Definitions by GATZMAN (610)
Showing 101-110 from 610

Αποκαλούμε έτσι:

• κάποιον που οι άλλοι τον θεωρούν μαλάκα, είτε επειδή χάνει (κάνει τις... μαλακίες), είτε επειδή είναι τίγκα στις ανασφάλειες (π.χ.: σύμπλεγμα κατωτερότητας), μ' αποτέλεσμα να τον έχουν του χεριού τους, να τον εκμεταλλεύονται να τον πιάνουν κότσο, κορόιδο, να του δίνουν τα χειρότερα, τα δυσκολότερα, να μην υπολογίζουν την παρουσία του, να τον ανέχονται, να τον γειώνουν, να τον θεωρούν μπαλαντέρ για κάθε δύσκολη και ανεπιθύμητη κατάσταση (βλ. παρ. 1).
• κάποιον που αυτός θεωρεί πως οι άλλοι τον θεωρούν μαλάκα μ’ αποτέλεσμα να τον αδικούν και να τον πιάνουν κορόιδο. Πράγμα που ωστόσο θα μπορούσε να μην υφίσταται (βλ. παρ. 2).
• ο εξυπνάκιας που, νομίζοντας πως είναι πιο ξύπνιος απ' τους άλλους, δεν δείχνει τη στοιχειώδη σύνεση και την πατάει (βλ. παρ. 3).
• μια κοινωνική ομάδα (με τη στενή ή την ευρεία έννοια του όρου), που τα μέλη της θεωρούν πως είναι εξαπατημένα από άλλες κοινωνικές ομάδες, κάτι που μπορεί να συμβαίνει κιόλας (π.χ.: ένα κράτος που το θεωρούν τόσο οι πολίτες του, όσο και οι αλλοεθνείς ως κράτος gtpπροδιαγραφών, ώστε να τρώει απ' τα προηγμένα κράτη, την κοροϊδία και την εκμετάλλευση της αρκούδας, π.χ: εργαζόμενοι σε μια εταιρεία που παίρνουν μισθούς πείνας, βγάζουν τη... δουλεία, ξεσκίζονται σε απλήρωτες υπερωρίες, κ.λπ.). Βλ. παρ. 4.

Παρατηρούμε πολλές φορές, πως ένας κλασσικός πολυλογάς άρτι αφιχθέντας από το Μπλαμπλαντές, ένας φασαριόζος, ένας τύπος που κάνει έντονη την παρουσία του από όπου περνάει, ένας τύπος που κάνει τον κόσμο μαλλιά κουβάρια, να πέφτει σε φάσεις ηρεμίας και αδράνειας, χωρίς να υπάρχει κάποια εξήγηση.

Tο πράγμα μας φαίνεται ασυνήθιστο. Στο μακρόκοσμό μας μπορούμε να αναφωνήσουμε: «Τι γίνεται; Kανένας φούρνος γκρέμισε;» Στο σλανγκικό μικρόκοσμο θα μπορούσαμε αντίστοιχα να πούμε: «Τι γίνεται; Έγραψε οθονιά ο κάβουρας;» Ασυνήθιστα πράγματα. (Τριγκάρω τον καβουρα;)

Με δυο λόγια: Εκπλησσόμαστε. Κάτι δεν πάει καλά λέμε. Ανησυχούμε κιόλας. Όχι μόνο για αυτόν αλλά και για την αίσθηση της ανατροπής της αντίληψης που έχουμε για τη λογική των πραγμάτων. Λέμε τώρα!

Και, θες από ενδιαφέρον, θες από ανάγκη για να κουτσομπολέψουμεκαι λίγο, βρε αδελφέ, ρωτάμε κάποιον απ' τον περίγυρό του, για να μας φωτίσει σχετικά. Αλλά... ω του σεναρίου... ούτε αυτός δεν ξέρει. Ωστόσο όμως μας απαντά με χαμόγελο, λέγοντάς μας πως ο τυπάς, φορτίζει.

Τι θέλει να πει ο εθνικός ποιητής;

Απλά. Λέει πως ο τύπος βρίσκεται σε φάση φόρτισης. Αποθηκεύει δηλαδή ενέργεια (λες κι είναι κινητούμπα, λάπιτόπι, κλπ) για να τη χρησιμοποιήσει αργότερα. Άρα, σου λέει, μην ανησυχείς. Επιστρέφει Δημήτριος για να κάνει το.... λεκτικό τσουνάμι κι όλα τα άλλα που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο.

