Definitions by xalikoutis (322)
Showing 231-240 from 322

Περισσότερο αμπελοφιλοσοφική (ή ραντομ σάιενς) παρά σλανγκική φράση, η οποία όμως χρησιμοποιείται κατά κανόνα μετά από ορυμαγδό σαχλαμάρας ως επιχείρημα - σύνοψη - κατακλείδα της όλης συζήτησης. Και τι κατάληξη για μια συζήτηση! Να μπορείς να προσδιορίσεις το σύνολο της ανθρωπότητας με βάση 2 και μόνο κατηγορίες...τέτοια εποπτεία!...

Αν ψάξετε τα λόγια μεγάλων ανδρών ή αλλιώς quotes, θα δείτε ότι σχεδόν κάθε μεγάλος άνδρας χώρισε τους ανθρώπους σε δυο κατηγορίες. Τη δόξα των μεγάλων ανδρών έχουν ζηλέψει χιλιάδες ακάματοι εργάτες της εξυπνάδας και του ό,τι νά 'ναι...

Πρόθημα [τέσπα...] που δηλώνει τίτλο ευγενείας, εφάμιλλο του Μέγας Μαγίστρου, και που προσάπτεται ειρωνικά σε μεγαλόστομους και γκραν γαμάω τύπους. Επιτείνει την έννοια του χαρακτηρισμού που ακολουθεί.
Από το Δον (Don), τον ισπανικό τίτλο ευγενείας (από το λατινικό dominus) + Φον από το γερμανικό Von (από), αντίστοιχο του γαλλικού de και του ιταλικού de la που εισάγουν την καταγωγή/επικράτεια του ευγενούς. Προσφέρεται για αυτοσχεδιασμούς, ειδικά αν η επόμενη λέξη μεταλλαχθεί ώστε να ακούγεται ξενική.
Υπήρχε έργο του Ψαθά «Φον Δημητράκης», κάποιοι θυμούνται και τον Λούντβιχ φον Ντρέηκ ενώ ο El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha και ο Δον Ζουάν είναι πασίνγωστοι.

Σημαίνει ότι καταφέρνω και τη γνωρίζω με τη βιβλική έννοια. Να σημειωθεί ότι όλη η σχετική ορολογία (βγάζω γκόμενα [ξετρυπώνω], χτυπάω γκόμενα) έχει κυνηγετική προέλευση. Δλδ. και το «ρίχνω» θεωρώ ότι δεν σημαίνει «ρίχνω στο κρεβάτι», αλλά τη ρίχνω σα μπεκάτσα. Τη σήμερον ημέρα ο πιο εύκολος τρόπος να ρίξεις γκόμενα είναι να περιμένεις στην πάνω έξοδο κυλιόμενης σκάλας που ανεβαίνει και μόλις δεις κάποια με τακούνι να μιλά αφηρημένη με φίλη της ή στο κινητό κρατώντας και ψώνια απλώνεις το πόδι και της βάζεις τρικλοποδιά. Θα πέσει, σίγουρα πράματα.

Ο φαν του σχεδόν ο,τιδήποτε είναι ισπανικό (να μη συγχέεται εδώ με το ισπανικό) ή ισπανόφωνο. Πρόκειται για τη μόδα της δεκαετίας, εφόσον η Βαρκελώνη είναι η νεανική πρωτεύουσα του κόσμου.

Ο Σπανιώλης (άρρην) μοντέλο 2008, είναι μια ειδική κατηγορία λέτσου, που ενδυματολογικά ξεχωρίζει από το κρανίο με γένια δυο εβδομάδων , στο οποίο έχει μείνει μια τζίβα, που προσδίδει κύρος στον βετεράνο των ράστα. Φορά σανδάλια και κουρελιασμένο ψαράδικο πατελόνι (ιδιότυπος βερμουδιάρης). Δεν είναι φαν της Barca και του αρέσει το τρίο B/B/G. Προτιμά την καταλανικήν έναντι της Καστιγιάνικης, και μετακομίζει στην Ισπανία. Υπάρχει και σε θηλυκή εκδοχή, με σχεδόν αμελητέες διαφορές από το άρρεν. Τους αρέσει και το Μαρόκο.

TIP: O Σπανιώλης δεν θα πει ποτέ ω ρε Ισπανία.

