριστεροί για τη μουσική του (λούμπεν, ηττοπαθής στάση κλπ μαλακίες), καίτοι του κολλούσαν οι παρακρατικοί να πάει μαζί τους (τα ρεμπέτικα άρεσαν στον υπόκοσμο) να γλιτώσει το μαγαζάκι του, υπήρξε σεμνότερος...

θξ κ για το παράδειγμα χρήσης του ότι.

Εδώ ο Πανούσης αποκαλεί τον Παπανδρέου κομματόσκυλο.