Ήδη υπάρχουν αναρτημένα τα αδελφά λήμματα: γράσο, βγάλε τα γράσα απ' τα αυτιά σου. Τώρα θα μιλήσουμε για τη slang σημασία της λέξης γρασάρισμα.

Θα ξεκινήσουμε με αναφορά στην κλασική σημασία του όρου: Μιλώντας για γρασάρισμα, μιλάμε για λίπανση, για επάλειψη π.χ.: των κινητών μερών ενός μηχανήματος με γράσο, για προφύλαξη από τις συνέπειες της τριβής, της διάβρωσης και γενικότερα από τη φθορά. Τα παραπάνω παραπέμπουν σε συντήρηση, λέξη που αποτελεί την καρδιά του συγκεκριμένου ορισμού.

Σλανγκιστί, παραλληλίζοντας, τον ανθρώπινο οργανισμό με ένα μηχανισμό, αναφερόμαστε σε δραστηριότητες συντήρησης του ανθρώπινου οργανισμού, ώστε αυτός να 'ναι στο φουλ αξιοποιήσιμος. Αλλιώς ο οργανισμός θα τελεί στα όρια της αφαγίας, της αϋπνίας, του νευρικού παροξυσμού και της εξουθένωσης. βλ. σχετικά: μπαγιάτικο μύδι.

Κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις συντήρησης που προσφέρουν χαλάρωση, ενέργεια κι ευεξία αναφέρονται ακολούθως:

• ύπνος
• μπάνιο
• σεξουαλική θεραπεία (κάψιμο θερμίδων, μέσω ανόδου επιπέδου του ζαχάρου, ντε, αλλά και μέσω ενεργοποίησης του υποστηρικτικού καναλιούεξαγωγής φλοκιών υδάτων).
• φαγητό (χορτοφαγία, κλπ).
• χόμπι
• διακοπές.

Για πληρέστερη αναφορά σε θέματα συντήρησης, βλ. και λήμματα: σέρβις και φουλ σέρβις.

Το γράσο είναι μια λιπαντική ουσία για μηχανές. Για το λήμμα αυτό έχει ανεβεί και το λήμμα αυτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, μιλάμε για κάποια άλλη πτυχή του όρου.

Μιλάμε για κάποιον, που δεν ακούει καλά λες κι υπάρχει βουλωμένο γράσο στο αυτί του (που δυσκολεύει και καλά, τη διόδευση τού εισερχόμενου απ' τα αυτιά ήχου).

Μπορεί να μιλάμε για κάποιον που:

• Δεν έχει μπουτάρει ακόμα, μ' αποτέλεσμα οι εισερχόμενες πληροφορίες από το σύστημα λήψης του, να μη διεγείρουν καταλλήλως την κεντρική μονάδα επεξεργασίας του (το μυαλό του), π.χ: μόλις έχει σηκωθεί από το κρεβάτι. Ε... μην τα θέλουμε μονά ζυγά δικά μας. Έχει το ακαφελόγιστο (βλ. παρ. 1).
• Βρίσκεται σε περιβάλλον έντονου θορύβου, πράγμα που δεν λαμβάνουμε υπ' όψη μας, όταν εκφέρουμε τον όρο (βλ. παρ. 2).
• Έχει μόνιμα προβλήματα βαρηκοΐας και δεν ακούει καλά (αυτό εμφανίζεται συχνότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες). Πολλοί εξ αυτών, με το πρόσχημα της βαρηκοΐας, εμφανίζουν επιλεκτική ακοή (απ' αυτά που ακούνε, ανταποκρίνονται σε όσα δεν τους ενοχλούν). Για την περίπτωση αυτή, βλ. παρ. 3.
• Δεν ακούει καλά εξαιτίας συγκυριακών ιατρικών λόγων (π.χ: ωτίτιδα). Η επίσκεψη σε ειδικό γωριλά μπορεί να ανοίξει τον ασκό του πεόλου για τα χειρότερα. Το θέμα της επιλεκτικής ακοής θα μπορούσε να παίζει κι εδώ (βλ. παρ. 4).
• Για ανεξήγητο λόγο.