Η Σπανιώλα (θήλυ) είναι πρώην Αλμοδοβαρσιβαρίστρια, που θεωρεί τη Λουκία και το Σεχ χαζή ταινία που όμως βλέπεται. Θα σου πει ότι ξέρει ισπανικά επειδή είναι ανερχόμενη γλώσσα που μιλιέται από 700 εκατομμύρια παγκοσμίως - και όχι επειδή της αρέσει η γλώσσα. Πάει Ισπανία συχνά και έχει φίλους από το Εράσμους. Μιλάει πολύ για την Ισπανία και κάνει ότι ισπανικό παίζει στο Ελλάντα, αλλά δε μετακομίζει εκεί. Της αρέσει και η Πορτογαλία. Έχει στο παλμαρέ της τρίο G/G/B ή λεσβιακή παρτούζα και παλιότερα ήθελε να πάει με τραβέλι.

Το σημαντικό ψυχολογικό κουσούρι του Σπανιώλη είναι ότι τα έχει πολύ καλά με τον εαυτό του (smug που λένε και οι αγγλοσαξονες), αλλά η Ελλάδα είναι merda....

Θανάσιμοι εχθροί των Σπανιώληδων είναι οι Βεροι Βερολινέζοι ή Καστανιαλέας.

Η λέξη σχηματίζεται κατά το χανιώλης/α, καριόλης κλπ

Μολονότι ο ορισμός είναι εμπαθής και περιγράφει καρικατούρες, ως ιδεότυπος ισχύει.

Πασπαρτού και πανταχού παρόν επίθημα (;) της νεοελληνικής, που σημαίνει «στο περίπου, και καλά, δήθεν», σχετικοποιεί δηλαδή τη φράση ή λέξη που μόλις ακούστηκε. Χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά, γιατί ως γνωστόν στην Ελλάδα τα πάντα είναι σκιές του εαυτού τους (ήδη από το Σπήλαιο του Πλάτωνα), δεν είναι ποτέ σκέτα X, αλλά «Χ κι έτσι».

Χρησιμοποιείται σαν το αγγλικό «sort of» και το καλιαρντό «τύπου»...

Φράση που λέγεται με διάφορες παραλλαγές προειδοποιητικά και αφορά κυρίως τους διαφόρων ειδών λεβεντομαλάκες, όσους δλδ. έχουν αρχίσει από καιρό να ξεφτιλίζονται, να χάνουν τη μπάλα, ή που τις λαμογιές τους τους έχουν πάρει χαμπάρι και οι πέτρες, αυτοί ωστόσο, διατηρούν τη λεβεντιά τους και προχωρούν ακάθεκτοι, κάνοντας το λεβέντη. Πράγματι, η λεβεντιά είναι μεθυστική. Όταν κάποιος, ωστόσο, είναι τόσο λεβέντης και τόσο στον κόσμο του, η κατακραυγή μπορεί όντως να πάρει διαστάσεις βροχής από ροχάλες, και η ανταμοιβή του καλλιτέχνη να έρθει σε τάλιρα.

Η φράση «σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, αλλά»....εκφέρεται με δυο τρόπους,.

1. Σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, αλλά...+ πρόταση Φράση που εισάγει πρόταση, με την οποία δηλώνουμε στο συνομιλητή αδιαπραγμάτευτα για μας όρια, πρόσωπα και πράγματα, παρά τα καλά μας αισθήματα προς αυτόν. Βαρετή και μανιαμούνικη.

2. Σ' αγαπώ, σ' εχτιμώ, αλλά. Αλλά! (δεν εισάγει πρόταση, και το «εκτιμώ» προφέρεται με «χ»). Αν δεν ακολουθεί πρόταση, και το «αλλά» επαναλαμβάνεται, σημαίνει ότι αυτό που έκανε ο πραλαλήσας είναι ασυγχώρητα μεγάλη μαλακία ή ότι είπε πατάτα από τις λίγες.

Ειδική κατηγορία αριστερών πολιτικοποιημένων και ευαισθητοποιημένων νέων, που δεν μένουν απλά στα λόγια, αλλά περνάνε στη δράση, ξενιτευόμενοι/ -ες από λίγες εβδομάδες ως και μερικά φεγγάρια στη ζούγκλα της Τσιάπας μαζί με τους Ζαπατίστας, λίγο μετά το Εράσμους και λίγο πριν το μεταπτυχιακό.

