Χαρακτηρισμός που αποδίδεται σε προϊόν, κυρίως τρόφιμο αλλά όχι αποκλειστικά, το εμπορικό σήμα που το οποίου ταυτίζεται με της αλυσίδας super market που το πουλάει.
Τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα παρασκευάζονται σε γραμμές παραγωγής που παρασκευάζουν αντίστοιχα προϊόντα και για άλλα εμπορικά σήματα. Ένα τέτοιο εργοστάσιο μπορεί να παρασκευάζει προϊόντα μόνο για τρίτους, ή και για την εταιρία στην κατοχή της οποίας βρίσκεται. Π.χ. η γνωστή γαλακτοβιομηχανία Χ παρασκευάζει γάλα με την επωνυμία Χ, αλλά και με την επωνυμία Ψ, το οποίο διαθέτει μόνο στην αλυσίδα καταστημάτων λιανικής Ψ, η οποία με τη σειρά της το διαθέτει στην αγορά, σε χαμηλότερη συνήθως τιμή από το αντίστοιχο Χ.
Μερικές φορές, τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα παράγονται βάσει υλικών χαμηλότερης ποιότητας των αντίστοιχων μη σουπερμαρκετίσιων, προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή ανταγωνιστική. Αξιοπερίεργο είναι ωστόσο το γεγονός πως τα σουπερμαρκετίσια προϊόντα, ακόμα κι αν παράγονται βάσει των ίδιων πρώτων υλών με τα μη-σουπερμαρκετίσια, πάλι είναι κατώτερης ποιότητας, πράγμα που γίνεται αισθητό στην γεύση για τα τρόφιμα και τουλάχιστον στην αντοχή για τα μη φαγώσιμα.
Εικάζεται πως σε κάποιο στάδιο της γραμμής παραγωγής σουπερμαρκετίσιων προϊόντων, προστίθεται επίτηδες μια δόση ζάχαρης για κάθε δέκα δόσεις αλμυρού τελικού προϊόντος (π.χ. τυριού), ή μια δόση αλατιού για κάθε δέκα δόσεις γλυκού τελικού προϊόντος (π.χ. παγωτού), προκειμένου το τελικό αυτό προϊόν να είναι γεύσης αντίστοιχης με τη χαμηλή τελική τιμή του. Ανάλογα διαβρώνονται και τα μη φαγώσιμα προϊόντα, π.χ. για ένα τραπεζάκι, μία σφυριά ή ρίψη από ύψος για κάθε δέκα βίδες, για ένα ρολό χαρτιού υγείας μια δόση μαύρου χρώματος για κάθε δέκα δόσεις λευκού ή ροζ (βλ. εικόνα), κ.ο.κ.
-Ρε μαλάκα, μου έβαλες αλάτι στον καφέ; Γιατί είναι αλμυρός;
-Δεν σου έβαλα τίποτα, έτσι είναι ο σουπερμαρκετίσιος καφές. Τον συνηθίζεις όμως, ειδικά αν σκεφτείς ότι ο Νες έχει διπλή τιμή!