Ως αγία οικογένεια θεωρούμε την οικογένεια του μικρού Χριστού. Τουτέστιν τα μέλη της είναι, τα εξής τρία: Παναγία, Ιωσήφ, Χριστός.

Σλανγκιστί, μιλάμε για κάποιο σύνολο ατόμων, του οποίου τα μέλη διέπονται από μια κοινή σχέση. Κάποιες τέτοιες κλασσικές περιπτώσεις κοινής σχέσης, αναφέρονται εν συνεχεία:

- σχέση αίματος, π.χ: οικογένεια.

- σχέση κοινού συμφέροντος, π.χ: δημοσιοκαφρικό κύκλωμα.

- σχέση κοινής αντίληψης σε ένα τομέα, π.χ: ομοφυλοφιλικές ερωτικές τάσεις.

Αυτό το σύνολο δε, παίζει κάποιο ρόλο (θετικό ή αρνητικό), στον μικρόκοσμο (π.χ: οικογένεια, μανατζερέϊκο team εταιρείας), ή στο μακρόκοσμο (π.χ: διεθνής λαμογιοκρατία) αυτού που εκφέρει τον όρο.

Όταν ο θεωρούμενος ρόλος είναι θετικός, τότε η λέξη αγία παραπέμπει σε θαυμασμό, λατρεία και σε συναισθήματα που θα μπορούσαν να ταιριάζουν σε μια αγία οικογένεια, ενώ όταν ο ρόλος είναι αρνητικός, τότε παραπέμπει σε ειρωνεία, απαξίωση, συσσωρευμένη αγανάκτηση, κλπ.

Σημείωση

Είτε έτσι, είτε αλλιώς, ο ακραίος όρος αγία εκφέρεται με εμφατική διάθεση.

H λέξη σαρανταποδαρούσα αποτελεί κοινή ονομασία της σκαλοπένδρας. Αυτή είναι ένα μικρό έντομο, που έχει επίμηκες σώμα, σαρανταδύο πόδια και φαιοκίτρινο χρώμα. Πιάνει τη λεία της με το δηλητήριο που εκκρίνει απ' τα δυο μπροστινά της, που μοιάζουν με αγκίστρια. Το δηλητήριο αυτό, προκαλεί τον... πόνο (στον άνθρωπο, τα άλλα ζωάκια τα στέλνει θυμαράκια μεριά). Αυτή περπατάει ξυπόλητη στα αγκάθια και έχει τελική 1 km/h. Όχι σπουδαία πράγματα δηλαδή.

Αυτό το βιντεάκι δείχνει πως μια σαρανταποδαρούσα ξηγάει το όνειρο σε μια ταραντούλα.

Όταν σλανγκίζουμε μιλάμε: 1) για έναν ενιαίο πολυπλόκαμο οργανισμό, π.χ. σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία, σε πολυδαίδαλα κυκλώματα συνωμοσίας (βλ. ομάδα Ε, η), όπου τα διάφορα γρανάζια του συνεργάζονται μεθοδικά και αποτελεσματικά με στόχο να ολοκληρωθεί κάποιο πολύπλοκο πρότζεκτ(δημιουργίας προϊόντων ή υπηρεσιών).

Στο background του οργανισμού υπάρχει δαιδαλώδης δενδροειδής μορφή (π.χ. κάποιο πολύπλοκο οργανόγραμμα), μέσω της οποίας μεταβιβάζονται και ελέγχονται οι δοθείσες εντολές από τον ανώτερο της ιεραρχίας στα ενδιάμεσα ιεραρχικά όργανα και από 'κει στα τελευταία στην τάξη εκτελεστικά όργανα (όπως άλλωστε μεταβιβάζονται και ελέγχονται οι πληροφορίες από τον εγκέφαλο της σαρανταποδαρούσας στα πόδια της, μέσω των ενδεδειγμένων ζωτικών οργάνων της).

Ο όρος βρίσκει καλύτερη εφαρμογή σε περιπτώσεις δολιότητος, λόγω του ότι ο τρόπος που δρα η original σαρανταποδαρούσα μας φαίνεται υποχθόνιος (για αυτήν βέβαια είναι κάτι το εντελώς φυσιολογικό. Τής πήρα συνέντευξη. Δεν το λέω τυχαία).

Για την περίπτωση αυτή βλ. παρ. 1.