Εκεί δοκιμάζουν στο πετσί τους την απόλυτη φρίκη του καπιταλισμού, γνωστή και ως «χειρωνακτική εργασία». Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι, όταν είναι στην Ελλάδα συνήθως μένουν στα λόγια.

Με τις κακουχίες τις οποίες περνάνε εκεί, βελτιώνουν τα ισπανικά τους, και καθαρίζουν σ' ό,τι αφορά την πολιτικοποίηση για αρκετές δεκαετίες. Ανεβαίνουν πολύ στα μάτια επίσης των συμμαθητών στο φροντιστήριο ισπανικών.

Φοράνε όλοι/ -ες μπλουζάκι ΕΖLN (Ερωτο-Ζαλιστική Λουλουδο-Νεολαία). Να σημειώσουμε εδώ ότι πρόκειται για ειδική κατηγορία Σπανιώλη ή τζιβοντίβας.

Τον πούλο, φύγε, παράτα με, χέσε με, ξεκόλλα.

Πιθανόν προέρχεται από το «κουβαλιέμαι κάπου», αντίθ. «ξεκουβαλιέμαι», προστακτική «ξεκουβάλα», μέσα από γενικό γραμματικό ξεχαρβάλωμα.

α. Εναλλακτική αποστροφή στη γνωστή κινηματική ιαχή «και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει...»΄.

Λέγεται ότι την ασυναγώνιστη αγωνιστική αυτή παραλλαγή του «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» πρωτοείπε στο μεσοπόλεμο ο, παρεισφρύσαντας στο μπλακ μπλοκ, ποιητής εκ του pro-χοίρου (φίλος του χοιρινού) Αντρέ Μπρετόν, διότι καθώς εξήγησε αργότερα «διατί να υβρίζομεν τα γουρούνια; δε φταίνε αυτά που είναι μπλε, μητεούτε βεβαίως τα ψάρια ευθύνονται !».

Ανεκδοτολογικά και σύμφωνα με αυτήκοους μαρτυριάρηδες, οι πορδές των μαύρων βαρβάρων ένιωσαν φοβερή την προσβολή προς το ιερότερον και παναγριώτατον των συνθημάτων, έχασαν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, και ωσεκτουτού έπαψαν να σπάνε το έδαφος (τσιμεντένιο κράσπεδο), επίσης κάτω από τα πόδια τους, και εξυλόκοπησαν το φτωχό Αντρέ. Εξ ου και το άλλο υπερυπερρεαλιστικό σύνθημα «αφήστε το μπετόν, και πιάστε [Σ.τ.Σ.: στις μάπες] το Μπρετόν» αργότερα εύχρηστο σε οικολογικές πρωτοβουλίες ενάντια στις αναπλάσεις πλατειών. (Σύμφωνα πάντως με άλλους ερευνητές, η παραλλαγή θα πρέπει να χρεωθεί σε ωτοπερήφανο υπέργηρο σύντροφο).

β. Να σημειώσουμε εδώ δυο ακόμα παραλλαγές του ίδιους συνθήματος:

«Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει
Μικρό μου Πόνυ, μικρό μου Πόνυ!»
Παραλλαγή που δείχνει ότι ο α/α χώρος καθόλου δεν είναι τόσο μάτσο όσο η φεμινιστική εσωτερική αντιπολίτευση τον θέλει, τουναντίον.

γ. Να σημειώσουμε ακόμα και το «Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει
Μπάτσοι, γουρούνια, παλιοχαρακτήρες!
που φανερώνει ότι από τον Πρίγκηπα Κροπότκιν κι έπειτα, ο χώρος των αναρχικών μια ζαμπουνιά την έχει, ακόμα κι όταν παραφέρεται.

δ. παραλλαγές του στυλ »εσείς πουλάτε την άσπρη σκόνη«
απορρίπτονται ως μερικευτικές και παρωχημένες λόγω αύξησης του κύκλου εργασιών και επέκταση των δραστηριοτήτων των δορυφόρων σε νέα επιχειρηματικά αντικείμενα.

(από xalikoutis, 07/10/08)