2) Για τσιπάκι (ολοκληρωμένο κύκλωμα εντός ηλεκτρονικού στοιχείου) με πολυάριθμους ακροδέκτες (ποδαράκια), βλ. σχετική φωτό. Πολλά από αυτά έχουν πολύ περισσότερους από σαράντα ακροδέκτες, ειδικά στο χώρο των Η/Υ.

Κοιτώντας κανείς τα ποδαράκια τους μπορεί να τα αποκαλέσει ως σαρανταποδαρούσες, ειδικά αν τα τσιπάκια αυτά είναι μακρόστενα ώστε να θυμίζουν περισσότερο το σχήμα της original.

Η κυκλωματική τους σχεδίαση είναι πολύπλοκη κι οι διαστάσεις τους είναι μικρές, όπως άλλωστε είναι πολύπλοκο και το νευρικό σύστημα μετάδοσης των πληροφοριών από τον εγκέφαλο στα πόδια της original σαρανταποδαρούσας, εντός του μακρόστενου σώματος της (μάκρος: 5-30 cm).

Για την περίπτωση αυτή, βλ. παρ. 2.

Όταν αρμέγεις ένα ζώο (π.χ κατσίκα, αγελάδα), παίρνεις ό,τι γάλα είναι να πάρεις και περιμένεις την επόμενη φορά που το ζώο θα 'χει ξανά κατεβάσει γάλα, για να ξαναπάρεις. Αν πας νωρίτερα, θα μείνεις άπρακτος, γιατί απλά, ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

1. Η ατάκα λέγεται για φορτικό ή ανασφαλές άτομο που, χωρίς να υπάρχουν νέα δεδομένα για ένα θέμα, έρχεται και σου γανώνει το κεφάλι και σου πρήζει το συκώτι αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια, λες και έχεις κάτι καινούριο να του πεις, ή να κάνεις, για ένα θέμα. (π.χ: να υπάρχουν λόγοι βρε αδελφέ που να δικαιολογούν την αλλαγή των απόψεών σου, ή την ταχύτερη ολοκλήρωση ενός έργου, κλπ). Δεν φαίνεται να αλλάξει κάτι εμμένοντας στο βιολίτου, όπως αντίστοιχα δεν αναμένεται να προκύψει νέο γάλα (νέα αξιοποιήσιμα δεδομένα) από άρμεγμα ζώων, πριν την κατάλληλη στιγμή (δεν υπάρχουν λόγοι που να δικαιολογούν κάποια μεταβολή κατάστασης). Βλ. παρ. 1.

2. Η εκφορά της ατάκας μπορεί να δείχνει και εμμονή κάποιου, να μη θέλει να εξετάσει κάποιες προτάσεις, γιατί είναι αδικαιολόγητα κολλημένος στις αρχικές απόψεις του (π.χ: μπορεί να μη θέλει να διερευνήσει εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης μιας κατάστασης που του προτείνονται, τρόπους που μπορεί να αποδειχτούν ορθολογιστικά καταλληλότεροι και πλήρως εφαρμόσιμοι για τη συγκεκριμένη περίπτωση, από τους υπάρχοντες). Μπορεί να υπάρχει δηλαδή εκεί νέο γάλα (νέα αξιοποιήσιμα δεδομένα) από άρμεγμα ζώων, που το αφήνει ανεκμετάλλευτο. (βλ. παρ. 2).

Σημείωση: α. Και για τις δυο αναφερόμενες περιπτώσεις, η ατάκα προφέρεται αργά, με συγκρατημένο θυμό και με ελαφρό απαξιωτικό μειδίαμα για να δείξει στον άλλο πως αρχίδει και κουράδει με τη συμπεριφορά του. Του δείχνει δηλαδή να καταλάβει εκ των προτέρων (έχει - δεν έχει δίκιο), πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, από την εμμονή του.

β. Και στις δυο περιπτώσεις, χρειάζονται αποτελεσματικές επικοινωνιακές πρακτικές, πνεύμα ευελιξίας, σεβασμός προς τον συνομιλητή, κλπ

Η Ακρόπολη δημιουργήθηκε τον 5ο αι. π.Χ. υπό την επίβλεψη του Φειδία (project manager...του εν λόγω πρότζεκτ. Λέμε τώρα!).

1. Οταν αναφέρουμε τον όρο, δείχνουμε δια της υπερβολής, πόσο μεγάλη είναι κάποια γριέντζω, κάποια που ζει και καλάαπό τότε που βγήκαν οι λάσπες, κάποια που της έχουν παρμένες τις πινακίδες και που κουβαλάει του χάρου νερό.

2. Πολλές φορές η φράση λέγεται εμφατικά σε κάποιους, που βλέποντας κάποιο γρίντζελο, να έχει κάνει ρεκτιφιέ στη μάπα της και στο υπόλοιπο σασί της (που έχει καταντήσει σαν ετοιμόρροπο γαλλικό σίγμα), να νεανίζει, κλπ. Αυτή προσπαθεί έτσι να κρύψει τα σημάδια από το ορμητικό καταστροφικό διάβα του χρόνου. Αυτοί ξεγελιούνται θεωρώντας πως είναι αρκετά νεότερη απ' όσο δείχνει και έτσι εκφέρουν τον συγκεκριμένο όρο.

Όταν εκφέρουμε τον όρο, μιλάμε για γωνιακό μαγαζί, μαγαζί από το οποίο οι διερχόμενοι πελάτες μπορούν να περάσουν μπροστά από τις δυο (ή και περισσότερες) πλευρές του. Αποσπάται έτσι καλύτερα η προσοχή τους (από τις βιτρίνες του καταστήματος), από το να υπήρχε θέα μόνο από τη μια πλευρά του. Η κατάλληλη αξιοποίηση της κατάστασης παρέχει δυνατότητα επαύξησης του τζίρου του καταστήματος.

Η δυνατότητα επαύξησης των εισρεομένων χρημάτων μέσα από αξιοποίηση κάποιων καταστάσεων, μέσων, κλπ, αποτελεί την ιδιότητα κλειδί του συγκεκριμένου ορισμού. Διακρίνουμε δυο περιπτώσεις:

1) Αναφερόμαστε σε εταιρείες, ιδρύματα, οργανισμούς που, αξιοποιώντας θεμιτά & αθέμιτα μέσα, αλλά και κάποιες συγκυριακές καταστάσεις, μπορούν να επαυξήσουν τον τζίρο τους (βλ. παρ. 1, 2).

2) Σε εταιρείες, οργανισμούς, ιδρύματα, στους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί από κάποιους εργαζόμενους, ψάρεμα πελατών για τον εαυτό τους (βλ. παρ. 3).

Η φράση αυτή λέγεται σε κάποιον που ροχαλίζει σε κάποιο χώρο (στο σπίτι μας, στις διακοπές, σε ένα λεωφορείο, οπουδήποτε).

Προκύπτει από το γεγονός πως, ο ήχος του ροχαλητού προσεγγίζει... και καλά τον ήχο κατσαρόλας στην οποία γίνεται βρασμός κάποιου φαγητού, π.χ: φασολάδας. Λέγοντας σ' αυτόν που ροχαλίζει: έτοιμη η φασολάδα, εννοούμε πως επειδή και καλά τέλειωσε το βράσιμο της φασολάδας, βγάλε την κατσαρόλα με τη φασολάδα απ' τη φωτιά, υποδηλώνοντας του να σταματήσει να ροχαλίζει.

Αν κοιμόμαστε, ξυπνάμε και ακούμε τη... μουσική υπόκρουση... το εμβατήριο, το... σόλο. Όλα παίζουν αυτόματα, χωρίς παρτιτούρες και ρέστα. Ο παίκτης ακάματος έχει βάλει τον αυτόματο και συνεχίζει απτόητος. Πού να χαλαρώσεις; Το μυαλό στο κοντσέρτο κι ο πούστης ο Μορφέας σε φάση τιγκανά (την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, βλέπεις). Άρα το να θες να κοιμηθείς δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, γιατί η τσαταλοποίηση των νεύρων είναι γεγονός.

Αν είσαι ξύπνιος πάλι κι ο παίκτης έχει αρχίζει να παίζει το μονότονο βιολί του... τότε... πάλι τα ίδια. Την έχει δει βλέπεις: Κούγκι βουλωμένο και αποφασισμένο.

Του λέμε τη συγκεκριμένη ατάκα, θέλοντας να τον διακόψουμε για να κοιμηθούμε, για να εκτονωθούμε και να χαλαρώσουμε από το διαρκές γάνωμα του μυαλού μας, αλλά και για να καλαμπουρίσουμε, μαζί με κάποιους συμπαριστάμενους στη φάση